Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

The Gospel of John in Albanian - Diodati i Ri

Copyright (c)1991-4 La Buona Novella, Casell Postel 27 - 72011 Brindisi - Italy

Without permission form the La Buona Novella Brindisi it is prohibited to reproduce or print any part of this text

1:1 Në fillim ishte Fjala dhe Fjala ishte pranë Perëndisë, dhe Fjala ishte Perëndi.

2 Ai (fjala) ishte në fillim me Perëndinë.

3 Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij (fjala), dhe pa atë nuk u bë asnjë nga ato që u bënë.

4 Në atë ishte jeta, dhe jeta ishte drita e njerëzve.

5 Dhe drita shkëlqen në errësirë dhe errësira nuk e kuptoi.

6 Qe një njeri i dërguar nga Perendia; emri i tij ishte Gjon.

7 Ai erdhi si dëshmitar, për të dëshmuar për dritën, që të gjithë të besonin nëpërmjet tij;

8 ai nuk ishte drita, por u dërgua për të dëshmuar për dritën.

9 Ai (fjala) ishte drita e, që ndriçon Çdo njeri që në botë.

10 Ai (fjala) ishte në botë, dhe bota u krijua me anë të tij, por bota nuk e njohu.

11 Ai erdhi në shtëpinë e dhe të nuk e pranuan,

12 por të gjithë atyre që e pranuan, ai u dha pushtetin të bëhen bij të Perëndisë, atyre që besojnë në emrin e tij,

13 të cilët nuk janë lindur nga gjaku, as nga i mishit, as nga i burrit, por janë lindur nga Perëndia.

14 Dhe Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne; dhe ne lavdinë e tij, si lavdia e të prej Atit, plot hir e të.

15 Gjoni dëshmoi për të dhe duke thënë: "Ky është ai, për të cilin: "Ai që pas meje më ka paraprirë, sepse ishte përpara meje"".

16 Dhe ne të gjithë morëm, prej mbushullisë së tij, hir mbi hir.

17 Sepse Ligji u dha nëpërmjet Moisiut, por hiri dhe e erdhën nëpërmjet Jezu Krishtit.

18 Askush s'e pa Perëndinë kurrë; i Bir, që është në gjirin e t'Et, është ai që e ka bërë të njohur.

19 Dhe kjo është dëshmia e Gjonit, kur Judenjtë i dërguan nga Jeruzalemi priftërinj dhe levitë për ta pyetur: "Kush je ti?".

20 Ai edhe e rrëfeu, edhe nuk e mohoi, dhe rrëfeu: "Unë nuk jam Krishti".

21 Atëherë ata e pyetën: "Kush je, pra? A je Elia?". Ai tha: "Nuk jam!". "Je ti profeti?". Dhe ai përgjigjej: "Jo!".

22 Atëherë ata i: "Kush je ti, që t'u japim përgjigje atyre që na dërguan? 'PëR?".

23 Ai u përgjigj: "Unë jam i atij që bërtet në shkretëtirë: drejtoni e Zotit, tha profeti Isaia".

24 Dhe ata që qenë dërguar, ishin nga farisenjtë;

25 ata e pyetën dhe i: "Atëherë pse ti pagëzon, kur nuk je as Krishti, as Elia, as profeti?".

26 Gjoni iu përgjigj atyre, duke thënë: "Unë pagëzoj me, por midis jush është një që ju nuk e njihni.

27 Ai është ai që pas meje e më paraprin, të cilit unë nuk jam i denjë t'ia lidhësen e sandaleve".

28 Këto gjëra ndodhën në Betabara, përtej Jordanit, ku Gjoni po pagëzonte.

29 Të nesërmen, Gjoni e pa Jezusin që po drejt tij dhe tha: "Ja, Qengji i Perëndisë, që heq mëkatin e botës!

30 Ky është ai për të cilin unë: "Mbas meje një burrë që më ka paraprirë, sepse ishte përpara meje!".

31 Unë nuk e njihja, prandaj erdha të pagëzoj me, që ky t'i Izraelit".

32 Dhe Gjoni dëshmoi duke thënë: "E pashë Frymën duke nga qielli si një pëllumb dhe ndenji mbi të.

33 Unë nuk e njihja, por ai që më dërgoi të pagëzoj në, më tha: "Ai, mbi të cilin do të shikosh se Fryma dhe qëndron mbi të, është ai që pagëzon me Frymën e Shenjtë".

34 Dhe unë pashë e dëshmova se ai është Biri i Perëndisë".

35 Të nesërmen Gjoni rrinte përsëri atje me dy nga dishepujt e.

36 Dhe, duke i ngulur mbi Jezusin që po kalonte, tha: "Ja Qengji i Perëndisë!".

37 Dhe të dy dishepujt dëgjuan atë duke folur, dhe e ndoqën Jezusin.

38 Por Jezusi u kthye dhe, kur pa se po e ndiqnin, u tha atyre: "'KëRKONI?". Ata i: "Rabbi (që e përkthyer do të thotë "mësues"), ku banon?".

39 Ai iu përgjigj atyre: "Ejani e shikoni". Ata shkuan dhe e panë ku banonte ai, dhe ndenjën atë ditë bashkë me të. Ishte rreth orës dhjetë.

40 Andrea, i Pjetrit, ishte një nga ata të dy që e kishin dëgjuar këtë nga Gjoni dhe kishin ndjekur Jezusin.

41 Ky gjeti më të parin e, , dhe i tha: "E gjetëm Mesian që përkthyer do të thotë: "Krishti"";

42 dhe e te Jezusi. Atëherë Jezusi e shikoi dhe tha: "Ti je, bir i Jonas. Ti do të quhesh Kefa, që do të thotë: "gur"".

43 Të nesërmen, Jezusi donte të dilte në Galile; gjeti Filipin dhe i tha: "Ndiqmë!".

44 Dhe Filipi ishte nga Betsaida, nga i njejti qytet i Andreas dhe i Pjetrit.

45 Filipi gjeti Natanaelin dhe i tha: "E gjetëm atë, për të cilin shkroi Moisiu në ligj dhe profetët: Jezusin nga Nazareti, të birin e Jozefit!".

46 Dhe Natanaeli i tha: "A mund të dalë diçka e mirë nga Nazareti?". Filipi i tha: "Eja e shih!".

47 Jezusi pa se Natanaeli po drejt tij dhe tha për të: "Ja një Izraelit i, i cili s'ka mashtrim".

48 Natanaeli i tha: "Nga më njeh?". Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Të pashë kur ishe nën fik, para se të të Filipi".

49 Natanaeli duke iu përgjigjur tha: "Mësues, ti je Biri i Perëndisë, ti je mbreti i Izraelit!".

50 Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Sepse të se të pashë nën fik, ti beson; do të gjëra më të mëdha se këto!".

51 Pastaj i tha: "Në të, në të po ju se e ju do të shihni qiellin e hapur dhe engjëjt e Perëndisë duke u ngjitur dhe duke mbi Birin e njeriut".

u

2:1 Ditë më po bëhej një dasmë në Kanë të Galilesë, dhe nëna e Jezusit ishte atje.

2 Edhe Jezusi me dishepujt e ishte ftuar në dasmë.

3 Duke qenë se mbaroi, nëna e Jezusit i tha: "Nuk kanë më!".

4 Jezusi i tha: "'KE me mua, o grua? Ora ime s'ka ardhur akoma!".

5 Nëna e tij u tha: "Bëni gjithçka që ai t'ju thotë!".

6 Aty ishin gjashtë enë prej guri, që përdoreshin për pastrimin e Judenjve, dhe secila nxënte dy ose masa.

7 Jezusi u tha: "Mbushni enët me!". Dhe ata i mbushën deri në grykë.

8 Pastaj u tha: "Nxirreni tani dhe të parit të festës". Dhe ata ia.

9 Dhe, mbasi i pari i festës e provoi e në (ai nuk e dinte nga kjo, por e dinin mirë që e kishin nxjerrë), i pari i festës e dhëndrin,

10 dhe i tha: "Çdo njeri nxjerr në fillim më të mirë dhe, kur të ftuarit kanë pirë shumë, e keqe; ti, përkundrazi, e ke ruajtur e mirë deri tani!".

11 Jezusi bëri këtë fillim të shenjave në Kanë të Galilesë dhe e shfaqi lavdinë e tij, dhe dishepujt e tij besuan në të.

12 Pas kësaj, ai në Kapernaum me nënën e tij, e tij dhe me dishepujt e tij; dhe ata qëndruan aty pak ditë.

13 Pra, Pashka e Judenjve ishte afër dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.

14 Dhe në gjeti ata që shisnin qe, dele e pëllumba dhe këmbyes monedhash duke ndenjur;

15 dhe si bëri një kamxhik me litarë, i dëboi të gjithë nga bashkë me qetë dhe delet, dhe hallakati paratë këmbyesve të monedhave dhe përmbysi,

16 dhe shitësve të pëllumbave u tha: "Hiqni këto gjëra që këtej; mos e bëni shtëpinë e Atit tim!".

17 Kështu dishepujve të tij i kujtohej se ishte shkruar: "I sate më ka përpirë!".

18 Atëherë Judenjtë u përgjigjën dhe i: "'SHENJë na se i bën këto gjëra?".

19 Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: "Shkatërroni këtë dhe unë për ditë do ta ngre përsëri!".

20 Atëherë Judenjtë: "U deshën dyzet e gjashtë që të ndërtohet ky, dhe ti do ta ngresh për ditë?".

21 Por ai fliste për e të.

22 Kur, më pas, ai ishte ringjallur prej së, dishepujt e u kujtuan se ai këtë kishtë thënë dhe u besuan Shkrimin dhe fjalëve që kishte thënë Jezusi.

23 Dhe kur qe në Jeruzalem për festën e Pashkës, shumë besuan në emrin e tij duke parë shenjat që bënte,

24 por Jezusit nuk u besë atyre, sepse i njihte të gjithë,

25 dhe sepse nuk kishte nevojë që ndokush të jepte dëshmi për njeriun, sepse ai e dinte'kishte përbrenda njeriut.

u

3:1 Midis farisenjve ishte një njeri me emrin Nikodem, një krer i Judenjve.

2 Ky erdhi natën te Jezusi dhe i tha: "Mësues, ne e dimë se ti je një mësues i ardhur nga Perëndia, sepse askush nuk mund të bëjë shenjat që bën ti, në qoftë se Perëndia nuk është me të".

3 Jezusi iu përgjigj dhe tha: "Në të, në të po të që nëse një nuk ka rilindur, nuk mund ta mbretërinë e Perëndisë".

4 Nikodemi i tha: "Po si mund të lindë njeriu kur është plak? A mund të hyjë ai për së dyti në barkun e nënës së dhe të lindë?".

5 Jezusi u përgjigj: "Në të, në të po të se kush nuk ka lindur nga dhe nga Fryma, nuk mund të hyjë në mbretërinë e Perëndisë.

6 'KA lindur nga mishi është mish; por'ka lindur nga Fryma është frymë.

7 Mos u mrrekullo që të: "Duhet të lindni përsëri".

8 Era fryn ku të dojë dhe ti ia dëgjon, por ti nuk e di nga as ku po shkon; kështu është edhe Çdo njëri që ka lindur nga Fryma".

9 Nikodemi, duke u përgjigjur, i tha: "Si mund të ndodhin këto gjëra?".

10 Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Ti je mësuesi i Izraelit dhe nuk i ditke këto gjëra?

11 Në të, në të po të se ne flasim atë që dimë dhe dëshmojmë atë që pamë, por ju nuk e pranoni dëshminë.

12 Në qoftë se ju fola për gjërat dhe ju nuk besoni, si do të më besoni nëse ju flas për gjërat qiellore?

13 Askush nuk u ngjit në qiell, përveç atij që nga qielli, pra, Birit të njeriut që është në qiell.

14 Dhe ashtu si Moisiu e ngriti lart gjarprin në shkretëtirë, kështu duhet të ngrihet lart Biri i njeriut,

15 që kushdo që beson në të të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.

16 Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të, që, kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.

17 Sepse Perëndia nuk e dërgoi Birin e në botë që ta dënojë botën, por që bota të prej tij.

18 Ai që beson në të nuk dënohet, por ai që nuk beson është dënuar, sepse nuk ka besuar në emrin e Birit të të Perëndisë.

19 Tani gjykimi është ky: Drita erdhi në botë dhe njerëzit deshën errësirën më se dritën, sepse e tyre ishin të mbrapshta.

20 Sepse kushdo që bën gjëra të mbrapshta e dritën dhe nuk te drita, që të mos e tij;

21 por kush bën të te drita, që e tij të, sepse u bënë në Perëndinë".

22 Pas këtyre gjërave, Jezusi erdhi me dishepujt e në e Judesë dhe qëndroi aty bashkë me ta dhe pagëzonte.

23 Por edhe Gjoni pagëzonte në Enon, afër Salimit, sepse aty kishte shumë; dhe njerëzit dhe pagëzoheshin,

24 sepse Gjoni s'ishte hedhur akoma në burg.

25 Atëherë lindi një diskutim ndërmjet dishepujve të Gjonit me Judenjtë rreth pastrimit.

26 Kështu erdhën te Gjoni dhe i: "Mësues, ai që ishte me përtej Jordanit, për të cilin ti bëre dëshmi, ja, ai pagëzon dhe të gjithë shkojnë ai".

27 Gjoni u përgjigj dhe tha: "Njeriu nuk mund të marrë asgjë, nëse nuk i është dhënë nga qielli.

28 Ju më jeni dëshmitarë se: "Unë nuk jam Krishti, por jam dërguar përpara tij".

29 Ai që e ka nusen është dhëndri, por miku i dhëndrit, që është i pranishëm dhe e dëgjon, gëzohet shumë për e dhëndrit; prandaj ky gëzimi im është i plotësuar!

30 Ai duhet të rritet dhe unë të.

31 Ai që nga lart është përmbi të gjithë; ai që nga dheu është nga dheu dhe flet për dheun; ai që nga qielli është përmbi të gjithë.

32 Dhe ai dëshmon ka parë dhe dëgjuar, por askush nuk e pranon dëshminë e tij.

33 Ai që e pranoi dëshminë e tij e se Perëndia është i.

34 Sepse ai që Perëndia ka dërguar flet fjalët e Perëndisë, sepse Perëndia nuk e jep Frymën e tij me masë.

35 Ati e do Birin dhe i ka dhënë në dorë Çdo gjë.

36 Kush beson në Birin ka jetë të përjetshme, kurse kush nuk i bindet Birit nuk do të jetë, por i Perëndisë qëndron mbi të".

u

4:1 Pra, kur Zoti mori se farisenjtë kishin dëgjuar se Jezusi po bënte më shumë dishepuj dhe po pagëzonte më shumë se Gjoni

2 (ndonëse nuk pagëzonte Jezusi, por dishepujt e tij),

3 e la Judenë dhe shkoi përsëri në Galile.

4 Por duhej të kalonte nëpër Samari.

5 Arriti, pra, në një qytet të Samarisë që quhej, afër që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të.

6 Por aty ishte pusi i Jakobit. Dhe Jezusi, i lodhur nga, u pranë pusit; ishte rreth orës së gjashtë.

7 Një grua nga Samaria erdhi të nxjerrë. Dhe Jezusi i tha: "Më jep të pi",

8 sepse dishepujt e kishin shkuar në qytet për të blerë.

9 Por gruaja samaritane i tha: "Po qysh, ti që je Jude kërkon të pish prej meje, që jam një grua samaritane?" (Sepse Judenjtë nuk me Samaritanët).

10 Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Po ta njihje ti dhuratën e Perëndisë dhe kush është ai që të thotë: "Më jep të pi!", ti do të kërkoje nga ai dhe ai do të të jepte të gjallë".

11 Gruaja i tha: ", ti nuk ke as kovë për të nxjerrë dhe pusi është i; nga e ke, pra, atë të gjallë?

12 Je më i madh se Jakobi, ati, qe na dha këtë pus dhe piu prej tij ai, bijtë e tij dhe bagëtitë e tij?".

13 Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Kushdo që pi nga ky, do të ketë përsëri etje,

14 por kush pi nga që do t'i jap unë nuk do të ketë më kurrë etje përjetë; por që unë do t'i jap do të bëhet në të një burim që gufon në jetë të përjetshme".

15 Gruaja i tha: ", më jep këtë, që unë të mos kem më etje dhe të mos këtu të nxjerr!".

16 Jezusi i tha: "Shko burrin tënd dhe eja këtu".

17 Gruaja u përgjigj dhe i tha: "Unë nuk kam burrë". Jezusi i tha: "Mirë: "Nuk kam burrë",

18 sepse ti kishe pesë burra dhe ky që ke tani nuk është burri yt; për këtë ke thënë të!".

19 Gruaja i tha: ", po se ti je një profet.

20 Etërit adhuronin mbi këtë mal, dhe ju se në Jeruzalem është ku duhet të adhurojmë".

21 Jezusi i tha: "O grua, më beso: ora që as mbi këtë mal as në Jeruzalem nuk do të adhuroni Atin.

22 Ju adhuroni atë që s'e njihni; ne adhurojmë atë që njohim; sepse nga Judenjtë.

23 Por ora, madje ajo ka ardhur, që adhuruesit e ta adhurojnë Atin në frymë dhe në të, sepse të janë adhuruesit që kërkon Ati.

24 Perëndia është Frymë, dhe ata që e adhurojnë duhet t'a adhurojnë në frymë dhe në të".

25 Gruaja i tha: "Unë e di se do të Mesia, që e quajnë Krisht; kur të ketë ardhur, ai do të na kumtojë Çdo gjë".

26 Jezusi i tha: "Unë jam, ai që po të flet!".

27 Në këtë moment erdhën dishepujt e tij dhe u mrekulluan që po fliste me një grua; por asnjë nuk i tha: "Do?" ose: "Pse po flet me të?".

28 Atëherë gruaja e la kovën e saj dhe u kthye në qytet dhe u tha njerëzve:

29 "Ejani të shikoni një njeri që më ka thënë gjithçka kam bërë; mos është ky Krishti?".

30 Dolën, pra, nga qyteti dhe erdhën ai.

31 Ndërkaq dishepujt e po i luteshin duke thënë: "Mësues, ha".

32 Por ai u tha atyre: "Unë kam një për të ngrënë të cilin ju s'e njihni".

33 Prandaj dishepujt i njëri-: "Mos i dikush për të ngrënë?".

34 Jezusi u tha atyre: "Im është të bëj e atij që më dërgoi dhe të kryej e tij.

35 A nuk ju se ka edhe katër muaj dhe korrja? Ja, unë po ju: Ngrini tuaj dhe shikoni fushat që për korrjen.

36 Korrësi e merr dhe mbledh frytin për jetën e përjetshme, që mbjellësi dhe korrësi të gëzohen.

37 Sepse në këtë e: "Një mbjell e korr".

38 Unë ju dërgova të korrni atë për të cilin ju nuk u munduat; të u munduan dhe ju hytë në mundimin e tyre".

39 Dhe shumë Samaritanë nga ai qytet besuan në të, për shkak të fjalës së gruas që dëshmoi: "Ai më gjithçka kam bërë".

40 Por kur Samaritanët erdhën ai, e lutën të qëndrojë me ta; dhe ai ndenji aty dy ditë.

41 Dhe shumë më njerëz besuan për shkak të fjalës së tij.

42 Dhe ata i gruas: "S'është më për shkak të fjalëve të tua që besojmë, por sepse ne e kemi dëgjuar dhe dimë se ai është me të Krishti, I botës".

43 Pra, si kaluan ato dy ditë, ai u nis prej andej dhe shkoi në Galile,

44 sepse Jezusi dëshmoi se një profet nuk nderohet në e.

45 Pra, kur arriti në Galile, Galileasit e pritën, sepse kishin parë të gjitha ato që kishte bërë në Jeruzalem gjatë festës, sepse edhe ata kishin shkuar për festë.

46 Jezusi erdhi, pra, përsëri në Kanë të Galilesë, ku e kishte bërë. Dhe aty ishte një nëpunës i mbretit, djali i të cilit ishte i në Kapernaum.

47 Ky, kur dëgjoi se Jezusi kishte ardhur nga Judeja në Galile, shkoi ai dhe iu lut që të e ta birin e tij, që ishte gati për.

48 Atëherë Jezusi i tha: "Po të mos shikoni shenja dhe mrekulli, ju nuk besoni".

49 Nëpunësi i mbretit i tha: ", para se djali im të".

50 Jezusi i tha: "Shko, djali yt jeton!". Dhe ai njeri i besoi fjalës që i tha Jezusi dhe shkoi.

51 Pikërisht kur ai po, i dolën përpara e dhe e informuan duke thënë: "Djali yt jeton!".

52 Dhe ai i pyeti ata në cilën orë u bë më mirë; ata i: "Dje në orën e e lanë ethet".

53 Atëherë i ati e kuptoi se ishte pikërisht në atë orë në të cilën Jezusi i kishte thënë: "Djali yt jeton"; dhe besoi ai dhe gjithë e tij.

54 Jezusi bëri edhe këtë shenjë të dytë, kur u kthye nga Judeja në Galile.

u

5:1 Pas këtyre ngjarjeve ishte një festë e Judenjve dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.

2 Në Jeruzalem, afër portës së dhenve, është një pellg që në hebraisht quhet Betesda, dhe ka pesë portikë.

3 Nën dergjeshin një numër i madh të lënguarish: të, të dhe të paralizuar, të cilët prisnin lëvizjen e.

4 Sepse një engjëll, kohë pas kohe, në pellg dhe e lëvizte; dhe i pari që hynte, mbasi ishte lëvizur, nga që të kishte.

5 Aty ishte një njeri i lënguar prej e.

6 Jezusi, duke e parë dhe duke ditur se prej shumë kohe ishte në atë gjendje, i tha: "A dëshiron të?".

7 I lënguari u përgjigj: ", unë s'kam njeri që, kur lëviz, të më fusë në pellg; dhe, ndërsa unë po shkoj, një para meje".

8 Jezusi i tha: ", merr tënd dhe ec!".

9 Njeriu u në, mori e tij dhe eci. Atë ditë ishte e.

10 Prandaj Judenjtë i atij që u: "e; nuk është e ligjshme për të ngresh tënd!".

11 Ai iu përgjigj atyre: "Ai që më më tha: "Merre tënd dhe ec!"".

12 Atëherë ata e pyetën: "Kush është ai njeri që të tha: "Merre tënd dhe ec"?".

13 Por ai që ishte nuk e dinte kush ishte, sepse Jezusi ishte larguar për shkak të që ishte në atë vend.

14 Më Jezusi e gjeti në dhe i tha: "Ja, ti u; mos mëkato më që të mos të të bëhet një gjë më e keqe".

15 Ai njeri shkoi dhe u Judenjve se Jezusi ishte ai që e.

16 Për këtë Judenjtë e përndiqnin Jezusin dhe kërkonin ta, sepse bënte këto gjëra të.

17 Por Jezusi u përgjigj atyre: "Im Atë deri më, e edhe unë".

18 Për këtë Judenjtë kërkonin edhe më ta, sepse jo se shkelte të, por edhe se se Perëndia ishte ati i, duke e barazuar me Perëndinë.

19 Atëherë Jezusi u përgjgj dhe u tha atyre: "Në të, në të po ju se Biri nuk mund të bëjë asgjë prej, përveç asaj që sheh se bën Ati; gjërat në fakt që bën Ati, i bën po ashtu dhe Biri.

20 Sepse Ati e do Birin dhe i dëfton gjithçka që bën; dhe do t'i dëftojë më të mëdha se këto, që të mrekulloheni.

21 Në fakt ashtu si ati ringjall të dhe u jep atyre jetën, po kështu edhe Biri i jep jetën kujtdo që do.

22 Sepse Ati nuk gjykon asnjë, por gjithë gjyqin ia dha Birit,

23 që të gjithë ta nderojnë Birin ashtu nderojnë Atin; kush nuk e nderon Birin, nuk nderon Atin që e ka dërguar.

24 Në të, në të po ju: Ai që e dëgjon fjalën dhe beson në atë që më ka dërguar, ka jetë të përjetshme, dhe ai nuk në gjyq, por ka kaluar nga në jetë.

25 Në të, në të po ju: Po ora, madje ka ardhur, kur të do të dëgjojnë e Birit të Perëndisë, dhe ata që e kanë dëgjuar do të jetojnë.

26 Sepse, Ati ka jetë në, kështu ia ka dhënë dhe Birit të ketë jetë në;

27 dhe i ka dhënë gjithashtu autoritet të gjykojë, sepse është Bir i njeriut.

28 Mos u mrrekulloni për këtë, sepse po ora kur të gjithë ata që janë në do ta dëgjojnë e tij

29 dhe do të dalin prej tyre; ata që kanë bërë të mira, në ringjallje të jetës, dhe ata që kanë bërë të liga, në ringjalljen e dënimit.

30 Unë s'mund të bëj asgjë nga ime; gjykoj asaj që dëgjoj dhe gjyqi im është i drejtë, sepse nuk kërkoj tim, por e Atit që më ka dërguar.

31 Nëse unë dëshmoj për, dëshmia ime nuk është e.

32 një që dëshmon për mua, dhe unë e di se dëshmia që ai jep për mua është e.

33 Ju keni dërguar te Gjoni dhe ai i ka dhënë dëshmi të.

34 Tani unë nuk e marr dëshminë nga asnjë njeri, por i këto gjëra që ju të.

35 Ai ishte një kandil që digjet e ndriçon; dhe ju deshët të gëzoheni për pak kohë në dritën e tij.

36 Por dëshmia që kam unë është më e madhe nga ajo e Gjonit; sepse që Ati më ka dhënë të kryej, ato që bëj unë, dëshmojnë për mua, se Ati më ka dërguar.

37 Dhe Ati, që më dërgoi, ai ka dëshmuar për mua; ju nuk e keni dëgjuar kurrë e tij dhe as nuk e keni parë fytyrën e tij,

38 dhe nuk e keni fjalën e tij që të banojë në ju, sepse nuk besoni në atë që ai ka dërguar.

39 Ju hetoni Shkrimet sepse mendoni të keni nëpërmjet tyre jetë të përjetshme; dhe ato janë këto që dëshmojnë për mua.

40 Por ju nuk doni të unë që të keni jetën.

41 Unë nuk marr lavdi nga njerëzit.

42 Por unë ju njoh, që nuk keni dashurinë e Perëndisë në ju.

43 Unë kam ardhur në emër të Atit tim dhe ju nuk më pranoni; po të ndonjë në emër të, ju do ta pranonit.

44 Si mund të besoni ju, ju që ia merrni lavdinë njëri-dhe nuk kërkoni lavdinë që nga Perëndia?

45 Mos mendoni se unë ju padis Ati; ka kush t'ju padisë: Moisiu, në të cilin ju kishit tuaj;

46 sepse nëqoftëse ju do t'i kishit besuar Moisiut, do të më besonit edhe mua, sepse ai ka shkruar për mua.

47 Por nëqoftëse ju nuk u besoni shkrimeve të tij, si do t'u besoni fjalëve të mia?".

u

6:1 Pas këtyre gjërave, Jezusi kaloi përtej detit të Galilesë, domethënë të.

2 Dhe një e madhe e ndiqte, sepse shikonte shenjat që ai bënte mbi të lënguarit.

3 Por Jezusi u ngjit mbi malin dhe atje u me dishepujt e tij.

4 Dhe Pashka, festa e Judenjve ishte afër.

5 Jezusi, pra, i ngriti dhe, duke parë se një e madhe po ai, i tha Filipit: "Ku do të blejmë bukë që këta të mund të hanë?".

6 Por ai e këtë për ta në provë, sepse ai e dinte'do të bënte.

7 Filipi iu përgjigj: "Dyqind denarë bukë nuk do të mjaftojnë për ata, që secili prej tyre mund të ketë një copë".

8 Andrea, i i Pjetrit, një nga dishepujt e tij, i tha:

9 "Këtu është një djalosh që ka pesë bukë elbi dhe dy peshq të; por'janë këto për aq njerëz?".

10 Dhe Jezusi tha: "Bëjini njerëzit të!". Por në atë vend kishte shumë bar. Njerëzit, pra, u dhe ishin në numër rreth pesë mijë.

11 Pastaj Jezusi mori bukët dhe, pasi falenderoi, ndau dishepujve dhe dishepujt njerëzve të; të njëjtën gjë bënë edhe me peshqit, aq sa deshën.

12 Dhe mbasi ata u ngopën, Jezusi u tha dishepujve të: "Mblidhni copat që, që të mos shkojë dëm asgjë".

13 I mblodhën, pra, dhe mbushën dymbëdhjetë me copa nga ato pesë bukë prej elbi që u atyre që kishin ngrënë.

14 Atëherë njerëzit, kur panë shenjën që bëri Jezusi, : Me të ky është profeti, që duhet të në botë".

15 Por Jezusi, duke ditur se po ta kapnin për ta bërë mbret, u përsëri mbi malin, fill i.

16 Kur u ngrys, dishepujt e tij drejt detit.

17 Hipën në barkë dhe shkuan përtej detit, drejt Kapernaumit; ishte errët dhe Jezusi ende nuk kishte ardhur ata.

18 Deti ishte i, sepse frynte një erë e fortë.

19 Dhe pasi kishin rreth njëzet e pesë ose, panë Jezusin që po ecte mbi det dhe po i afrohej barkës dhe patën frikë.

20 Por ai u tha atyre: "Jam unë, mos druani!".

21 Ata, pra, deshnin ta merrnin në barkë, dhe menjëherë barka u bregëzua në atë vend ku ishin drejtuar.

22 Të nesërmen, që kishte mbetur në bregun të detit, pa se atje nuk kishte përveç një barke të, në të cilën kishin hipur dishepujt e Jezusit, dhe që ai nuk kishte hipur me ta, dhe që dishepujt e tij ishin nisur;

23 ndërkaq kishin ardhur barka të nga, afër ku kishin ngrënë bukë, pasi Zoti kishte falënderuar.

24 , kur pa se Jezusi nuk ishte më atje dhe as dishepujt e tij, hipi edhe ajo nëpër barka dhe erdhi në Kapernaum, duke kërkuar Jezusin.

25 Kur e gjetën përtej detit i: "Mësues, kur erdhe këtu?"

26 Jezusi u përgjigj dhe tha: "Në të, në të po ju se ju më kërkoni jo pse patë shenja, por sepse keni ngrënë nga bukët dhe keni qenë të ngopur.

27 Mos punoni për që prishet, por për që mbetet për jetë të përjetshme, të cilin do t'jua japë Biri i njëriut, sepse mbi të Ati, domethënë Perëndia, e tij."

28 Atëherë e pyetën: "Duhet të bëjmë për të kryer e Perëndisë?".

29 Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: "Kjo është e Perëndisë: të besoni në atë që ai ka dërguar."

30 Atëherë ata i: "Shenjë bën ti, pra, që ne ta e ta besoj-më? 'PO kryen?

31 Etërit hëngrën manën në shkretëtirë, është shkruar: "Ai u dha të hanë bukë nga qielli"".

32 Atëherë Jezusi u tha atyre: "Në të, në të po ju se jo Moisiu jua ka dhënë bukët nga qielli, por Ati im ju jep bukën e nga qielli.

33 Sepse buka e Perëndisë është ai që nga qielli dhe i jep jetë botës".

34 Atëhere ata i: ", na jep gjithmonë atë bukë".

35 Dhe Jezusi u tha atyre: "Unë jam buka e jetës; kush unë nuk do të ketë më kurrë dhe kush beson në mua, nuk do të ketë më kurrë etje.

36 Por unë jua: ju më keni parë, por nuk besoni.

37 Gjithçka që më jep Ati do të unë; dhe atë që unë, unë nuk do ta nxjerr jashtë kurrë,

38 sepse unë kam nga qielli jo për të bërë tim, por e atij që më ka dërguar.

39 Ky është i Atit që më ka dërguar: që unë të mos humbas asgjë nga të gjitha ato që ai më ka dhënë, por t'i ringjall në ditën e fundit.

40 Ky, pra, është i atij që më ka dërguar: që kushdo që sheh Birin dhe beson në të, të ketë jetë të përjetshme, dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit".

41 Judenjtë, pra, murmurisnin për të, sepse kishte thënë: "Unë jam buka që nga qielli",

42 dhe: ", a nuk është ky Jezusi, biri i Jozefit, të cilit ia njohim babanë dhe nënën? Si thotë, pra, ky: "Unë nga qielli"?".

43 Atëherë Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: "Mos murmurisni midis jush.

44 Askush nuk mund të unë, po qe se Ati që më ka dërguar nuk e dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

45 Në profetët është shkruar: "Të gjithë do të jenë të mësuar nga Perëndia". Çdo njeri, pra, që ka dëgjuar dhe mësuar nga Ati, unë.

46 Jo s'e ka parë ndonjë Atin, përveç atij që është nga Perëndia; ky e ka parë Atin.

47 Në të, në të po ju: Kush beson në mua ka jetë të përjetshme.

48 Unë jam buka e jetës.

49 Etërit tuaj hëngrën manën në shkretirë dhe.

50 Kjo është buka që nga qielli, që një mund të hajë e të mos.

51 Unë jam buka e gjallë që nga qielli; nëse një ha nga kjo bukë do të jetojë përjetë; buka që unë do të jap është mishi im, që unë do ta jap për jetën e botës".

52 Atëherë Judenjtë filluan të diskutojnë njeri me duke thënë: "Si mundet ky të na japë të hamë mishin e tij?".

53 Prandaj Jezusi u tha atyre: "Në të, në të po ju se, po të mos hani mishin e Birit të njeriut dhe të mos pini gjakun e tij, nuk keni jetën në tuaj.

54 Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetë të përjetshme, dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

55 Sepse mishi im është me të dhe gjaku im është me të pije.

56 Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, mbetet në mua dhe unë në të.

57 Ati i gjallë më ka dërguar dhe unë jetoj për shkak të Atit, ashtu edhe ai që më ha mua do të jetojë edhe ai për shkakun tim.

58 Kjo është buka që nga qielli; nuk është si mana që hëngrën etërit tuaj dhe; kush ha këtë bukë do të jetojë përjetë".

59 Këto gjëra tha Jezusi në, duke mësuar në Kapernaum.

60 Kur i dëgjuan këto, shumë nga dishepujt e tij: "Kjo e folur është e rëndë, kush mund ta kuptojë?".

61 Por Jezusi, duke e ditur në se dishepujt e po murmurisnin për këtë, u tha atyre: "Kjo ju?

62 'DO të ishte po ta shihnit, pra, Birin e njeriut duke u ngjitur atje ku ishte më parë?

63 Fryma që jep jetë; mishi nuk asgjë; fjalët që po ju janë frymë dhe jetë.

64 Por janë disa midis jush që nuk besojnë"; në fakt Jezusi e dinte që në fillim kush ishin ata që nuk besonin, dhe kush ishte ai që do ta;

65 dhe: "Për këtë arsye ju se askush nuk mund të unë, nëse nuk i është dhënë nga Ati im".

66 Që nga ai moment shumë nga dishepujt e u dhe nuk shkuan më me të.

67 Atëherë Jezusi u tha të dymbëdhjetëve: "A doni edhe ju të largoheni?".

68 Dhe Pjetri iu përgjigj: ", te kush të shkojmë? Ti ke fjalë jete të përjetshme.

69 Ne kemi besuar dhe kemi njohur se ti je Krishti, Biri i Perëndisë të gjallë".

70 Jezusi u përgjigj atyre: "A nuk ju kam unë ju të dymbëdhjetët? E një prej jush është një djall".

71 Por ai fliste për Judë Iskariotin, birin e, sepse ky kishte për ta, ndonëse ishte një nga të dymbëdhjetët.

u

7:1 Pas këtyre gjërave, Jezusi përshkoi Galilenë, sepse nuk donte të endej nëpër Jude, nga që Judenjtë kërkonin ta.

2 Por festa e Judenjve, ajo e ishte afër.

3 Prandaj e tij i: "Nisu prej këndej dhe shko në Jude, që edhe dishepujt e t'i që ti bën.

4 Askush në fakt nuk bën asgjë në fshehtësi kur kërkon të nijhet botërisht; kur ti do të bësh gjëra të, botës!".

5 Në fakt as e tij nuk besonin në të.

6 Atëherë Jezusi u tha aytre: "Koha ime nuk ka ardhur ende; por koha juaj është gjithmonë gati.

7 Bota nuk mund t'ju juve, por më mua sepse unë dëshmoj për të se e saj janë të mbrapshta.

8 Ngjituni ju në këtë festë; unë nuk po ngjitem ende në këtë festë, sepse koha ime ende nuk është plotësuar".

9 Dhe si u tha atyre këto gjëra, mbeti në Galile.

10 Mbasi e tij u ngjitën në festë, atëherë edhe ai u ngjit atje, jo haptas, por si fshehurazi.

11 Judenjtë, pra, e kërkonin gjatë festës dhe: "Ku është ai?".

12 Në pëshpëritej shumë për të; disa: "Ai është i mirë!". Të: "Jo, madje ai e mashtron popullin".

13 Por askush nuk fliste haptas për të, nga druajtja e Judenjve.

14 Por, aty nga mesi i festës, Jezusi u ngjit në dhe mësonte.

15 Dhe Judenjtë mrrekulloheshin duke thënë: "Si i ditka ky shkronjat, pa pasur?".

16 Jezusi atëherë iu përgjigj atyre dhe tha: "Doktrina ime nuk është imja, por e atij që më ka dërguar.

17 Në qoftë se dikush don të bëjë e tij, do ta njohë nëse kjo doktrinë nga Perëndia apo që unë flas nga ime.

18 Kush flet nga e tij kërkon lavdinë e, kurse ai që kërkon lavdinë e atij që e ka dërguar është i, dhe në të nuk ka padrejtësi.

19 A nuk jua ka dhënë Moisiu ligjin? E pra, asnjë nga ju nuk e në praktikë ligjin. Pse kërkoni të më?".

20 U përgjigj dhe tha: "Ti ke një demon; kush kërkon të të?".

21 Jezusi u përgjigj dhe u tha: "Unë bëra një dhe ju të gjithë jeni të mreku-lluar.

22 Prandaj Moisiu iu dha rrethprerjen (ajo nuk është prej Moisiut, por prej etërve); dhe ju e rrethpritni një njeri të.

23 Në qoftë se një njeri merr rrethprerjen të, që të mos shkelet ligji i Moisiut, ju kundër meje sepse një njeri të?

24 Mos gjykoni pamjes së jashtme, por gjykoni drejtësisë!"

25 Atëherë disa nga Jeruzalemi: "A nuk është ky ai që kërkojnë ta?

26 E megjithatë ja, ai po flet lirisht dhe nuk i asgjë; mos kanë njohur krerët me të se ai është Krishti?

27 Por ne e dimë se nga është ai; ndërsa kur të Krishti, askush nuk do ta dijë se nga është".

28 Atëherë Jezusi, duke mësuar në, dhe tha: "Ju më njihni dhe e dini se nga jam, megjithatë unë s'kam ardhur nga, por ai që më ka dërguar është i dhe ju nuk e njihni.

29 Por unë atë e njoh, sepse jam nga ai dhe ai më dërgoi".

30 Prandaj ata kërkonin ta kapnin, por askush nuk dorë mbi të, sepse ora e tij s'kishte ardhur akoma.

31 Por shumë nga besuan në të dhe: "Kur të Krishti, a do të bëjë më shumë shenja se këto që ka bërë ky?".

32 Farisenjtë dëgjuan duke pëshpëritur këto gjëra për të; prandaj farisenjtë dhe krerët e priftërinjve dërguan roje për ta kapur.

33 Atëherë Jezusi u tha atyre: "Unë jam edhe për pak kohë me ju, pastaj do të shkoj ai që më ka dërguar.

34 Do të më kërkoni e nuk do të më gjeni; dhe atje ku do të jem unë, ju nuk do të mund të".

35 Prandaj Judenjtë në mes tyre: "Ku do të shkojë ky që ne nuk do ta gjejmë? Mos do të shkojë ata që janë midis Grekëve, dhe të mësojë Grekët?

36 Deshi të kur tha: "Ju do të më kërkoni dhe nuk do të më gjeni"; dhe: "Atje ku do të jem unë, ju nuk mund të"?".

37 Ditën e fundit, në ditën e madhe të festës, Jezusi u në këmbë dhe duke thënë: "Nëse dikush ka etje, le të unë e të pijë.

38 Ai që beson në mua, ka thënë Shkrimi, nga brendësia e tij do të burojnë lumenj të gjallë".

39 Por këtë ai e tha për Frymën, që do të merrnin ata që do të besonin në të; sepse Fryma e Shenjtë në fakt nuk ishte dhënë ende, sepse Jezusi ende nuk ishte përlëvduar.

40 Shumë nga, kur i dëgjuan këto fjalë, : "Ky është me të Profeti!".

41 Të: "Ky është Krishti". Kurse të: "Nga Galilea Krishti?

42 A nuk thotë Shkrimi se Krishti nga pasardhja e Davidit dhe nga Bethlehemi, fshati ku jetonte Davidi?".

43 Kështu pati përçarje në për shkak të tij.

44 Dhe disa prej tyre donin ta kapnin, por askush nuk dorë mbi të.

45 Atëherë rojet u kthyen te krerët e priftërinjve dhe te farisenjtë, dhe këta u atyre: "Pse nuk e?".

46 Rojet u përgjigjen: "Asnjeri nuk ka folur kurrë si ai njeri".

47 Prandaj farisenjtë iu përgjigjën atyre: "Mos u gënjyet edhe ju?

48 Mos ndonjë nga krerët ose nga farisenjtë besoi në të?

49 Por kjo, që nuk e njeh ligjin, është e mallkuar".

50 Nikodemi, një prej tyre, i cili natën kishte shkuar te Jezusi, u tha atyre:

51 "Ligji dënon një njeri para se ta ketë dëgjuar dhe ta dijë'ka bërë ai?".

52 Ata u përgjigjën dhe i: "Mos je edhe ti nga Galilea? Hulumto Shkrimet dhe do të se nga Galilea s'ka dalë kurrë profet".

53 Dhe secili u kthye në shtëpinë e.

u

8:1 Dhe Jezusi shkoi në malin e .

2 Por, si dita, u kthye përsëri në dhe gjithë populli erdhi ai; dhe ai u dhe i mësonte.

3 Atëherë farisenjtë dhe i prunë një grua që ishte kapur duke shkelur kurorën dhe, mbasi e në mes,

4 i Jezusit: "Mësues, kjo grua është kapur në flagrancë, duke shkelur kurorën.

5 Por në ligj Moisiu na ka të me gurë gra të, por ti'?".

6 Flisnin kështu për ta në provë dhe për të pasur diçka për ta paditur. Por Jezusi, duke u se nuk dëgjoi, u përkul dhe shkruante me gisht në dhe.

7 Dhe, kur ata ta pyesnin, ai u drejtua dhe u tha atyre: "Kush nga ju është pa mëkat, le ta hedhë i pari gurin kundër saj!".

8 Pastaj u përkul përsëri dhe shkruante në dhe.

9 Atëherë ata, e dëgjuan këtë dhe të bindur nga ndërgjegjja, u larguan një nga një, duke filluar nga më të e deri te të fundit; kështu Jezusi mbeti me atë grua, që qëndronte atje në mes.

10 Jezusi atëherë u ngrit dhe, duke mos parë përveç gruas, i tha: "O grua, ku janë ata që të paditnin? Askush nuk të dënoi?".

11 Dhe ajo u përgjigj: "Askush, ". Atëherë Jezusi i tha: "As unë nuk të dënoj; shko dhe mos mëkato më".

12 Dhe Jezusi u foli atyre përsëri duke thënë: "Unë jam drita e botës; kush më ndjek nuk do të ecë në errësirë, por do të ketë dritën e jetës".

13 Atëherë farisenjtë i: "Ti dëshmon për; dëshmimi yt nuk është i".

14 Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: "Edhe pse dëshmoj për, dëshmimi im është i, sepse unë e di nga kam ardhur e ku po shkoj; ju, përkundrazi, nuk e dini as nga dhe as ku po shkoj.

15 Ju gjykoni mishit, unë nuk gjykoj asnjeri.

16 Por, edhe kur gjykoj, gjykimi im është i, sepse unë nuk jam, por jam unë dhe Ati që më dërgoi.

17 Edhe në ligjin tuaj është shkruar se dëshmimi i dy njerëzve është i.

18 Unë jam ai që dëshmoj për dhe Ati që më ka dërguar dëshmon për mua".

19 Atëherë i: "Ku është Ati yt?". Jezusi u përgjigj: "Ju nuk më njihni as mua, as Atin tim; po të më njihnit mua, do të njihnit edhe Atin tim".

20 Jezusi i këto fjalë në vendin e, duke mësuar në dhe askush nuk e kapi, sepse nuk i kishte ardhur akoma ora.

21 Jezusi, pra, u tha atyre përsëri: "Unë po shkoj dhe ju do të më kërkoni, dhe do të në mëkatin tuaj. Atje ku shkoj unë, ju nuk mund të".

22 Prandaj Judenjtë: "Mos don të, sepse thotë: "Ku shkoj unë, ju nuk mund të"?".

23 Dhe ai u tha atyre: "Ju jeni nga këtu poshtë, kurse unë jam nga atje lart; ju jeni prej kësaj bote, unë nuk jam prej kësaj bote.

24 Prandaj ju se ju do të në mëkatet, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të në mëkatet".

25 Atëherë ata i: "Kush je ti?". Dhe Jezusi u tha atyre: "Pikërisht atë që ju.

26 Shumë gjëra kam për të thënë e për të gjykuar lidhur me ju; por ai që më ka dërguar është i dhe gjërat që kam dëgjuar nga ai, ia botës".

27 Ata nuk e kuptuan se ai po u fliste atyre për Atin.

28 Atëherë Jezusi u tha atyre: "Kur ta keni lartuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej, por i këto gjëra ashtu si Ati më ka mësuar.

29 Dhe ai që më ka dërguar është me mua; Ati s'më ka lënë, sepse bëj gjërat që i pëlqejnë".

30 Ndërsa ai këto gjëra, shumë besuan në të.

31 Atëherë Jezusi u tha Judenjve që besuan në të: "Nëse do të qëndroni në fjalën, jeni me të dishepujt e mi;

32 do ta njihni të dhe e do t'ju bëjë të lirë".

33 Ata iu përgjigjën: "Ne jemi pasardhës të Abrahamit dhe s'kemi qenë kurrë-llevër të askujt; si mund të ti: "Do të bëheni të lirë"?".

34 Jezusi u përgjigj atyre: Në të, në të po ju: Kush bën mëkatin është i mëkatit.

35 Por nuk rri përgjithmonë në; ndërsa biri rri përgjithmonë.

36 Pra, nëse Biri do t'ju bëjë të lirë, do të jeni me të të lirë".

37 "Unë e di se jeni pasardhësit e Abrahamit, por ju kërkoni të më, sepse fjala ime nuk gjen vend në ju.

38 Unë flas për'kam parë Ati im, dhe ju bëni gjërat që keni parë ati juaj".

39 Ata, duke u përgjigjur, i: "Ati është Abrahami". Jezusi u tha atyre: "Po të ishit bij të Abrahamit, do të bënit e Abrahamit;

40 por ju tani kërkoni të më mua, që ju kam folur të që kam dëgjuar nga Perëndia; Abrahami këtë nuk e bëri.

41 Ju bëni e atit tuaj". Prandaj ata i: "Ne nuk lindëm nga kurvërimi; ne kemi një Atë të: Perëndinë".

42 Atëherë Jezusi u tha atyre: "Po të ishte Perëndia Ati juaj, ju do të më donit, sepse kam dalë dhe kam ardhur nga Perëndia; nuk kam ardhur, pra, nga ime, por ai më ka dërguar.

43 Përse nuk e kuptoni? Sepse nuk mund të dëgjoni fjalën.

44 Ju jeni nga djalli, që është ati juaj, dhe doni të bëni dëshirat e atit tuaj; ai ishte që nga fillimi dhe nuk qëndroi në të, sepse në të nuk ka të. Kur thotë të rrema, flet nga, sepse është gënjeshtar dhe ati i rrenës.

45 Kurse mua, duke qenë se ju të, nuk më besoni.

46 Cili nga ju më bind për mëkat? Nëse flas të, përse nuk më besoni?

47 Kush është prej Perëndisë, i dëgjon fjalët e Perëndisë; prandaj ju nuk dëgjoni, se nuk jeni prej Perëndisë".

48 Atëherë Judenjtë iu përgjigjën dhe i: "A nuk me të drejtë se ti je Samaritan dhe se ke një demon?".

49 Jezusi u përgjigj: "Unë s'kam një demon, por nderoj Atin tim; ju përkundrazi më.

50 Tani unë nuk kërkoj lavdinë, ka kush e kërkon dhe gjykon.

51 Në të, në të po ju se ai që fjalën, nuk do ta kurrë, përjetë".

52 Pra Judenjtë i: "Tani njohim se ti ke një demon. Abrahami dhe profetët kanë, kurse ti: "Kur njëri fjalën, nuk do ta shijojë kurrë, përjetë".

53 Ti qenke më i madh se ati Abraham, i cili ka? Edhe profetët kanë; kush pretendon se je?".

54 Jezusi u përgjigj: "Në qoftë se unë e përlëvdoj, lavdia ime s'është asgjë. Ati im ai që më përlëvdon, për të cilin ju se është Perëndia juaj.

55 Por ju ende s'e keni njohur, kurse unë e njoh dhe, po të se nuk e njoh, do të isha një gënjeshtar si ju; por unë e njoh dhe e fjalën e tij.

56 Abrahami, ati juaj, ngazëllohej në që të shihte ditën; e pa dhe u gëzua".

57 Judenjtë, pra, i: "Ti ende nuk je pesëdhjetë dhe e paske parë Abrahamin?".

58 Jezusi u tha atyre: "Në të, në të unë po ju: para se të kishte lindur Abrahami, unë jam".

59 Atëherë ata morën gurë, që t'i hidhnin kundër tij; por Jezusi u fsheh dhe doli nga, duke kaluar midis tyre; dhe kështu u largua.

u

9:1 Kur po kalonte, pa një njeri që ishte i që nga lindja.

2 Dhe dishepujt e tij e pyetën duke thënë: "Mësues, kush ka mëkatuar, ai apo prindërit e tij, që ai ka lindur i?".

3 Jezusi u përgjigj: "As ai, as prindërit e tij s'kanë mëkatuar, por kjo ndodhi që ai të dëftohen e Perëndisë.

4 Unë duhet t'i kryej e atij që më ka dërguar sa është ditë; nata kur askush nuk mund të.

5 Derisa jam në botë, unë jam drita e botës".

6 Pasi kishte thënë këto gjëra, pështyu përdhe, bëri baltë me pështymë dhe leu e të me të.

7 Pastaj i tha: "Shko, lahu në pellgun e" (që do të thotë: dërguar); dhe ai shkoi atje, u la dhe u kthye duke parë.

8 Atëherë fqinjtë dhe ata që më parë e kishin parë të, : "A s'është ky ai që rrinte dhe lypte?".

9 Disa: "Ai është". Të: "I përngjan atij". Dhe ai: "Unë jam".

10 I pra: "Si të janë hapur?".

11 Ai u përgjigj dhe tha: "Një njeri, që quhet Jezus, ka bërë baltë, m'i leu dhe më tha: "Shko te pellgu i dhe lahu". Dhe unë shkova atje, u lava dhe m'u kthye drita e".

12 Dhe ata i: "Ku është ai?". Ai u përgjigj: "Nuk e di".

13 Atëherë ata e te farisenjtë atë që më parë kishte qenë i.

14 Dhe ishte e kur Jezusi bëri baltën dhe ia hapi.

15 Edhe farisenjtë, pra, e pyesnin përsëri si e fitoi dritën e. Dhe ai u tha atyre: "Më baltë mbi, u lava dhe".

16 Atëherë disa farisenj: "Ky njeri nuk është nga Perëndia, sepse nuk e respekton të!". Të: "Si mund të kryejë shenja të një njeri mëkatar?". Dhe kishte përçarje midis tyre.

17 E pyetën, pra, përsëri të: "Po ti, 'për atë për faktin që t'i ka hapur?". Ai tha: "një profet".

18 Por Judenjtë nuk besuan se ai kishte qenë i dhe se kishte fituar dritën e, derisa prindërit e atij që kishte fituar dritën e.

19 Dhe i pyetën ata: "A është ky djali juaj, për të cilin ju se ka lindur i? Si sheh tani?".

20 Prindërit e tij, duke u përgjigjur atyre, : "E dimë se ky është djali dhe se ka lindur i,

21 por ne nuk dimë se si sheh tani ose se kush ia ka hapur; pyeteni atë; ai moshë ka, do t'ju flasë për e".

22 Këto prindërit e tij, sepse kishin frikë nga Judenjtë; sepse Judenjtë kishin që, nëse dikush do ta rrëfente Jezusin si Krishti, do të përjashtohej nga.

23 Prandaj prindërit e tij: "Moshë ka, pyeteni atë".

24 Atëherë ata e përsëri njeriun që kishte qenë i dhe i: "Jepi lavdi Perëndisë; ne e dimë se ai njeri është mëkatar".

25 Ai atëherë u përgjigj dhe tha: "Në është mëkatar, nuk e di, por di një gjë, që isha i dhe tani".

26 E pyetën përsëri: "'Të bëri? Si t'i ka hapur?".

27 Ai u përgjigj atyre: "Unë kam thënë dhe ju nuk keni dëgjuar; pse doni ta dëgjoni përsëri? Doni ndoshta të bëheni edhe ju dishepuj të tij?".

28 Por ata e fyen dhe: "Ti je dishepull i tij, por ne jemi dishepuj të Moisiut!

29 Ne e dimë se Perëndia i foli Moisiut; sa për atë, nuk e dimë se nga është".

30 Ai njeri u përgjigj dhe u tha atyre: "E pra, është e që ju të mos dini nga është ai; megjithatë ai m'i hapi!

31 Dhe ne e dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por nëse dikush është i druajtshëm ndaj Perëndisë dhe bën e tij, ai atë e dëgjon!

32 Që prej fillimit të bo

u

10:1 "Në të, në të unë po ju: Ai që nuk hyn nëpër derë të së deleve, por ngjitet nga një anë, ai është dhe kusar;

2 kurse kush hyn nëpër derë është bariu i deleve.

3 Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë e tij, dhe ai i delet e tij me emër dhe i prin jashtë.

4 Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin e tij.

5 Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin e të huajve".

6 Jezusi u tha atyre këtë, por ata nuk morën për po u fliste.

7 Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: "Në të, në të po ju: unë jam dera e deleve.

8 Të gjithë ata që erdhën para meje janë e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.

9 Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë.

10 Nuk për të, për të e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.

11 Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e për delet.

12 Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të, sheh që po, i braktis delet dhe ikën; dhe i rrëmben dhe i delet.

13 Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t'ia dijë për delet.

14 Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,

15 ashtu më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën për delet.

16 Unë kam edhe dele të që nuk janë të kësaj; duhet t'i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë tim, dhe do të jetë një e dhe një Bari i.

17 Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën që ta marr përsëri.

18 Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është që kam marrë nga Ati im".

19 Atëherë lindi përsëri një përçarje midis Judenjve për shkak të këtyre fjalëve.

20 Dhe shumë nga ata: "Ai ka një demon dhe nuk është në; përse e dëgjoni?".

21 Të: "Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t'hap të?".

22 U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.

23 Dhe Jezusi po ecte në, nën portikun e Salomonit.

24 E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i: "Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e haptas".

25 Jezusi u përgjigj atyre: "Unë jua kam thënë, por ju nuk besoni; që bëj në emër të Atit tim, janë ato që dëshmojnë për mua.

26 Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, jua kam thënë.

27 Delet e mia e dëgjojnë tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;

28 dhe unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t'i rrëmbejë nga dora ime.

29 Ati im, që m'i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t'i rrëmbejë nga dora e Atit tim.

30 Unë dhe Ati jemi një".

31 Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta me gurë.

32 Jezusi u përgjigj atyre: "Ju shumë të mira nga Ati im; për cilën nga këto më me gurë?".

33 Judenjtë u përgjigjën duke thënë: "Ne nuk të me gurë për asnjë të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën Perëndi".

34 Jezusi u përgjigj atyre: "A nuk është shkruar në ligjin tuaj: "Unë: Ju jeni perëndi"?

35 Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë (dhe Shkrimi nuk mund të bjerë poshtë),

36 ju se ai, që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, blasfemon, sepse ka thënë: "Unë jam Biri i Perëndisë"?

37 Nëse unë nuk bëj e Atit tim, mos më besoni,

38 por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në atë".

39 Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.

40 Dhe shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku më parë Gjoni pagëzonte; dhe ndaloi aty.

41 Dhe shumë erdhën ai dhe: "Gjoni nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e".

42 Dhe atje shumë besuan në të.

u

11:1 Ishte atëherë i një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.

2 Maria ishte ajo që e me erëkëndëshëm Dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe i saj, Llazari, ishte i.

3 Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: ", ja, ai që ti e do shumë është i".

4 Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: "Kjo nuk është për, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë".

5 Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.

6 Kur dëgjoi se Llazari ishte i, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.

7 Pastaj u tha dishepujve: "Të kthehemi përsëri në Jude".

8 Dishepujt i: "Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?".

9 Jezusi u përgjigj: "Nuk janë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,

10 por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të".

11 Mbasi i tha këto gjëra, : "Mikun, Llazarin e ka gjumi, por unë po shkoj ta".

12 Atëherë dishepujt e tij: ", po të flejë, do të".

13 Por Jezusi u kishte folur për e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.

14 Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: "Llazari ka.

15 Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë ai".

u

12:1 Jezusi, pra, gjashtë ditë përpara Pashkës, erdhii në Betani, ku banonte Llazari, ai që kishte dhe Jezusi e kishte ringjallur prej së.

2 Dhe aty i një darkë: Marta dhe Llazari ishte një nga ata që rrinin në me të.

3 Atëherë Maria mori një liber erëkëndshëm prej nardi të pastër shumë të kushtueshëm, me të këmbët e Jezusit dhe i fshiu këmbët e tij me flokët e saj; dhe u mbush me erën e këtij.

4 Atëherë një nga dishepujt e tij, Juda Iskarioti, bir i, ai që do ta, tha:

5 "Pse nuk u shit ky për denarë dhe t'u jepej fitimi të?".

6 Por ai e tha këtë, jo se kujdesej për të, por sepse ishte dhe, duke qenë se ai e mbante qesen, mbante'atje brenda.

7 Jezusi, pra, tha: "Lëre! Ajo e ka ruajtur për ditën e tim.

8 Të në fakt, i keni gjithmonë me ju, por mua nuk më keni gjithmonë".

9 Ndërkaq një e madhe Judenjsh mori se ai ishte atje dhe erdhi jo për shkak të Jezusit, por edhe për të parë Llazarin, te cilin ai e kishte ngjallur prej së.

10 Atëherë krerët e priftërinjve ta edhe Llazarin,

11 sepse për shkak të tij, shumë braktisnin Judenjtë dhe besonin në Jezusin.

12 Të nesërmen, një e madhe që kishte ardhur në festë, kur dëgjoi se Jezusi po në Jeruzalem,

13 mori degë palmash dhe i doli para, duke: "Hosana! Bekuar ai që në emër të Zotit, mbreti i Izraelit!".

14 Dhe Jezusi gjeti një kërriç dhe hipi në të, është shkruar:

15 "Mos druaj, o bijë e; ja, mbreti yt po duke kalëruar mbi një kërriç gomareje!".

16 Dishepujt e tij nuk i kuptuan për momentin këto gjëra, po, kur Jezusi ishte përlëvduar, atëherë u kujtuan se këto gjëra ishin shkruar për të, dhe që i kishin bërë këto gjëra për të.

17 Kështu, që ishte me të kur ai e kishte jashtë Llazarin nga dhe e kishte ringjallur prej së, jepte dëshmi për të.

18 Prandaj i doli përpara, sepse kishte dëgjuar se ai kishte bërë këtë shenjë.

19 Atëherë farisenjtë midis tyre: "A e shihni se s'po bëni asgjë; ja, bota shkon pas tij".

20 Dhe midis atyre që ishin ngjitur për të adhuruar gjatë festës ishin edhe disa Grekë.

21 Ata, pra, iu afruan Filipit, që ishte nga Betsaida e Galilesë, dhe iu lutën duke thënë: ", duam të Jezusin".

22 Filipi shkoi e ia tha Andreas; dhe përsëri Andrea dhe Filipi ia Jezusit.

23 Por Jezusi u përgjigj atyre duke thënë: "Ora ka ardhur, në të cilën Biri i njeriut duhet të përlëvdohet,

24 Në të, në të po ju: Nëse kokrra e grurit e rënë në dhe nuk, ajo mbetet e; por, po të, jep shumë fryt!

25 Kush e do jetën e do ta humbasë; dhe kush e jetën e në këtë botë, do ta ruajë për jetën e përjetshme.

26 Në qoftë se dikush më, të më ndjekë; dhe ku jam unë, atje do të jetë dhe im; në qoftë se dikush më, Ati im do ta nderojë.

27 Tani im është i dhe të: O Atë, më nga kjo orë? Por për këtë unë kam ardhur në këtë orë.

28 O Atë, përlëvdo emrin tënd!" Atëherë një erdhi nga qielli: "E kam përlëvduar dhe do ta përlëvdoj akoma!".

29 , pra, që ishte e pranishme dhe e dëgjoi, se qe një bubullimë. Të: "Një engjëll i ka folur!".

30 Dhe Jezusi u përgjigj dhe tha: "Ky nuk ka ardhur për mua, por për ju.

31 Tani është gjykimi i kësaj bote; tani do të hidhet jashtë princi i kësaj bote!

32 Dhe unë, kur të jem ngritur lart nga, do t'i të gjithë unë".

33 Por ai i këto për të nga'lloj duhet të.

34 Iu përgjigj: "Ne kemi dëgjuar nga ligji se Krishti mbetet përjetë; tani si mund të ti se Biri i njeriut duhet të ngrihet lart? Kush është ky Bir i njeriut?".

35 Atëherë Jezusi u tha atyre: "Drita është me ju edhe për pak kohë; ecni gjersa keni dritë, që të mos ju errësira; kush ecën në errësirë nuk di se ku shkon".

36 "Gjersa keni dritë, besoni në dritë, që të bëheni bij të dritës". Këto gjëra tha Jezusi; pastaj u largua dhe u fsheh prej tyre.

37 Ndonëse kishte bërë shumë shenja para tyre, ata nuk besonin në të,

38 që të përmbushej fjala e profetit Isaia që tha: ", kush i ka besuar predikimit? Dhe kujt iu shfaq krahu i Zotit?".

39 Prandaj ata nuk mund të besonin, sepse Isaia gjithashtu tha:

40 "Ai i ka e tyre dhe i ka ngurtësuar e tyre, që të mos me dhe të mos kuptojnë me, të mos kthehen dhe unë të mos i".

41 Këto gjëra tha Isaia, kur e pa lavdinë e tij dhe foli për të.

42 Megjithatë, edhe midis krerëve, shumë besuan në të; por, për shkak të farisenjve, nuk e rrëfenin, për të mos qenë të përjashtuar nga,

43 sepse donin lavdinë e njerëzve më, se lavdinë e Perëndisë.

44 Pastaj Jezusi dhe tha: "Kush beson në mua, nuk beson në mua, por në atë që më ka dërguar.

45 Dhe kush më sheh mua, sheh atë që më ka dërguar.

46 Unë kam ardhur si drita për botën, që kushdo që beson në mua të mos mbetet në errësirë.

47 Dhe nëse ndokush i dëgjon fjalët e mia dhe nuk beson, unë nuk e gjykoj; sepse unë nuk kam ardhur ta gjykoj botën, por ta botën.

48 Kush më hedh poshtë dhe nuk i pranon fjalët e mia, ka kush e gjykon; fjala që kam do të jetë ajo që do ta gjykojë në ditën e fundit.

49 Sepse unë nuk kam folur nga ime, por Ati më ka dërguar dhe më ka'duhet të e të.

50 Dhe unë e di se i tij është jetë e përjetshme; gjërat, pra, që unë, i ashtu m'i ka thënë Ati".

u

13:1 Por përpara festës së Pashkës, Jezusi, duke e ditur se kishte ardhur ora e tij të kalojë nga kjo botë Ati, duke i dashur të që ishin në botë, i deshi deri në fund.

2 Dhe, kur mbaroi darka, mbasi djalli i kishte në Judë Iskariotit, birit të, ta,

3 Jezusi, duke ditur se Ati i kishte dhënë gjithçka në duar, dhe se ai kishte dalë nga Perëndia dhe te Perëndia po kthehej,

4 u ngrit nga darka dhe hoqi rrobat e tij, mori një peshqir dhe u ngjesh.

5 Mbasi hodhi në një legen, filloi të lante këmbët e dishepujve dhe t'fshijnte me peshqirin, me të cilin ishte ngjeshur.

6 Erdhi, pra, te Pjetri. Dhe ai i tha: ", ti të m'i lash këmbët mua?".

7 Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Atë që po bëj unë, ti tani nuk e kupton, por do ta kuptosh mbas kësaj".

8 Pjetri i tha: "Ti kurrë nuk do të m'i lash këmbët". Jezusi iu përgjigi: "Po nuk të lava, ti nuk do të kesh pjesë me mua".

9 Pjetri i tha: ", jo këmbët, por edhe duart dhe kokën".

10 Jezusi i tha: "Ai që është i larë, s'ka nevojë të lajë këmbët dhe është krejt i pastër; edhe ju jeni të pastër, por jo të gjithë".

11 Sepse ai e dinte se kush do ta, prandaj tha: "Nuk jeni të gjithë të pastër".

12 Kështu, mbasi lau këmbët, mori përsëri rrobat e tij, vend rishtas në dhe u tha atyre: "A e kuptoni këtë që ju kam bërë?

13 Ju më quani Mësues dhe , dhe mirë, sepse jam.

14 Në qoftë se unë, Zoti dhe Mësuesi, ju kam larë këmbët, edhe ju duhet t'i lani këmbët njëri-.

15 Unë, në fakt, ju kam dhënë që ashtu kam bërë unë, bëni edhe ju.

16 Në të, në të po ju: Nuk është më i madh se padroni i tij, as i dërguari më i madh se ai që e ka dërguar.

17 Po t'i dini këto gjëra, të lumur jeni ju nëse do t'i bëni.

18 Nuk po flas për ju të gjithë; unë i njoh ata që kam, por duhet të përmbushet ky Shkrim: "Ai që ha bukën me mua, ka ngritur kundër meje".

19 Po ju që tani, para se të ndodhë, që, kur të ketë ndodhur, të besoni se unë jam Krishti.

20 Në të, në të po ju: Kush pranon atë që dërgoj unë, më pranon mua; dhe kush më pranon mua, pranon atë që më ka dërguar".

21 Mbasi i tha këto fjalë, Jezusi, u në frymë, dhe dëshmoi e tha: "Në të, në të po ju se një nga ju do të më".

22 Atëherë dishepujt u panë njëri me, por nuk arrinin të kuptonin për kë po fliste.

23 Por një nga dishepujt e tij, të cilin Jezusi e donte, ishte mbështetur te kraharori i Jezusit.

24 Atëherë Pjetri i bëri shenjë të pyeste kush ishte ai për të cilin foli.

25 Dhe ai dishepull, duke u përkulur mbi kraharorin e Jezusit, e pyeti: ", kush është?".

26 Jezusi u përgjigj: "ai të cilit do t'i jap kafshatën, pasi ta kem ngjyer". Dhe e ngjeu kafshatën e ia dha Judë Iskariotit, birit të.

27 Dhe pas kafshatës, Satani hyri në të. Atëherë Jezusi i tha: "'KE për të bërë, bëje!".

28 Por asnjë nga ata që ishin në nuk e mori pse ai e tha këtë.

29 Disa në fakt mendonin se, duke qenë se Juda e mbante qesen, Jezusi i kishte thënë: "Bli gjërat që na duhen për festën"; ose që t'u jepte diçka të.

30 Ai, pra, mori kafshatën dhe doli menjëherë. Ishte natë.

31 Kur doli ai, Jezusi tha: "Tani Biri i njeriut është përlëvduar dhe Perëndia është përlëvduar në të.

32 Në qoftë se Perëndia është përlëvduar në të, Perëndia do ta përlëvdojë edhe në dhe do ta përlëvdojë menjëherë.

33 Djema, edhe për pak kohë jam me ju; ju do të më kërkoni, por ashtu u kam thënë Judenjve: "Atje ku po shkoj unë ju nuk mund të". Kështu tani po ju edhe juve.

34 Po ju jap një të ri: ta doni njëri-; unë ju kam dashur, ashtu edhe ju ta doni njëri-.

35 Prej kësaj do t'ju njohin të gjithë që jeni dishepujt e mi, nëse keni dashuri për njëri-".

36 Pjetri i tha: ", ku po shkon?". Jezusi iu përgjigj: "Atje ku po shkoj unë, ti nuk mund të më ndjekësh tani; por më do të më ndjekësh".

37 Pjetri i tha: ", pse nuk të ndiqkam dot tani? Unë do të jap jetën për!".

38 Jezusi iu përgjigj: "Ti do ta japësh jetën për mua? Në të, në të po të: gjeli nuk do të këndojë, para se ti të më kesh mohuar herë!".

u

14:1 "Juaj mos u; besoni në Perëndi dhe besoni edhe në mua!

2 Në shtëpinë e Atit tim ka shumë banesa; përndryshe do t'ju. Unë po shkoj t'ju përgatis një vend.

3 Dhe kur të shkoj e t'ju përgatis vendin, do të kthehem dhe do t'ju marr pranë meje, që aty ku jam unë, të jeni edhe ju.

4 Ju e dini se ku po shkoj dhe e njihni edhe".

5 i tha: ", ne nuk e dimë se ku po shkon; pra, si mund ta njohim?"

6 Jezusi i tha: "Unë jam, e dhe jeta; askush nuk Ati përveçse nëpërmjet meje.

7 Po të më kishit njohur, do të kishit njohur edhe Atin tim; qysh tani e njihni dhe e keni parë".

8 Filipi i tha: ", na e Atin, dhe na mjafton".

9 Jezusi i tha: "Ka kaq kohë që unë jam me ju dhe ti nuk më ke njohur akoma, o Filip? Kush më ka parë mua, ka parë Atin; Si po: "Na e Atin?".

10 A nuk beson se unë jam në Atin dhe se Ati është në mua? Fjalët që po ju, nuk i nga. Ati që qëndron në mua, është ai që i bën.

11 Më besoni se unë jam në Atin dhe se Ati është në mua; në mos, më besoni për shkak të.

12 Në të, në të po ju: kush beson në mua do të bëjë edhe ai që bëj unë; madje do të bëjë edhe më të mëdha se këto, sepse unë po shkoj Ati.

13 Dhe të kërkoni në emrin tim, do ta bëj, që Ati të përlëvdohet në Birin.

14 Në qoftë se do të kërkoni diçka në emrin tim, unë do ta bëj".

15 "Nëse më doni, e mia.

16 Dhe unë do t'i lutem Atit dhe ai do t'ju japë një Ngushëllues, që do të qëndrojë përgjithmonë me ju,

17 Frymën e së , që bota nuk mund ta marrë, sepse nuk e sheh dhe nuk e njeh; por ju e njihni, sepse qëndron me ju dhe do të jetë në ju.

18 Nuk do t'ju lë bonjakë, do të kthehem te ju.

19 Edhe pak kohë dhe bota nuk do të më më, por ju do të më shihni; sepse unë jetoj, edhe ju do të jetoni.

20 Atë ditë do të mësoni se unë jam në Atin tim, dhe se ju jeni në mua dhe unë në ju.

21 Kush ka e mia dhe i, është ai që më do; dhe kush më do mua, Ati im do ta dojë; dhe unë do ta dua dhe do t'i dëftehem atij".

22 Juda, jo Iskarioti, i tha: ", si do të na dëftehesh neve dhe jo botës?".

23 Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Nëse ndokush më do, do ta fjalën; edhe Ati im do ta dojë dhe ne do të ai dhe do të bëjmë banesën ai.

24 Kush nuk më do, nuk i fjalët e mia; dhe fjala që po dëgjoni nuk është imja, por e Atit që më ka dërguar.

25 Ju kam thënë këto gjëra, ndërkaq jam me ju;

26 por Ngushëlluesi, Fryma e Shenjtë, që Ati do ta dërgojë në emrin tim, do t'ju mësojë Çdo gjë dhe do t'ju kujtojë të gjitha këto që ju.

27 Unë po ju lë paqen, po ju jap paqen: unë po jua jap, po jo si e jep bota; juaj mos u dhe mos u frikësoftë.

28 Ju keni dëgjuar që ju: "Unë po shkoj dhe do të kthehem te ju". Po të më donit, do të gëzoheshit sepse unë: "Po shkoj Ati"; sepse Ati është më i madh se unë.

29 Dhe jua kam thënë tani, para se të ndodhë, që, kur të ndodhë, të besoni.

30 Nuk do të flas më gjatë me ju, sepse po princi i kësaj bote dhe ai nuk ka asgjë në mua;

31 por kjo ndodh që bota ta njohë se unë e dua Atin dhe se bëj ashtu Ati më ka. , ikim prej këndej!".

u

15:1 "Unë jam hardhia e dhe Ati im është.

2 Çdo shermend që nuk jep fryt në mua, ai e heq; kurse Çdo shermend që jep fryt, ai e krasit që të japë edhe më shumë fryt.

3 Ju jeni të pastër, për shkak të fjalës që ju kumtova.

4 Qëndroni në mua dhe unë do të qëndroj në ju; shermendi nuk mund të japë fryt nga, po qe se nuk qëndron në hardhi, ashtu as ju, nëse nuk qëndroni në mua.

5 Unë jam hardhia, ju jeni shermendet; kush qëndron në mua dhe unë në të, jep shumë fryt, sepse pa mua nuk mund të bëni asgjë.

6 Në qoftë se ndokush nuk qëndron në mua, hidhet jashtë si shermendi dhe; pastaj i mbledhin, i hedhin në dhe digjen.

7 Në qoftë se qëndroni në mua dhe fjalët e mia qëndrojnë në ju, kërkoni të doni dhe do t'ju bëhet.

8 Në këtë është përlëvduar Ati im, që të jepni shumë fryt, dhe kështu do të jeni dishepujt e mi.

9 Ati më ka dashur mua, ashtu edhe unë ju kam dashur juve; qëndroni në dashurinë.

10 Po të e mia, do të qëndroni në dashurinë, unë i e Atit tim dhe qëndroj në dashurinë e tij.

11 Këto gjëra jua kam thënë që gëzimi im të qëndrojë në ju dhe gëzimi juaj të jetë i plotë.

12 Ky është im: ta doni njëri-, ashtu si unë ju kam dashur juve.

13 Askush s'ka dashuri më të madhe nga kjo: të japë jetën e për miqtë e tij.

14 Ju jeni miqtë e mi, nëse bëni gjërat që unë ju.

15 Unë nuk ju quaj më, sepse nuk e di'bën i zoti; por unë ju kam quajtur miq, sepse ju bëra të njihni të gjitha gjëra që kam dëgjuar nga Ati im.

16 Nuk më keni ju mua, por unë ju kam juve; dhe ju caktova të shkoni dhe të jepni fryt, dhe fryti juaj të jetë i qëndrueshëm, që, gjë që t'i kërkoni Atit në emrin tim, ai t'jua japë.

17 Këtë ju: ta doni njëri-.

18 Nëse bota ju, ta dini se më ka mua para jush.

19 Po të ishit nga bota, bota do të donte të; por sepse nuk jeni nga bota, por unë ju kam nga bota, prandaj bota ju.

20 Kujtoni fjalën që ju: "Nuk është më i madh se i zoti". Nëse më kanë përndjekur mua, do t'ju përndjekin edhe ju; nëse kanë fjalën, do të edhe.

21 Të gjitha këto gjëra do t'jua bëjnë për shkak të emrit tim, sepse nuk e njohin atë që më ka dërguar.

22 Po të mos kisha ardhur dhe të mos u kisha folur atyre, nuk do të kishin faj; por tani ata nuk kanë asnjë shfajësim për mëkatin e tyre.

23 Kush më mua, edhe Atin tim.

24 Po të mos kisha bërë në mes tyre që askush nuk ka bërë, nuk do të kishin faj; por tani, përkundrazi, e kanë parë, dhe më kanë mua dhe Atin tim.

25 Por kjo ndodhi që të përmbushet fjala e shkruar në ligjin e tyre: "Më kanë pa shkak".

26 Por kur të Ngushëlluesi, që do t'ju dërgoj prej Atit, Fryma e së, që del nga Ati im, ai do të dëshmojë për mua.

27 Edhe ju, gjithashtu, do të dëshmoni, sepse ishit me mua që nga fillimi".

u

16:1 "Jua kam thënë këto gjëra, që të mos.

2 Do t'ju përjashtojnë nga; madje po ora kur, kushdo që t'ju, do të mendojë se i ka kryer një Perëndisë.

3 Dhe do t'ju bëjnë këto gjëra, sepse nuk kanë njohur as Atin, as mua.

4 Por unë jua kam thënë këto gjëra që, kur të momenti, të kujtoheni se unë jua kisha thënë; por nga fillimi këto fjalë nuk jua pata thënë, sepse isha me ju.

5 Por tani unë po shkoj ai që më ka dërguar, dhe askush nga ju s'po më pyet: "Ku po shkon?".

6 Madje, për shkak se ju këto gjëra, e ka mbushur tuaj.

7 Megjithatë unë ju të: është mirë për ju që unë të shkoj, sepse, po nuk shkova, nuk do të te ju Ngushëlluesi; por, po shkova, unë do t'jua dërgoj.

8 Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim.

9 Për mëkat, sepse nuk besojnë në mua;

10 për drejtësi, sepse unë po shkoj Ati dhe nuk do të më shihni më;

11 për gjykim, sepse princi i kësaj bote është gjykuar.

12 Kam edhe shumë gjëra të për t'ju thënë, por ato ende ju nuk mund t'i mbani.

13 Por, kur të ai, Fryma e së, ai do t'ju prijë në Çdo të, sepse ai nuk do të flasë nga, por do të thotë gjitha ato gjëra që ka dëgjuar dhe do t'ju kumtojë gjërat që do.

14 Ai do të më përlëvdojë, sepse do të marrë prej meje dhe do t'jua kumtojë.

15 Të gjitha gjërat që ka Ati janë të miat; për këtë ju se ai do të marrë prej dhe do t'jua kumtojë.

16 Pas pak nuk do të më shihni më; e përsëri një kohë e shkurtër e do të më shihni, sepse unë po shkoj Ati".

17 Atëherë disa nga dishepujt e tij midis tyre: "'ëSHTë kjo që po na thotë: "Pas pak nuk do të më shihni më", dhe: "e përsëri një kohë e shkurtër e do të më shihni" dhe: "Sepse unë po shkoj te Ati"?".

18 Pra: "'ëSHTë kjo "Pas pak", për të cilën flet? Ne s'dimë'don të thotë".

19 Jezusi, pra, e kuptoi se ata donin ta pyesnin dhe u tha atyre: "Ju po pyesni njeri pse: "Pas pak nuk do të më shihni më", dhe: "E përsëri një kohë e shkurtër e do të më shihni"?

20 Në të, në të po ju: ju do të qani dhe do të mbani dhe bota do të gëzohet. Ju do të pikëlloheni, por pikëllimi juaj do të kthehet në gëzim.

21 Gruaja, kur lind, ka dhembje, sepse i erdhi ora; por, sapo e ka lindur fëmijën, nuk kujton më ankthin prej gëzimit që lindi një qenie njerëzore në botë.

22 Kështu edhe ju tani jeni në dhembje, por unë do t'ju përsëri dhe juaj do të gëzohet, dhe askush nuk do t'heqë gëzimin tuaj.

23 Atë ditë ju nuk do të më bëni më asnjë pyetje. Në të, në të po ju se Çdo gjë që t'i kërkoni Atit në emrin tim, ai do t'jua japë.

24 Deri tani ju s'keni kërkuar asgjë në emrin tim; kërkoni dhe do të merrni, që gëzimi juaj të jetë i plotë.

25 Jua kam thënë këto gjëra në, por po ora kur nuk do t'ju flas më me, por do t'ju flas haptas për Atin.

26 Në atë ditë ju do të kërkoni në emrin tim; dhe nuk po se unë do t'i lutem Atit për ju;

27 Ati në fakt ju do, sepse ju më deshët mua dhe keni besuar se unë dola nga Perëndia.

28 Unë dola nga Ati dhe erdha në botë; përsëri po e lë botën dhe kthehem Ati".

29 Dishepujt e tij i: "Ja, ti tani po flet haptas dhe s'po përdor asnjë.

30 Tani ne njohim se ti di gjithçka dhe s'ke nevojë që ndokush të të pyesë; prandaj ne besojmë se ke dalë nga Perëndia".

31 Jezusi u përgjigj atyre: "A besoni tani?

32 Ja, po ora, madje ka ardhur, në të cilën ju do të, secili për punë të, dhe do të më lini; por unë nuk jam, sepse Ati është me mua.

33 Jua kam thënë këto gjëra, që ta keni paqen në mua; në botë do të keni mundime, por merrni, unë e munda botën!".

u

17:1 Jezusi tha këto gjëra, pastaj i ngriti drejt qiellit dhe tha: "O Atë, ora ka ardhur, përlëvdo Birin tënd, që edhe Biri yt të të përlëvdojë,

2 sepse ti i ke dhënë pushtet mbi Çdo mish, që t'u japë jetë të përjetshme të gjithë atyre që ti ia ke dhënë.

3 Dhe kjo është jeta e përjetshme, të të njohin, të Perëndi të, dhe Jezu Krishtin që ti ke dërguar.

4 Unë të kam përlëvduar mbi; unë e kam kryer që më ke dhënë të bëj.

5 Tani, pra, më përlëvdo, o Atë, pranë, me lavdinë që unë e kisha pranë para se të bëhej bota.

6 Unë ia kam dëftuar emrin tënd njerëzve që ti m'i ke dhënë nga bota; ishin të dhe ti m'i ke dhënë; dhe ata e kanë fjalën.

7 Tani ata kanë njohur se të gjitha gjërat që ti më ke dhënë prej,

8 sepse kam dhënë atyre fjalët që ti më ke dhënë mua; dhe ata i kanë pranuar dhe kanë njohur se me të unë dola nga ti, dhe kanë besuar se ti më ke dërguar.

9 Unë lutem për ta, nuk lutem për botën, po për ata që më ke dhënë, sepse janë të.

10 Dhe të gjitha gjërat e mia janë të, dhe gjërat e tua janë të miat; dhe unë jam përlëvduar në.

11 Tani unë nuk jam më në botë, por ata janë në botë, dhe unë po te ti. O Atë i shenjtë, i ruaj ata në emrin tënd, ata që më ke dhënë, që të jenë një ne!

12 Kur isha me ata në botë, unë i kam ruajtur në emrin tënd; unë i kam ruajtur ata që ti më ke dhënë dhe askush nga ata nuk ka humbur, përveç birit të humbjes, që të përmbushej Shkrimi.

13 Por tani unë po te ti dhe i këto gjëra në botë, që gëzimi im të bëhet i plotë në ta.

14 Unë u kam dhënë atyre fjalën dhe bota i ka, sepse nuk janë prej botës, ashtu si edhe unë nuk jam prej botës.

15 Unë nuk kërkoj që ti t'i heqësh nga bota, por që ti t'i mbrosh nga i ligu.

16 Ata nuk janë nga bota, unë nuk jam nga bota.

17 Shenjtëroji në të; fjala jote është e.

18 Ti më ke dërguar mua në botë, po ashtu unë i kam dërguar ata në botë.

19 Dhe unë për ta po shenjtëroj, që edhe ata të jenë të shenjtëruar në të.

20 Tani unë nuk lutem për ta, por edhe për ata që do të besojnë në mua me anë të fjalës së tyre,

21 që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në; edhe ata të jenë një në ne, që bota të besojë se ti më ke dërguar.

22 Dhe unë u kam dhënë lavdinë që më ke dhënë, që ata të jenë një, ashtu si ne jemi një.

23 Unë jam në ta dhe ti në mua, që të jenë të përsosur në dhe që bota të njohë që ti më ke dërguar dhe që i ke dashur, ashtu si më ke dashur mua.

24 O Atë, unë dua që atje ku jam unë, të jenë me mua edhe ata që më ke dhënë, që ta lavdinë që ti më ke dhënë, sepse ti më ke dashur para të botës.

25 O atë i drejtë, bota nuk të ka njohur, por unë të kam njohur; dhe këta e kanë njohur se ti më ke dërguar.

26 Dhe unë i kam bërë të njohin emrin tënd dhe do të bëj ta njohin akoma, që dashuria, me të cilën ti më ke dashur mua, të jetë në ta dhe unë në ta".

u

18:1 Mbasi i tha këto gjëra, Jezusi doli me dishepujt e dhe shkoi përtej përroit të Kedronit, ku ishte një kopsht, në të cilin hyri ai me dishepujt e tij.

2 Dhe Juda, i cili po e, e njihte edhe ai atë vend, sepse herë Jezusi atje me dishepujt e tij.

3 Atëherë Juda mori një grup dhe rojat e dërguara nga krerët e priftërinjve dhe nga farisenjtë, erdhi atje me fenerë, pishtarë dhe me armë.

4 Atëherë Jezusi, duke ditur gjithçka që do t'i ndodhte, doli dhe i pyeti: "Kë kërkoni?".

5 Ata iu përgjigjën: "Jezusin Nazareas". Jezusi u tha atyre: "Unë jam!". Por Juda, që po e, ishte edhe ai me ta.

6 Sapo ai u tha atyre: "Unë jam", ata u dhe ranë për dhe.

7 Atëherë Jezusi i pyeti përsëri: "Kë kërkoni?". Ata: "Jezusin Nazareas".

8 Jezusi u përgjigj: "Ju kam thënë se unë jam; prandaj nëse më kërkoni mua, i lini këta të shkojnë";

9 që të përmbushej fjala që kishte thënë: "Nuk kam humbur asnjë nga ata që më ke dhënë".

10 Atëherë Pjetri, që kishte një, e nxori, i ra të kryepriftit dhe ia preu e djathtë; dhe ai quhej Malk.

11 Por Jezusi i tha Pjetrit: "Fute në mill; a nuk do ta pi unë kupën që më ka dhënë Ati?".

12 Atëherë grupi i, kapiteni dhe rojet e Judenjve e kapën Jezusin dhe e lidhën.

13 E më parë te Ana, sepse ishte i Kajafës, që ishte kryeprifti i atij.

14 Kajafa ishte ai që i kishte këshilluar Judenjtë se ishte e leverdishme që një njeri të për popullin.

15 Por Pjetri dhe një dishepull ndiqnin Jezusit. Dhe ky dishepull ishte i njohur i kryepriftit; dhe hyri me Jezusin në oborrin e kryepriftit.

16 Por Pjetri mbeti përjashta te dera. Atëherë dishepulli, që ishte i njohur i kryepriftit, doli dhe i foli portieres dhe bëri të hyjë Pjetri.

17 Dhe portiere i tha Pjetrit: "Mos je edhe ti nga dishepujt e atij njeriu?". Ai u përgjigj: "Nuk jam".

18 Ndërkaq dhe rojat ndezën një me qymyr dhe qëndronin në këmbë e ngroheshin, sepse bënte ftohtë; edhe Pjetri qëndronte në këmbë me ta dhe ngrohej.

19 Por kryeprifti e pyeti Jezusin për dishepujt e tij dhe për doktrinën e tij.

20 Jezusi iu përgjigj: "Unë i kam folur haptas botës; gjithmonë kam mësuar në e në, ku mblidhen të gjithë Judenjtë, dhe s'kam thënë asgjë në fshehtësi.

21 Përse më pyet mua? Pyet ata që kanë dëgjuar'u kam thënë atyre; ja, ata i dinë gjërat që kam thënë".

22 Posa i tha këto fjalë, një nga rojat që i rrinin afër, i ra Jezusit me, duke thënë: "Kështu i përgjigjesh kryepriftit?".

23 Jezusi i tha: "Po të kem folur keq, ku është e keqja; por, po të kem folur mirë, përse po më bie?".

24 Atëherë Ana e dërgoi të lidhur te Kajafa, kryeprifti.

25 Ndërkaq Pjetri qëndronte aty e ngrohej. I, pra: "Mos je dhe ti nga dishepujt e tij?". Ai e mohoi dhe tha: "Nuk jam".

26 Por një nga e kryepriftit, farefisi i atij, të cilit Pjetri ia kishte prerë, tha: "A s'të pashë në kopsht me të?".

27 Dhe Pjetri e mohoi, dhe menjëherë këndoi gjeli.

28 Pastaj nga Kajafa e Jezusin në pretorium; ishte mëngjes herët. Por ata nuk hynë në pretorium, që të mos bëheshin të papastër, por të mund të hanin Pashkën.

29 Dhe kështu Pilati doli jashtë drejt tyre dhe tha: "'PADI kundër këtij njeriu?".

30 Ata u përgjigjën dhe i: "Nëse ai të mos ishte keqbërës, nuk do ta kishim dorëzuar".

31 Atëherë Pilati u tha atyre: "Merreni ju dhe gjykojeni ligjit tuaj" Por Judenjtë i: "Neve nuk na lejohet të njeri".

32 Kjo ndodhi që të përmbushej fjala që kishte thënë Jezusi, kur kishte thënë se me'duhej të.

33 Atëherë Pilati hyri përsëri në pretorium, e Jezusin dhe i tha: "A je ti mbreti i Judenjve?".

34 Jezusi iu përgjigj: "E ti nga, apo ta kanë thënë të për mua?".

35 Pilati iu përgjigj: "Jam unë Jude? Kombi yt dhe krerët e priftërinjve të dorëzuan unë; ke bërë?".

36 Jezusi u përgjigj: "Mbretëria ime nuk është e kësaj bote; po të ishte mbretëria ime e kësaj bote, e mi do të luftonin që të mos u dorëzohesha Judenjve; porse tani mbretëria ime nuk është prej këtej".

37 Atëherë Pilati i tha: "Ti, pra, qenke mbret?". Jezusi u përgjigj: "Ti se unë jam mbret; për këtë unë kam lindur dhe për këtë kam ardhur në botë; që të dëshmoj për të; kush është për të, e dëgjon tim".

38 Pilati e pyeti: "'ëSHTë e?". Dhe, si foli këtë, doli përsëri para Judenjve dhe u tha atyre: "Unë nuk po gjej në të asnjë faj!

39 Por ndër ju është që unë t'ju liroj dikë për Pashkë; a doni, pra, që t'ju liroj mbretin e Judenjve?".

40 Atëherë të gjithë bërtitën përsëri, duke thënë: "Jo këtë, por Barabanë!". Por Baraba ishte një kusar.

u

19:1 Atëherë Pilati mori Jezusin dhe dha ta fshikullonin.

2 Dhe një kurorë me gjemba, ia mbi krye dhe i një mantel të purpurt,

3 dhe: ", o mbret i Judenjve"; dhe i binin me.

4 Pastaj Pilati doli përsëri dhe u tha atyre: "Ja, po jua nxjerr jashtë, që ta dini se nuk gjej në të asnjë faj".

5 Jezusi, pra, doli, duke mbajtur kurorën prej gjembash dhe mantelin e purpurit. Dhe Pilati u tha atyre: "Ja njeriu!".

6 Kur e panë krerët e priftërinjve dhe rojet, filluan të bërtasin, duke thënë: "Kryqëzoje, kryqëzoje!". Pilati u tha atyre: "Merreni ju dhe kryqëzojeni, sepse unë nuk gjej në të asnjë faj".

7 Judenjtë iu përgjigjën: "Ne kemi një ligj dhe ligjit ai duhet të, sepse e bëri Bir të Perëndisë".

8 Kur Pilati i dëgjoi këto fjalë, kishte akoma më shumë frikë;

9 dhe, si u kthye në pretorium, i tha Jezusit: "Nga je ti?". Por Jezusi nuk i dha kurrfarë përgjigje.

10 Për këtë arsye Pilati i tha: "S'po më flet? ti s'e di që unë kam pushtet të të kryqëzoj dhe pushtet të të liroj?".

11 Jezusi u përgjigj: "Ti nuk do të kishe asnjë pushtet përmbi mua, po të mos të qe dhënë prej së larti; prandaj ai që më dorëzoi ti ka faj më të madh".

12 Që nga ai moment Pilati kërkoi ta lironte; por Judenjtë bërtisnin, duke thënë: "Po e lirove këtë, nuk je mik i Cezarit; kush e bën mbret, i kundërvihet Cezarit".

13 Pilati, pra, kur i dëgjoi këto fjalë, e jashtë Jezusin dhe u në selinë e gjykatës, në vendin e quajtur "Kalldrëm", e në hebraisht "Gabatha";

14 tani ishte dita e përgatitjes së Pashkës, dhe ishte afërsisht ora e gjashtë; dhe u tha Judenjve: "Ja mbreti juaj".

15 Por ata bërtitën: "Largoje! Largoje! Kryqëzoje!". Pilati u tha atyre: "Ta kryqëzoj mbretin tuaj?". Krerët e priftërinjve u përgjigjën: "Ne s'kemi mbret përveç Cezarit!".

16 Atëherë ai dorëzoi që të kryqëzohej. Dhe ata e morën Jezusin dhe e.

17 Dhe ai, duke mbartur kryqin e tij, u nis drejt që quhej "Kafka", që në hebraisht quhet "Golgota",

18 ku e kryqëzuan, dhe me të dy të, njërin në një anë e në anën, dhe Jezusi në mes.

19 Dhe Pilati shkroi edhe një mbishkrim dhe e në kryq; dhe atje ishte shkruar: "JEZUSI NAZAREAS, MBRETI I JUDENJVE".

20 Kështu këtë mbishkrim e lexuan shumë nga Judenjtë, sepse ku u kryqëzua Jezusi ishte afër qytetit; dhe mbishkrimi ishte shkruar hebraisht, greqisht dhe latinisht.

21 Prandaj krerët e priftërinjve të Judenjve i Pilatit: "Mos shkruaj: "Mbreti i Judenjve", por se ai ka thënë: "Unë jam mbreti i Judenjve"".

22 Pilati u përgjigj: "Atë që kam shkruar, e kam shkruar!".

23 Dhe, mbasi e kishin kryqëzuar Jezusin, morën rrobat e tij dhe bënë katër pjesë, një pjesë për Çdo, dhe. Por ishte pa, e endur një copë nga maja e deri në fund.

24 Prandaj ata i njëri-: "Nuk e grisim, por hedhim kujt t'i bjerë"; që të përmbushej Shkrimi, që thotë: "I ndanë midis tyre rrobat e mia, dhe hodhën për". , pra, i bënë këto gjëra.

25 Por afër kryqit të Jezusit, qendronin nëna e tij dhe motra e nënës së tij, Maria e Kleopas dhe Maria Magdalenë.

26 Atëherë Jezusi, kur pa nënën e tij dhe pranë saj dishepullin që donte, i tha nënës së tij: "O grua, ja biri yt!".

27 Pastaj i tha dishepullit: "Ja nëna jote!". Dhe që në atë moment ai e mori në shtëpinë e.

28 Pas kësaj, Jezusi, duke ditur që Çdo gjë ishte kryer, që të përmbushej Shkrimi, tha: "Kam etje!".

29 Por aty ishte një enë plot me. Pasi një sfungjer në dhe e në majë të një dege hisopi, ia afruan te goja.

30 Kur Jezusi e mori, tha: "U krye!". Dhe duke kryet, dha frymën.

31 Duke qenë se ishte dita e Përgatitjes, me qëllim që të mos qëndronin në kryq të, sepse ajo e ishte një ditë me rëndësi të, Judenjtë i kërkuan Pilatit që atyre t'u kërcinjtë dhe të hiqeshin që andej.

32 , pra, erdhën dhe ia kërcinjtë të parit dhe pastaj edhe që ishte kryqëzuar me të;

33 por, kur erdhën te Jezusi, dhe si panë se ai kishte, nuk ia kërcinjtë,

34 por njëri nga ia brinjën me një heshtë, dhe menjëherë i doli gjak e.

35 Dhe ai që ka parë, ka dëshmuar për këtë, dhe dëshmia e tij është e; dhe ai e di se thotë të, që ju të besoni.

36 Këto gjëra në fakt ndodhën që të përmbushet Shkrimi: "Nuk do t'i asnjë eshtër".

37 Dhe akoma një Shkrim thotë: "Do të atë që e kanë".

38 Pas këtyre gjërave, Jozefi nga Arimatea, që ishte dishepull i Jezusit, por fshehtas nga druajtja e Judenjve, i kërkoi Pilatit që mund ta merrte e Jezusit; dhe Pilati i dha leje. Atëherë ai erdhi dhe e mori e Jezusit.

39 Por erdhi dhe Nikodemi, i cili më përpara kishte te Jezusi natën, duke një përzierje prej mirre dhe aloe, prej rreth njëqind librash.

40 Ata, pra, e morën e Jezusit dhe e mbështollën në pëlhura liri me erëra të këndëshme, të që ndiqnin Judenjtë.

41 Por në atë vend ku ai u kryqëzua ishte një kopsht, dhe në kopsht një i ri, në të cilën ende nuk ishte askush.

42 Aty, pra, për shkak të Përgatitjes së Judenjve, e Jezusin, sepse ishte afër.

20:1 Por ditën e parë pas së, në mëngjes, kur ishte ende errët, Maria Magdalena shkoi te dhe pa se guri ishte hequr nga.

2 Atëherë rendi te Pjetri dhe te dishepulli, të cilin Jezusi e donte, dhe u tha atyre: "E kanë hequr Nga dhe nuk e dimë ku e".

3 Atëherë Pjetri dhe dishepulli dolën jashtë dhe u nisën për te.

4 Rendnin të dy bashkë, por dishepulli rendi përpara, më se Pjetri dhe arriti i pari te.

5 Dhe, si u përkul, pa pëlhurat prej liri që ishin në, por nuk hyri aty.

6 Arriti edhe Pjetri që po e ndiqte, hyri në dhe pa pëlhurat prej liri që ishin përtokë,

7 dhe rizën, që qe mbi kokën e Jezusit; ajo nuk ishte bashkë me pëlhurat, por ishte e palosur në një vend, .

8 Atëherë hyri edhe ai dishepull që kishte arritur i pari te, pa dhe besoi.

9 Ata në fakt, nuk e kishin kuptuar ende Shkrimin, të cilit ai duhet të ringjallej së.

10 Pastaj dishepujt u kthyen përsëri në.

11 Por Maria kishte mbetur jashtë, dhe po qante. Dhe, duke qarë, u përkul brenda,

12 dhe pa dy engjëj, të me të bardha, ndenjur njëri te kryet dhe te këmbët e, ku qe i Jezusit.

13 Ata i: "O grua, pse po qan?". Ajo u përgjigj atyre: "Sepse e kanë hequr Tim, dhe nuk e di ku e kanë".

14 Si tha këtë, ajo u prapa dhe pa Jezusin, që qëndronte në këmbë; por ajo nuk e dinte se ishte Jezusi.

15 Jezusi i tha: "O grua, pse po qan? Kë kërkon?". Ajo, duke menduar se ishte kopshtari, i tha: ", po e pate hequr ti, më ku e dhe unë do ta marr".

16 Jezusi i tha: "Mari!". Dhe ajo atëherë u kthye dhe i tha: "Rabboni!", që do të thotë: Mësues.

17 Jezusi i tha: "Mos më prek, sepse ende nuk u ngjita te Ati im; por shko te e mi dhe u atyre se unë po ngjitem Ati im dhe Ati juaj, te Perëndia im dhe Perëndia juaj".

18 Atëherë Maria Magdalena shkoi t'jua njoftojë dishepujve se kishte parë Dhe se ai i kishte thënë këto gjëra.

19 Pastaj në mbrëmje të po asaj dite, dita e parë e javës, ndërsa dyert e ku qenë mbledhur dishepujt ishin të mbyllura nga frika e Judenjve, erdhi Jezusi dhe u prezantua në mes tyre dhe u tha atyre: "Paqja me ju!".

20 Dhe, si i tha këto, u atyre duart e dhe brinjën. Dishepujt pra, kur e panë , u gëzuan.

21 Pastaj Jezusi u tha atyre përsëri: "Paqja me ju! Më ka dërguar mua Ati, ashtu unë po ju dërgoj ju".

22 Dhe, si tha këto fjalë, hukati mbi ta dhe tha: "Merrni Frymën e Shenjtë!

23 Kujt do t'ia falni mëkatet, do t'i jenë falur, kujt do t'ia mbani, do t'i jenë mbajtur".

24 Por, i quajtur Binjaku, një nga të dymbëdhjetët, nuk ishte me ta kur erdhi Jezusi.

25 Dishepujt e, pra, i: "Kemi parë ". Por ai u tha atyre: "Po nuk e pashë në duart e tij shenjën e gozhdave, dhe po nuk e gishtin tim te shenja e gozhdëve dhe dorën në brinjën e tij, unë nuk do të besoj".

26 Dhe ditë më, dishepujt ishin përsëri në dhe ishte me ta. Jezusi erdhi, ndonëse dyert ishin të mby-llura, dhe u prezantua midis tyre dhe tha: "Paqja me ju!".

27 Pastaj i tha: "Gishtin këtu dhe shiko duart e mia; edhe dorën dhe në brinjën; dhe mos ji mosbesues, por besues!".

28 Atëherë u përgjigj dhe i tha: "Zoti im dhe Perëndia im!".

29 Jezusi i tha: "Sepse më ke parë, , ti ke besuar; lum ata që nuk kanë parë dhe kanë besuar!".

30 Jezusi bëri edhe shumë shenja të në prezencën e dishepujve të tij, të cilat nuk janë shkruar në këtë libër.

31 Por këto gjëra janë shkruar që ju të besoni se Jezusi është Krishti, Biri i Perëndisë dhe që, duke besuar, ta keni jetën në emër të tij.

u

21:1 Pas këtyre gjërave, Jezusi iu shfaq përsëri dishepujve pranë Detit të; dhe u shfaq në këtë mënyrë:

2 Pjetri, i quajtur Binjaku, Natanaeli nga Kana e Galilesë, të bijtë e dhe dy të nga dishepujt e tij ishin bashkë.

3 Pjetri u tha atyre: "Po shkoj të peshkoj". Ata i: "Po edhe ne me". Dolën dhe hipën menjëherë në barkë; por atë natë nuk asgjë.

4 Në mëngjes herët, Jezusi ndenji te bregu; megjithatë dishepujt nuk e kuptuan se ishte Jezusi.

5 Dhe Jezusi u tha atyre: "O djema, a keni ndonjë gjë për të ngrënë?". Ata iu përgjigjën: "Jo!".

6 Dhe ai u tha atyre: "Hidhni rrjetën në anën e djathtë të barkës dhe do të gjeni". E hodhën, pra, dhe s'mundën më ta nga e peshqve.

7 Atëherë dishepulli, të cilin Jezusi e donte, i tha Pjetrit: "Zoti". Pjetri, kur dëgjoi se ishte Zoti, u mbështoll me rrobë (sepse ishte i) dhe u hodh në det.

8 Dishepujt e përkundrazi shkuan me barkë (sepse nuk ishin shumë larg nga, dyqind kubitë), duke rrjetën plot me peshq.

9 Mbasi dolën në, panë një me prush dhe mbi të peshk dhe bukë.

10 Jezusi u tha atyre: "Këtu disa nga peshqit që tani!".

11 Pjetri hipi përsëri në barkë dhe nxori në rrjetën, plot me peshq të mëdhenj, njëqind e pesëdhjetë e; dhe, megjithse ishin aq shumë, rrjeta nuk u.

12 Jezusi u tha atyre: "Ejani të hani mëngjes". Por asnjë nga dishepujt nuk guxonte ta pyeste: "Kush je?", duke ditur se ishte Zoti.

13 Atëherë Jezusi erdhi, mori bukë dhe dha atyre; po kështu edhe peshkun.

14 Kjo ishte e herë që Jezusi iu shfaq dishepujve të, mbasi ishte ringjallur së.

15 Mbasi kishin ngrënë, Jezusi i tha Pjetrit: "nga Jona, a më do ti mua më shumë se këta?". Iu përgjigj: "Po, , ti e di se unë të dua". Jezusi i tha: "Kulloti qengjat e mi!".

16 Përsëri e pyeti për të dytën herë: "nga Jona, a më do ti mua?". Iu përgjigj: "Po, , ti e di se unë të dua". Jezusi i tha: "Ki kujdes për delet e mia".

17 E pyeti për të herë: "nga Jona, a më do ti mua?". Pjetri u pse e pyeti për të herë: "A më do ti mua?", dhe iu përgjigj: ", ti di Çdo gjë, ti di se unë të dua". Jezusi i tha: "Kulloti delet e mia.

18 Në të, në të po të se, kur ti ishe i ri, e ngjeshje dhe shkoje ku të doje; po kur të jesh plak, do t'i duart dhe dikush do të të ngjeshë e do të të atje ku ti nuk do të doje".

19 I tha këto fjalë për të bërë të ditur se me'ai do ta përlëvdonte Perëndinë. Dhe, si i tha këto, i tha: "Ndiqmë".

20 Dhe Pjetri u kthye dhe pa se po e ndiqte dishepulli, të cilin Jezusi e donte, ai që gjatë darkës ishte mbështetur mbi kraharorin e Jezusit dhe kishte pyetur: ", kush është ai që po të?".

21 Kur Pjetri e pa, i tha Jezusit: ", dhe me të'do të bëhet?".

22 Jezusi iu përgjigj: "Nëse dua që ai të mbetet derisa të unë, 'të duhet? Ti ndiqmë!".

23 Atëherë u hap midis se ai dishepull nuk do të; por Jezusi nuk i kishte thënë Pjetrit se ai nuk do të, por: "Nëse unë dua që ky të mbetet derisa të unë, 'të duhet?".

24 Ky është dishepulli që dëshmon për këto gjëra dhe që ka shkruar këto gjëra; dhe ne dimë se dëshmia e tij është e.

25 Janë edhe shumë gjëra të që i bëri Jezusi, të cilat, po të shkruheshin një nga një, unë mendoj se nuk do të mjaftonte mbarë bota që t'i nxinte librat që do të mund të shkruheshin. Amen.