Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

The Gospel of Mark in Albanian - Diodati i Ri

Copyright (c)1991-4 La Buona Novella, Casell Postel 27 - 72011 Brindisi - Italy

Without permission from the La Buona Novella Brindisi it is prohibited to reproduce or print any part of this text

Mark 1

1 Fillimi i Të Jezu Krishtit, Birit të Perëndisë.

2 Ashtu si është shkruar profetët: ``Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim para fytyrës, i cili do të përgatit përpara.

3 Ka një që bërtet në shkretëtirë: "Përgatitni e Zotit, drejtoni e tij"''.

4 Gjoni erdhi në shkretëtirë duke pagëzuar dhe duke predikuar një pagëzim pendese për faljen e mëkateve.

5 Dhe gjithë i Judës dhe ata nga Jeruzalemi shkonin ai, dhe pagëzoheshin të gjithë nga ai në lumin Jordan, duke rrëfyer mëkatet e tyre.

6 Por Gjoni ishte i me lesh deveje, mbante një brez lëkure përreth ijëve dhe me karkaleca dhe me mjaltë të egër.

7 Ai predikonte duke thënë: ``Pas meje po një që është më i fortë se unë. Unë nuk jam i denjë as të para tij për t'i lidhësat e sandaleve të tij.

8 Unë ju pagëzova me, ndërsa ai do t'ju pagëzojë me Frymën e Shenjtë''.

9 Dhe ndodhi në ato ditë që Jezusi erdhi nga Nazareti i Galilesë dhe u pagëzua nga Gjoni në Jordan.

10 Dhe menjëherë, kur po dilte nga, pa se qiejtë po hapeshin dhe Fryma po mbi të si një pëllumb.

11 Dhe një erdhi nga qielli: ``Ti je Biri im i dashur në të cilin jam kënaqur.

12 Fill pas kësaj, Fryma e Shenjtë e në shkretëtirë;

13 dhe qëndroi në shkretëtirë dyzet ditë, i nga Satanai. Ishte bashkë me bishat dhe engjëjt i.

14 Dhe mbasi e burgosën Gjonin, Jezusi erdhi në Galile duke predikuar e mbretërisë së Perëndisë,

15 dhe duke thënë: ``U mbush koha dhe mbretëria e Perëndisë është afër. Pendohuni dhe besoni''.

16 Ndërsa po kalonte gjatë bregut të detit të Galilesë, ai pa dhe Andrean, e tij, të cilët po hidhnin rrjetën në det sepse ishin peshkatarë.

17 Dhe Jezusi u tha atyre: ``Ndiqmëni dhe unë do t'ju bëj peshkatarë njerëzish''.

18 Dhe ata i lanë menjëherë rrjetat dhe e ndoqën.

19 Mbasi eci edhe pak, pa Jakobin, bir in e dhe Gjonin, e tij, të cilët ndreqnin rrjetat e tyre në barkë.

20 Dhe i menjëherë; dhe ata e lanë atin e tyre në barkë me mëditësit dhe e ndoqën.

21 Pastaj hynë në Kapernaum dhe menjëherë, ditën e, ai hyri në dhe i mësonte njerëzit.

22 Dhe njerëzit habiteshin nga doktrina e tij, sepse ai i mësonte si një që ka pushtet dhe jo si.

23 Atëherë në e tyre ishte një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë, i cili filloi të bërtasë,

24 duke thënë: ``'KA midis nesh dhe, o Jezus Nazareas? A erdhe të na shkatë-rrosh? Unë e di kush je: I Shenjti i Perëndisë''.

25 Por Jezusi e qortoi duke thënë: ``Hesht dhe dil prej tij!''.

26 Dhe fryma e ndyrë, mbasi e sfiliti, dhe duke lëshuar një britmë të madhe doli prej tij.

27 Dhe të gjithë u mahnitën aq shumë sa pyesnin njeri duke thënë: ``'është kjo? Cfarë doktrinë e re qënka kjo? Ky i me autoritet edhe frymërat e ndyra, dhe ata i binden''.

28 Dhe fama e tij u përhap menjëherë në mbarë krahinën përreth Galilesë.

29 Sapo dolën nga, erdhën në shtëpinë e dhe të Andreas, me Jakobin dhe Gjonin.

30 E ishte në me ethe dhe ata menjëherë i folën për të.

31 Atëhërë ai u afrua, e kapi për dore dhe e ngriti. Menjëherë ethet e lanë dhe ajo nisi t'u.

32 Në mbrëmje, pas perëndimit të diellit, i prunë të gjithë të dhe të idemonizuarit.

33 Dhe gjithë qyteti ishte mbledhur përpara derës.

34 Ai shumë, që lëngonin nga të ndryshme, dhe dëboi shumë demonë; dhe nuk i lejoi demonët të flasin, sepse ata e njihnin.

35 Pastaj, të nesërmen në mëngjes, kur ende ishte shumë errët, Jezusi u ngrit, doli dhe shkoi në një vend të dhe atje u lut.

36 Dhe dhe ata që ishin me të e kërkonin.

37 Dhe, kur e gjetën, i: ``Të gjithë po të kerkojnë!''.

38 Dhe ai u tha atyre: ``Lë të shkojmë në fshatrat e afërm që të predikoj edhe atje, sepse për këtë kam ardhur''.

39 Dhe ai e përshkoi gjithë Galilenë duke predikuar nëpër e tyre dhe duke dëbuar demonët.

40 Dhe erdhi ai një lebroz i cili, duke iu lutur, ra në gjunj dhe i tha: ``Po të duash, ti mund të më pastrosh''.

41 Dhe Jezusi, duke e mëshiruar, dorën, e preku dhe i tha: ``Po, e dua, qofsh pastruar!''.

42 Dhe, posa tha këto, menjëherë lebra e la dhe u.

43 Pastaj, mbasi e paralajmëroi rreptësisht, menjëherë e largoi,

44 duke i thënë: ``Ruhu se i gjë ndokujt, por shko, paraqitu te prifti dhe ofro për pastrimin tënd sa ka Moisiu, si dëshmi për ta''.

45 Por ai, sapo doli, filloi ta dhe ta përhapë fort faktin, sa që Jezusi nuk mund të hynte më publikisht në qytet, por qëndronte përjashta nëpër të; dhe nga Çdo anë ai.

Mark 2

1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar se ai gjendej në;

2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.

3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër.

4 Por, duke qenë se nuk mund t'i afroheshin për shkak të, në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një, e lëshuan mbi të cilin rrinte i paralizuari.

5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: ``O bir, mëkatet e tua të janë falur!''.

6 Por aty po rrinin disa shkribë, të cilët, në të, po mendonin:

7 ``Pse ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, Perëndisë?''.

8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e se ata po i mendonin këto gjëra në e tyre, u tha atyre: ``Pse i mendoni këto gjëra në?

9 është më lehtë: t'i të paralizuarit: "Mëkatet e tua të janë falur", apo t'i: ", merre tënd dhe ec"?

10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,

11 unë po të (i tha të paralizuarit): , merre tënd dhe shko në shtëpinë!"''.

12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori e dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: ``Një gjë të s'e kemi parë kurrë!''.

13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë erdhi ai dhe ai e mësonte.

14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe në vendin e, dhe i tha: ``Ndiqmë!''. Ai u ngrit dhe e ndoqi.

15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në në shtëpinë e Levit, shumë dhe mëkatarë u në me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.

16 Atëhërë dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me dhe me mëkatarë, u dishepujve të tij: ``Qysh ha dhe pi ai bashkë me e me mëkatarë?''.

17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: ``Nuk janë të që kanë nevojë për mjekun, por të; unë nuk erdha për të të drejtët, por mëkatarët për pendim.

18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i: ``Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e nuk agjërojnë?''.

19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: ``A mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!

20 Por do të ditët kur do t'u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.

21 Askush nuk qep një copë të ri mbi një rrobe të, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe bëhet më keq.

22 Po ashtu askush nuk të re në kacekë të, përndryshe e re i prish kacekët, derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse e re duhet në kacekë të rinj''.

23 Por ndodhi që një ditë të ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.

24 Dhe farisenjtë i: ``Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e?''.

25 Por ai u tha atyre: ``A nuk keni lexuar'bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte, ai dhe'qenë me të?''.

26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t'i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?''.

27 Pastaj u tha atyre: ``E është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të.

28 Prandaj Biri i njeriut është edhe i së''.

Mark 3

1 Pastaj ai hyri përsëri në dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të.

2 Dhe ata po e ruanin në se do ta në ditën e së, që pastaj ta paditnin.

3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të: ``Në mes të të gjithëve!''.

4 Dhe u tha atyre: ``A është e lejueshme ditën e së të bësh të mirë apo të keqe, të një jetë apo ta?''. Por ata heshtnin.

5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me, i hidhëruar për ngurtësinë e së tyre, i tha atij njeriu: ``Dorën!''. Ai e, dhe dora e tij u përsëri si.

6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta.

7 Por Jezusi me dishepujt e u drejt detit; dhe një e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;

8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një e madhe nga rrethinat Etiros dhe të, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi ai.

9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e.

10 Sepse ai kishte shumë, të gjithë që kishin dyndeshin rreth tij që ta preknin.

11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: ``Ti je Biri i Perëndisë!''.

12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos se kush ishte ai.

13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe pranë ata që deshi. Dhe ata erdhën ai.

14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t'i dërgonte të predikojnë,

15 dhe të kishin pushtet të dhe të dëbonin demonët.

16 Ata ishin: , të cilit ia emrin Pjetër;

17 Jakobi, bir i, dhe Gjoni, -llai i Jakobit, të cilave emrin Boanerges, që do të thotë: "Bij të bubullimës";

18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, , Jakobi i Alfeut, , Kananeasi,

19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e.

20 Pastaj hynë në një. Dhe u mblodh përsëri një aq e madhe, sa që as bukë s'mund të hanin.

21 Dhe kur të afërmit e tij e morën, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: ``Nuk është në''.

22 Kurse, që kishin nga Jeruzalemi, : ``Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve''.

23 Por ai i pranë dhe u foli me anë të: ``Si mund Satanai të dëbojë Satananë?

24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.

25 Dhe në qoftë se një përçahet kundër, ajo nuk mund të qëndrojë.

26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!

27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t'ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; atëherë mund t'ia plaçkitë shtëpinë.

28 Në të po ju se bijve të njerëzve do t'u falet mëkat dhe Çdo blasfemi që do të;

29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm''.

30 Sepse ata: ``Ai ka një frymë të ndyrë!''.

31 Ndërkaq erdhën e tij dhe e dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta.

32 Ishte përreth tij; dhe i: ``Ja, nëna jote dhe e janë përjashta dhe po të kërkojnë''.

33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: ``Kush është nëna ime, ose e mi?''.

34 Pastaj duke rreth e qark mbi ata që ishin rreth tij, tha: ``Ja nëna ime dhe e mi!

35 Sepse kushdo që bën e Perëndisë, ai është im, motra ime dhe nëna!''.

Mark 4

1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte në det, ndërsa gjithë ishte në pranë detit.

2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në, dhe u atyre në mësimin e tij:

3 ``Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.

4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe e qiellit erdhën dhe e hëngrën.

5 Një pjesë ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s'kishte një të.

6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.

7 Një pjesë ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.

8 Një pjesë ra në të mirë, dhe frut që rritej, dhe u për të dhënë njëra, gjashtëdhjetë dhe njëqind''.

9 Pastaj ai u tha atyre: ``Kush ka për të dëgjuar, le të dëgjojë!''.

10 Tani kur ishte, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për.

11 Dhe ai u tha atyre: ``Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me,

12 që: "Duke parë, të, por të mos re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen"''.

13 Pastaj u tha atyre: ``Nuk e kuptoni këtë? Po atëhere si do t'i kuptoni të gjitha e?

14 Mbjellësi mbjell fjalën.

15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, menjëherë Satanai dhe heq fjalën e mbjellë në e tyre.

16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;

17 por nuk kanë rrënjë në, dhe janë të përkohshëm; dhe kur mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, menjëherë.

18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,

19 por e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme.

20 Kurse ata që e morën farën në të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një, gjashtëdhjetë dhe njëqind''.

21 Pastaj u tha atyre: ``A merret llamba për ta nën babunë ose nën? A nuk mbi dritëmbajtësen?

22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.

23 Kush ka për të dëgjuar, le të dëgjojë!''

24 Dhe u tha atyre: ``Re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t'iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t'iu jepet edhe më.

25 Sepse atij që ka, do t'i jepet, por atij që s'ka, do t'i merret edhe ajo që ka.

26 Tha akoma: ``Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.

27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.

28 Sepse dheu prodhon më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.

29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.

30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me ta paraqesim?

31 Ajo i ngjan farës së, që, kur është mbjellë në dhe, është më e nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;

32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa e qiellit mund të gjejnë nën hijen e saj''.

33 Dhe me shumë të, u atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.

34 Dhe nuk u fliste atyre pa, ndërsa dishepujve të tij, , u Çdo gjë.

35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: ``Kalojmë te bregu matanë!

36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të të.

37 Ndërkaq një furtunë e madhe dhe përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.

38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e dhe i: ``Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?''.

39 Dhe ai si u, e qortoi erën dhe i foli detit: ``Pusho dhe fashitu!''. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.

40 Atëherë u tha atyre: ``Pse jeni ju aq frikacakë? , si nuk keni besim?''.

41 Dhe ata i një frikë e madhe dhe i njëritjetrit: ``, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?''.

Mark 5

1 Kështu arritën në bregun të detit, në krahinën e Gadarenasve.

2 Dhe, sapo Jezusi nga barka, menjëherë i doli përpara nga një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,

3 i cili banonte në dhe kurrkush s'kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me.

4 Herë, pra, e kishin lidhur me pranga e; por ai gjithnjë i dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot.

5 , natën dhe ditën, nëpër e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur me gurë.

6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u dhe ra përmbys përpara tij,

7 dhe me një britmë të madhe tha: ``'KA ndërmjet mes nesh dhe, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;''.

8 Sepse ai i kishte thënë: ``Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!''.

9 Atëhere Jezusi e pyeti: ``Cili është emri yt?''. Dhe ai u përgjigj duke thënë: ``Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë''.

10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.

11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një e madhe derrash që kulloste.

12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: ``Na dërgo në derrat, që të hymë në ta''.

13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.

14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë kishte ndodhur.

15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin, të dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.

16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u atyre se i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe e derrave.

17 Atëhere ata filluan t'i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.

18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;

19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: ``Shko në shtëpinë, te të dhe u atyre gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për''.

20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.

21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun me barkë, një e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.

22 Atëhere erdhi një nga krerët e, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,

23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: ``Ime bijë është duke dhënë; eja, duart mbi të që të dhe të jetojë!''.

24 Dhe ai shkoi me të. Një e madhe e ndiqte dhe rreth tij.

25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë

26 dhe kishte shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke gjithë pasurinë e pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,

27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në dhe pas preku rrobën e Jezusit,

28 sepse: ``Nëse ia prek rroben e tij, do të''.

29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në e se u nga ajo.

30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis, tha: ``Kush m'i preku rrobat?

31 Dhe dishepujt e i: ``A nuk po e sheh që po të nga të gjitha anët dhe ti: ``Kush më preku?''.

32 Por ai rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.

33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se'i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të.

34 Dhe ai i tha: ``Bijë, besimi yt të; shko në paqe dhe ji e nga jote!''.

35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga e kryetarit të duke thënë: ``Jote bijë ka; pse e bezdis akoma Mësuesin?''.

36 Por Jezusi, sapo dëgjoi'u tha, i tha kryetarit të: ``Mos ki frikë, ki besim!''.

37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, të Jakobit.

38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe me të madhe.

39 Hyri dhe u tha atyre: ``Pse bërtitni e qani? Nuk ka, por fle''.

40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me atin dhe nënën e dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej.

41 E mori, pra, për dore dhe i tha: ``kumi'', që e përkthyer do të thotë: ``, po të: !''.

42 Dhe menjëherë u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë. Dhe ata u habitën me habi të madhe.

43 Por ai rreptësisht që askush të mos e marrë; pastaj që t'i japin të hajë.

Mark 6

1 Pastaj doli prej andej dhe erdhi në e tij, dhe dishepujt e e ndiqnin.

2 Dhe kur erdhi e, filloi t'i mësojë në. Dhe shumë, kur e dëgjonin, habiteshin dhe: ``Nga i këtij këto? 'Dituri është kjo që i është dhënë? Dhe si kryhen këto të mëdha nëpërmjet dorës së tij?

3 A s'është ky i biri Marisë, i Jakobit, i Joses, i Judës dhe i? Dhe nuk janë këtu midis nesh motrat e tij?''. Dhe për shkak të tij.

4 Por Jezusi u tha atyre: ``Asnjë profet s'është i përbuzur përveç në e tij, në farefisin e dhe në shtëpinë e''.

5 Dhe nuk mundi të kryejë aty asnjë të pushtetshme, përveçse disa të lëngatë, duke mbi ta duart.

6 Dhe për mosbesimin e tyre; dhe dilte nëpër fshatra përreth e i mësonte.

7 Pastaj ai i te të dymbëdhjetët dhe filloi t'i dërgojë dy nga dy; dhe u dha pushtet mbi frymët e ndyra.

8 Dhe i të mos marrin asgjë, përveç një shkop: as, as bukë, as denar në brez;

9 dhe të mbathin sandalet e të mos dy palë.

10 U tha akoma: ``Kudo që të hyni në një, rrini aty derisa të largoheni nga ai vend.

11 Në qoftë se disa nuk ju presin dhe nuk ju dëgjojnë, kur të largoheni që andej, shkundni pluhurin nga këmbët si dëshmi kundër tyre. Në të ju se ditën e gjyqit dhe Gomorra do të me më shumë se sa ai qytet''.

12 Kështu ata shkuan dhe u predikonin njerëzve që të pendoheshin;

13 dhe dëbonin shumë demonë dhe me shumë të lëngatë dhe i.

14 Tani mbreti Herod dëgjoi të flitej për Jezusin, sepse emri i tij ishte bërë i njohur, dhe ai tha: ``Ky Gjoni që pagëzonte u ngjall së; prandaj në të po pushtete''.

15 Disa të: ``Elia''; dhe disa të: ``një profet, ose si një nga profetët''.

16 Por kur i dëgjoi Herodi të gjitha këto, tha: ``Ky Gjoni, të cilit ia pata prerë kokën, u ngjall së!''.

17 Në fakt Herodi kishte dhënë të arrestohej Gjoni dhe të mbahej i lidhur në burg për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, të tij, sepse e kishte marrë për grua.

18 Gjoni, pra, i Herodit: ``Nuk është e lejueshme të kesh gruan e tënd!''

19 Dhe Herodiada e dhe dëshironte ta, por nuk mundte.

20 Herodi, pra, i druhej Gjonit, të cilin e dinte si njeri të drejtë dhe të shenjtë, dhe e mbronte; dhe, mbasi e dëgjonte, kryente shumë gjëra dhe e dëgjonte me dëshirë.

21 Por erdhi dita e dhe Herodi, për ditëlindjen e, një gosti për të mëdhenjtë e tij, për komandantët dhe për parinë e Galilesë.

22 Hyri e bija e Herodiadës, kërceu dhe i pëlqeu Herodit e atyre që ishin bashkë me të në, atëherë mbreti i tha: ``Më kërko'të duash dhe unë do të ta jap''.

23 Dhe iu betua: ``Gjithçka që të më kërkosh, do të ta jap, deri gjysmën e mbretërisë!''.

24 Ajo doli dhe i tha s': ``Duhet t'i kërkoj?'' Ajo u përgjigj: ``Kokën e Gjon Pagëzorit!''.

25 Ajo u kthye menjëherë te mbreti dhe i kërkoi me nxitim: ``Unë dëshiroj që ti të më japësh menjëherë, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit''.

26 Dhe mbreti, megjithëse u shumë nga kjo, nuk deshi të refuzojë për shkak të betimit dhe për respekt të të ftuarve.

27 Kështu mbreti dërgoi menjëherë një roje me që ti kokën e Gjonit.

28 Dhe ky shkoi, ia preu kokën në burg, dhe e kokën e tij mbi një pjatë, ia dha dhe ia dha s'.

29 Kur dishepujt e Gjonit i dëgjuan këto, erdhën, morën e tij dhe e në.

30 Tani apostujt u mblodhën Jezusi dhe i të gjitha ato që kishin bërë dhe i kishin mësuar.

31 Dhe ai u tha atyre: ``Ejani në një vend të dhe pushoni pak''. Sepse njerëzit që dhe shkonin ishin aq shumë, sa s'u dilte koha as për të ngrënë.

32 U nisën, pra, me një barkë drejt një vend të e të mënjanuar.

33 Porsa i pa që u nisën, dhe shumë e njohën; dhe nga të gjitha qytetet erdhën aty me këmbë dhe mbërritën përpara tyre; dhe u mblodhën rreth tij.

34 Kur Jezusi doli nga barka, pa një të madhe dhe iu dhimbs, sepse ishin si delet pa bari; dhe nisi t'u mësojë shumë gjëra.

35 Duke qenë se u bë, dishepujt e tij iu afruan dhe i: ``Ky vend është i shkretë, dhe është.

36 Lejoi këta njerëz që të shkojnë në fushat dhe në fshatrat rreth e qark që të blejnë bukë, se s'kanë gjë për të ngrënë''.

37 Por ai, duke iu përgjigjur, u tha atyre: ``U jepni ju të hanë!'' Ata i: ``A duhet të shkojmë ne të blejmë për dyqind denarë bukë dhe t'u japim të hanë?''.

38 Dhe ai u tha atyre: ``Sa bukë keni? Shkoni e shikoni''. Ata, mbasi shikuan, : ``Pesë bukë e dy peshq''.

39 Atëherë ai i ata që t'i rregullojnë të gjithë, në grupe, mbi barin e njomë.

40 Kështu ata u në grupe nga njëqind e nga pesëdhjetë.

41 Pastaj ai mori pesë bukët dhe dy peshqit, i ngriti nga qielli, i bekoi; i bukët dhe dha dishepujve të, që t'atyre; ndau gjithashtu dy peshqit të gjithëve.

42 Të gjithë hëngrën sa u ngopën.

43 Dhe mblodhën dymbëdhjetë me copa buke dhe me mbetje peshku.

44 Ata që hëngrën nga ato bukë ishin pesë mijë burra.

45 Menjëherë Jezusi i detyroi dishepujt e të hyjnë në barkë dhe t'i prijnë në bregun drejt Betsaidas, derisa ai ta lejonte.

46 Sapo e lejoi, ai iu ngjit malit për t'u lutur.

47 U ngrys, barka ishte në mes të detit dhe ai ishte i fare në.

48 Dhe kur i pa dishepujt që po mundoheshin duke, sepse era ishte kundër tyre, aty nga roja e katërt e natës, ai u nis drejt tyre duke ecur përmbi det dhe donte t'i kalonte.

49 Por ata, kur e panë që po ecte mbi det, menduan se ishte një fantazmë dhe filluan të bërtasin,

50 sepse e kishin parë të gjithë dhe ishin; por ai menjëherë filloi të flasë me ta dhe tha: ``Merrni, jam unë, mos kini frikë!''

51 Pastaj hipi në barkë me ta dhe era pushoi; dhe ata mbetën jashtëzakonisht të habitur në e tyre dhe u mrekulluan,

52 sepse nuk e kishin kuptuar ndodhinë e bukëve, sepse e tyre ishte ngurtësuar.

53 Mbasi kaluan, arritën në krahinën e Gjenasaretit dhe aty e lidhën barkën.

54 Dhe kur dolën nga barka, njerëzit e njohën menjëherë

55 dhe, duke përshkuar me mbarë krahinën përreth, filluan të të në, kudo që dëgjonin se gjendej;

56 dhe kudo ku ai, në fshatra, në qytete a në lagje, njerëzit i të lënguarit në sheshe dhe e lutnin që të paktën të mund të preknin cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e preknin, .

Mark 7

1 Atëherë rreth tij u mblodhën farisenjtë dhe disa që kishin ardhur nga Jeruzalemi.

2 Ata re se disa nga dishepujt e tij po hanin bukë me duar të papastra, domethënë të palara, dhe i paditën.

3 Në fakt farisenjtë dhe të gjithë Judenjtë nuk hanë pa i larë më parë me shumë kujdes duart, duke iu përmbajtur së pleqve;

4 dhe, kur kthehen nga, nuk hanë pa u pastruar më parë. Ka shumë gjëra të që ata duhet të respektojnë për shkak të: larjen e kupave, të brokave, të enëve prej bakri dhe të.

5 Pastaj farisenjtë dhe e pyetën: ``Përse dishepujt e nuk së pleqve, por hanë bukë pa i larë duart?''.

6 Por ai duke u përgjigjur u tha atyre: ``Mirë profetizoi Isaia për ju, hipokritë, është shkruar: "Ky popull me buzë më nderon, por e tyre rri larg meje.

7 Por kot më bëjnë një kult, duke mësuar doktrina, të cilat janë porosi nga njerëzit".

8 Duke lënë pas dore, pra, e Perëndisë, ju i përmbaheni së njerëzve: larje brokash dhe kupash; dhe bëni shumë gjëra të të ngjashme''.

9 U tha atyre akoma: ``Ju jeni të shkathët për të anuluar e Perëndisë, për të tuaj.

10 E në fakt Moisiu tha: "Ndero atin tënd dhe nënën", dhe: "Ai që mallkon atin ose nënën, të dënohet me".

11 Por ju: "Në qoftë se dikush i thotë atit të ose nënës së: Gjithçka që mund të bëjë për është kurban, domethënë një ofertë Perëndisë",

12 nuk e lejoni atë të bëjë asgjë për atin e ose për nënën e,

13 duke e anuluar kështu fjalën e Perëndisë me tuaj, që ju e keni. Dhe ju po bëni shumë gjëra të të ngjashme''.

14 Pastaj gjithë rreth dhe i tha: ``Më dëgjoni të gjithë dhe kuptoni:

15 Nuk ka asgjë jashtë njeriut që, duke hyrë në të, mund ta ndotë atë; përkundrazi janë ato gjëra që dalin prej tij që e ndotin.

16 Kush ka për të dëgjuar, le të dëgjojë!

17 Më pas, kur ai u kthye në, larg, dishepujt e e pyetën për kuptimin e.

18 Dhe ai u tha atyre: ``Edhe ju qënkeni kaq të pamend? A nuk e kuptoni se Çdo gjë që nga jashtë hyn te njeriu nuk mund ta ndotë,

19 sepse nuk i hyn në, por në bark, dhe pastaj jashtëqitet në gjiriz?''. Duke folur kështu, ai i deklaroi të pastra të gjitha.

20 Tha akoma: ``Ajo që del nga njeriu, e bën atë të ndotur.

21 Sepse nga brenda, domethënë nga e njeriut, dalin mendimet e mbrapshta, shkeljet e kurorës, kurvërimi, ,

22 , lakmitë, ligësitë, mashtrimet, pafytyrësia, , blasfemia, kryelartësia, budallallëku.

23 Të gjitha këto të mbrapshta dalin nga brenda dhe e ndotin njeriut''.

24 Pastaj u nis që andej dhe shkoi në krahinën e dhe të; hyri në një dhe donte që askush të mos e dinte, por nuk mundi të qëndrojë i fshehur.

25 Në fakt një grua, e së cilës kishte një frymë e ndyrë, duke dëgjuar për Jezusin, erdhi dhe u hodh para këmbëve të tij.

26 Tani ajo grua ishte greke, me prejardhje; dhe iu lut që ta dëbonte demonin nga e bija;

27 por Jezusi i tha: ``Lëri më parë fëmijët të ngopen, sepse nuk është mirë të merret buka e fëmijëve e t'u hidhet këlyshëve të qenve''.

28 Por ajo u përgjigj dhe i tha: ``Mirë po flet, o , por edhe këlyshët nën hanë e fëmijëve!''

29 Atëherë ai i tha: ``Për këtë fjalën, shko; demoni doli nga jote!''.

30 Dhe ajo, kur u kthye në shtëpinë e, e gjeti të bijën në, dhe demoni i kishte dalë.

31 Mbasi u nis përsëri nga krahina e dhe e, Jezusi arriti te deti i Galilesë, në mes të krahinës së Dekapolit.

32 Dhe i paraqitën një të që mezi fliste, dhe iu lutën t'i duart mbi të.

33 Si e mori, larg, ia gishtrinjtë në dhe mbasi e pështyu ia preku gjuhën.

34 Pastaj i drejtoi nga qielli, psherëtiu dhe i tha: ``Effatha'', që do të thotë: ``Hapu!''.

35 Dhe menjëherë iu hapën, iu nyja e gjuhës dhe foli rrjedhshëm.

36 Dhe Jezusi i ata që të mos i askujt; por sa më ndalonte, aq më ata e përhapnin.

37 Dhe, të habitur shumë, : ``Ai Çdo gjë e ka bërë mirë: ai i bën që të të dëgjojnë dhe memecët të flasin!''.

Mark 8

1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një shumë e madhe dhe s'kishin'të hanin, Jezusi i dishepujt e dhe u tha atyre:

2 ``Kam mëshirë për këtë, sepse u bënë ditë që po rri me mua, dhe nuk ka'të hajë.

3 Dhe po t'i nis të pa ngrënë në e tyre, do të mbeten; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg''.

4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: ``Si do të mund t'i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?''.

5 Dhe ai i pyeti: ``Sa bukë keni?''. Ata i: ``''.

6 Atëherë ai e të për; dhe mori të bukët, falënderoi, i dhe dha dishepujve të që t'ia; dhe ata ia.

7 Kishin edhe disa peshq të; mbasi i bekoi, që edhe ata t'i.

8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt kosha me copat që.

9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë; pastaj i lejoi.

10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.

11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta në provë.

12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: ``Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të po ju se këtij brezi nuk do t'i jepet asnjë shenjë''.

13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun.

14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me, dhe në barkë s'kishin asgjë përveç një buke.

15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: ``Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!''.

16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: ``Nuk kemi bukë''.

17 Jezusi e re dhe u tha: ``Përse dis-kutoni që s'keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni? Ende e keni të ngurtë?

18 Keni dhe nuk shihni, keni dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?

19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?''. Ata: ``Dymbëdhjetë''.

20 ``Po kur të bukët për të katër mijtët, sa plot me bukë mblodhët?''. Dhe ata: ``''.

21 Dhe ai u tha atyre: ``Po si, ende nuk po kuptoni?''.

22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të e iu lutën ta prekte.

23 Atëherë e mori për dore të, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në dhe duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.

24 Dhe ai, duke hapur, tha: ``Po njerëz si pemë që ecin''.

25 Atëherë Jezusi i përsëri duart mbi dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.

26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: ``Mos hyr në fshat dhe mos ia askujt në fshat''.

27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e duke u thënë atyre: ``Kush njerëzit se jam unë?''.

28 Ata u përgjigjën: ``Disa Gjon Pagëzori, të Elia, dhe të një nga profetët''.

29 Dhe ai u tha atyre: ``Po ju, kush se jam?''. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: ``Ti je Krishti''.

30 Atëherë ai i rreptësisht që të mos i askujt për të.

31 Pastaj nisi t'u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga; se do të dhe pas ditësh do të ringjallet.

32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.

33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: ``Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!''.

34 Pastaj e pranë me dishepujt e dhe iu tha: ``Kushdo që don të pas meje, të mohojë, të marrë kryqin e dhe të më ndjekë,

35 sepse ai që don të jetën e, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e për hirin tim e për, do të.

36 'DOBI do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë e?

37 Ose mund të japë njeriu në shkëmbim të të?

38 Sepse kujtdo që do t'i për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t'i edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të, me engjëjt e shenjtë''.

Mark 9

1 Pastaj u tha atyre: ``Në të ju se midis jush që jeni këtu ka disa që nuk do ta shijojnë para se të të me fuqi mbretëria e Perëndisë''.

2 Mbas gjashtë ditësh Jezusi mori me Pjetrin, Jakobin e Gjonin dhe i në, ata, mbi një mal të lartë; dhe u përpara tyre.

3 Dhe rrobat e tij u bënë të dhe krejt të bardha, si bora, më të bardha nga sa nuk mund t'i asnjë rrobalarës mbi.

4 Dhe atyre iu shfaqën Elia me Moisiun, që po bisedonin me Jezusin.

5 Atëherë Pjetri e mori fjalën dhe i tha Jezusit: ``Mësues, për ne është mirë të jemi këtu; bëjmë, pra, : një për, një për Moisiun dhe një për Elian!''.

6 Në fakt ai nuk dinte, sepse ata ishin të.

7 Pastaj erdhi një re dhe i mbuloi me hijen e; dhe nga reja doli një që tha: ``Ky është Biri im i dashur; dëgjojeni!''.

8 Dhe menjëherë ata shikuan rreth e qark, por nuk panë më asnjëri, përveçse Jezusi fill i me ta.

9 Tani kur po nga mali, Jezusi i të mos i askujt gjërat që kishin parë, derisa i Biri i njeriut të ringjallej prej së.

10 Ata e mbajtën porosinë dhe diskutonin mes tyre se'do të të ringjallesh prej së.

11 Pastaj e pyetën duke thënë: ``Përse se më parë duhet të Elia?''.

12 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Elia me të duhet të më parë dhe të rivendosë Çdo gjë; por, ashtu është shkruar për Birin e njeriut, ai duhet të shumë gjëra dhe të përçmohet.

13 Por unë po ju se Elia erdhi dhe me të bënë'deshën, ashtu është shkruar për të''.

14 Mbasi u kthye te dishepujt, pa një të madhe rreth tyre dhe disa që po grindeshin me ta.

15 Dhe menjëherë e gjithë, kur e pa, u habit dhe erdhi me për ta përshëndetur.

16 Atëherë ai i pyeti: ``Për po diskutoni me ta?''.

17 Dhe dikush nga, duke u përgjigjur, tha: ``Mësues, të prura djalin tim që ka një frymë memece,

18 dhe e kap kudo, e përplas dhe ai shkumon, kërcëllon dhëmbët dhe i ngrijnë gjymtyrët. Dhe u dishepujve të ta dëbojnë, por ata s'e bënë dot.

19 Dhe ai duke u përgjigjur tha: ``O brez që s'beson, deri kur do të jem me ju? Deri kur do t'ju duroj? Ma këtu!''.

20 Dhe ata ia prunë. Por, sapo e pa, fryma e përplasi me forcë dhe fëmija, që kishte rënë përtokë, rrokullisej duke shkumuar.

21 Dhe Jezusi e pyeti babanë e atij: ``Sa kohë ka që i ndodh kështu?''. Dhe ai tha: ``Që në fëmijëri.

22 E ka hedhur në dhe në për ta shkatërruar por, nëse mund të bësh diçka, ki mëshirë për ne dhe na ndihmo!''.

23 Dhe Jezusi i tha: ``Nëse ti mund të besosh, Çdo gjë është e mundshme për atë që beson''.

24 Menjëherë babai i fëmijës, duke bërtitur me lot, tha: ``Unë besoj, o , ndihmo mosbesimin tim''.

25 Atëherë Jezusi, duke parë se po me, e qortoi frymën e ndyrë duke thënë: ``O frymë memece dhe e, unë po të, dil prej tij dhe mos hyr më kurrë ai!''.

26 Dhe demoni, duke bërtitur dhe duke e sfilitur fort, doli prej tij. Dhe fëmija mbeti si i, saqë shumë njerëz: ``Ka''.

27 Por Jezusi e për dore, e ngriti dhe ai u në këmbë.

28 Kur Jezusi hyri në, dishepujt e e pyetën: ``Përse ne nuk mundëm ta dëbojmë?''.

29 dhe ai u tha atyre: ``Ky lloj frymërash nuk mund të dëbohet ndryshe, përveç, se me lutje dhe agjërim''.

30 Mbasi u nisën prej andej, kaluan nëpër Galile; dhe ai nuk donte që ta merrte njeri.

31 Ai, në fakt, i mësonte dishepujt e dhe u atyre: ``Së Biri i njeriut do të dorëzohet në duart e njerëzve dhe ata do ta; dhe, pasi të jetë, ai do të ringjallet ditën e''.

32 Por ata nuk i kuptonin këto fjalë dhe kishin frikë ta pyesnin.

33 Dhe arritën në Kapernaum; dhe kur hyri në, i pyeti: ``Për diskutonit ndërmjet jush rrugës?''.

34 Dhe ata heshtën, sepse rrugës kishin diskutuar se cili ndër ta ishte më i madhi.

35 Atëherë ai u, i të dymbëdhjetët dhe u tha atyre: ``Nëse dikush don të jetë i pari, le të bëhet i fundit i të gjithëve dhe i të gjithëve''.

36 Dhe mori një fëmijë të dhe e në mes të tyre; pastaj e mori në krahë dhe u tha atyre:

37 ``Cilido që pranon një nga këta fëmijë në emrin tim, më pranon mua; dhe kushdo që më pranon mua, nuk më pranon mua, por atë që më ka dërguar''

38 Atëherë Gjoni mori fjalën dhe i tha: ``Mësues, ne pamë një njeri që nuk na ndjek, që i dëbonte demonët në emrin tënd dhe ia ndaluam sepse ai nuk na ndjek''.

39 Por Jezusi tha: ``Mos ia ndaloni, sepse s'ka njeri që mund të bëjë një të fuqishme në emrin tim, dhe fill pas kësaj të flasë keq për mua.

40 Sepse kush nuk është kundër nesh, është me ne.

41 Në fakt, kushdo që do t'ju japë të pini një gotë në emrin tim, sepse jeni të Krishtit, në të po ju se me nuk do ta humbasë e''.

42 ``Dhe kush do të një nga këta të që besojnë në mua, do të ishte më mirë për të t'i në qafë një gur mulliri dhe të hidhet në det.

43 Tani nëse dora jote të për mëkat, preje; është më mirë për të hysh dorëcung në jetë, sesa të kesh dy duar dhe të shkosh në Gehena, në e pashueshëm,

44 atje ku krimbi i tyre nuk dhe-rri nuk fiket.

45 Dhe nëse këmba jote të për mëkat, preje; është më mirë për të hysh i në jetë, se sa të kesh dy këmbë dhe të të hedhin në Gehena, në e pashueshëm,

46 atje ku krimbi i tyre nuk dhe nuk fiket.

47 Dhe nëse yt të për mëkat, nxirre; është më mirë për të hysh me një në jetë sesa të kesh dy dhe të të hedhin në Gehenën e,

48 atje ku krimbi i tyre nuk dhe-rri nuk fiket.

49 Sepse gjithkush duhet të kripet me, dhe Çdo fli duhet të kripet me kripë.

50 Kripa është e mirë, por nëse kripa bëhet e amësht, me se do t'i jepni shijen? Kini kripë në dhe jetoni në paqe njëri me!''.

Mark 10

1 Mbasi u nis prej andej, Jezusi shkoi në krahinën e Judesë gjatë Jordanit dhe përsëri u mblodhën rreth tij; ai përsëri filloi t'i mësojë, e kishte.

2 Dhe farisenjtë, për ta në provë, e pyetën: ``A është e ligjshme që burri ta lë gruan?''.

3 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Ju ka Moisiu?''.

4 Ata: ``Moisiu ka lejuar të shkruhet letra e shkurorëzimit dhe ta lësh gruan''.

5 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Për shkak të ngurtësisë së ai e shkroi atë rregull;

6 por në fillim të krijimit, Perëndia i bëri mashkull e femër.

7 Për këtë arsye njeriu do ta braktisë babanë e tij dhe nënën e tij dhe do të bashkohet me gruan e tij;

8 dhe të dy do të jenë një mish i; kështu nuk janë më dy, por një mish i.

9 Prandaj njeriu të mos ndajë atë që Perëndia e ka bashkuar!''.

10 Dhe në dishepujt e e pyetën përsëri për këtë.

11 Atëherë ai u tha atyre: ``Ai që lë gruan e dhe martohet me një, shkel kurorën me të.

12 Po ashtu, nëse gruaja lë burrin e dhe martohet me një, shkel kurorën.

13 Atëherë i prunë disa fëmijë të që ai t'i prekte ata; por dishepujt i qortonin ata që i prunë.

14 Kur Jezusi e pa këtë, i indinjuar, u tha atyre: ``I lini fëmijët e të unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.

15 Në të po ju se kushdo që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i, nuk do të hyjë në të''.

16 Dhe, si i mori në krahë, i bekoi duke duart mbi ta.

17 Tani kur po bëhej gati për rrugë, i doli përpara dikush me; u gjunjëzua para tij dhe e pyeti: ``Mësues i mirë, duhet të bëj që të jetën e përjetshme?''.

18 Dhe Jezusi i tha: ``Përse më quan i mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të, domethënë Perëndisë.

19 Ti i njeh: "Mos shkel kurorën. Mos. Mos. Mos bëj dëshmi të rreme. Mos mashtro. Ndero atin tënd dhe nënën"''.

20 Dhe ai, duke iu përgjigjur, i tha: ``Mësues, të gjitha këto i kam që në fëmijërinë''.

21 Atëherë Jezusi e në fytyrë, ndjeu dashuri për të dhe i tha: ``Një gjë të mungon; shko, shit të gjitha ato që ke dhe jepua të dhe do të kesh një në qiell; pastaj eja, merre kryqin tënd dhe më ndiq''.

22 Por ai u për këto fjalë dhe u largua me keqardhje, sepse kishte shumë pasuri.

23 Atëherë Jezusi, mbasi e hodhi përreth, u tha dishepujve të: ``Sa është për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!''.

24 Dishepujt u habitën shumë nga këto fjalë të tij. Por Jezusi foli përsëri dhe u tha atyre: ``O bij, sa e është që të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë ata që mbështeten te pasuria.

25 më e lehtë që një deve të kalojë nëpër e një gjilpëre, se sa të hyjë një i pasur në mbretërinë e Perëndisë''.

26 Dhe ata u edhe më dhe i njëri-: ``Atëherë kush mund të?''.

27 Por Jezusi, duke i ngulur mbi ta, u tha: ``Kjo për njerëzit është e pamundur, por jo për Perëndinë, sepse gjithçka është e mundur për Perëndinë''.

28 Atëherë Pjetri e mori fjalën dhe tha: ``Ja, ne lamë Çdo gjë dhe të kemi ndjekur''.

29 Jezusi, duke u përgjigjur, tha: ``Në të po ju që nuk ka asnjeri që të ketë lënë shtëpinë, a a motrat, a atin, a nënën, a fëmijët ose arat për hirin tim dhe për,

30 që të mos marrë tani, në këtë kohë, njëqindfish, , motra, nëna, fëmijë e ara, së bashku me përndjekje, dhe në botën e ardhshme, jeta e përjetshme.

31 Por shumë të parë do të jenë të fundit dhe shumë të fundit do të jenë të parët''.

32 Ata ishin në për t'u ngjitur në Jeruzalem, dhe Jezusi i paraprinte. Dhe ata ishin të dhe e ndiqnin me ndrojtje. Dhe ai i mblodhi përsëri të dymbëdhjetët mënjanë dhe nisi t'u thotë do t'i ndodhte:

33 ``Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t'u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe; dhe ata do ta dënojnë me dhe do ta dorëzojnë në duar të paganëve,

34 të cilët do ta, do ta fshikullojnë, do ta pështyjnë dhe do ta, por ai, ditën e, do të ringjallet''.

35 Atëherë Jakobi dhe Gjoni, bij të, iu afruan dhe i: ``Mësues, ne dëshirojmë që ti të bësh për ne atë që do të të kërkojmë''.

36 Dhe ai u tha atyre: ``Doni të bëj për ju?''

37 Ata i: ``Na lejo që të njëri në të djathtën dhe në të majtën në lavdinë''.

38 Dhe Jezusi u tha atyre: ``Ju nuk dini kërkoni. A mund të pini ju kupën që unë do të pi dhe të pagëzoheni me atë pagëzim me të cilin unë jam pagëzuar?''. Ata i: ``Po, mundemi''.

39 Dhe Jezusi u tha atyre: ``Ju do të pini kupën që unë po pij dhe do të pagëzoheni me atë pagëzim me të cilin jam pagëzuar,

40 por nuk më mua të dikë të në të djathtën ose në të majtën, por është për ata për të cilët është përgatitur''.

41 Kur i dëgjuan këto, të dhjetë të filluan të indinjohen kundër Jakobit dhe Gjonit.

42 Por Jezusi i pranë dhe tha: ``Ju e dini që ata që konsiderohen të kombeve i ato dhe të mëdhenjtë e tyre mbi pushtetin e tyre;

43 por kjo s'duhet të ndodhë midis jush; madje ai nga ju që do të dojë të bëhet i madh, do të jetë juaj;

44 dhe kushdo nga ju që do të dojë të jetë i pari, do të jetë i të gjithëve.

45 Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t'i, por për të dhe për të dhënë jetën e tij si për e shumë''.

46 Kështu arritën në Jeriko. Kur ai po dilte nga Jeriko me dishepujt e tij dhe me një të madhe, biri i, Bartimeu i, ishte gjatë rrugës dhe lypte.

47 Kur dëgjoi se ai që po kalonte ishte Jezusi Nazareas, filloi të bërtasë dhe të thotë: ``Jezus, Bir i Davidit, ki mëshirë për mua!''.

48 Shumë e qortonin që të heshte, por ai bërtiste edhe më fort: ``Bir i Davidit, ki mëshirë për mua!''.

49 Dhe Jezusi qëndroi dhe që ta. Ata e, pra, të duke i thënë: ``Merr, , ai po të!''.

50 Atëherë ai hodhi rrobën e tij, u ngrit dhe erdhi te Jezusi.

51 Dhe Jezusi mori fjalën dhe i tha: ``Do që unë të të bëj?''. I i tha: ``Rabboni, që të më kthehet të parit!''.

52 Dhe Jezusi i tha: ``Shko, besimi yt të''. Dhe në atij iu kthye të parit dhe nisi të ndjekë Jezusin në.

Mark 11

1 Tani kur iu afruan Jeruzalemit, drejt Betfage dhe Betania, afër malit të , Jezusi dërgoi dy nga dishepujt e,

2 duke u thënë: ``Shkoni në fshatin përballë dhe, posa të hyni aty, do të gjeni një kërriç të lidhur, mbi të cilin akoma nuk ka hipur askush; dhe ma.

3 Dhe në se ndokush iu thotë: "Pse po kështu?", përgjigjuni: "I duhet Zotit. Ai do ta kthejë menjëherë këtu"''.

4 Ata shkuan dhe e gjetën kërriçin të lidhur afër një dere, në rrugë, dhe e.

5 Disa nga të pranishmit u atyre: ``'PO bëni? Pse po e kërriçin?''.

6 Këta iu përgjigjën ashtu si u kishte thënë Jezusi dhe ata i lanë të shkojnë.

7 Atëherë ia Jezusit kërriçin, mbi të mantelet e tyre dhe ai u mbi të.

8 Shumë njerëz i rrobat e tyre rrugës dhe të pritnin degë nga pemët dhe i hidhnin rrugës.

9 Dhe si ata që pararendnin, edhe ata që ndiqnin Jezusin, dhe: ``Hosana! Bekuar është ai që në emër të Zotit!

10 E bekuar është mbretëria e Davidit, atit, që në emër të Zotit. Hosana në shumë të larta!''.

11 Kështu hyri Jezusi në Jeruzalem dhe në; dhe, mbasi shikoi mirë Çdo gjë, duke qenë se ishte, doli bashkë me të dymbëdhjetët në drejtim të Betanias.

12 Të nesërmen, kur dolën nga Betania, ai kishte.

13 Dhe, duke parë nga larg një fik që kishte gjethe, shkoi për të parë në se mund të gjente diçka atje; por, kur iu afrua, s'gjeti asgjë përveç gjetheve, sepse nuk ishte koha e fiqve.

14 Atëherë Jezusi, duke iu drejtuar fikut, tha: ``Askush mos ngrëntë kurrë fryt prej përjetë''. Dhe dishepujt e tij e dëgjuan.

15 Kështu arritën në Jeruzalem. Dhe Jezusi, mbasi hyri në, filloi t'i dëbojë ata që shisnin dhe blinin brenda dhe përmbysi e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.

16 Dhe nuk lejoi asnjë që të mbartte sende nëpër.

17 Dhe i mësonte duke u thënë atyre: ``Nuk është shkruar: "Ime do të quhet e lutjes për të gjithë kombet"? Ju, përkundrazi, e keni bërë kusarësh!''.

18 Tani dhe krerët e priftërinjve kur i dëgjuan këto fjalë kërkonin mënyrën se si ta, por kishin frikë prej tij, sepse gjithë ishte e mahnitur nga doktrina e tij.

19 Dhe kur u bë darkë, Jezusi doli jashtë qytetit.

20 Të nesërmen në mengjes, duke kaluar, panë se fiku ishte me gjithë rrënjë.

21 Dhe Pjetri, duke u kujtuar, i tha: ``Mësues, ja, fiku që ti mallkove qenka''.

22 Atëherë Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Kini besimin e Perëndisë!

23 Sepse ju në të se nëse dikush do t'i thotë këtij mali: "Luaj dhe hidhu në det", dhe nuk do të ketë dyshime në të, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, Çdo gjë që të thotë do t'i bëhet.

24 Prandaj po ju: Të gjitha ato që ju kërkoni duke lutur, besoni se do t'i merrni dhe ju do t'i merrni.

25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t'ju falë mëkatet.

26 Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t'jua falë mëkatet''.

27 Pastaj ata erdhën përsëri në Jeruzalem; dhe ndërsa ai po ecte nëpër, krerët e priftërinjve, dhe pleqtë iu afruan,

28 dhe i: ``Me'pushtet i bën ti këto gjëra? Kush ta dha këtë pushtet për t'i kryer këto gjëra?''.

29 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``Edhe unë do t'ju pyes diçka; më jepni përgjigje, pra, dhe unë do t'ju me'pushtet i bëj këto gjëra.

30 Pagëzimi i Gjonit a ishte nga qielli apo nga njerëzit? Më jepni përgjigje.

31 Ata filluan të arsyetonin midis tyre: ``Po të "nga qielli", ai do të thotë: "Atëherë pse ju nuk i besuat?".

32 Por po t'i "nga njerëzit", kemi frikë nga populli, sepse të gjithë e konsideronin Gjonin se ishte me të një profet''.

33 Prandaj, duke iu përgjigjur, i Jezusit: ``Nuk e dimë''. Dhe Jezusi duke u përgjigjur, u tha atyre: ``As unë nuk po ju se me pushteti i bëj këto gjëra''.

Chatper 12

1 Pastaj ai filloi t'u flasë me: ``Një njeri mbolli një, e me gardh, gërmoi një vend për të rrushin, ndërtoi një kullë dhe besoi disa dhe pastaj shkoi larg.

2 Në kohën e të dërgoi te për të marrë prej tyre pjesën e të frutave të.

3 Por ata e kapën, e rrahën dhe e kthyen duarbosh.

4 Ai u nisi përsëri një, por ata, mbasi e gjuajtën me gurë, e plagosën në kokë dhe e kthyen të.

5 Përsëri dërgoi edhe një, por ata e. Më pas dërgoi shumë të dhe nga këta disa i rrahën, të i.

6 I ngeli edhe një për të dërguar: birin e tij të dashur. Më së fundi dërgoi edhe atë duke thënë: "Për djalin tim do të kenë respekt".

7 Por ata i njeri: "Ky është, ejani ta dhe do të na mbesë".

8 Dhe e kapën, e dhe e hodhën jashtë.

9 Do të bëjë, pra, i zoti i? Ai do të dhe do t'i shfarosë dhe do t'japë të.

10 Po a nuk e keni lexuar këtë shkrim: "Guri, që ndërtuesit e hodhën poshtë, u bë guri i qoshes.

11 Kjo është bërë nga Zoti dhe është një gjë e mrekullueshme në"?''.

12 Atëherë ata kërkuan ta kapin, sepse kuptuan se ai e kishte thënë atë kundër tyre; por kishin frikë nga; dhe e lanë e ikën.

13 Pastaj i dërguan disa farisenj dhe herodianë për ta në gabim në fjalë.

14 Këta erdhën dhe i: ``Mësues, ne e dimë se ti je i pa pyetur për njeri, sepse nuk merr parasysh dukjen e njerëzve, por u mëson e Perëndisë së. A është e ligjëshme t'i paguhet Cezarit apo jo? Duhet t'ia paguajmë apo jo?

15 Por ai, duke njohur hipokrizinë e tyre, u tha atyre: ``Përse më? Më një denar që ta!''.

16 Ata ia prunë. Dhe ai u tha atyre: ``E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?''. Ata i: ``E Cezarit''.

17 Atëherë Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: ``I jepni Cezarit atë që është e Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë''. Dhe ata u nga ai.

18 Pastaj iu paraqitën disa saducenj, të cilët se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën duke thënë:

19 ``Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse i dikujt dhe e lë gruan pa fëmijë, i tij duhet të martohet me të për t'i lindur pasardhës të tij.

20 Tani ishin; i pari u martua dhe pa lënë fëmijë.

21 E mori, pra, i dyti, por edhe ky pa lënë fëmijë; po kështu i.

22 Që të e morën për grua dhe pa lënë fëmijë. E fundit, pas të gjithëve, edhe gruaja.

23 Në ringjallje, pra, kur të ringjallen, gruaja e kujt do të jetë ajo? Sepse që të e patën grua''.

24 Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: ``A nuk është pikërisht për këtë që jeni në gabim, sepse nuk i njihni as shkrimet as pushtetin e Perëndisë?

25 Sepse kur njerëzit do të ringjallen së, as do të martohen as do të martojnë, por do të jenë si engjëjt në qiell.

26 Sa për ringjalljen e të, a nuk keni lexuar në librin e Moisiut se si foli Perëndia nga ferrishta duke thënë: "Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit"?

27 Ai nuk është Perëndia i të, por Perëndia i të gjallëve. Ju, pra, po gaboni shumë''.

28 Atëherë një nga që e kishte dëgjuar diskutimin e tyre, duke kuptuar se ai u ishte përgjigjur mirë, iu afrua dhe e pyeti: ``Cili është i pari i të gjithë?''.

29 Dhe Jezusi u përgjigj: ``I parë i të gjithëve është: "Dëgjo, o Izrael: Zoti, Perëndia, është i ",

30 dhe: "Duaje , Perëndinë tënd, me gjithë, me gjithë tënd, me gjithë mendjen e me gjithë forcën!". Ky është i pari.

31 Dhe i dyti i ngjan këtij: "Duaje të afërmin tënd porsi". Nuk ka më të madh se këta''.

32 Atëherë i tha: ``Mirë, Mësues. , së, se ka një Perëndi dhe s'ka asnjë përveç tij;

33 dhe ta duash me gjithë, me gjithë mendje, me gjithë dhe me gjithë forcë, dhe ta duash të afërmin porsi më se sa gjithë olokaustet dhe flijimet''.

34 Dhe Jezusi, duke parë se ai ishte përgjigjur me mend, i tha: ``Ti nuk je larg nga mbretëria e Perëndisë''. Dhe kurrkush nuk guxoi më ta pyesë.

35 Dhe Jezusi, duke i mësuar në, tha: ``, si mund të se Krishti është Bir i Davidit?

36 Sepse Davidi, nëpërmjet Frymës së Shenjtë, tha: "Zoti i ka thënë Zotit tim: Në të djathtën, derisa t'i bëj armiqtë e të këmbëve të tua".

37 Davidi, pra, e quan ; si mund të jetë bir i tij?''. Dhe pjesa më e madhe e dëgjonte me.

38 Dhe ai u atyre në doktrinën e: ``Ruhuni nga, të cilëve u pëlqen të me rroba të gjata dhe t'i përshëndetin në sheshe,

39 dhe të kenë e para në dhe e para në gosti,

40 që i gllabërojnë e të dhe, për t'u dukur, luten gjatë; ata do të marrin një gjykim më të rreptë!''.

41 Dhe Jezusi u përballë arkës së dhe se njerëzit hidhnin aty denar; shumë të pasur hidhnin shumë.

42 Erdhi një e e dhe hodhi dy monedha të, domethënë një kuadrant.

43 Dhe Jezusi i dishepujt e pranë dhe u tha atyre: ``Ju në të se kjo e e ka hedhur në më shumë se të gjithë të.

44 Sepse të gjithë hodhën aty nga e tyre, kurse ajo, me e, hodhi gjithë sa kishte për të jetuar''.

Mark 13

1 Ndërsa ai po dilte nga, një nga dishepujt e i tha: ``Mësues, shih'gurë e'ndërtesa!''.

2 Dhe Jezusi duke iu përgjigjur i tha: ``A po i shikon këto ndërtesa të mëdha? Nuk do të mbetet gur mbi gur pa u rrënuar''.

3 Dhe pasi ai ishte mbi malin e Përballë, Pjetri, Jakobi, Gjoni dhe Andrea e pyetën:

4 ``Na, kur do të ndodhin këto gjëra dhe cila do të jetë shenja e kohës në të cilën të gjitha këto gjëra do të duhet të mbarohen?''.

5 Dhe Jezusi duke u përgjigjur atyre nisi të flasë: ``Kini kujdes që të mos ju mashtrojë njeri.

6 Sepse do të shumë në emrin tim duke thënë: "Unë jam!"; dhe do të mashtrohen shumë.

7 Por, kur të dëgjoni të flitet për luftëra dhe për luftërash, mos u; sepse këto gjëra duhet të ndodhin; por nuk do të jetë ende mbarimi.

8 Në fakt do të ngrihet kombi kundër kombit dhe mbretëria kundër mbretërisë; do të ndodhin në të ndryshme, buke dhe. Këto gjëra nuk do të jenë fillimi i dhembjeve të lindjes.

9 Kujdesuni për! Sepse do t'ju dorëzojnë gjyqeve dhe do t'ju rrahin ndër; do t'ju nxjerrin përpara guvernatorëve dhe mbretërve, për shkakun tim, që të dëshmoni përpara tyre.

10 Por më parë duhet që t'u përhapet gjithë popujve.

11 Tani, kur t'ju për t'ju dorëzuar në duart e tyre, mos u që më parë për atë që do të duhet të dhe mos e paramendoni; por t'ju jepet në atë, sepse nuk jeni ju që flisni, por Fryma e Shenjtë.

12 Tani do të dorëzojë në dhe ati birin; dhe bijtë do të kundër prindërve dhe do t'i bëjnë të.

13 Dhe ju do të jeni të nga të gjithë për shkak të emrit tim; por ai që do të ngulmojë deri në fund, do të''.

14 Dhe kur të shihni neverinë e shkatërrimit, të parathënë nga profeti Daniel, e cila qëndron atje ku nuk duhej të ishte (ai që lexon le ta kuptojë), atëherë ata që do të jenë në Jude, le të ikin maleve.

15 Dhe ai që ndodhet mbi e, të mos, dhe as të hyjë në për të marrë ndonjë gjë nga e.

16 Dhe ai që do të jetë në arë, të mos kthehet prapa për të marrë rrobën e.

17 Tani mjerë gratë dhe ato me fëmijë në gji në ato ditë!

18 Dhe lutuni që ikja juaj të mos ndodhë në dimër.

19 Sepse në atë ditë do të jetë një mundim i madh, më i madhi që ka ndodhur që nga e krijimit që kreu Perëndia deri më, dhe të nuk do të ketë më kurrë.

20 Dhe, nëse Zoti nuk do t'i kishte shkurtuar ato ditë, asnjë i gjallë nuk do të; por Zoti i shkurtoi ato ditë për shkak të të, që ai i.

21 Atëherë, nëse dikush do t'ju thotë: "Ja, Krishti është këtu!"; ose "atje", mos e besoni.

22 Sepse do të dalin krishtër të rremë dhe profetë të rremë dhe do të bëjnë shenja e për të gënjyer, po të jetë e mundur, edhe të.

23 Por ju kini kujdes; ja, unë ju paralajmërova Çdo gjë''.

24 ``Por në ato ditë, pas atij mundimi, dielli do të erret dhe hëna nuk do të japë shkëlqimin e;

25 e qiellit do të bien dhe fuqitë që janë në qiej do të lëkunden.

26 Atëherë do ta Birin e njeriut duke ardhur në re, me pushtet të madh e me lavdi.

27 Atëherë ai do të dërgojë engjëjt e dhe do t'i mbledhë të e nga të katër erërat, nga i deri në të qiellit.

28 Tani mësoni nga e fikut: kur degët e tij njomësohen dhe nxjerrin gjethe, ju e dini se është afër.

29 Kështu edhe ju, kur do të shihni se po ndodhin këto gjëra, ta dini se ai është afër, madje te dera.

30 Në të po ju se ky brez nuk do të kalojë, derisa e gjithë kjo të ketë ndodhur.

31 Qielli dhe do të kalojnë, por fjalët e mia nuk do të kalojnë''.

32 ``Sa për atë ditë dhe atë orë, askush nuk e di, as engjëjt në qiell, as Biri, por Ati.

33 Kujdes, rrini dhe lutuni, sepse nuk e dini kur do të jetë ai moment.

34 një njeriu i cili, duke u nisur për rrugë, lë shtëpinë e duke u dhënë autoritet të tij, secilit në detyrën e tij, dhe portjerin e të rrije.

35 Rrini, pra, sepse nuk e dini kur do të i zoti i: në mbrëmje a në mesnatë, kur këndon gjeli a në mëngjes;

36 që ai, duke u kthyer papritmas, të mos ju gjejë në gjumë.

37 Tani, këtë që po ju juve, të gjithëve: Rrini!''.

Mark 14

1 Tani dy ditë më ishte Pashka dhe festa e të Ndormëve; dhe krerët e priftërinjve dhe kërkonin mënyrën se si ta kapnin Jezusin me mashtrim dhe ta.

2 Por: ``Jo gjatë festës, që të mos ndodhë ndonjë nga populli''.

3 Tani ai ishte në Betania, në shtëpinë e lebroz, dhe ndërsa ishte në, hyri një grua me një enë alabastri me të parfumuar me nard të, shumë të kushtueshëm; ajo e enën prej alabastri dhe ia derdhi mbi krye.

4 Disa u indinjuan midis tyre dhe: ``Përse bëhet gjithë ky i kotë i?

5 Sepse ky mund të shitej për më shumë se denarë dhe këto t'u jepeshin të''. Dhe ishin të indinjuar ndaj asaj.

6 Por Jezusi tha: ``Lëreni të qetë; pse e? Ajo kreu një të mirë ndaj meje.

7 Sepse të do t'i keni gjithmonë me ju; dhe, kur të doni, mund t'u bëni mirë; por mua nuk do të më keni gjithmonë.

8 Ajo bëri atë që mundi; para kohe tim për.

9 Por po ju në të se në gjithë botën, kudo që do të predikohet ky, do të edhe atë që ajo bëri, në përkujtim të saj''.

10 Atëherë Juda Iskarioti, një nga të dymbëdhjetët, shkoi te krerët e priftërinjve, që t'dorëzonte Jezusin.

11 Dhe ata, kur e dëgjuan, u gëzuan dhe i premtuan se do t'i jepnin para. Kështu ai kërkonte rastin e përshtatshëm për ta.

12 Tani në ditën e parë të festës së të Ndormëve, kur flijohej Pashka, dishepujt e i: ``Ku don të shkojmë dhe të përgatisim për ta ngrënë Pashkën?''.

13 Atëherë ai dërgoi dy nga dishepujt e duke u thënë: ``Shkoni në qytet dhe atje do të një njeri, që bart një kanë plot me; ndiqeni atë.

14 Dhe atje ku ai do të hyjë, i të zotit të: "Mësuesi pyet: Ku është dhoma ku mund të ha Pashkën me dishepujt e mi?".

15 Atëherë ai do t'ju lart një sallë të madhe të mobiluar dhe gati; aty përgatitni për ne''.

16 Dishepujt e tij shkuan, arritën në qytet dhe gjetën ashtu ai u kishte thënë; dhe përgatitën Pashkën.

17 Kur u bë darkë, ai erdhi me të dymbëdhjetët.

18 Dhe kur po rrinin në dhe po hanin, Jezusi tha: ``Ju në të se njëri prej jush, që po ha me mua, do të më''.

19 Atëherë ata filluan të dhe t'i njëri pas: ``Mos jam unë?''. Dhe një tha: ``Mos jam unë?''.

20 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: ``një nga të dymbëdhjetët që po ngjyen me mua në.

21 Po, Biri i njeriut po shkon ashtu është shkruar për të; por mjerë ai njeri me anë të cilit Biri i njeriut. Do të ishte më mirë për të, që ai njeri të mos kishte lindur kurrë!''.

22 Dhe, ndërsa ata po hanin, Jezusi mori buk, e bekoi, e dhe dha atyre duke thënë: ``Merrni, hani; ky është im''.

23 Pastaj mori kupën, e falënderoi, dha atyre dhe të gjithë pinë prej saj.

24 Atëherë u tha: ``Ky është gjaku im, gjaku i besëlidhjes së re, që derdhet për shumë.

25 Në të unë po ju se nuk do të pi më prej frytit të hardhisë deri në atë ditë kur do ta pi të ri në mbretërinë e Perëndisë''.

26 Dhe, mbasi kënduan një himn, dolën dhe u drejtuan nga mali i .

27 Dhe Jezusi u tha atyre: Ju të gjithë do të me mua, sepse është shkruar: "Do ta godas Bariun dhe delet do të".

28 Por, mbasi të ringjallem, unë do t'ju pararend në Galile''.

29 Dhe Pjetri i tha: ``Edhe të gjithë të të me, unë nuk do të''.

30 Dhe Jezusi i tha: ``Unë po të në të se, pikërisht në këtë natë, para se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh herë''.

31 Por ai, duke ngulur këmbë më, : ``Edhe të më duhet të me, nuk do të të mohoj kurrë''. Të njëjtën gjë edhe gjithë të.

32 Pastaj ata arritën në një vend që quhej Gjetsemani; dhe ai u tha dishepujve të: ``këtu, deri sa unë të jem lutur''.

33 Mori, pra, me Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, dhe filloi ta frika dhe ankthi;

34 dhe u tha atyre: ``Im është i, deri në; qëndroni këtu dhe rrini''.

35 Dhe, si shkoi pak përpara, ra përmbys përtokë dhe lutej që, po të ishte e mundur, të largohej prej tij ajo orë.

36 Dhe tha: ``Abba, Atë, Çdo gjë për është e mundur; largoje prej meje këtë kupë! Por jo atë që dua unë, por atë që do ti!''.

37 Pastaj u kthye mbrapa, i gjeti dishepujt duke fjetur dhe i tha Pjetrit: ``, po fle? S'ke qenë i zoti të rrish një orë të?

38 Rrini dhe lutuni që të mos hyni në; fryma është e gatshme, por mishi është i dobët''.

39 U largua përsëri dhe u lut duke thënë të njëjtat fjalë.

40 Kur u kthye, i gjeti përsëri në gjumë dishepujt, sepse e tyre ishin rënduar dhe ata nuk dinin t'i përgjigjeshin.

41 Së fundi, kthehet për të herë dhe u thotë atyre: ``Ende po flini dhe pushoni? Mjaft! Erdhi ora. Ja, Biri i njeriut po dorëzohet në duart e mëkatarëve.

42 , të shkojmë; ja, ai që po më është afër!''.

43 Dhe në atë, ndërsa ai ende po fliste, erdhi Juda, një nga të dymbëdhjetët, dhe me të një e madhe me e shkopinj, e dërguar nga krerët e priftërinjve, nga dhe nga pleqtë.

44 Dhe ai që po e u kishte dhënë atyre një shenjë: ``Kë do të puth, ai është. Kapeni dhe me të''.

45 Dhe si arriti, u afrua menjëherë ai dhe tha: ``Rabbi, Rabbi!''; dhe e puthi përzemërsisht!

46 Atëherë ata dorë mbi të dhe e arrestuan.

47 Dhe një nga të pranishmit nxori, i ra të kryepriftit dhe ia preu.

48 Atëherë Jezusi, duke iu përgjigjur, i tha: ``Paskeni ardhur me e me shkopinj që të më kapni të isha një cub?

49 E pra, përditë isha midis jush në duke i mësuar njerëzit dhe ju nuk më kapët; por kjo po ndodh që të përmbushen Shkrimet!''.

50 Atëherë dishepujt e lanë dhe ikën të gjithë.

51 Dhe një farë djaloshi, që ishte i mbështjellur me një mbi e, po e ndiqte, por ata e kapën.

52 Por ai e lëshoi dhe iku lakuriq nga duart e tyre.

53 Atëherë ata e Jezusin te kryeprifti, ku u mblodhën të gjithë krerët e priftërinjve, pleqtë dhe.

54 Dhe Pjetri e ndoqi nga larg deri brenda në pallatin e kryepriftit dhe u atje bashkë me rojat dhe ngrohej afër.

55 Dhe krerët e priftërinjve dhe gjithë kërkonin dëshmi kundër Jezusit për ta, por nuk po gjenin.

56 Shumë në fakt jepnin dëshmi të rreme kundër tij; por dëshmitë e tyre nuk përkonin.

57 Atëherë disa u ngritën dhe dëshmuan rrejshëm kundër tij duke thënë:

58 ``Ne e kemi dëgjuar se ka thënë: "Unë do ta shkatërroj këtë të bërë me duar, dhe brenda ditësh do të ndërtoj një që nuk është bërë me duar"''.

59 Por as mbi këtë dëshmia e tyre nuk përkonte.

60 Atëherë kryeprifti u ngrit në mes të kuvendit dhe e pyeti Jezusin duke thënë: ``Nuk përgjigjesh fare? Po dëshmojnë këta kundër?''.

61 Por ai heshti dhe nuk u përgjegj fare. Përsëri kryeprifti e pyeti dhe i tha: ``A je ti Krishti, Biri i të Bekuarit?''.

62 Dhe Jezusi tha: ``Unë jam. Dhe ju do ta shihni Birin e njeriut të në të djathtën e Pushtetit dhe duke ardhur me retë e qiellit''.

63 Atëherë kryeprifti, duke i rrobat, tha: ``'NEVOJë kemi më për dëshmitarë?

64 Ju e dëgjuat blasfeminë, 'ju duket?''. Dhe të gjithë gjykuan se meritonte.

65 Atëherë disa filluan ta pështyjnë, t'ia fytyrën, ta qëllojnë me dhe t'i: ``Profetizo!''. Dhe rojat e godisnin.

66 Ndërsa Pjetri ishte poshtë në pallat, erdhi një e kryepriftit.

67 Dhe kur pa Pjetrin që po ngrohej, e me kujdes dhe tha: ``Edhe ti ishe me Jezusin Nazareas''.

68 Por ai e mohoi duke thënë: ``Nuk e njoh, nuk kuptoj''. Pastaj doli jashtë në hajat dhe gjeli këndoi.

69 Dhe, duke e parë përsëri, filloi t'u flasë të pranishmëve: ``Ky është një nga ata''.

70 Por ai përsëri e mohoi. Dhe pak më të pranishmit i përsëri Pjetrit: ``Me të ti je një nga ata; se ti je Galileas dhe e folura jote e''.

71 Por ai nisi të mallkojë dhe të betohet: ``Unë nuk e njoh atë njeri për të cilin po flisni''.

72 Dhe gjeli këndoi për të dytën herë; atëherë Pjetrit iu kujtua fjala që Jezusi i kishte thënë: ``Përpara se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh herë''. Dhe, duke e menduar këtë, qau.

Mark 15

1 Dhe herët në mëngjes krerët e priftërinjve me pleqtë, dhe gjithë bënin këshill, e lidhën Jezusin e jashtë e ia dorëzuan Pilatit.

2 Dhe Pilati e pyeti: ``A je ti mbreti i Judenjve?''. Dhe ai, duke u përgjigjur, i tha: ``Ti e!''.

3 Dhe krerët e priftërinjve e akuzonin për shumë gjëra; por ai nuk përgjigjej aspak.

4 Pilati e pyeti përsëri, duke thënë: ``Nuk po përgjigjesh fare? Shih për sa gjëra të akuzojnë!''.

5 Por Jezusi nuk u përgjigj më asgjë, aq sa Pilati mbeti i.

6 Dhe në Çdo festë ishte t'u lëshohej atyre një i burgosur, këdo që ata do kërkonin.

7 Por ishte në burg një njeri që quhej Baraba, bashkë me të rebelë, të cilët kishin bërë një gjatë një kryengritjeje.

8 Dhe, duke bërtitur, filloi të kërkojë që të bënte ashtu kishte gjithnjë për ta.

9 Atëherë Pilati iu përgjigj atyre duke thënë: ``A doni t'ju liroj mbretin e Judenjve?''.

10 Sepse e dinte që krerët e priftërinjve ia kishin dorëzuar nga.

11 Por krerët e priftërinjve e nxitën që të kërkojë që t'u lironte atyre Barabanë.

12 Dhe Pilati e mori përsëri fjalën dhe u tha atyre: ``Doni, pra, të bëj me atë që ju e quani mbret të Judenjve?''.

13 Dhe ata bërtitën përsëri: ``Kryqëzoje!''.

14 Dhe Pilati u tha atyre: ``Po'të keqe ka bërë?''. Atëherë ata bërtitën edhe më fort: ``Kryqëzoje!''.

15 Prandaj Pilati, duke dashur ta kënaqë, lëshoi Barabanë. Dhe, mbasi e fshikulluan Jezusin, dorëzoi atyre që të kryqëzohej.

16 Atëherë e Jezusin në oborrin e brendshëm domëthënë në pretorium, dhe mblodhën gjithë kohortën.

17 E në purpur dhe, si një kurorë me ferra, ia mbi krye.

18 Pastaj nisën ta përshëndesin duke i thënë: ``, o mbret i Judenjve!''.

19 Dhe e goditnin në krye me një kallam, e pështynin dhe, duke u gjunjëzuar përpara tij, e adhuronin.

20 Pasi e, ia hoqen purpurën, e me rrobat e tij dhe e nxorën jashtë për ta kryqëzuar.

21 Ata e detyruan një kalimtar, një farë nga Kirena që kthehej nga ara, babai i Aleksandrit dhe i Rufit, që ta mbante kryqin e tij.

22 Pastaj e Jezusin në vendin të quajtur Golgota, që do të thotë: "I Kafkës".

23 I dhanë të pijë të përzier me mirrë, por ai nuk e mori.

24 Dhe, pasi e kryqëzuan, i ndanë rrobat e tij duke hedhur, për të ditur do t'i binte secilit.

25 Ishte ora e kur e kryqëzuan.

26 Dhe mbishkrimi që shkakun e dënimit, i cili ishte përmbi të, : "Mbreti i Judenjve".

27 Bashkë me të kryqëzuan edhe dy, njërin në të djathtën e tij dhe në të majtën e tij.

28 Kështu u përmbush Shkrimi që thotë: ``Ai u përfshi ndër keqbërësit''.

29 Dhe ata që kalonin aty afër e fyenin, duke kokën, dhe duke thënë: ``Hej, ti që e shkatërron dhe e rindërton në ditë,

30 dhe nga kryqi!''.

31 Po ashtu edhe krerët e priftërinjve me, duke e, i njeri: ``Të i, por s'mund ta.

32 Krishti, mbreti i Izraelit, le të tani nga kryqi që ta dhe ta besojmë''. Edhe ata që ishin kryqëzuar bashkë me të, e fyenin atë.

33 Pastaj, kur erdhi e gjashta orë, errësira e mbuloi gjithë vendin deri në të nëntën orë.

34 Dhe në të nëntën orë Jezusi bërtiti me të lartë: ``Eloi, Eloi; lama sabaktani?'', që e përkthyer do të thotë: ``Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?''.

35 Dhe disa nga të pranishmit, kur e dëgjuan, : ``Ja, ai po Elian!''.

36 Atëherë një prej tyre erdhi me, e një sfungjer në dhe, mbasi e në një kallam, ia dha të pijë, duke thënë: ``Lëreni; të nëse Elia që ta poshtë''.

37 Por Jezusi, si lëshoi një britmë të madhe, dha frymën.

38 Atëherë i u më dysh nga maja deri në fund.

39 Dhe centurioni që qëndronte përballë Jezusit, kur pa se, pasi Jezusi bërtiti ashtu, kishte dhënë, tha: ``Me të ky njeri ishte Biri i Perëndisë!''.

40 Aty ishin gjithashtu edhe gra që shikonin nga larg; midis tyre ishin Maria Magdalena dhe Maria, nëna e Jakobit të të Joses dhe Salomeja,

41 të cilat e kishin ndjekur dhe i kishin kur ishte në Galile; dhe kishte edhe shumë të që ishin ngjitur bashkë me të në Jeruzalem.

42 Pastaj, u afrua mbrëmja, sepse ishte Përgatitja, domethënë e së,

43 Jozefi nga Arimatea, një këshilltar i respektuar, i cili priste edhe ai mbretërinë e Perëndisë, me guxim hyri te Pilati dhe kërkoi e Jezusit.

44 Dhe Pilati u që kishte. Dhe centurionin dhe e pyeti nëse kishte prej shumë kohe.

45 Dhe si u nga centurioni, ia la Jozefit.

46 Ky, mbasi bleu një, e Jezusin nga kryqi, e mbështolli në dhe e në një që ishte hapur në shkëmb; pastaj rrokullisi një gur para hyrjes së.

47 Dhe Maria Magdalena dhe Maria, nëna e Joses, ku e.

Mark 16

1 Si kaloi e, Maria Magdalena dhe Maria, nëna e Jakobit, dhe Salomeja blenë aroma për të shkuar të Jezusin.

2 Në mëngjesin e ditës së parë të javës, shumë herët, ato erdhën te, kur po lindte dielli.

3 Dhe në mes tyre: ``Kush do të na rrokullisë gurin nga hyrja e?''.

4 Por, kur ngritën, panë se guri ishte rrokullisur, megjithëse ishte shumë i madh.

5 Hynë, pra, në dhe panë një djalosh që ishte në të djathtë, të me të bardha, dhe mbetën të.

6 Dhe ai u tha atyre: ``Mos u! Ju kërkoni Jezusin Nazareas që ka qenë kryqëzuar; ai u ringjall, nuk është këtu; ja ku e kishin.

7 Por shkoni dhe u dishepujve të tij dhe Pjetrit se ai po ju pararend në Galile; atje do ta shihni, ashtu ju pati thënë''.

8 Dhe ato dolën dhe ikën nga-rri, sepse i dhe habia; dhe nuk i asgjë kurrkujt, sepse kishin frikë.

9 Tani Jezusi, pasi ishte ringjallur në mëngjesin e ditës së parë të javës, iu shfaq së pari Marisë Magdalenë, nga e cila pati dëbuar demonë.

10 Dhe ajo shkoi dhe atyre që kishin qenë bashkë me të, të cilët ishin të pikëlluar dhe e qanin.

11 Por këta, kur dëgjuan se ishte gjallë dhe se u pa nga ajo, nuk i besuan.

12 Mbas këtyre gjërave, iu shfaq në dyve prej tyre, që po shkonin në fshat.

13 Edhe ata shkuan dhe të; por as këtyre nuk u besuan.

14 Në fund iu shfaq të njëmbëdhjetëve kur ishin në dhe i qortoi për mosbesimin e tyre dhe për ngurtësinë e, sepse nuk u kishin besuar atyre që e kishin parë të ringjallur.

15 Pastaj u tha atyre: ``Dilni në mbarë botën dhe i predikoni Çdo krijese;

16 ai që beson dhe është pagëzuar, do të jetë i; por ai që nuk ka besuar, do të jetë i dënuar.

17 Dhe këto janë shenjat që do t'i përcjellin ata që do të besojnë: në emrin tim ata do t'i dëbojnë demonët, do të flasin gjuhë të reja;

18 do t'i kapin me dorë gjarpërinjtë, edhe nëse do të pijnë diçka që shkakton, nuk do t'u bëjë asnjë të keqe; do t'i duart mbi të dhe këta do të''.

19 Zoti Jezus, pra, mbasi u foli, u ngrit në qiell dhe u në të djathtë të Perëndisë.

20 Pastaj ata dolën dhe predikuan kudo, ndërsa Zoti bashkëvepronte me ta dhe e fjalën me shenjat që e. Amen.