Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

MKULTRA- CIA Mind Controle

Voor veel Americanen waren de vijftiger jaren een volgzaam decenium. In de Amerikaanse geschiedschrijving wordt deze periode voorgesteld als een rustige en geordende, zeker als je hem in het licht van de 60's bekijkt. Maar voor de C.I.A. waren dit spannende jaren vol actie en avontuur waarvan veel buiten de wetendheid van het grote publiek plaatsvond. Weinig programma's zijn bedekt met zoveel geheimhouding als de "mind control" experimenten, samengebracht onder de codenaam MKULTRA

Bezorgd over de geruchten van communistische hersenspoeling onder krijgsgevangenen tijdens de Koreaanse oorlog authoriseerde de toenmalige CIA-directeur Allen Dulles het MKULTRA programma, welke later berucht werd vanwege de ongebruikelijke en soms inhumane testen die de CIA financieerde.Vijf jaar later de expirimenten beschouwend schreef een geheimhoudings-bewuste CIA inspecteur: "Voorzorg moet genomen worden projecten niet alleen te beschermen tegen blootstelling aan vijandige machten maar ook aan het amerikaanse volk in het algemeen. De wetenschap dat het buro verweven is in onethische en tegenwettelijke activiteiten zou een ernstige terugslag kunnen veroorzaken in politieke en diplamatieke kringen."

Hoewel vele van de aan MKULTRA gerelateerde documenten door de CIA zijn vernietigd in 1972 zijn er toch enkele stukken aan de oppervlakte gekomen, samen met het werk van historici, onderzoeks reporteurs en vele commitee's heeft dit voor genoeg informatie gezord om met recht te kunnen spreken over een van de meest verontrustende voorbeelden van misbruik van de gemeenschap bekend.

De meest beruchte CIA MKULTRA expirimenten zijn het pionierswerk in de studie naar de drug die jaren later de breinen van milioenen zou voeden: lysergic acid diethylamide, of LSD. De CIA was geintrigeerd door de drug en hoopte dat "acid" of een gelijksoortige drug gebruikt kon worden om ongemerkt buitenlandse leiders te desoriënteren en te manipuleren. (Het buro overwoog verschillende van deze plannen toe-te-passen in hun vervolg van de cubaanse voorman Fidel Castro,wie ze tijdens een publieke- of een live-radio toespraak in een verdoving of tirade wilden brengen.)LSD werd ookwel gebruikt als een manier om mensen aan het spreken te krijgen tijdens verhoren.

In zijn boek over MKULTRA en soortgelijke projecten, The Search for the "Manchurian Candidate," bericht John Marks dat de meerderheid van de CIA-onderzoekers zelf LSD probeerden. In feite, de eerste LSD-trip in de US was waarschijnlijk in een experimentele CIA zetting -- ervaren door een moedige CIA medewerker en niet minder!

Het feit alleen al dat deze experimenten plaatsvonden is opmerkelijk genoeg op zich, maar het verhaal over de CIA's LSD trips benadering word pas echt "ongeloofelijk bizar" als we de rolverdeling van de spelers beschouwen. In zijn recente verhaal over de vroege CIA praktijken, The Very Best Men, Beschrijft Evan Thomas Sidney Gottlieb, de wetenschapper die het MKULTRA project beheerde : "Geboren met een stompvoetje en stotterend, compenseerde hij door een expert folksdanser te worden en een post doctoraal te halen aan de Cal Tech. Een fijne man die samen met zijn vrouw op een boerderij leefde, Gottlieb dronk alleen geitemelk en kweekte kerstbomen die die aan de kant van de weg verkocht." Wanneer hij niet bezig was op de boerderij, Dr. Gottlieb diende proefpersonen met LSD bereide dranken toe, hun reacties onderzoekend, en zoekend naar eigenschappen van de drug die aanvullend zouden zijn aan de CIA verbloem acties.

De CIA's LSD experimenten werden veelal uitgevoerd op onwetende proefpersonen, meestal gevangenen of begunstigers van sexclubs op-gezet en beheerd door het buro, die doorkijk-spiegels in het gebouw installeerden om de effecten van de drug te observeren (naar deze studies werd verwezen als "Operation Midnight Climax"). Sommige van de geïnformeerde MKULTRA-proefpersonen konden een nog inhumanere behandeling tegemoed zien: tijdens een experiment in Kentucky werd LSD toegediend aan zeven vrijwilligers voor maarliefst 77 dagen achtereen!

Een van de experimenten had waarschijnlijk als uitslag: dodelijk. Op 19 November 1953 kreeg leger-onderzoeker en specialist in bacteriele oorlogsvoering Frank Olson, werkend aan een MKULTRA project, een stevige dosis LSD in z'n drinken gestopt. Toen, na acht dagen in een wat getuigen zeggen paranoïde, gedeprimeerde staat rond gestruind te hebben sprong Olson door z'n hotelraam op de tiende verdieping in New York en viel dood. Het buro heeft z'n betrokkenheid bij Olsons dood ontkent en pas tweeëntwintig jaar later kwam zijn familie de werkelijke toedracht van zijn overlijden te weten. Toen de CIA's in de mid-1970s hun proeven met LSD openbaar maakten stond het buro onder een zware laag van kritiek. Een commisie van de senaat stelde het in 1975 zo:

"Vanaf het begin van het toedienen van LSD aan onwetende proefpersonen in 1950 tot het einde in 1963 heeft de CIA gefaalt in z'n taak om adequaat met de rechten van het individu om-te-gaan, alsmede in de voorziening van degelijke begeleiding van haar werknemers. Hoewel de gevaren bekend waren werden de levens van de proefpersonen/slachtoffers in gevaar gebracht. De testen bleven plaatsvinden, ookal was het duidelijk dat daarmee de wetten van de verenigde staten grof werden overtreden. "

Hoewel het meest besproken en bekritiseerde aspect van MKULTRA de CIA's proeven met LSD zijn omvatte het programma vele andere ongebruikelijke onderzoeken gerelateerd aan de mind-controle wetenschap. CIA onderzoekers peilden verschillende parapsychologische fenomenen, waaronder hypnose, telepatie, precognitie en "remote viewing".

Deze studies werden niet slechts ter voldoening van de CIA's wetenschappelijke nieuwsgierigheid uitgevoerd. Het buro zocht naar wapens die de VS de winnende hand zouden bieden in "mind wars". In nastreving van dat doel pompte het buro miljoenen dollars in studies naar letterlijk tientalle methoden om de menselijke geest te beinvloeden en te beheersen. Een MKULTRA document uit 1955 geeft een indicatie van de spanwijdte en het verspreidingsgebied van de inspanningen; het stuk verwijst naar een scala van geest-veranderende substanties welke:

  • "a-logisch en impulsiviteit denken zouden versterken tot een punt waarop de gebruiker zijn geloofwaardigheid naar buiten toe zou verliezen "

  • "het waarnemings vermogen zouden verbeteren"

  • "het vergiftigende en verslavende aspect van alcohol zou verminderen of wegnemen"

  • "de vergiftigende werking van alcohol zou verhogen"

  • "de tekenen van welbekende ziekten veroorzaken in omgekeerde volgorde zodat dat gebruikt kan worden ter simulatie"

  • "de symtomen van hypnose beter weergeven of versterken"

  • "de kracht om martelingen en dwang te doorstaan verhogen bij individuen,"

  • "geheugenverlies veroorzaken voor, na en tijdens toediening"

  • "verwarring en geschoktheid over een langere periode veroorzaken en die herhaald kunnen worden.

  • "lichamelijke incompabiliteit veroorzken zoals verlammings verschijnselen en acute bloedarmoede, etc."

  • "pure euforie veroorzaken zonder na-verschijnselen."

  • "menselijke karakters zo kunen bewerken dat er een sterke afhankelijkheid ontstaat"

  • "metale verwarring veroorzaken die het praktisch onmogelijk maakt een verzinsel te blijven volhouden bij ondervragingen "

  • "de ambitie en algemene efficientie van arbeiders verlagen in doses die onaantoonbaar zijn"

  • "het zicht en het gehoor ofwel verstoren ofwel verslechteren, bij voorkeur tijdelijk."
Slechts een aantal van deze MKULTRA doelstellingen zijn ook daadwerkelijk behaald, maar alleen de uitvoer van deze experimenten al heeft de vele CIA kritici doen zeggen dat sucsesvol of niet, CIA onderzoekers niet voor de deuren van de waarneming horen te scharrelen.


Bekijk de MKULTRA Documenten


bronnen:

Gross, Peter, Gentleman Spy: The Life of Allen Dulles (Houghton Mifflin, 1994).

Thomas, Evan, The Very Best Men (Simon & Schuster, 1995).

Marks, John, The Search for the "Manchurian Candidate": The CIA and Mind Control (Times Books, 1979).

Mark Zepezauer, The CIA's Greatest Hits (Odionan, 1994).