
Escreto por parse duna moresca andalusina!
Camino polas calguetas de meus antepasatos andalusis, de meus antepasatos alhabitos ed amatos, camino por Al Andalus, nel laberinto de seus calguetas misteriosas, por aquesta terra nobre, pura ed almisana......Ay! Se la terra podesse espresar-se.......se podessen las pedranças de Cordúba dizer lo que beyeron.....se podesse Granata xorar seu derrunga........se podesse Al Andalus dizer lo que lebe adentro, lo que pensa, lo que sente.
Siu muçulmana combersa o muhalita, andalusina e cordubesina, hei nazito e crezito en Cordúba e hei amato ed amo multo, multísimo meu terra andalusina.
Sempre m'enteresó l'estória d'Al Andalus, tamién la poesía, la música, l'arte....ed aqueste amor tan grande al pasato andalusí feze que m'interessase tamién l'Islâm, del que estebe atraxita dende maira, encluso tebe unos sonyos importanses pa mín que me fezeron agoridar-me allánda más a l'Islâm ançá que xegó el díya que alh'amdullillâh feze xahada.
Lebo en meu cór ad aquesta terra bela, lebo en meus alfedáhiles el sentimento profundo d'amar seu pasato, on la bita fluyeba como escarturxo puro e debino por seus calguetas estreitas, mostrando al mundo seu capaçitá construtora e xeneradora de libertá e de fermosura.
Dembéga penso....;on fingó tanta beleza? ;Como recuperar-te Al Andalus? ;Como recuperar-te? ;Sembla un sonyo imposíbel? ;Seyerá una esbegoría od almenía pensar-lo? Multos anos lebo fazendo-me aquestas pembenças que tal béga seiga difízil escongar la respondença, allanda que como muller moresca muçulmana, nelos primeros anos en que encomençé ad entrar-me nel pasato andalusi, pensaba que tal béga yera eu de las poquintas personas con aqueste ledor, con aquesta agorança ferga el pasato d'Al Andalus, e fió una sorpresa ed alegrença inmensa quan descobré que esisteban tantas personas que a l'egual que eu amamos Al Andalus e non sólamense andalusis, senón personas de diferenses logos e payeses, que anyelamos el resurxer d'Al Andalus e que se reconoscan a los andalusis esiliatos e podan boltar ad aquesta terra a seu terra d'Al Andalus, inxa'allâh!
Meu bita aquí ye tranquila, normal, ma lo que máis apena ye que Cordúba que fió capital del Califato Omeya, pós ódi díya esté tal alonxata de l'Islâm.
Bado a la meschida almorabito on estudio árabi e me gostaría aperender máis de l'Islâm, pero malamense non há un logo aquí on los muhalís podamos aperender, ansí que estudio por meu conta e con l'alluta dun irmano tamién alhaditos de nostro raçúl Muh'ammad (s.a.s) e çuras del Corân al-Karim.
Delgunos irmanos muçulmanos pensan que la meschita se finga pequena pa tantos muçulmanos! E penso......;E la Gran Meschita Alchama? ;Xegaremos delgún díya ad azalar n'ela? Pós por agora está totalmense aharamito por Cabildo fazar al çalât alí, delgunos irmanos que lo han intentato se han bisto empeditos polos alhuaquíles d'alçedro que há nel Templo Sagrato.
Delgunos muçulmanos contemplan l'ideya de construyer una nuoba meschita máis grande que almorabito od amplegar áquesta, aquesto último lo trobo, a meu punta de bista, que seyerá máis difízil obtener el permiso, pós almorabito está ubicata nun parque, pero inxa'allâh, que se trobe una soluçión!
Al Andalus, tú non has desabaneçito, ;tú bibes adentro de mín! Tú bibes nel cór de multas personas que t'aman! Oh Al Andalus! ;Que chamilo suona teu nomme! Yes nostra esperança, yes nostra bita!