Almanya'dan donerken en büyük dilegim ulkemde de bir Kanser Bilgi Merkezi kurmakti.Bu amacla
yaptigim bütün calismalar düs kirikligi ile sonuçlandi. Ne Saglik Bakanligi, ne üniversiteler ne de kanser vakiflari bu ücretsiz danismanlik isi ile ilgilenmiyorlardi. Bu arada ben de kansere yakalandim.Önce kendi hastaligimi yendim sonra tüm olanaklarimi ortaya koyup kendi basima Bir Kanser Bilgi Danisma Merkezi kurdum. Türkiye'de ilk kez böyle bir kurulus, üstelik ücretsiz kanser danismanligi  yapiyordu.Benzeri bir kurulus olmadigindan bu konuda yasal zemin yoktu.Bu nedenle de merkezin kurulusu ile ilgilenmeyen bütün kurumlar kapatilmasi için baskilara basladilar.Buna karsin ben, inatla ve büyük bir özveri ile merkezi
 yasatiyor, bütün ülkeye ve hatta yurtdisinda yasayan vatandaslarimiza da ücretsiz hizmet veriyordum.Bu arada bütün dünyadaki Kanser Bilgi Merkezleri ve Kanser Arastirma Merkezleri  ile iliski kurdum.Calismalarimi övgüyle karsiliyorlardi.Beni Avrupa Kanser Birliginin bu konuda düzenledigi konferansa Türkiye'yi temsil etmek üzere davet ettiler, övgüler yagdirdilar.Oysa kendi
 ülkemde bakanligim tarafindan üfürükçüymüsüm gibi asaglaniyor, sorgulahiyordum.1998 de bakanligin baskisiyla merkezi kapatmak zorunda kaldim. Cok aci verdi bu. Kirildim.1999 da emekli olarak  Taksim hastanesindeki seflik görevimden de ayrildim. Bundan böyle sadece sanat olacak yasamimda.
 

               Ana Sayfa