1971 de týp fakültesini bitirip, meslek yaþamýma baþladýðýmda beni ne denli zor ve çileli yýllarýn beklediðini henüz bilmiyordum.Trabzon'a zorunlu hizmetimi yapmaya giderken pembe düþler içindeydim; ancak kýsa süre sonra ülkenin gerçekleri ile yüzyüze gelecek, hekimliðin sadece hastalýklarla deðil, belki de daha çok yokluk ve yoksunluklarla savaþmak olduðunu öðrenecektim.

Büyük kentlere gitmek,ihtisas yapýp uzman hekim olmak baþlangýçta  çýkar yol gibi göründüyse de kýsa süre sonra aslýnda, bu zorluklarýn ortadan kalkmasý için hem ülkenin saðlýk politikasýnýn deðiþmesi ve bütçeden saðlýða ayýrdýðý payýn artmasý hem de çalýþma anlayýþýnýn deðiþmesi gerektiðini öðrenecektim.

Eðer insanlarý ve mesleðinizi seviyor ve iyi bir hizmet vermek istiyorsanýz sizi gerçekten zorlu bir meslek yaþamý bekliyor demektir. Yýllar içinde edindiðim deneyimler bana þunu öðretti: Önemli olan bir iþin yapýlmasý ya da bir hizmetin verilmesi deðildi.Geçerli olan,bir iþi  yapýyormuþ gibi görünmek ve hizmet veriyormuþ gibi yapmak; ama aslýnda hiç bir þey yapmamaktý.Büyük çoðunlukça benimsenen anlayýþ buydu.Böyle davrananlar hem amirleri hem de diðer meslektaþlarý tarafýndan seviliyor, ödüllendiriliyordu. Çünkü kurulu düzen böyleydi.Siz, iþ yapmak ve hizmet vermek için kollarý sývadýðýnýzda amirlerinizden bir takým olanaklar istiyor, onlarý zora sokuyor ve zorunlu olarak çatýþýyordunuz.Bu yüzden amirleriniz tarafýndan sevilmiyordunuz. Meslektaþlarýnýz arasýnda da... Çünkü iþ üretmekle onlarýn tembelliðini ortaya çýkarmýþ oluyordunuz.Bu yüzden hepsi birden sizi engellemek için ellerinden geleni yapýyorlardý.

Oysa sizin için önemli olan hizmet etmekle yükümlü olduðunuz halktý, hastalardý.Onlar için yapýlmasý gereken en iyi ve en doðru þeyleri yapmak istiyordunuz.Ýþte bu yüzden çevrenizle, bürokrasiyle ve her türlü olanaksýzlýkla savaþmanýz gerekiyordu.

Elbette bu savaþta yalnýz deðildiniz.Sizin gibi düþünen ve çalýþan pek çok meslektaþýnýz vardý;ama herbiri bir tarafa daðýlmýþtý ve bir türlü birlik olup aðýrlýklarýný koyamýyorlardý.Her biri bu savaþý yalnýz baþlarýna verdikleri için çoðu kez yeniliyor,düþ kýrýklýðýna uðruyorlardý.Ýçlerinden yorulan bazýlarý kurulu düzene ayak uydurup yozlaþmaya boyun eðiyor, bazýlarý da mesleðini býrakýyorlardý.Kalanlarsa uzun yýllar sürecek zorlu bir savaþý göze alanlardý.Tabib odalarý birþeyler yapmaya çalýþsalar da yetkisiz ve etkisizdiler.Bu yüzden kendi meslektaþlarý tarafýndan bile ciddiye alýnmýyorlardý.

Ýþte ben de 29 yýllýk bir savaþtan sonra yorulup emekli oldum ve mesleðimi gençlere býraktým.Umarým onlar bizlerden daha baþarýlý olurlar.

 Ana Sayfa
 Bilimsel Arastirma ve Yayinlar
 Kanser Bilgi Danisma Merkezi