ประวัติ
พระภิกษุอีมานูเอล
เชอร์แมน เป็นชาวอเมริกัน-ยิว
เกิดเมื่อวันที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ.
๒๔๕๗ (ค.ศ.1914) บ้านเกิดของเขาคือ
นครนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา
เดินทางมาดู พระพุทธศาสนา
ในเมืองไทย ราวเดือน
พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๐๕ พำนักอยู่
วัดสร้อยทอง
ซึ่งเป็นสำนักวิปัสสนา
มีชื่อเสียง สมัยนั้น
ในตอนแรกพระภิกษุอีมานูเอล
เชอร์แมน ตั้งใจว่า จะแวะไปพบ
ท่านอาจารย์ พุทธทาสภิกขุ
ที่สวนโมกขพลาราม อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี
แต่มีเหตุให้
ต้องเดินทางข้ามไป เกาะพงัน
เสียก่อน ผู้ที่ชักชวนท่านไป
เกาะพงัน ก็คือ
ท่านอาจารย์ประเดิม โกมะโล
อดีตพระวิปัสสนาจารย์
องค์สำคัญ ของ วัดสร้อยทอง
นั่นเอง
เมื่อได้ไปพบ
สถานที่สงบเย็น ของสำนักสงฆ์
เขาข้าวแห้ง
(เขาถ้ำ) ท่านก็รู้สึกพึงพอใจ
ในสัปปายะสถาน แห่งนั้น
จึงได้อยู่ปฏิบัติธรรม
ในถ้ำเขาข้าวแห้ง แห่งนั้น
จนถึงวาระสุดท้าย ของชีวิต
ภูมิหลังชีวิตของ
อีมานูเอล เชอร์แมน
อดีตเป็นนักศิลปเขียนภาพโฆษณาในอเมริกา
ชีวิตของ
อีมานูเอล เชอร์แมน
เมื่อตอนยังมีชีวิตอยู่
ในอเมริกา
เขาได้รับการศึกษา
วิชาความรู้ทางโลก มาพอสมควร
แก่การเป็น พลเมือง
ชาติมหาอำนาจ ด้านเทคโนโลยี
อย่างอเมริกา
การศึกษาขั้นสุดท้าย ก็คือ
วิชาชีพด้านศิลปการเขียนภาพโฆษณา
หลังจาก จบออกมา
ก็ได้ทำงานที่ตนถนัด คือ
ทำงาน ตามบริษัท ห้างร้าน
ต่างๆ เกี่ยวกับ
การเขียนภาพโฆษณา
เชอร์แมน
มีครอบครัวอยู่ใน
สหรัฐอเมริกา
เขามี พ่อแม่ พี่น้อง และ
ภรรยา ๒ คน มีความสุข
ทางเนื้อหนัง อย่างเพียงพอ
แก่ฐานะ
ของบุรุษ ผู้สง่างาม
และมั่นคง
ชีวิตทางโลกของเชอร์แมน
เป็นชีวิตที่มีความสุข
หรูหรา และฟุ่มเฟือย
แบบสังคมอเมริกัน
ผู้บูชาวัตถุนิยม
ชีวิตของเชอร์แมน
เขาเริ่มหันไปสนใจ
ด้านพุทธศาสนา เป็นพิเศษ
จึงได้ศึกษาค้นคว้า
คัมภีร์ทางศาสนาต่างๆ
มาแต่เยาว์วัย
ครั้นได้เรียนรู้ คำสอน
ของศาสนาต่างๆ มากขึ้น
เขาจึงเริ่ม วิเคราะห์
หาคำตอบ ให้กับศาสนา
ที่เขามีความพอใจ
เชอร์แมน
ให้ความสนใจ ต่อพุทธศาสนา
นิกายมหายาน
และได้ให้ความสำคัญ
กับวิธีปฏิบัติวิปัสสนา
ตามธรรมชาติ ของนิกายเซ็น
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเดินทาง
มาแสวงหาสัจธรรม
คำสอนนิกายนี้
ที่ประเทศญี่ปุ่น
ในประเทศญี่ปุ่น
เชอร์แมน ได้เข้าไปเป็น
นักบวชของ สำนักนิกายเซ็น
แห่งหนึ่ง เขามอบชีวิตจิตใจ
ให้กับการ เรียนรู้ คำสอน
การฝึกหัด ปฏิบัติ ตามวิถีทาง
ฝึกจิต ของพระภิกษุเซ็น
การดำเนินชีวิต ของเขา
ตั้งมั่น ในการรักษา
ศีลาจารวัตร อย่างเคร่งครัด
ไม่ชอบกินเนื้อสัตว์
ชอบรับประทาน แต่อาหาร จำพวก
ผักผลไม้ ตามธรรมชาติ
โดยถือหลัก สันโดษ
อย่างพระธุดงค์ ทั้งหลาย
มาโดยตลอด
คัดจาก
วารสาร "ดอกโมกข์"
รายตรีมาส ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๑
วันที่ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๔๒ |