Bir bakışta tıbbın öncüleri, 1982 senesinden
itibaren belki çoğunuzun adını dahi duymadığı Afrika’daki Transkei adlı bu
küçük ülke “ TIBBIN KAHRAMANLARI
” adlı dizide her sene bir seri çıkarmıştır. Zarfların üstündeki tıp tarihinde
önemli olaylara sebep olmuş, tıbbın öncüleri, tıp dünyasındaki ilkler sayılan
kişilerin hakkındaki kısa bilgiler üst soldan başlayarak saat yönünde
anlatılmıştır.
Hippokrat M.Ö. 460 – 377
Hipokrat parmağı: Digitus hippocraticus ; kalpteki dolaşım
bozukluğundan dolayı tırnakların cam gibi görülmesi.
Antonie van Leeuwenhoek 1632
– 1723; İlk defa bakteri ve protozoaları keşfetmiş, kandaki alyuvarlar
hücrelerini tanımlamış.
Joseph Lister 1827 – 1912; tıp dünyasına enfeksiyonları önleyici
hijyen kavramını sokmuş, yaralarda karbol spreyini kullanmış bir cerrahtır.
Listeria
monocytogenes: Aerob veya fakültatif
anaerob gram ve katalaz pozitif bir bakteri.
Listerioz: İnsanlarda yazın ve sonbaharda bozuk sütün ve çiğ
etin sebebiyet verdiği münferit bir hastalıktır. Daha çok hayvanlarda görülür.
Edward Jenner
1749 – 1823 Çiçek aşısını buldu.
Gregor Mendel 1822
– 1884 Avusturyalı hekim olmayan bu rahip bitki ve hayvanlarda çeşitliliğin
açıklamasını yapıp genetikte öncü oldu.
Lois Pasteur 1822
– 1895 Moleküler kimyada, bakteriyolojide önemli buluşlara öncülük etti.
Kuduz aşısını buldu. İlk kez şarbon ve tavuk kolerası yapan organizmaları
tanımladı.
Florence Nightingale 1820
– 1910 Lambalı kadın lakaplı Nightingale hemşirelik müessesesinin
kurucusudur. Londra’da St.Thomas hastanesi İngiltere’de ilk hemşirelik okulu
olarak onun tarafından faaliyete geçirilmiştir.
Cusa’lı Nicholas 1401 – 1464 Başpiskopos olan Nicholas konkav mercekleri ilk defa göz bozukluğu olanlarda kullanmış ve böylece modern optometrinin öncüsü olmuştur.
William Thomas Green Morton 1819 – 1869 Dişhekimi olan Morton 1846’da anestezik madde olarak ilk defa bir diş çekiminde eteri kullanmış ve cerrahide anestezi kullanımının yolunu açmıştır.
Wilhelm Konrad Röntgen 1845 – 1923; 1901’de Nobel ödülü kazanmış olan Röntgen klinik kullanımda tıpta teşhis metodlarından biri sayılan röntgeni bulmuştur.
Karl Landsteiner 1868 – 1943 Pataloji profesörü olan Landsteiner 1900’de kan gruplarını bulup, insanda kan transfüzyonunun emin yapılmasını sağladı. 1930’da Nobel ödülü aldı.
Andreas Vesalius 1514 – 1564 Modern anatominin
kurucusudur.
Vesalius bandı: Lig. inguinale
Marcello Malpighi 1628
– 1694 Bu ünlü bilgin bazı organların yapılarını mikroskopla inceledi.
Kapillerleri buldu.
Malpighi cisimciği: 1- Dalağın beyaz pulpasında görülen bir
folikül 2- Corpuscula renis böbrek
korteksinde glomerulus ve onu saran Bowman kapsülünden ibaret oluşumlardan her
biri.
Malpighi tabakası: Epidermis’in bazal tabakası
Malpighi ağı: Rete mirabile Testis’in arka yüzünde
seminiferöz kanallarla efferent kanallar arasında kalan küçük kanalların
oluşturduğu ağ.
François Magendie 1783
– 1855 Nöroloji ve beslenme üzerine değişik çalışmalar yaptı. Eksperimental
farmakolojinin babası olarak anıldı.
Foramen Magendie: Apertura mediana ventriculi quarti
Magendie-Hertwig belirtisi: Bir gözün yukarı diğerinin ise aşağıya
doğru sapma göstermesi.
William Stewart Halsted 1852
– 1922 Cerrrah olan Halsted
ameliyatlarda regional anestezi ve lastik eldiveni kullanan ilk
hekimdir.
Halsted pensi: Damarları tutabilmek için ucu sivri künt
bir pens.
Halsted sütürü: Amerikan sütürü; Kozmetik olan estetik
cerrahide kullanılan intrakutan bir sütür.
Aretaeus 130 – 200 ilk defa Diabetes mellitus
(Şeker Hastalığı) hastalığının adını diabetes diye açıklayan Kapadokya’lı
hekimdir.
Claude Bernard 1813
– 1878 Fizyolog,
Bernard Sendromu :
Bernard Punktur: Diyabetik punktur, geçici olarak idrarda
şeker görülmesi.
Oscar Minkowski 1858
– 1931 Pankreasın cerrahi yolla çıkartılmasının Diyabet meydana getirdiğini
açıkladı.
Minkowski Anemisi: Herediter spherositozis, Eritrositlerin
küçülüp küre şekli almaları ve hemolize eğilim sonucu anemi gelişmesi ile
belirgin kalıtsal bir hastalık.
Frederick Banting 1891
– 1941 Diyabet hastalığında kullanılan İnsülin’i buldu ve bunun için Nobel
ödülü aldı.
Emil Adolf v. Behring 1854
– 1917 Shibasaburo Kitasato 1852 –
1931
Beraber olarak difteri ve tetanoz aşılarını
buldular. Kitasato Japonya’ya dönünce bubonic (bubo= kasık bölgesinde
iltihaplanıp şişmiş lenf düğümleri) plak basilini buldu şarbon ve dizanteri
basillerini izole etmeyi başardı. Behring 1901’de bilhassa difteri serumunu
bulduğu için Nobel ödülüne layık görüldü.
Leon Charles Albert Calmette 1863
– 1933 Camille Guerin 1872 – 1961
Calmette yılan zehirine karşı efektif bir panzehir geliştirdi.
Beraberce Tüberküloz aşısını buldular BCG Bacillus Calmette Guerin
Thomas Huckle Weller 1915
– Polio virüsünün bulunmasında önemli bir rol
oynadı. Frederic Robbins ve John Franklin Enders ile birlikte Nobel ödülünü
aldılar.
Ignaz Philipp Semmelweis 1818
– 1865 Jinekolog olan
Semmelweis meslektaşlarının hasta muayenesi öncesinde ellerini iyice
yıkamalarını söyleyerek, anne ve bebek ölümlerine sebebiyet veren
enfeksiyonları oldukça yüksek bir yüzdeyle önlemiş oldu. Hijyene önem verdi.
James Young Simpson 1811
– 1870 Jinekolog
Simpson Narkozu: İlk defa 1847’de bir doğum esnasında
kloroform kullanılarak anestezi sağlandı.
Simpson sondası: Uterus’un ölçülmesi için kıvrık bir sonda
Simpson forsepsiı:
Rene Theophile Hyacinthe Laënnec 1781 – 1826 Steteskopu icat
etti.
Alexander Fleming 1881
– 1955 Howard Walter Florey 1898 – 1968
Ernst Chain ile beraber Penicillin’i
keşfetti. 1945 yılında bunun için Nobel ödülü aldılar.
Alexis Carrel 1873
– 1944 Kendine ait özel bir damar suturu ile transplantasyonların yapılması
için, cerrahinin önünü açmıştır ve bunun için 1912 yılında Nobel ödülünü
almıştır.
James Lind 1716 – 1794 İskoçyalı bir
gemi doktoruydu. Gemide çalışan tayfalara her gün limon suyu içmelerini tavsiye
etmesiyle Skorbut bir daha uzun gemi yolculuklarında görülmedi.
Santiago Ramon y Cajal 1852
– 1934
Cajal İmpregnasyonu: Nörofibrilleri gümüşnitrat ile boyayarak ortaya çıkarılması.
Cajal hücresi: Horizontal hücre; beyin hücresi