Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!
undefined
undefined

Terug naar de index

terug naar medezeggenschap.itgo.com

De wekelijkse bijdrage van Robbie

                            

Schadevergoeding goed voor de schatkist

 

Stel je werkgever ontslaat je omdat  hij bevlogen is van de illusie dat je in een lage lonen land meer winst kan maken. Of je krijgt een nieuwe baas en je smoel staat hem niet aan hij ontslaat je.

Onzin? Welnee, die dingen gebeuren en blijkbaar mij niet alleen. Volgens het CWI staan ze echt niet te kijken van het percentage werknemers dat om allerlei rare redenen ontslagen wordt. Meestal krijgt de werkgever een boete  opgelegd en moet hij schadevergoeding betalen aan de werknemer die onterecht een nieuwe baas moet gaan zoeken.

Zo heb ik een keer een relatief vette "gouden handdruk" gekregen omdat de multinational zijn perfect lopend bedrijf (BU) wilde verkassen naar Oost Duitsland. Niet dat daar economische reden voor waren, welnee we draaiden al sinds 1860 verdommes goed. Zeker de laatste jaren was er goed verdiend aan het bedrijf. Toch meende het hoofdbureau nog veel meer geld achter het opgetrokken ijzeren gordijn te kunnen verdienen.  Natuurlijk rekenden de adviseurs van de OR alles door en maakten ze een tegenplan. Ze lieten niets heel van de directieplannentjes. Achteraf hebben  (w)zij dus ook gelijk gekregen.

De bonden en het personeel schreeuwden moord en brand. Uiteindelijk mocht na de zoveelste afslanking geen medewerker meer gedwongen ontslagen worden. Het bedrijf heeft nog geprobeerd de zaak kunstmatig zwaar verliesmakend te maken. Uiteindelijk mocht het bedrijf van de sociale partners, de politiek en de rechterlijke macht hun plannen uitvoeren mits zij het personeel schadeloos zouden stellen.

Iedereen blij, zeker de fiscus? Waarom 52% van de schadeloosstelling gaat naar de fiscus. Lekker he! Maar ok, dit wisten we van te voren en we kozen er voor ook al zat 't ons niet lekker.

Enige jaren later werk ik mij kapot voor mijn nieuwe baan die ik toch absoluut wilde behouden. Je weet immers nooit of je dezelfde (goede) kans ooit nog eens krijgt in je leven. Niets maakte mij uit, ik werkte en werkte en werkte. Alles moest aan de kant voor mijn werk. Door al dit harde werken was ik zeer succesvol en behaalde alle targets ruimschoots. De collega's die er al jaren zaten, zaten vol afgunst. Zij hadden dit ook kunnen bereiken maar ze deden zich totaal geen moeite meer of werkten zichzelf in de nesten door niet fatsoenlijk met hun personeel om te gaan.

Overdag stuurde ik mijn team aan, Als coach en ondersteuner. In mijn eigen tijd maakte ik verslagen, berekeningen en deed ik de administratie. In het weekend zat ik van alles uit te werken voor het bedrijf. Ik ging op eigen kosten naar vakbeurzen en bezocht klanten op eigen initiatief om directe feedback van hun te krijgen. Ik las alles wat er te lezen viel over de producten van het bedrijf , op internet en in de bibliotheek. Ik stond op met het lezen van de mail en ging slapen met de mail. Overspannen, doorgedraaid, welnee? Het was mijn hobby, echt! Anders zat ik de Sims of business simulatie spelletjes te doen achter de pc. Dit was echter real en veel beter bovendien verdiende ik er geld mee.

Regelmatig kocht ik uit eigen beurs vla voor mijn medewerkers maar belde ze ook op vanuit mijn auto of van thuis  als ze ziek waren of niet waren komen opdagen zonder reden denoods ging ik bij enkele sociale gevallen op huisbezoek. Ik gaf mijn eigen geld voor sociale zuipfestijnen en kwam als enigeste afgevaardigde van het bedrijf kijken op de internationale sportdagen van't bedrijf terwijl ik niets geef om voetbal. (Ik betaalde dit uit eigen beurs en declareerde niets) Wat je geeft krijg je dubbel terug heb ik ooit geleerd.

Ik had dus een goede sfeer in mijn clubje, en mijn team werkte veel efficiƫnter dan voorheen en de andere teams. De productie verdubbelde zich, het ziekteverzuim nam af net zoals de klachten van klanten. Dat wil toch iedere baas en aandeelhouder zou je denken.

Blijkbaar niet!  Ik moest weg niet omdat ik niet functioneerde, nee, ik had een ander karakter als mijn baas!!!

Ik dacht bij mezelf daarmee kun je me niet ontslaan! Immers mijn werk is aantoonbaar prima en iedereen is toch een individu, ik heb toch recht op mijn eigen karakter? Mijn sleutel tot succes, tot dit stijdstip.

Dus niet, volgens de rechter en mijn advocaat kreeg ik 3 maanden schadeloosstelling. Waarvan 1 maand dus naar het GAK/UWV ging (fictieve opzegtermijn) de andere 2 maanden (uitgekleed) salaris zijn 52%!!!! belast. Concreet houd ik aan deze vorm van machtsmisbruik nog niet 1 netto maandsalaris over.

Als ik dat geweten had.........

Ja, nu ga ik weer werken voor een nieuwe bedrijf. Ik weet echter niet wat ik nu moet. Moet ik echt datgene doen dat ik tijdens de sollicitatiegesprekken heb gezegd (=heel hard en efficient werken en dus veel geld verdienen voor mijn baas en de aandeelhouders) of parasiteren op het bedrijf door mijzelf af te remmen zodat ik niet opval. Ik kan mij niet nog eens zo'n financiele aderlating permiteren in deze barre tijden bovendien spek ik de staatskas al voldoende. Een eigen bedrijf starten is nu denk ik ook geen optie.

Wie kan adviseren? Please wie helpt. Moet ik efficient werken of alleen overleven en mijn baas uitmelken)

Groetjes en misschien tot volgende week,

Robbie

Andere bijdragen van Robbie

Terug naar de index

terug naar medezeggenschap.itgo.co

Reageer direct op deze bijdrage per mail: a-b@post.com