Bir kere daha belirtelim ki, bizim yerimiz ne ilk ittifak, ne de ikincisi!..Biz bunların hangisinin safında savaşırsak savaşalım, "gurka"lardan,"zenci"lerden farkımız olmaz. Çünkü sadece onlar için ölmüş oluruz... Bizi aralarına almazlar, pay vermezler.

Kaldı ki, TÜRKİYE ne emperyalisttir, ne kapitalist!.. Ne katoliktir, ne budist!.. Onun "batılılaşmak" hevesi, Kemal Tahir'in çok doğru teşhis ettiği gibi, "ben de senin gibi sömürgeci, kan içici olmak istiyorum, pay almak istiyorum" anlamına gelir... Vermezler!

Kaldı ki, biz o tıynette değiliz, beceremeyiz!.. Bizim yerimiz ATATÜRK'ün dediği gibi MAZLUM MİLLETLER'in safı!.. TÜRKLER'in yanı, MÜSLÜMANLAR'ın önderliği!.. Buna da izin vermezler, rahat komazlar ama, başka çare yok!.."Gurka"lıktan iyidir!

TÜRKİYE bu emperyalistleri birbiriyle tokuştura tokuştura, bu yamyamların birbirini yemesini sağlıyarak ayakta kalabilir... Yoksa onlara insan eti servisi yaparak değil!..

İşte biz "TÜRK CUMHURİYETLERİ'ne BATI ile birlikte girme" teşebbüsünü bu yüzden "garsonluk" olarak görüyoruz... Çok tehlikeli buluyoruz!..

(19)- İsmet'ten sonra bu konuda azgınlaşan, Turgut Özal'dır!.. O da Araplar'ın parasına tamah ederek toprak satışına ruhsat vermiş, ve Suriyeliler'in GAP bölgesinde toprak almasına sebep olmuştur... Bu arada Avrupalı düşmanlarımızın müstesna bölgelerimizden, tabii kaynaklarımızın yoğun olduğu yerlerden ne kadar toprak aldığı meçhuldür.

Biz bu toprak ve tesis satışı üzerinde çok hassasız!... Artık kaybedecek bir karış toprağımız, bir tek tuğlamız yok!.. Yabancılara satılan her bina, her arazi ülkemizden bir parçasının düşman eline geçmesi demektir.

Dünya bu tür ülkeler ile doludur... Haiti, Hawai, Pasifik Adaları yerli halkın değil, artık Amerikalılar'ın, Fransızlar'ın, Japonlar'ın ülkesidir!.. Esas sahipleri orada sadece uşaklık ve turistlere soytarılık yaparak karınlarını doyurabilirler.

Biz buna layık değiliz!.. İnsanımız her ne kadar Özal sayesinde paraya tapmaya başladı ise de; artık gerçek benliğimize dönmenin, haysiyetli İNSAN olmanın zamanı gelmiştir.

Açıkçası biz toprağını satmakla, karısını satmak arasında fark görmeyiz!.. Böylelerine de "pezevenk" nazarıyla bakarız!..

Eski TÜRKLER, "AT, AVRAT, PUSAT! DERLERMİŞ!.. BİZ "AVRAT, TOPRAK, UÇAK!" DİYORUZ!.. Bu üçüne sahip çıkmadan artık dünyada şerefli yaşamak mümkün değil!

(20)- Yanlış anlaşılmasın!... KARAYOLLARI'nın elbette gelişmesi gerekiyordu... Ama bunun için DEMİRYOLLARI'nın feda edilmesi gerekmezdi!.. O dönemdeki bağımlılıktan hala kurtulmuş değiliz. Hala yakıt ihtiyacımızı karşılayacak seviyeye ulaşmış değiliz... Otomobil, kamyon fabrikalarımız var ama, onlar dahi dışa bağımlı. Lisansla çalışıyor.

Halbuki ATATÜRK'ün başlattığı DEMİRYOLU hamlesi ile bu sektör dışa bağımlılıktan kurtulmuş, kendi vagon hatta lokomotifini imal edecek seviyeye gelmişti.

Eğer İsmet Paşa'nın gizli taahhüdü olmasaydı, biz çoktan "HIZLI TREN" sistemine geçmiştik... Demirel'in 1995'de bu konudan bahsedebilmesinin sebebi, İsmet Paşa'nın tahhüdünün 1997'de son ermesi, ancak o tarihten sonra böyle bir şeye kalkışabileceğimizdir.

(21)- İsmet gerçek bir lâik-din dışı kişidir!.. Onun bu yönünü gizlemek isteyen kızı Özden Toker, müze yaptıkları Pembe Köşkü ziyaretçilere gezdirirken, bir odayı "İsmet Paşa'nın ibadet odası" diye göstermektedir!...

TÜRKİYE'de müslüman hiç bir insanın özel "ibadet odası" yoktur!... Çünkü İSLAM'da kişiler için özel ibadet mekanlarına gerek yoktur!.. Camiler,mescitler fert için değil, CEMAAT içindir... Öyleyse, bu oda da neyin nesi?..

Biz söyliyelim: Bu oda İsmet Paşa'nın İslami ibadet mekanı değil, özel "mason ritueli" yaptığı odasıdır!..Ancak İsmet'in masonluğu pek bilinmez... Kendisi yabancılar tarafından "tekris" edilmiştir de ondan!

(22)- Bu konuyu TÜRK DİLİ İNKILÂBI bahsinde ve DİL Eki'nde uzun uzun anlattık... Fazla detayına girmiyeceğiz.

(23)- Bu açılma 1950'lerden sonra artar, 1970'lerden sonra ise çılgınlık halini alır!.. İstanbul'da oturup "köy" romanı yazanlar türer... Bazı aydınlar hem İstanbul'un "köy"leşmesinden şikayet eder, hem de gecekondulara arka çıkarlar... Teröristler hakkında "Darağacında Üç Fidan" diye destan yazanlar bile çıkar!..

Biz ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ için destan yazan MEHMET AKİF'i hatırladıkça, teröristlerin vurduğu askerlerimizi unutup hainlere ağıt düzenleri gerçekten şaşkın buluyor ve acıyoruz!..

(24)- Bu yozlaşma da 1960'lardan sonra hızlanır... Şair, yazar, besteci, şarkıcı, ressam, heykeltraş sayısında inanılmaz bir artış olurken; eserlerin seviyesi ve kalitesinde de korkunç bir düşüş yaşanır... Bunlardan bazıları zıpırlaşır. Aziz Nesin gibi kendi insanına "geri zekâlı, aptal" diyen mi istersiniz, Nobel Ödülü alabilmek için yurt dışına çıkıp TÜRKİYE'yi jurnalliyen Yaşar Kemal gibilerini mi?.. Bazısı da YOL, 40 M. KARE ALMANYA, İSTANBUL KANATLARIMIN ALTINDA, HAMAM, HAREM gibi TÜRKİYE'yi kötülemekle görevli film siparişleri alır dışardan... Mükafatı da "uluslararası ödül"dür.

Velhasıl İsmet Paşa'nın "atatürkçü" politikası sayesinde aydın kesim, bir demir heykelcik veya üç kuruşluk menfaat için ülkeyi satacak kadar tiynetsizleşmiştir!

(25)- Hep söylediğimiz gibi, bir DEVLET'in temelini TOPRAK sistemi teşkil eder. OSMANLI DEVLETİ'ni 624 yıl yaşatan TİMAR sistemi idi. SELÇUKLU'da da olan bu sistemi FATİH SULTAN MEHMET perçinlemişti.

OSMANLI TOPRAK meselesini nasıl çözmüştü?.. TOPRAK Padişah'ın yani Devlet'in Rakabesi, Velayet-i Amme'si, yani MİLLET adına mülkiyet murakebesi altında idi... Çok sıkı kaidelere göre düzenlenmiş esaslar dahilinde geçici olarak şahıslara tahsis edilirdi... TİMAR, ZEAMET, HAS adı altında toplanmıştı. Sipahilere, kılıç erlerine, ordu mensuplarına, Ocak gazilerine, veya onların çocuklarına, paşalara, beylerbeyine, vezirlere, şehzadelere DİRLİK olarak tahsis edilirdi. Yahut ta padişahın mülkiyetinde bırakılırdı.

OSMANLI'nın sistemini tam olarak yerleştiremediği Doğu ve Güneydoğu Anadolu, bazı Arap sancakları, Rumeli'de Bosna-Hersek, Eflak, Boğdan gibi yerlerde eskiden olduğu gibi feodal sistem veya toprak mülkiyeti sürdü... Bu bölgelerde mülkün vergisi, oranın hakim veya beyinden tahsis edilirdi.

TİMAR sisteminin uygulandığı bölgelerde ise, toprak bir çift öküzün işliyebileceği arazi olarak hesap edilir, ÇİFT adıyla köylüye tahsis edilirdi... DEVLET'in malı olan toprak babadan oğula geçen bir sistemle köylüler tarafından işlenir, topraksız köylü görülmezdi.

Üç yıl işlenmiyen veya kaidelere uymayan çiftçilerin toprağı bedelsiz olarak alınır, başkalarına tahsis edilirdi... Toprağı DEVLET namına murakebe eden SİPAHİLER veya BEYLER, VEZİRLER daima değişirdi. Ancak ÇİFTÇİ kuralları çiğnemedikçe değişmezdi... Bu suretle hem topraksız köylü yoktu, hemde Avrupa'daki gibi bir feodalite, asil sınıf oluşmamıştı... Toprağı işliyenler ile işletenler arasında pek ihtilaf çıkmazdı. Kadılar anlaşmazlıkları kolaylıkla çözebilirlerdi. (Bak Kanunname-i Al-i Osman, 1602, çeviren Hadiye Tuncer, 1962, Tarım Bakanlığı yayınları, Osmanlı İmparatorluğu'nda Toprak Hukuku, 1962)

Aslında İKTA tabir edilen bu sistemin kurucusu 2. Halife Hz. ÖMER'dir... Ondan SELÇUKLULAR'a geçmiştir. OSMANLI'lar ilk başta fethedilen toprakların beşte birini padişaha ayırıyor, kalanı da gaziler arasında pay ediyordu... Böylece bir süre sonra beyler padişahtan ve dolayısiyle devletten zengin olmuşlardı. Yıldırım'ın Timur'a esir düşmesi üzerine oğullarından Musa Çelebi, Şeyh Bedreddin'in telkini ile beylerin toprağına el koymak istedi... Bunun üzerine beyler Mehmed Çelebi'yi desteklediler. O padişah oldu. Daha sonra Fatih Sultan Mehmet konuya el attı. Başta Çandarlı Halil Paşa olmak üzere bazı beyleri idam pahasına, topraklarını devletleştirdi... Ancak iktidarı güvenle sürdürebilmek için de yerli beylere değil, devşirme beylere dayanmak durumunda kaldı... Bir süre sonra yerliye dönmek gerekirdi, ama olmadı...

İmparatorluktaki 32 eyaletten 23'ü HAS, 9'u SALYANE idi... Yani 23'ü devletleştirilmiş, 9'u da özel mülkiyetin olduğu, yıllık vergiye tabi idi...(Eflak, Boğdan, Bosna-Hersek, Yemen, Habeşistan, Tunus gibi) HASLAR; CEBELÜ, ZEAMET, TİMAR diye bölünürdü.

Bu sistemin bir tamamlayıcısı da VAKIF TOPRAKLARI idi... (Bak Ahkam-ül Evkaf, Ömer Efendi) SELÇUKLULAR'dan beri varolan bu sistem gene DEVLET'e bağlı idi.

Ancak o "muhteşem" diye yutturulan Kanunsuz Süleyman, damadı Rüstem Paşa başta olmak üzere bazı kişilere toprak bağışladı!.. Sipahi ve TİMAR sistemi onun döneminde bozulmaya başladı. Elinde toprak bulunanlar bunu ailelerine devredebilmek için, VAKIF sistemini de dejenere ettiler... Ancak o dönemde DEVLET güçlü olduğundan bu bozulma hemen fark edilmedi.

1729'da ZEAMET usülü kaldırıldı... Zeamet kaldırılınca DEVLET'in toprakları sahipsiz kaldığı için, kapanın elinde kaldı... Yaygınlaşan İLTİZAM usülü sorunu çözmedi. Mütegallibeler, toprak ağaları peydah oldu. Bazıları kendileri asker toplayıp DEVLET'e kafa tutmaya başladılar... Rumeli'de Pazvantoğlu, Çorum'da Çapanoğlu bunların en azılıları idi. Bilhassa mülkiyetin baştan beri varolduğu Doğu'da ağalar beyler yeni topraklara da el koyup bunları tescil ettirmenin yollarını aradılar.

1826'da YENİÇERİ OCAĞI kaldırıldı... YENİÇERİ OCAĞI'nın kaldırılmasından sonra yeni ordu hemen devreye giremediğinden ülkelerde büyük karışıklıklar yaşandı... Hatta Mısır Valisi Mehmet Ali Paşa'nın oğlu çıkan ihtilaf üzerine Konya'ya kadar dayandı.

TANZİMAT işin tuzu biberi oldu... 1839'da eski toprak kanunları kaldırıldı... 1858'de serbest çiftçiliği getiren, alım satıma izin veren ARAZİ kanunu yürürlüğe girdi... Böylece TOPRAK'ta ŞAHSİ MÜLKİYET ve TAPU uygulaması başladı... Arazi beşe bölündü:

1- Arazi-i Memlüke: mülkiyete geçirilebilen topraklar

2- Arazi-i Mevkufe: vakıf toprakları

3- Arazi-i Emiriye: Hazine'ye ait topraklar

4- Arazi-i Metruke: müşterek köy arazisi, yol, çarşı, pazar yerleri

5- Arazi-i Mevat: ölü, işlenmiyen topraklar

Aynı şekilde vergilerin 1. Süleyman'dan beri mültezimler, ayan tarafından toplanması usülüne de son verildi... Vergi memuru da maaşlı oldu. Aşar vergisi bütün ülkede onda bir olarak tesbit edildi. (1840)

"Yenilikçi" diye yutturulan 2. MAHMUD, YENİÇERİLER'i topa tutunca, ve hemen arkasından TANZİMAT rejimi gelince, çözülme başladı... Ayan takımı başıboş kaldı. Toprak ağasına dönüştü... 1858'de Arazi Kanunu çıkıp tapu verilmeye başlanınca bunlar DEVLET'e ait olup ta köylünün işlediği hemen bütün toprakları kendi mülkiyetlerine geçirdiler... BATI'daki FEODALİTE'ye benzemese de yarıcı, murabacı tarzı topraksız bir köylü tabakası oluştu. Ağalık, beylik türedi... Aşar vergisini DEVLET adına toplayan bir EŞRAF sınıfı türedi. Bunlar zenginleştikçe köylü yoksullaştı.

Cumhuriyet'le birlikte bu karışık duruma Ermeniler ve Rumlar'ın terkettiği topraklar eklendi... Binlerce hektar toprak kapanın elinde kaldı... Ayrıca ormanlar, mer'alar yağmalandı... Menderes dönemi ile birlikte gecekondular ile şehirlerdeki hazine hatta tapulu araziler işgal edildi... "Mülkiyet hakkı kutsaldır" diyenler, oy uğruna ne DEVLET'in mülkünü, ne de şahıslarınkini korudular.

(26)- İktidarda olanlar kendilerine karşı ayaklananları asma hakkına sahiptirler!.. Ancak vatana ihanet edenlerin, kaatillerin de asılması aynı şekilde gereklidir... İsmet'in birini uygulayıp, diğerine karşı çıkması; çifte standart göstergesidir.

(27)- Bu kişinin daha sonra kendi başbakanlığında çıkardığı "kapıcılar yasası" da milletin başına dert olmuştur... Dağdan gelip külhanbeyi gibi davranan, hiç iş yapmayan, apartman sakinlerini taciz, hatta tehdit eden kapıcılar işten atılamaz hale gelmiştir... Hele 1977-80 döneminde yasadışı örgütler kapıcıları "devrim olduğunda, apartmanları siz idare edeceksiniz" diyerek teşkilatlandırmışlar, Âdeta ajan gibi kullanmışlardır... O dönemdeki pek çok suikastte saldırıya uğrayan kişinin oturduğu apartman kapıcısının mutlaka payı vardır... Ve tabii Ecevit'in de vebali!

(28)- Bu konuda duyduklarımız korkunç boyutlardadır... Bazı maden mühendislerinin, Maden Teknik Arama Enstitüsü'nde çalışırken tesbit ettikleri madenleri DEVLET'ten gizledikleri; sonra emekliye ayrılıp kendi adlarına ruhsat aldıkları, veya bu bilgileri yabancılara satıp onlarla ortak çalıştıklarını öğrendik... Ayrıca tahlillerin gerektiği gibi yapılmadığı, çoğu zaman başka maddeler ile karışık bulunan değerli elementlerin ziyan olup gittiği de bir gerçektir.

Bu konuda duyduğumuz bir rivayeti, uzmanların ilgilenmesi dileğiyle naklediyoruz: 1970'li yıllarda Bulgarlar'a Muğla civarındaki bir madenden kömür satılmaktadır...Bir ara makinalarda arıza olur. Kömür işletmesi, oradan çıkan kömür yerine Kütahya kömürlerinden göndermeyi teklif eder... Ancak Bulgarlar kabul etmezler. Bizimkilerin Kütahya kömürünün çok daha kaliteli olduğunu söylemeleri dahi onların fikrini değiştirmez. Bunun üzerine madenciler kuşkulanırlar ve Muğla yataklarından çıkan kömürü tahlil ettirirler... Kömür yatağının civarında Uranyum bulunduğu, Bulgarlar'ın aslında o kömürü Uranyum için satın aldıkları tesbit edilir!..

Doğru mu, bilemeyiz...Ancak 1993'de Kırgızistan'da Kanadalı Kumtor şirketinin 3500 metrelik dağlarda altın arama ruhsatı için bir başbakanı trafik kazasında(!) öldürttüğünü, gözünü altınla birlikte bulunan uranyuma diktiğini biliyoruz!..

Ayrıca yabancı şirketler tarafından açılıp petrol bulunduğunda kapatılan kuyular, işletilmeyen madenler de bu soygunun bir parçasıdır... 1996 yılında ERBAKAN, Balıkesir'deki SODA madenini işletmeye açarak ABD tekelini kırmaya kalkınca, başına gelmedik kalmadı.

(29)- Biz hep söyleriz... EKONOMİ, SANAYİ, TARIM hep bir savaştır!.. Düşman daima sizin üretiminize, piyasa payınıza göz diker!.. Tıpkı ülkenizi işgâl etmek istediği gibi, bunları da teslim almak; kendine tâbi kılmak ister. Bu yüzden yapmıyacağı şey yoktur!.. Zararlı böcek, hastalık sokup pahalı ilaçlarını satmaya çalışır... Ürünün kalitesini düşürüp kendisininkinin değerini arttırmayı amaçlar.

O yüzdendir ki, "tarım uzmanı" niteliğindeki kişileri birer ajan gibi kabul edip her hareketlerini takip etmek, tavsiye ettikleri hususları, "yardım" diye verdikleri malzemeleri laboratuvarlarda iyice tahlil edip denemeler yapmadan kullanmamak gerekir.

(30)- Tansu Çiller de böyle yükseldi, iktidara geldi... Yalnız o da Demirel'in hatasını yapmaya başladı.

Demirel'in sonunu getiren, seçim konuşmalarında "Avrupa'da ne varsa, bizde de olacak!" sloganıyla ortaya çıkmasıdır!..