---

นักเดินทาง 

......สู่ขอบฟ้า...สู่แดน...แสนไกลห่าง
ผ่านคืนวันอ้างว้าง...สายทาง...นั้นดูเหยียดยาว
หวิวหวีดลม...โชยพัด...ให้เหน็บหนาว
ผ่านเรื่องราว....ผ่านวันที่สุข....และทุกข์ทน
.....เกือบค่ำแล้ว....ดวงตะวัน...ลับลงตรงหน้า
เหม่อคนึงครวญหา....สนธยา.....ที่บ้านเรา
น้ำปริ่มคลอง....พี่น้อง.....เคยหยอกเย้า
จวบดาวพราว...แสงเดือนส่อง....สาดแสงมา
.....แสงเดือน....เป็นเพื่อนเรา....
ยังหมู่ดาวคอยปลอบใจ........ก้าวต่อไปไม่หวั่น
สายธารยังหลั่งริน...ใจโบกบิน...มุ่งไป
สู่ความ.......ฝันใฝ่.......แสนงาม
.....สุดขอบฟ้า...สุดแดน....แสนไกลห่าง
ไม่ลืมเลือนลาร้าง....สายทาง....ของมวลประชา
แม้คลื่นลม....พัดโหม...จนอ่อนล้า
แต่ศรัทธา....ประชามีสุข......ยังลุกโชน