Lesbos, het grootste eiland van de Oost- Egeische eilanden, heeft een eeuwenoude en rijke geschiedenis. Het eiland was al bewoond in de Neolitische tijden en in de bronstijd. Op het eiland vestigden zich achtereenvolgens de Pelasgianen (1507 vc), de Achaenen (1391 vc) en de Aeoliers (rond 1100 vc). In de 7e eeuw voor Christus werd Lesbos een centrum van de filosofie en de kunsten. In de 6e eeuw voor Christus schrijft Sappho er haar gedichten. In 497 vc wordt Lesbos veroverd door de Atheners, en wordt onderdeel van het Delische bondgenootschap. In 334 vc komt Lesbos onder Macedonische heerschappij, en na de dood van Alexander de Grote wordt het een stuk van het Egyptische Rijk. In 88 vc wordt Lesbos bezet door de Romeinen en na de val van het Romeinse Rijk door de Saracenen en daarna door de Byzantijnen. Tussen 1354 en 1460 nc viel het onder het bewind van Genua, waarna het werd veroverd door de Ottomanen, die pas in 1912 werden verdreven.