selemat datang,

veilig en wel aangekomen in jakarta met 2 1/2 uur vertraging. met twee belgische dames het afdingroutinespelletje gespeeld om een taxi naar het centrum van de stad te krijgen. 150.000 Rupiah!!!!! Sure, try 60.000 Rupiah. Weglopen werkt nog steeds , want ze komen ook hier achter je aan. Zo net even ten zuiden van evenaar werd ik meteen verrast door een tropisch stormpje, de zgn. short rains, als voorproefje op de monsoon welke in oktober in alle hevigheid los barst. de eerste avond in jakarta even geod ingedronken, ik moest me nog wel haasten met bierdrinken aangezien de Belgische Duvelse dames er wel pap van lusten.

de volgende dag getreind naar Bandung. op weg naar treinstation zie ik jakarta voor het eerst bij daglicht. gatver, wat een stank, wat een meur, wat een lawaai, wat een chagarijnige mensen, iedereen die je nakijkt met een boze blik: delhi is er niks bij. op het treinstation is het al niet veel beter. inladen van passagiers gaat op zijn indisch hier. tegelijkertijd in en uitstappen terwijl de mensnn beladen zijn balen hooi en rijst, terwijl de jankende kinderen de Indonesische NS-voice over doet verstommen. niet dat ik maar ook iets van begrijp.

de treinrit zelf, is gerelaxed , een mooi rit naar Bandung toe door het westen van Java, de vulkanen komen dichterbij, de canyons met wildstromende rivieren dieper, de rijstterassen steiler en de regen heftiger terwijl de marktverkopen onverstomd door blijven gaan met het verkopen van hun dit-lijdt-ongetwijfeld-tot-de-eerste-spurt-naar-de-toilet "lekkernijen".

hopen dat het weer nu maar snel omslaat.

terimah kaseh voor het lezen,

wiener!!!!!

edwin

Bandung, Indonesia, 3 september 2001