DEMİŞLER

Bugünlerde... Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı.

 Daha büyük evlerde ama daha küçük ailelerle yaşıyoruz.

Konforumuz arttı ama zamanımiz daraldı.

 Diplomamız bol ama sağduyumuz az.

 Uzmanlıklar arttı ama sorunlar çoğaldı. İlaçlar coğaldı, hastalıklar arttı.

 Sorumsuzca para harcıyoruz ama az gülüyoruz.

Trafikte çok hızlıyız ama çabuk parlıyoruz.

Akşam geç yatıyor ama sabah yorgun kalkıyoruz.

Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz.

Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik.

 Çok konusuyor ama az gönul veriyor ve bol yalan söylüyoruz.

Para kazanmayı öğrendik ama yuva kurmayı beceremedik.

 Hayata yıllar ekledik, yıllara hayat katamadık.

Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komşumuza uğramak için karşıya geçmiyoruz.

Uzaya ulaştık ama ruhun derinliklerine gitmiyoruz.

Havayı temizledik ama ruhları kirlettik.

Atomu parcaladık, önyargılarımızı yıkamadık.

Çok yazıyor ama az gelişiyoruz.

Daha çok plan yapıyor ama daha az sonuç alıyoruz.

Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı asla.

Gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı.

Tanıdıklar çoğaldı ama dostlar eksildi.

 Çabalar arttı ama mutluluklar azaldı.

Bilgisayar ağları kuruyoruz, bilgi otoyolları yaratıyoruz ama kendi aramızda iletişimde zorlanıyoruz.

"Dünya barışı" der, silahlanırız!

Daha mutlu olmak için, "somurtarak" calışırız.

Bugünler... Eve çift maaşın girdiği ama çiftlerin boşandığı, Güzel evlerin yuva olamadığı, Kısa seyahatlerin, Kağıt mendil gibi ilişkilerin, Yıka çık gönüllerin, Tek geceliklerin, Kilo dertlerinin, Ve her derde çare vitaminlerin, Vitrinlerin dolu ama gönüllerin boş olduğu günler !