|
|
|
Home Nieuws & Info Geschiedenis Onze Honda's Foto's Links E-mail |
| Het begin Toen ik in april 1999 mijn rijbewijs haalde, had ik het idee dat een auto nog lang op zich zou laten wachten. Maar bleek er in oktober een auto in de familie aanwezig te zijn die men weg wou doen. Ik heb meteen geroepen dat ik die dan wel zou willen hebben. Het bleek een rode Honda Civic 1.3 Sport te zijn uit 1982. Alles zag er goed uit, 5 bak, kuipstoelen en een overzichtelijk interieur. Een leuke auto om mee te beginnen.... Als eerste ging en we op een bosweggetje even de auto uitproberen. Achteruit, vooruit, verlichting e.d. verkennen.... voelen hoe de auto rijdt. Daarna voor het eerst met de auto de snelweg op..... naar huis. Na een aantal dagen voelde ik me helemaal thuis in mijn autootje. Hij scheen ook een dubbele carburateur te hebben, dus verplaatsen ging lekker snel. Ik heb ook de dag erna even wat kilometertjes afgelegd.   Op weg met Loesje Loesje organiseert meerdere malen per jaar ledenweekenden. Deze wisselen nogal van locatie. Normaal zou ik met de trein gaan, maar nu kon ik er met mijn eigen auto naartoe. Een van de eerste keren was in november 1999, naar Noord Holland. Op de heenweg ging alles goed, totdat ik op de benzinemeter keek. Deze bleek bijna leeg en liep al op reserve. Wij maar hopen dat we snel een tankstation tegen kwamen. Gelukkig zag ik na een tijdje er een aan de andere kant van de snelweg. Ben gedraaid en heb kunnen tanken. (Ik zou maar langs de weg komen te staan......) Op de terugweg ging alles goed en we zouden wat spullen afgeven op het pand van Loesje. Ik sluit de auto af, maar laat de kofferbakklep open want nog niet alles is eruit..... , maar als alles eruit is gaat deze ook dicht. Als ik even later bij de auto kom kan ik mijn sleutels nergens vinden. Had ik ze op de hoedenplank laten liggen? Na druk zoeken gaven we het maar op en gingen we proberen of we de kofferbak open konden krijgen. Gelukkig had ik nog wel een reservesleutel voor het contact, maar was die van de deur gebroken en incompleet en naast mijn stoel zat een hendel voor de kofferbak en mijn auto had een zonnedakje, dus misschien konden we erbij komen...... Uiteindelijk is het niet gelukt en heb ik de volgende dag de sleepdienst moeten bellen, (Nee, ik was nog geen lid van de ANWB) die hem openmaakte voor een bedrag van 115 gulden!!!  Zo ging ik ook met Loesje een week naar Gent. Bij de grens heb ik even een foto gemaakt van mijn Honda en de Loesje-bus.Aangekomen bij de camping kon ik de auto op een zeer nabij gelegen parkeerplaats parkeren. Dit was zeer handig omdat ik zo af en toe even van mijn eigen muziek kon genieten en kon ik de koplampen gebruiken als lichtbak om iets over te trekken. Jeroen Mijn baan veranderde, ik werd taxichauffeuse bij Stebotax. Iedereen moest de taxi op de zaak halen en zo stond mijn Honda regelmatig tussen de privé-auto's van mijn collega's. In een gesprekje met Jeroen, een van de nachtchauffeurs, kwamen we op het onderwerp auto's. Ik vertelde hem dat die rode Honda van mij was. Hij wilde wel een stukje rijden. Hij had de auto wel eens zien staan en vond het ook wel een leuke auto. Uiteindelijk zijn we beide de taxi af gegaan en wonen we nu al een lange tijd samen. Afscheid Er komt een moment dat de auto weer voor de keuring moet. Ik heb hem naar de Honda dealer gebracht en die hebben mij verteld dat hij werd afgekeurd. De verrotte bodemplaat zou het meeste geld gaan kosten, geld wat ik niet had. De Honda heeft nog een tijdje voor de deur gestaan omdat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen dit autootje naar de sloop te brengen. Dit is uiteindelijk wel gebeurd. Met een traan in mijn ogen heb ik hem laten ophalen door een sloopbedrijf. Daar ging m'n eerste autootje.........
|
Mijn eerste auto 
