INHOUDSOPGAVE VERSLAG
|
11e Dag
Dinsdag 30 december.
Vanmorgen een discussie of 't nou
de 30ste of de 31ste december was.
Heerlijk om de tijd kwijt te zijn,
maar lastig als je oud en nieuw wilt organiseren. Vertrokken in de nacht half 7 of is het
dan al ochtend?
Een laatste blik op Jaisalmer en
richting Jodhpur.
Buiten de stad drong de mist de bus
binnen, dus de inmiddels bekende slaapzakken kwamen tevoorschijn. Langzaam de lucht blauw
zien worden. Een tussenstop in Antrawaar of iets dergelijks waar een grote veemarkt werd
gehouden, die zo'n 10 dagen zou duren.
Handelaren die met hun vee en al op
de foto wilden. Daarna weer verder. Onderweg korte impressie's zitten lezen uit 'n paar
boeken.
Het lijkt heel wat 5 weken maar met
wat van deze informatie erbij komen ook de sfeer en de achtergronden van India
dichterbij.
Een hotel in een buitenwijk. Jodhpur
is een grote handelsstad, dus veel autobedrijven bij de ingang van de stad. Zelfs een
auto-uitdeukbedrijf gezien, volgens mij alleen voor de grote deuken.
Vanmiddag in groepjes met riksja's
naar 't fort waar de stad omheen gebouwd is. Het fort dateert uit 1460 en diende ook als
paleis.
De Maharadja was hier niet te
verslaan door de Mogols en de familie heeft tot de 20ste eeuw geregeerd. Heel veel is er
dus nog intact, meubels enz. en 'n prachtig uitzicht op blauwgeverfd Jodhpur.
Aan 't eind van de middag naar de
bazaar. Veel kleding en 2e hands kleding. Opnieuw maken de verschillen grote indruk.
Drukke winkelstraten met relatief
moderne winkels die uitverkoop houden. Driftig wordt er gezocht naar een warme deken voor
in de bus.
Eerst moest die deken alleen maar
warm zijn maar als je dan uit 30 kleuren kunt kiezen ....... Op straat viel er genoeg te
beleven.
Staan praten met 2 jongens uit
Jaisalmer die nu in Jodhpur waren, omdat daar meer werk te vinden is.
Een trotse Hindi probeerde me zijn
taal bij te brengen.
Hij vond het Engels niet juist als
hoofdtaal, maar gaf wel toe dat het mee meevalt als iedereen in 't Engels terugspreekt of
wil oefenen.
De ander wachtte deze dagen kalm en
rustig af (zei hij), want binnen 20 dagen zou bekend worden met wie hij zou trouwen.
Hij vertrouwde de keus van zijn
ouders wel. Over 25 jaar mag er misschien door de jongeren zelf gekozen worden.
Dat dat betekende dat hij dan zijn
kinderen zelf moest laten kiezen leek nog niet helemaal door te dringen. Ik heb het na
enig aansporingen maar gelaten. Benieuwd of hij en anderen deze omslag maken. Of zullen
wij de voordelen van deze methode gaan waarderen!!!
Rijke familie's met jengelende
kinderen, die niet tevreden zijn met de gekregen blokfluiten, die weer verkocht werden
door een armetierig ventje dat veel tevredener leek. De mist trok de stad in en je kreeg
tafereeltjes uit " a Christmas caroll". Zwerfkind starend naar 't vet waar de
hapjes in worden gebakken temidden van etende mensen.
Blij met de roepie's die ik hem wel
moest geven, maar durfde/mocht niet zoiets kopen. Dat heb ik toen maar gedaan. Van die
momenten hè!
Op de kinderen raak je toch niet
uitgekeken. Vanmiddag langs een jochie van amper 2 geraast in een riksja die rustig zit te
poepen boven het riool met het drukke verkeer langs hem heen.
Straalt net zoiets als de koeien
uit. En wij dan in Nederland met verkeersbrigadiers, achtsbankkinderen enz. Doorgelopen
naar het station om daar in de restauratie te eten. Het uiterlijk van een socialistisch
restaurant. Het eten was goed zoals vermeld in de travel-kit. Alleen zaten er dan wel
voornamelijk toeristen.
Onder toeziend oog van de Mona Lisa
en 't huilende zigeunerjongetje van een plateau vol lekkernijen genoten.
De daghap, India's scherp en
gesubsidieerd door de Indiase overheid (±16 roepies). Gezellig zitten kletsen, genoeg te
vertellen over wat we gezien en meegemaakt hebben. De taxi-riksja was te koud, de
bestuurder gaf ons groot gelijk en hielp een taxi-auto zoeken.
Dank je wel India.
Stephan
12e Dag
Donderdag 1 januari 1998
Gelukkig Nieuwjaar!
Met een middagzonnetje om het
koude lijf te verwarmen is het mijn beurt een stukje te schrijven.
Gistermiddag laat in Udaipur
aangekomen na een rit van zo'n 6 uur uit Jodhpur. Onderweg de Jain- tempel van Ranakpur
bezocht.
Zeer indrukwekkend en wonderschoon
beeldhouwwerk in een wit marmerachtige steensoort. Dit evenaart minimaal de kathedralen in
bijvoorbeeld Italië. Een maaltijd in de 'gaarkeuken' naast de tempel is een belevenis
apart: aanschuiven op de banken achter de tafeltjes in lange rijen, waar de metalen bakjes
en bekers al klaarstaan om gevuld te worden met thali. Een drukte van jewelste met ook de
welgestelde Indiërs die hier een hapje komen eten. Opvallend overigens hoe de rijkere
Indiërs hier groter zijn en de dorpsbewoners ieler en fijner gebouwd lijken.
Voedingsproblemen?
Het blijft schrijnend om die vele
bedelende mensen en vooral kinderen grotendeels te moeten negeren.
Een machteloos gevoel maar je kunt
niet anders, het zijn er zoveel.
Het laatste stuk naar Udaipur
verandert het landschap in heuvels met veel groen en rijstvelden met buffels, prachtige
vogels en ook apen! Een welkome afwisseling na het stof van de woestijn.
Udaipur heeft veel water rondom en
dat lijkt de stad welvaart te geven.
De mensen zien er 'werelds' uit en
het is leuk om te zien dat de gezinnen deze nieuwjaarsdag gebruiken om uitstapjes te
maken, zoals nu bijvoorbeeld naar het Nebrupark in het Fateh Sagar meer zoals wij doen.
Lekker een dagje rust na het vele reizen.
We zijn allemaal moe, de buikloop en
verkoudheid slaat toe en we zijn hard aan een beetje luieren toe. Grappig om te zien dat
er kleine wasjes gedaan zijn en sokken en t-shirts te drogen hangen.
De wasserette van het hotel heeft
ook een goeie klant aan ons.
We blijven hier 3 nachten dus maken
allemaal goed gebruik van de tijd.
Patricia
13e dag
Vrijdag 2 januari
Een heerlijk ontbijt in het hotel
op het balkon in het zonnetje met Els, Ellie, Marjan en Marijke. Vanaf het hotel gewandeld
naar Saheliyon Ki Bari entree 2 rps. Een parkje met mooie fontijnen, een rustig begin van
de dag. Op een bankje gezeten en vogels gespot. Zeker 5 verschillende soorten vogels van
India gezien. Een klein museum met beestjes (varaantjes, draakjes, cobra's, schorpioenen)
op sterk water en ander leerzaam materiaal.
Vanaf het park naar het Bhartiya Lok
Kala Museum gewandeld. Een paar keer de weg moeten vragen en gevonden. Entree 10 rps.
(volkenkundig museum). Over verschillende stammen, uitleg via foto's, materialen en
poppen, uitgestald in taferelen die aan het leven van de stam herinneren. Veel informatie
op een toch wel primitieve manier tentoongesteld. De zaal met muziekinstrumenten was
donker, veel trommels en de meeste snaarinstrumenten waren kapot, vuil en oud.
Om de zoveel tijd stormde een meute
Indiërs langs, zonder ook maar rond te kijken naar de tentoonstelling. Al gauw kwamen we
er achter dat ze op weg waren naar het poppentheater. Een voorstelling met dezelfde poppen
die regelmatig te koop aangeboden worden en overigens door verschillende van onze groep
ook zijn gekocht.
Leuke ervaring. In het museum een
kopje koffie gedronken en bij de kassa gevraagd of ze het openluchtmuseum wisten te
liggen.
Ze hadden geen idee. Buiten kwamen
we onze riksjarijder van de eerste avond tegen. Ook hij was niet bekend met het
openluchtmuseum.
Hij kon ons wel de weg naar het
postkantoor vertellen.
5 Minuten lopen zoals onze man
verteld had. Aan het loket dringt zich iedereen naar voren. Van privacy hebben ze hier nog
nooit gehoord.
Ik had al gauw in de gaten hoe het
werkte en stond zo vooraan om de inmiddels bezegelde postkaarten aan het loket af te
geven.
Vanaf het postkantoor met een riksja
naar het City-Palace om vandaaruit een bootje naar Lake Palace te nemen voor een kopje
koffie. Mooi niet.
Alleen lunchen en dineren is
mogelijk en deze waren al voor vandaag gereserveerd. Op de kade kwamen we Stephan en
Patricia tegen met de "Lonely Planet"!
Het openluchtmuseum heet Shilpgram
en ligt in de buurt van het restaurant waar we de eerste avond hebben gegeten.
Een riksja gevonden die ons voor 150
rps heen en terug zal brengen. De riksja rijder heeft in de James Bond film Octopussy
gespeeld.
Zijn rol is ons onbekend. We hebben
een foto van hem gemaakt en gaan thuis met de foto in de hand Oetopussy bekijken.
Hij is met ons het museum
binnengelopen, want wij hebben hem een drankje aangeboden. Bij het café wacht hij op
ons.
In het museum staan primitieve ronde
hutjes tot mooie grote huizen met prachtige bewerkte en beschilderde muren. Muziekgroepjes
in vol tenue en dansende meisjes. Kameelrijden is ook mogelijk.
Zeker 1,5 uur door het
openluchtmuseum gewandeld. Echt wel de moeite waard. Met de riksja weer terug. Hij nam een
andere route langs het meer.
Probeerde ons nog even te strikken
voor een winkeltje van zijn familie. "Not touristic, Ja, Ja!!!!!
Toch nog even mee naar een
miniatuurwinkeltje. Marijke en ik hebben kleine miniatuurtjes van olifanten en kamelen
gekocht.
Verder naar de Jagdis tempel, langs
de winkeltjes gewandeld en mij weer overgegeven aan mijn koopwoede. Heerlijk. Een nieuwe
riksja naar het restaurant El Parador, ons aangeraden door Toos en Peter.
Onze riksja rijder kon het niet
vinden en moest de weg vragen.
Heerlijk gegeten en dit geschreven.
Iris
14e Dag
Jaipur 3 januari
Vroeg opgestaan (6.15 u.) en
ontbeten in ons Chandralok hotel te Udaipur. Vertrek ca 7.45 uur voor de lange rit van
ong. 9 uur naar Jaipur. Voor de geleden ontberingen in de afgelopen 2 weken ontvingen we
van Heleen een lunchpakket.
Van de totale rit van ong. 400 km.
waren de eerste 150 km. mooi met een gevarieerd heuvelachtig landschap. Later met
rijstveldjes, meren met veel vogels en er was veel marmer te koop.
Het laatste stuk naar Jaipur was erg
druk. Veel vrachtwagens en vele ongelukken. Om ca. 17.30 uur kwamen we aan in ons hotel te
Jaipur. Het Bissau Palace hotel.
En nu maar hopen dat we goed zullen
slapen (direkt extra dekens gevraagd want we vinden het toch wel koud op de kamer).
Cees en Maria Dolores
15e Dag,
4 Januari
Vannacht goed geslapen en warm door
de extra dekens.
Na het ontbijt zijn we vertokken naar het Amber Fort ca 11 km van Jalpur gelegen.
Onderweg nog de begraafplaats Royal Gauter bezocht.
Het Amber Fort hoog op een berg gelegen met een muur eronder was bereikbaar te voet, met
een olifant of per jeep. Met Iris, Marjan en Marijke gingen we per jeep omhoog. Onderweg
moesten we nog extra 15 rps betalen (wegen belasting).
Het is een indrukwekkend bouwwerk met veel versieringen d.m.v. spiegelinlegwerk. Zelfs een
slaapkamer geheel ingelegd met spiegeltjes.
Dit is misschien een idee voor ons in de toekomst te bouwen huis.
Het fort herbergt vele brutale apen, welke een hele zak pinda's bij Patricia uit haar
handen gristen.
De dag afgesloten met een wandeling door de bazaar en een diner in ons hotel.
Cees en Maria Dolores
16e Dag,
Maandag 5 januari
Dagje Jaipur.
Met ons drieën Iris, Marianne en ik gaan we op pad.
We nemen 'n riksja naar de z.g. apentempel. Die ligt hoog op de berg en het laatste stuk
gaan we te voet steil omhoog. Het is een kleine tempel die de zonnetempel heet omdat bij
zonsopkomst de zon precies in de tempel schijnt. Er zijn inderdaad overal veel apen te
zien. Enig om te zien;
wat 'n leuke beesten zijn dat! Als we teruglopen worden
ze gevoerd met bananen. Beneden nog 'n drankje en verder gaan we met de riksja naar het
City Palace. Het is altijd 'n beetje proppen met z'n drieën in de riksja. Ze zijn
eigenlijk berekend voor smallere mensen.
Het City Palace is 'n groot complex midden in de oude
stad waar de vorst nu nog woont. Het ziet er allemaal prachtig uit, veel wit marmer
gebeeldhouwd en er is een mooi museum in. We genieten volop! Overal lopen wachters met
prachtige rode tulbanden op. Na dit culturele gedeelte hebben we nog enkele uren om wat
rond te sjouwen en te winkelen.
Ook een grote hobby van ons alle drie. We genieten van
de chaos en alles wat je om je heen ziet (en dat is erg veel!).
Trouwens niet alles is alleen maar genieten. Je ziet
ook veel ellende en armoede om je heen. Lijkt het trouwens of je aan de viezigheid wat
begint te wennen?
We eten heerlijke pizza en zorgen om 18.15 uur bij de
cinema te zijn. Met z'n allen naar de bios! Wat 'n grote zaal en wat 'n mensenmassa!
In het gedrang wordt de portemonnaie van Peter gerold.
Oppassen dus! Wat 'n pech, echt niet leuk!
De film is wel lachen; het bekende stramien van
liefdesdrama met happy end dat door de groteske bewegingen, scènes en mimiek goed te
volgen is (trouwens mede door de vertaling die Iris zo nu en dan als toegift erbij doet).
Het is zó'n draak van 'n film dat je daardoor al blijft kijken.
Terug in het hotel worden we verrast op een
verjaardagspartijtje van een Nederlandse vrouw die met haar man te gast is bij de
Maharadja van Jaipur. Aangezien we in het huis van de maharadja logeren zijn we zijn
gasten en hij nodigt ons vriendelijk uit ons te goed te doen aan allerlei
zoetigheden.
Er wordt gezongen, gefeliciteerd en cake gegeten en
gebabbeld.
Een leuke verassing vanavond.
Marijke
17e Dag,
Dinsdag 6 januari
Vanochtend om 6 uur op voor een reisdag naar
Agra. Ik voel me niet helemaal tof en dat blijft gedurende de dag zo. Na 'n korte
koffiestop komen we in 'n vogelreservaat vlakbij Barathpur terecht. We huren 'n riksja en
alvorens we 't echte vogelreservaat ingaan , worden we geattendeerd op een juist in z'n
hol wegkruipende boa. We vervolgen richting water, waar we 'n hele hoop vogels zien o.a.
reigers, kraanvogels, 'n bonte specht en natuurlijk de ijsvogel in vol ornaat. Ons riksja
mannetje is niet een van de vlotste, maar gezien zijn handicap aan z'n been vergeven we
het hem. Weer terug in de bus gaan we richting Fatehpur Sikri, de verlaten stad die door
groot mogol Akbar gesticht werd. Alle gebouwen bestaan uit rode steen m.u.v. de moskee die
van wit marmer is. Ook staat er een grafmonument voor Akbar's favoriete olifant. De reden
dat de stad werd verlaten (in 1586) is dat er onvoldoende drinkwater was. Nadat we 2 uur
hebben rondgelopen vertrekken we richting Agra. We verlaten Rajasthan en komen in de
provincie Utar Pradesh. Ik begin me onderhand vies en moe te voelen en verlang naar een
douche en 'n goed bed. De verrassing is dan ook des te groter als we in een zeer
comfortabel hotel terecht komen. Het eerste wat ik doe is in een warm schuimbad gaan
liggen en ik geniet van dat bad zoals ik
maar zelden van 'n bad genoten heb.
Om maag en darmen wat rust te gunnen eten we 'n licht
hapje in 't hotel en zien langzamerhand steeds meer mensen opgepoetst 't restaurant
binnenkomen!
Heerlijk uitrusten voor een van de hoogtepunten van de
reis
de Taj Mahal!
Marianne
18e dag,
Woensdag 7 januari
Na een heerlijk nachtje geslapen te
hebben in het mooie Agra Ashok hotel te Agra zijn we niet al te vroeg opgestaan.
Om 9.30 uur ontbeten en toen met de fietsriksja naar de beroemde Taj Mahal. Dit is een
mausoleum gebouwd voor de koning zijn vrouw Murntaz.
Dit prachtige bouwwerk is opgetrokken uit wit marmer uit India. De toegang tot deze Taj is
al even indrukwekkend als de Taj op zichzelf. De overdaad is zo groot dat je er stil van
wordt.
Er is dan ook niets beters dan een plekje te zoeken en alles op je in te laten werken.
Nadat we hier een hele lange tijd hebben doorgebracht zijn we met onze afgehuurde
fietstaxi op weg gegaan naar het Rode Fort. Dit is wederom een imposant bouwwerk (Agra
Fort).
In 1658 is de koning Shah Jehan door zijn zoon opgesloten in dit fort waar hij nog 8 jaar
heeft geleefd met het zicht op de Taj Mahal.
De zoon was nl. bang dat India financieel te gronde zou gaan aan de grote geldverslindende
bouwwerken. Nadat we weer enige tijd hier hebben rondgewandeld en wij van de ene verbazing
in de andere zijn gevallen, zijn we weer verder getrokken met de fietstaxi's de stad in de
Kinari bazaar.
Dit is een lange straat waar aan beide zijden winkeltjes zijn die tot ver op de weg zijn
uitgebouwd, zodat het toch al drukke verkeer er nauwelijks doorkomt. Een belevenis
op zich. Daarna weer door naar de Moonstreet, dit blijkt een betere straat te zijn met wat
luxere cadeaux.
Marmer, brons, muziekinstrumenten, kettingen, zilver en goud enz.
Om ca 16.00 uur terug naar het hotel, waar we ons hebben laten verwennen met een kleine
lunch die heerlijk smaakte. Omdat het inmiddels donker werd hebben we verder niets meer
ondernomen. Nog wat geluierd en daarna om 19.00 uur gaan eten in ons
hotelrestaurant.
's Avonds hebben we met de groep nog in de hal enige tijd doorgebracht, waar af en aan
werd gelopen tussen de kledingwinkeltjes, goudzaak enz.
Er werden diverse stropdassen en kledingstukken ingeslagen want voor zo'n prijs kun je
deze niet in India laten.
19e Dag,
Donderdag 8 januari
Als we dit schrijven zitten we op
onze mooie hotelkamer met uitzicht op het zwembad en ligweide en als we iets opzij kijken
zien we nog enige delen van de Chandella tempels in Khajuraho.
We zijn vanmorgen vroeg opgestaan; 6.00 uur ontbeten en om 7.15 uur in de bus want we gaan
met de trein van 8.15 uur die verlaat is tot 9.10 uur.
We vinden het jammer dat we dit moeten schrijven maar dit is naast het gevaar verder een
groot fiasco. Nadat de trein aankomt moet er met geweld worden ingestapt met koffers,
handbagage, fototassen en noem maar op.
Halverwege wordt men van deur naar deur gecommandeerd en plots gaat de trein rijden. Wie
er niet inzit heeft pech en blijft maar achter.
Door deze chaos is Jan op het perron en Enny in de trein, die in paniek raakt en uit de
trein springt en bijna tussen het perron en trein rolt. Afschuwelijk!!
We hebben ons verder zitten afvragen wat de toegevoegde waarde is van deze reis, met een
coupé vol Nederlanders, Duitsers en andere toeristen!
Na 2,5 uur rijden wederom chaos met het uitstappen, ware het niet dat enkele flinke sterke
mannen hebben georganiseerd hoe het moet met de bagage; nu dat scheelt enorm en het
uitstappen loopt prima. Naar de bus en dan kort hierna een theepauze om toch maar even bij
te komen. Wij hopen dat dit andere toeristen in de toekomst bespaard blijft. Met de bus
verder naar Khajuraho.
We hebben nu een chauffeur die denkt dat hij de koning van de weg is en raast
overal tussendoor alsof het een wedstrijd is. Om 17.00 uur aangekomen in ons hotel.
Khajuraho Ashok. Ons opgeknapt en om 19.30 uur gaan dineren. Niet te laat naar bed; morgen
wacht er weer een vakantiedag.
Nelly
20e dag,
Vrijdag 9 januari
Ons hotel hier in Khajuraho is een prima hotel. Toen
we gisteren aankwamen was er geen heet water om ons te douchen. Ik zeg tegen een bediende
"there is no hot water!", hij zegt " no problem sir" en vraagt mijn
kamernummer.
Even later staat hij met een dienblad met een glas heet
water voor mijn kamerdeur.
Maar na een uurtje hadden we ook warm water om ons te
douchen.
Voor vandaag hebben we fietsen gehuurd om de diverse
tempelcomplexen te bezoeken en verder nog wat rond te fietsen in de omgeving.
Net zoals gisteren is er ook vanmorgen mist, maar als
de zon wat sterker wordt zal de mist wel optrekken. Rond 11 uur was het dan ook weer
stralend weer.
Voor het bezoek aan het westelijk tempelcomplex (het
grootste en belang rijkste complex in Khajuraho) is een gids ingehuurd. In 1955 is het
complex een monument geworden en is er zorg gedragen voor de infrastructuur.
Vanaf 1988 staan de tempels op de wereld
monumentenlijst.
De tempels zijn gebouwd door de Chandela-vorsten in een
tijdsbestek van 100 jaar (950-1050).
Er waren in Khajuraho 85 tempels waarvan er slechts 22
bewaard zijn gebleven. Deze tempels gelden als architectonische meesterwerken. Volgens
onze gids is er een indeling in 8 sekten met ieder een eigen manier van leven op het
gebied van cultuur, natuur en sex. Iedere sekte had zijn eigen tempels. Op de tempels
staan erotische afbeeldingen met de bedoeling om informatie te geven over sex in het leven
om zodoende dit op een beter en hoger plan te brengen. De gids kon er filosofisch diep op
in gaan, ik denk dat ik er naderhand wat literatuur op na sla om meer inzicht te krijgen
in de religieuse en filosofische achtergronden. We fietsen nog wat rond en bezoeken het
oostelijk complex en de zuidelijke tempel aan de rivier.
Soms zijn de tegenstellingen in India erg groot en zijn
ervaringen schokkend. Bij de rivier woonde (?) in de buitenlucht een vrouw met kinderen.
Een ondervoed en met groeiachterstand kind van misschien 8 jaar droeg een totaal ondervoed
en naakt kleintje op de arm. We hebben de moeder wat gegeven. Hierna hebben we nog door
het oude Khajuraho gefietst en gewandeld.
Allemaal kleine straatjes met huiselijk Indiase
tafereeltjes. De kinderen daar doen hun uiterste best om je in allerhande winkeltjes te
loodsen. Rond 5 uur zijn we terug in ons hotel. 'n Leuke ontspannen en leerzame dag die
ons misschien een klein beetje meer inzicht geeft in de cultuur van dit land, maar ook de
schrijnende kanten van de armoede laat zien.
Pierre
21e Dag,
Zaterdag 10 januari
Vandaag rijden we van Khajuraho naar Varanasi. We
vertrekken om 6 uur.
Maar om kwart voor vier komt ons machochauffeurtje al
voor rijden voluit toeterend en gasgevend. Pierre is hem gaan vragen wat hij aan het doen
was.
Volgens hem zouden we om 4 uur vertrekken. Door al het
kabaal is van slapen niks meer gekomen. De weg naar Varanasi is slecht en zit vol gaten.
De bus rammelt van alle kanten. De chauffeur rijdt nu gelukkig iets beter.
Heleen heeft met hem gepraat. We stoppen enkele malen
voor een theepauze bij een lokaal restaurantje want er zijn geen goede stopplaatsen. In
een haarspeldbocht
was een vrachtwagen gestrand, die we slechts met veel
moeite konden passeren.
Om 6 uur komen we in Varanasi aan, we hebben dan een
erg vermoeiende rit van 12 uur achter ons.
Leny
|
