RAZERNIJEN VAN EEN DRONKAARD

"Ik dacht laat ik eens een gedicht
over wiskey schrijven, een
ode aan blauwe nachtegalen en klauwende vissen
en de pratende man op de berg die het zwijgen is
opgelegd omdat hij zijn dorst leste met transparante
fata morgana's en zeeen van blootborstige/bloeddorstige nimfen

Ik zag eens een boot die dreef op
een meer dat vol met water stond, en de boot
dreef en het water stroomde
en de nacht was koud en ik voelde
hoe in mij het bloed tierde en raasde
en ik gooide de boot een roeier toe
maar het is moeilijk te zien in de nacht
als het koud is en het lege flessen stroomt.

Het moet niet zwaar zijn, dacht ik
om eenhoornige paarden te vangen
als het mist in jouw en mijn hoofd."

inhoud