|
|
|
|
|Εορτολόγιο | Αρχείο θεμάτων | Ιστορίες Γερόντων | Ύμνοι - Προσευχές | |
|
|
| Επικοινωνία| Επιμέλεια | Φωτοθήκη | |
|
|
Ραδιόφωνο | Ευχές με Κάρτες | Βιβλιοθήκες | Καιρός | Άγιον Όρος |Α. Σ. Ε. Π. | ΥΠ. Ε. Π. Θ. |
|
|
Η κρίση του θεσμού του γάμου Στο χώρο των δυτικών κοινωνιών ο θεσμός της οικογένειας αμφισβητείται θεωρητικά κι έμπρακτα . Η συχνότητα και ευκολία της διάλυσης του γάμου θα μπορούσε ίσως να είναι ένα ενδεικτικό σύμπτωμα της ευρύτητας που εμφανίζει η έμπρακτη αμφισβήτηση του θεσμού. Ο τρόπος ζωής που μας επιβάλλεται στα πλαίσια του πολιτισμού της αυτονομημένης τεχνολογίας και κατανάλωσης υπονομεύει τον θεσμό. Γιατί είναι τρόπος ζωής ατομοκεντρικός μοιάζει να αποκλείει τις δυνατότητες ατομικής αυθυπέρβασης και προσωπικής σχέσης. Γι αυτό και η άρνηση πιστότητας στη συζυγική σχέση προπαγανδίζεται σαν αυτονόητη αναγκαιότητα απελευθέρωσης. Ίσως με την αγροτική μορφή ζωής αιώνες ολόκληρους ο θεσμός του γάμου λειτουργούσε σαν οργανική αναγκαιότητα συντονισμού του ανθρώπου με το σύνολο ρυθμό ζωής του κόσμου….η συνάντηση του άντρα και της γυναίκας η δημιουργία της οικογένειας ήταν μια ολόκληρη υπαρκτική υποταγή στον καθολικό ρυθμό ζωής , στη σπορά, τη βλάστηση, την καρποφορία κι όχι μια ατομική μόνο εκλογή διανοητικής και αισθηματικής αυθαιρεσίας.Αλλά στα όρια του δυτικού πολιτισμού η ζωή λογαριάζεται στα όρια της ατομικής ύπαρξης και η αλήθεια του κόσμου στα όρια της διάνοιας. Η μόνη δυνατή σχέση με τον κόσμο είναι η υποταγή του κόσμου στην ατομική ανάγκη και επιθυμία. Ο ατομοκεντρικός τρόπος επιβίωσης δεν αφήνει περιθώρια ζωής άλλα από την ατομική προτίμηση, κρίση, απόφαση, εκλογή, ηδονή. Ζούμε ένα πολιτισμό αυτοερωτισμού μια υστερία ερωτικής δίψας που αρχίζει και τελειώνει στο εγώ στο άτομο…
http://homepages.pathfinder.gr/prindezis/ σχετικά με θέματα Πληροφορικής!
|
Στα πλαίσια της λεγόμενης “εκκοσμίκευσης” οι συμβατικές σκοπιμότητες απογυμνώνουν συχνά τον εκκλησιαστικό γάμο από το μυστηριακό του περιεχόμενο τον μεταβάλουν σε τυπική επικύρωση ή επευλογία της φυσικής και κοινωνικής ένωσης δύο προσώπων. Παύει το μυστήριο να είναι χάρισμα ελευθερίας από τη φυσική αναγκαιότητα δυνατότητα προσωπικής σχέσης και μετοχής στην εκκλησιαστική καθολικότητα της ζωής ασκητική βεβαίωση της αλήθειας και ετερότητας του προσώπου. Η αποσύνδεση του γάμου από την αλήθεια του μυστηρίου εκφράζεται χαρακτηριστικά και με την αποξένωσή του από το γεγονός της Ευχαριστίας. Ο ιερέας παρέχει ατομικά τη Χάρη σε διαδοχικές ιεροπραξίες, ώστε να διερωτάται κανείς με ποια έννοια αυτές οι αποκομμένες από το σώμα της Εκκλησίας ιεροπραξίες αναφέρονται στη σωτηρία του ανθρώπου από τη φθορά και το θάνατο της ατομικότητας… Το εκκλησιαστικό μυστήριο του γάμου δε μπορεί να τίθεται ως αναγκαστική προϋπόθεση σε κάθε συζυγική συμβίωση. Το μυστήριο του γάμου είναι φανέρωση και πραγμάτωση της αλήθειας της Εκκλησίας δεν είναι μέσο για την ικανοποίηση των θρησκευτικών αναγκών του λαού ούτε για την εξυπηρέτηση συμβατικών σκοπιμοτήτων της κοινωνικής χρησιμοθηρίας. Το μυστήριο προσφέρεται από την Εκκλησία μόνο σε όσους θέλουν να ζήσουν τη μεταμόρφωση της φυσικής ερωτικής σχέσης σε σταυρική άσκηση ελευθερίας και αγαπητικής αυταπάρνησης σε γεγονός μετοχής στην έσχατη αλήθεια της όντως ζωής.Από το βιβλίο του δασκάλου μας Χρήστου Γιανναρά " Η ελευθερία του ήθους". |
