Ινδουισμός
|
Η κυριότερη ινδική θρησκεία, που γεννήθηκε από τη συγχώνευση αρίων δοξασιών και λαϊκών μορφών λατρείας με τον ορθόδοξο βραχμανισμό. Βασική ιδέα του ινδουισμού είναι η απελευθέρωση της ανθρώπινης ψυχής από μια αλλεπάλληλη σειρά μετενσαρκώσεων(νόμος του Κάρμα).Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, ο ινδουισμός προσφέρει άπειρα μέσα, έτσι που μπορεί γι’ αυτό να θεωρηθεί ως μια καθαρά ατομική θρησκεία, από την οποία λείπει μια κεντρική θρησκευτική εξουσία καθώς και τα δόγματα. |
Είναι όμως υποχρεωτική για τον ινδουιστή η πίστη στις ιερές Γραφές, στον νόμο της καρποφορίας των διαφόρων πράξεων, στις μετενσαρκώσεις, στην απλευθέρωση απ’ αυτές κλπ.
|
Η κυριότερη ινδική θρησκεία, που γεννήθηκε από τη συγχώνευση αρίων δοξασιών και λαϊκών μορφών λατρείας με τον ορθόδοξο βραχμανισμό. Βασική ιδέα του ινδουισμού είναι η απελευθέρωση της ανθρώπινης ψυχής από μια αλλεπάλληλη σειρά μετενσαρκώσεων(νόμος του Κάρμα).Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, ο ινδουισμός προσφέρει άπειρα μέσα, έτσι που μπορεί γι’ αυτό να θεωρηθεί ως μια καθαρά ατομική θρησκεία, από την οποία λείπει μια κεντρική θρησκευτική εξουσία καθώς και τα δόγματα. Είναι όμως υποχρεωτική για τον ινδουιστή η πίστη στις ιερές Γραφές, στον νόμο της καρποφορίας των διαφόρων πράξεων, στις μετενσαρκώσεις, στην απελευθέρωση απ’ αυτές κλπ.
Οι τελετουργίες στον ινδουισμό είναι απειράριθμες και διαφορετικές για όλες τις περιστάσεις της ζωής, οι κυριότερες όμως είναι αυτές που αφορούν τη γέννηση, την εφηβεία, τον γάμο και τον θάνατο. Τα πτώματα των νεκρών καίγονται και η στάχτη τους σκορπίζεται στον Γάγγη.
Ο ινδουισμός υποδιαιρείται σε πολλές αιρέσεις. Οι κυριότερες είναι των βισνουιτών, των σιβαϊτών, των σάκτας και των καναπάτγια.
Οι διδάσκαλοι του ινδουισμού τείνουν σήμερα σε μια προσέγγιση με τις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες και ιδιαίτερα με τον χριστιανισμό. Κυρίως από το 19ο αι. υπό τους Βρετανούς ο Ινδουισμός ήλθε σε επαφή με τη Δύση και το Χριστιανισμό. Η συνάντηση αυτή, μαζί με άλλους παράγοντες, οδήγησε τον Ινδουισμό σε μια νέα συνειδητοποίηση της ταυτότητας του και σε μια αναβίωση κάποιων από τις παραδόσεις του, οι οποίες επιδιώχθηκε να αναδιατυπωνθούν με
σύγχρονο τρόπο. Επίσης τον οδήγησε σε μια προσπάθεια αποβολής κάποιων στοιχείων που αμαύρωναν την εικόνα του, όπως ήταν εκείνο των καστών. Η αναβίωση αυτή πραγματοποιήθηκε στην Ινδία αλλά τα κύματα της έφτασαν επίσης στη Δύση. Η κεντρική ιδέα του Γκάντι ήταν η εφαρμογή παραδοσιακών Ινδουιστικών πρακτικών, όπως η νηστεία ή η αποφυγή βλάβης(μη βία), στην αντιμετώπιση προβλημάτων κοινωνικών, όπως εκείνο της θέσης των άθικτων στην ινδική κοινωνία, ή πολιτικών, όπως η ξένη κατοχή της Ινδίας.Ο ινδουισμός είναι το σύνολο των παραδόσεων που τον αποτελούν. Μπορούμε όμως να πούμε ότι κυρίως είναι ό,τι πιστεύει σήμερα η πλειονότητα του ινδικού λαού. Τα κύρια στοιχεία αυτής της πίστης του είναι: Η ύπαρξη είναι οδυνηρή. Ως τέτοια θέτει το αίτημα της απελευθέρωσης από αυτή. Η απελευθέρωση αυτή επιδιώκεται με δύο τρόπους, τον άμεσο και το σταδιακό. Ο άμεσος τρόπος επιτυγχάνεται μέσα από την αγαπητική αφοσίωση προς μια θεότητα. Ο σταδιακός τρόπος, ο οποίος συγκεντρώνει την προτίμηση της μεγάλης πλειονότητας των πιστών, επιτυγχάνεται με την προσήλωση στο ντάρμα. Σ’ αυτό, όπως είπαμε, συμπεριλαμβάνεται η λατρεία των διαφόρων θεοτήτων που υπάρχουν στο Ινδουιστικό πάνθεο. Ακόμα κι όταν λατρεύει διάφορες θεότητες ο Ινδουιστής, δεν είναι ποτέ πολυθεϊστής. Τοποθετεί πάντα την προσωπική του θεότητα στη θέση του απόλυτου και υποτάσσει τις άλλες σ’ αυτήν ως μορφές ή εμφανίσεις της ή δυνάμεις που βοηθούν στο έργο της τελικής απολύτρωσης στα ποικίλα του στάδια.
Παπαϊωάννου Χαρά, 2003
Β' Λυκείου (Ελληνογαλλική Σχολή " Άγιος Ιωσήφ")
