|
|
|
|
“ Θεός το τεχθέν,η δε Μήτηρ Παρθένος, Τι μείζον άλλο καινόν είδεν η κτίσις Παρθενική Μαρίη Θεόν εικάδι γείνατο πέμπτη”.
Με τους στίχους αυτούς, που διαβάζουμε στο συναξάρι της γιορτής των Χριστουγέννων, γίνεται ολοφάνερος ο λόγος, για τον οποίο η εκκλησία εορτάζει με ξεχωριστή χαρά τα Χριστούγεννα. Όπως δηλώνει και η ίδια η λέξη, σε αυτή τη μεγάλη Δεσποτική γιορτή εορτάζουμε τη γέννηςη του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Η γέννηση του Χριστού δεν είναι ένα απλό ή τυχαίο γεγονός, αλλά η εκπλήρωση του θελήματος του Θεού να σώσει τον κόσμο, όπως το προφήτεψαν με ακρίβεια οι Προφήτες της Π.Δ. στις μεσσιανικές τους προφητείες. Με αυτό τον τρόπο επιβεβαιώνεται η άρρηκτη σύνδεση ανάμεςα στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, ενώ ο συνδετικός κρίκος είναι αναμφίβολα η γέννηση του Ιησού. Δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι η γραφίδα μας μένει εκστατική απέναντι στο μεγάλο θαύμα της Θείας Οικονομίας και ανίκανη να το περιγράψει. Για τούτο, αφού κάνουμε μια αναφορά στους ιερούς συγγραφείς, που εμπνεύσθηκαν και συνέγραψαν με αφορμή τη μεγάλη αυτή γιορτή, θα κάνουμε μια προσεκτική επιλογή μέσα από τον ανθώνα των έργων τους με άξονα πάντα την του Χριστού γέννηση. Πανηγυρικούς λόγους σε αυτήν έγραψαν ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Μέγας Βασίλειος, ο ιερός Χρυσόστομος, ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Εφραίμ ο Σύρος, ο Νικόδημος ο Αγιορείτης και πολλοί άλλοι. Σε εμάς μένει να αρδεύσουμε τα πιο εκλεκτά υμνολογήματά τους, άσχετα αν είναι σε πεζό λόγο, και να ωφεληθούμε όσο γίνεται περισσότερο.
|
Στο Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας ο συγγραφέας διηγείται τη Γέννηση του Χριστού ξεκινώντας από την ευσπλαχνία του Θεού προς το ανθρώπινο γένος, που τυραννιόταν από το διάβολο και τη φθορά. Έτσι ο φιλάνθρωπος Θεός έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στην Παναγία να πει σε αυτήν το “χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου” . Αμέσως μετά την απάντηση αυτής, “ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου”, με τρόπο θαυματουργικό και με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, συνέλαβε τον Υιό και Λόγο του Θεού. Μετά από εννέα μήνες η Παναγία μαζί με τον Μνήστωρα Ιωσήφ ανέβηκαν στη Βηθλεέμ, για να απογραφούν, σύμφωνα με διάταγμα του Καίσαρος Αυγούστου αλλά, επειδή είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος εκεί για τον ίδιο λόγο, αναγκάστηκε να μείνει σε κάποιο φτωχικό σπήλαιο. Εκεί, γέννησε "αφθόρως" τον Κύριο, σπαργάνωσε σα βρέφος τον δημιουργό των απάντων και τον τοποθέτησε σε φάτνη αλόγων, καθώς Αυτός επρόκειτο να ελευθερώσει τους ανθρώπους από την α-λογία. Ο Στουδίτης μοναχός, και υποδιάκονος Δαμασκηνός, σε πανηγυρικό του λόγο την ημέρα των Χριστουγέννων εκφωνεί ανάμεσα στα άλλα: “Είναι θαύμα παράδοξο στ’ αλήθεια! Ο τέλειος Θεός να φαίνεται σα βρέφος. Ο άναρχος να δέχεται αρχή. Ο αόρατος σήμερα να γίνεται ορατός. Για αυτό όλα τα δημιουργήματά Του επικεντρώνονται γύρω του σα δορυφόροι. Οι ουρανοί δίνουν το αστέρι. Οι Άγγελοι τον ύμνο. Η γη τη σπηλιά. Η έρημος τη φάτνη. Οι βοσκοί το θαύμα, ενώ οι άνθρωποι Μητέρα Παρθένο”. Τέλος, αξίζει ιδιαίτερα να μείνουμε στα σοφά και θεόπνευστα λόγια του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στο λόγο του "εις το Γενέθλιον του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού: “Ας γιορτάσουμε κι ας πανηγυρίσουμε. Σήμερα λύθηκαν τα δεσμά πολλών αιώνων, ο διάβολος ντροπιάστηκε, οι δαίμονες δραπέτευσαν, ο θάνατος θανατώθηκε, άνοιξε ο παράδεισος, η κατάρα εξαφανίστηκε, η αμαρτία το ‘βαλε στα πόδια. Η πολιτεία του ουρανού φυτεύτηκε στη γη” και όλα αυτά, γιατί: “ο της δικαιοσύνης ανέτειλε σήμερον Ήλιος”.Όλα όσα είπαμε παραπάνω, που είναι μια ελάχιστη αναφορά στη Δεσποτική τούτη γιορτή, φανερώνουν ότι αξίζει στα αλήθεια να εντρυφήσουμε βαθύτερα στο νόημα και την ουσία των Χριστουγέννων. Προς αυτή την κατεύθυνση βοηθά ιδιαίτερα η μελέτη της Αγίας Γραφής με τρόπο ενιαίο, αφού, όπως είπαμε, συνδέονται άρρηκτα η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη. Πιο συγκεκριμένα, πάντως, διηγήσεις για τη Γέννηση του Χριστού, έχουμε στο Κατά Ματθαίου ευαγγέλιο Α’ κεφ. 18 μέχρι το Γ’ , όπως επίσης και στο Β’ κεφάλαιο του Κατά Λουκάν αγίου ευαγγελίου. Α' Λυκείου Παταρίδης Γεράσιμος , Γιάννης Χονδρογιάννης |
