Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

AUSTRALIA
Week 15
Er resteerden ons nog een paar dagen in Aotearoa (= Maori voor NZ, het betekent: het land van de lange witte wolk) na ons gletsjer-avontuur in Franz Josef. Queenstown bijvoorbeeld, in het zuiden van Nieuw Zeeland.
Dit stadje is vooral een grote toeristenattractie vanwege de enorme hoeveelheid adventuresports die daar te doen zijn. Raften, Skydiven, Bungyjumpen etc... etc... het houdt niet op. Vanwege budget- en ook wel andere redenen (zo graag wil ik nou ook weer niet met een elastiek een ravijn in springen...) hebben wij dat aan ons voorbij laten gaan. Maar rond Queenstown waren ook andere mogelijkheden om je te vermaken, National Parks bijvoorbeeld, en veel wandelroutes. Na behoorlijk lang getwijfeld te hebben, hebben we gekozen om een 3 daagse wandeltocht in het Fiordland National Park te doen. Gelukkig is dit echt heel goed uitgepakt. Campingspullen enzo hadden we namelijk niet nodig, we hebben 2 nachten in hele mooie hutten geslapen die op de route lagen, zelfs met gas en spoel-toiletten. Verder hebben we natuurlijk prachtige berguitzichten gehad. Nieuw Zeeland heeft werkelijk alles; van Alpen tot vulkanen en van geysers tot subtropische stranden. Deze wandeling deden we samen met een Duits meisje dat in dezelfde bus zat als wij, zij was een beetje vreemd (een beetje 'loner' achtig), maar wel heel erg sympathiek en aardig. Na 3 dagen gewandeld te hebben (al was de 2e dag nog even spannend, het regende 's ochtens keihard maar dit hield gelukkig tijdig op), konden we op de laatste dag naar Milford Sound met een bus, dit is het centrum van het Fiordland National Park, en het heet niet voor niets zo. Net zoals in Noorwegen zijn er dus in Nieuw Zeeland ook hele mooie fjorden, die wij die dag met een cruise bekeken hebben; prachtige watervallen, hoge rotsen en meer moois. Dunedin was de volgende stop op de route. Vrij koud was het hier, ondanks dat de zomer er toch aan zit te komen. Dunedin is een van de bekendste universiteitssteden van NZ, al was daar nu weinig van te merken (vakantie). Behalve wat in het centrum rondgelopen te hebben, hebben we hier een 'Wildlife tour' gedaan. We werden met een busje naar een schiereiland iets buiten Dunedin gebracht, aan de kust, waar er vanzelfsprekend nog al wat 'wildlife' te bekennen was. En inderdaad, in deze verlaten omgeving wemelde het van de zeehonden, die rustig op het strand lagen te zonnen, en die we rustig konden bekijken. Ander 'wildlife' was de zeeleeuw, ook deze (gigantische) beesten lagen gewoon rustig op het strand, en we konden er echt op 2 meter afstand van komen, het stoorde ze absoluut niet. Ook konden we pinguins, albatrossen en zelfs een zeeolifant rustig bekijken. Heel mooi om te zien allemaal. Nooit geweten trouwens dat pinguins ook in weilanden voorkwamen; het was namelijk zo, dat we ze uit zee zagen komen, dan waggelden ze zo'n 10 meter over het strand en vervolgens gingen ze het -aangrenzende- weiland in om daar met z'n allen te verzamelen. Schapen en pinguins, een vreemde combinatie...
En toen de laatste stop: Christchurch. Van deze stad hebben we niet zoveel gezien, we kwamen 's middags aan en moesten de volgende middag om 16.30 weer weg. Althans... dat dachten we... Maar... toen we dus ruim op tijd op het vliegveld stonden, kwamen we er achter dat er helemaal geen Qantas vlucht was naar Melbourne om 16.30. Bij een nader blik op ons ticket, bleek er, tot onze grote schrik 06.30 te staan... De vlucht was dus al zo'n 8 uur vertrokken. Ik moet wel zeggen dat het absoluut niet onze fout was, op mijn ticket stond de tijd namelijk met de hand geschreven (omdat we de datum v/d vlucht een keer veranderd hadden), en dit was wel zo onduidelijk gedaan dat het echt leek alsof er 16.30 stond. Gelukkig deden de Qantas mensen er niet al te moeilijk over en konden we de volgende dag om 06.30 wel vertrekken... Dat was dan wel weer een geluk bij een ongeluk maar het was wel even echt %)*&%^.
Maar nu zijn we dan in Melbourne, weer terug in Oz, 1 dag later dan gepland. En na een dagje rondgelopen te hebben kan ik zeggen dat het een hele leuke stad is, heel anders dan Sydney (minder 'werelds', minder massaal). Ook met het werk moet het hier wel goed komen denk ik, ik kreeg de indruk dat er veel baantjes waren (de zomer komt er immers aan hier...!). Morgen begin ik denk ik met de -broodnodige- jobhunt... Na al dat gereis moet er immers ook weer geld in het laatje komen.
Groeten van Joost.
Weken later...
Een hele tijd geleden dat ik voor het laatst e-mail heb gestuurd ja. Maar nu we weer een beetje 'gesettled' zijn gebeurt er ook niet elke dag wat, in tegenstelling tot de 'reis'-periode. Maar ondertussen zitten we hier toch alweer ruim 3 weken in Melbourne en kan ik toch wel wat vertellen. Onder andere wat ik nu doe.
De afgelopen tijd heb ik in opdracht van een telefoonbedrijf van deur tot deur gelopen om mensen te informeren over goedkope beltarieven bij dat telefoonbedrijf. Het is dus niet deur tot deur verkopen, maar in feite probeer ik mensen wel iets aan te smeren. Ik promoot namelijk een bepaald toegangsnummer van een telefoonbedrijf, en als mensen dat bellen krijgen ze toegang tot de lage long-distance en internationale beltarieven van dit bedrijf. Het is een volkomen gratis service, waarbij ik alleen naam, adres, tel.nummer, identificatie en handtekening van de mensen nodig heb. Het klinkt natuurlijk heel erg aantrekkelijk, maar toch zijn er veel mensen die hier absoluut niet geinteresseerd in zijn om verschillende redenen:
1)Ze bellen alleen 'local'
2)Ze zijn al met een ander telefoonbedrijf dat minstens even goedkope tarieven aanbiedt
3)Ze spreken geen Engels (komt vaker voor dan je denkt) of
4)Ze hebben een panische angst voor iedereen die aan de deur komt en ze iets probeert aan te smeren.
Ik begon -na een dagje meelopen- met 7 'sales' op mijn eerste dag. Best aardig dus, als je bedenkt dat elke 'sale' mij 10 dollar oplevert. 70 dollar per dag dus, maar de uren zijn wel verschrikkelijk. Om 10 uur 's ochtends beginnen we bij het kantoor vlak bij ons hostel met wat papieren in te vullen en we krijgen altijd een praatje met tips enzo van de manager. Dan rond half 11 gaan we de deur uit, maar we gaan naar zulke gigantisch afgelegen buitenwijken van Melbourne dat we soms pas om een uur of half 1, 1 uur kunnen beginnen met werken (dit komt vooral door lang wachten op openbaar vervoer). Dan nemen we zo ongeveer op de helft een pauze en gaan daarna door tot half 8 's avonds. Vervolgens weer het zelfde verhaal: openbaar vervoer, lang wachten..., zodat we soms pas om half 10 's avonds thuiskomen en dan nog moeten gaan eten en daarna uitgeput in slaap vallen. Lange uren dus, maar het kan aardig veel geld opleveren, helemaal omdat de manager een speciale bonus heeft ingesteld: Iedereen die meer dan 50 sales per week maakt krijgt i.p.v. 10 dollar per uur, 15 dollar per uur uitbetaald. Zodat je dus met een gemiddelde van 8 a 9 sales per dag algauw op zo'n 750 dollar per week kan uitkomen. Big bucks dus, en ik word hier toch wel steeds wat beter in. Het was natuurlijk wel moeilijk, alles vloeiend in het Engels enzo, maar nu heb ik een soort standaard praatje ontwikkeld dat ik elke keer opdreun (in een positieve manier natuurlijk) en dat behoorlijk geolied loopt. Ik had nooit gedacht dat ik dit kon, van deur tot deur verkopen in het Engels, maar het gaat toch best behoorlijk, ik kan tevreden zijn.
Wat er verder nog gebeurd is... Ik ben nog een week lang ziek geweest. Geen idee wat het precies was, maar mijn keel zwol tot twee keer zijn normale omvang op, ook begon hij helemaal vol te raken met slijm, zodat ik op een gegeven moment amper meer kon slikken en daarbij deed hij nog behoorlijk pijn ook. Doktershulp dus. De dokter zei dat het er 'bloody awful' uit zag en schreef me gelijk maar 3 medicijnen voor (= 10 pillen per dag!) en dacht er zelfs over om me in het ziekenhuis op te nemen. Dat bleek -gelukkig- niet nodig, maar het duurde toch nog een behoorlijke tijd voordat alles over was en ik weer kon werken. Dat heb ik dus ook weer meegemaakt; voor het eerst ziek in Australie en het was niet leuk, want als je de hele dag maar niets te doen hebt ga je vanzelf alleen maar aan thuis denken en zo alleen maar heimwee opwekken. Inderdaad 'opwekken' want normaal gesproken is het echt nog steeds leuk, en nee, ik wil nog steeds niet naar huis alhoewel ik natuurlijk wel veel dingen mis. Maar hier is ook zoveel dat ik thuis mis, en het is gewoon nog steeds leuk. Helemaal als je elke dag bezig bent (werken of reizen).
Melbourne is een plek waar we een behoorlijke tijd zullen blijven. Niet alleen omdat het de leukste stad is die ik in mijn jaar Australie en NZ tot nu toe gezien heb, maar vooral ook vanwege financiele redenen. De bankrekening kwam steeds dichter in de buurt van de 0, en dus moet ik echt een behoorlijke tijd werken hier. Ik wil namelijk (denk/hoop ik) de rest van mijn Australie trip hier in Melbourne verdienen, zodat ik verder niet meer hoef te werken.
Tja, over de stad zelf, wat is er over te zeggen? Het centrum is als iedere andere grote stad, alle bekende Amerikaanse fastfoodketens, grote warenhuizen en veel wolkenkrabbers, het enige verschil hier is dat er bijna antieke trams door de stad heen rijden die je overal heen kunnen brengen. Maar wat Melbourne vooral zo leuk maakt zijn de buitenwijken. Vanwege de vele buitenlanders hier (voorbeeld: Melbourne is de stad met de meeste Grieken ter wereld, op Athene na) is er ongelooflijk veel lekker en goedkoop eten, ook zijn er veel trendy wijken met muziek, winkels, pubs en noem maar op. In St.Kilda (waar wij nu verblijven) is er zelfs een mooi strand. Voldoende te doen dus, ik vermaak me wel.
O ja, Kerstmis natuurlijk! Kerstmis was dus op het strand dit jaar, al was het weer toch niet zo warm als ze eerst voorspeld hadden (zo'n 30 graden), toch was het goed uit te houden en we hebben zelfs nog een kleine duik in de zee genomen. Verder lekker gegeten en het Kerstgevoel was er (bij mij) echt totaal niet. Het was een leuke dag, de kwalificatie 'feestdag' zou misschien ook wel passen, maar 'Kerstmis'... Nee, dat was het niet.
Benieuwd wat Nieuwjaar hier brengen zal... Een stuk minder vuurwerk in ieder geval. Als ik jullie niet meer mail voor die tijd: HAPPY NEW YEAR!
Joost.
Nieuwe avonturen
Even een kort berichtje van mij uit Australie. Waarom kort? Ik heb immers 3 maanden lang al geen groot bericht met allemaal spannende avonturen gestuurd? Maar ja, als die er niet zijn, dan valt er natuurlijk ook niet zoveel te vertellen.
Toen ik mijn laatste -gemeenschappelijke- email uit Melbourne had gestuurd was ik al bezig met mijn baantje als deur-tot-deur verkoper. Dat heb ik zo'n 7 weken volgehouden, totdat ik er echt de energie niet meer voor had. Het was in ieder geval wel een goede ervaring, iets dat ik van te voren nooit gedacht had dat ik dat kon. Tussen al dat werken door nog mijn verjaardag en de Australian Open gevierd. De Australian Open was een hele leuke ervaring; ik ben naar de eerste 3 dagen geweest en heb echt genoen van al dat tennis. Ook een hele hoop foto's gemaakt en verscheidene handtekeningen (Amelie Mauresmo, Alex Corretja, Paul Haarhuis etc...) gekregen. Vervolgens een tijdje lang niets gedaan in Melbourne, gewoon even van de stad genoten, en nog een klein tripje naar een farm anderhalf uur ten noordoosten van Melbourne gemaakt. Daar had ik een adres van mijn buurmeisje in Bennebroek (Hoi Sri) gekregen van mensen die zij kende. Dat was een hele verandering ten opzichte van Melbourne en mijn backpackers-leven. Ik ben daar 2 nachten gebleven en heb de omgeving bekeken, ben verwend met heerlijk eten en een eigen slaapkamer (7 maanden lang in 'dorms'...) en heb nog eventjes meegeholpen op de schapenfarm door wat hekken uit de grond te halen en de schapen hun medicijnen te geven. Vervolgens weer terug naar Melbourne en van daaruit naar Sydney. In Melbourne heb ik immers een vriendinnetje gekregen die vanuit Melbourne via Sydney terug naar Japan gaat in Maart en dus ging ik met haar mee naar Sydney. Het kwam sowieso trouwens wel goed uit, omdat Sydney de beste stad is om naar een baantje te zoeken, en ja, dat moet alweer gebeuren... Het valt ook niet mee, misschien had ik thuis eerst wat meer moeten sparen... In ieder geval blijft het nog wel leuk, en de tijd gaat echt veel te snel, al 7 en een halve maand weg....!!!!
Groeten van Joost.
Travels
Eindelijk, na sinds 1 december in Melbourne en Sydney geweest te zijn en zo hier en daar en nu en dan gewerkt te hebben, kon ik afgelopen week de grote stad verlaten en met de rest van mijn reis door Australie verder gaan. Ik heb nu nog iets minder dan 3 maanden over op mijn visa en ga die (waarschijnlijk maar 2) benutten om nog de nodige plaatsen hier te zien.
Allereerst ben ik vanuit Sydney met de bus naar Broken Hill gereisd. Dit is een vrij groot dorp dat werkelijk in de middle of nowhere ligt. Er om heen is het de echte 'outback' en voor honderden kilometers lang niets anders dan woestijnlandschap. Dit leek me wel een leuke afwisseling na zo lang in de stad en dat was het inderdaad. Om te beginnen kwam ik er na mijn 15 uur durende busrit achter dat ik praktisch het hele hostel voor mezelf had. Later zag ik dat er nog wat meer mensen waren, maar in ieder geval was ik alleen op mijn kamer. In Broken Hill was het eerst een beetje raar, ik was er helemaal alleen en er waren (in tegenstelling tot alle andere plaatsen in Australie waar ik tot nu toe geweest ben) niet zoveel backpackers, dus niet zoveel mogelijkheden om zonder eigen transport iets van de omgeving te zien. Ik wist dus niet zo goed wat ik eigenlijk hier deed maar later op de avond besloot ik om een de volgende dag een fiets te huren en zo een beetje de omgeving te kunnen bekijken.
De volgende dag ben ik dus ongeveer 6km. naar het Noorden gefietst om een plek midden in het woestijnlandschap te bekijken. Hier stonden een heleboel kunstwerken van allerlei artiesten (sculpturen), echt gewoon midden in de natuur en boven op een heuvel. Het fietsen hier heen was erg tof omdat ik echt helemaal alleen midden in de natuur was, het leek als of ik honderden kilometers ver van alles en iedereen was, terwijl ik in feite maar 6km. gefietst had. Na hier een tijdje gelopen en gefietst te hebben ben ik met heel veel moeite terug naar Broken Hill gekomen, ik had de wind nl. recht in mijn gezicht en dat is geen pretje in een woestijnlandschap zonder enige vorm van bescherming. 's Middags ben ik nog even bij de Flying Doctors airbase gaan kijken. Een klein vliegveldje waar de vliegende dokters hun basis hebben om mensen in Australie van dienst te zijn die ergens in the middle of nowhere wonen. Dit was niet zo interessant, maar in ieder geval heb ik ze gesteund door mijn 3 dollar entree te betalen.
De volgende dag weer met de bus door naar Adelaide, alweer een stad ja, mijn outback avontuur was van een korte duur. De busrit was erg mooi, het leek net alsof we in een safaripark reden soms. Het landschap was weer woestijnachtig met alleen kleine bush dichtbij de grond en ik heb heel veel emu's gezien (struisvogelachtige beesten) en ook een kangoeroe en prachtige papegaaien maar vooral heel veel kraaien die zich te goed deden aan de enorme hoeveelheid dode kangoeroes langs de weg. Ik vroeg me werkelijk af hoe die daar zo gekomen zijn in van die grote getale, er kwam immers ongeveer 1 auto per uur voorbij...
Anyway, na 7 uur bussen kwam ik dan in Adelaide. Weer ingecheckt in het hostel en nu heb ik de afgelopen 2 dagen een beetje gesightseed. Binnenkort ga ik echt de outback in als ik naar het Noorden trek. Tot dan maar weer... Groeten uit Adelaide
Joost.
More Travels
Nog even een kort berichtje van mij voordat ik overmorgen met een tour langs de grootste attracties van het Northern Territory trek. Dan ga ik namelijk Ayers Rock, the Olga's en King's Canyon bekijken (allen in de woestijn rond Alice Springs, waar ik nu ben) om dan vervolgens van Alice SPrings naar Darwin te reizen en daar Kakadu National Park te bekijken (het grootste NP van Australia, bijna even groot als Nederland, met veel krokodillen, Aborignal Art, moerassen, wildlife etc...). Dan zal ik dus even geen tijd hebben verwacht ik om emails te sturen, dus dat doe ik nu nog even dan.
De afgelopen dagen waren ook heel interessant, allereerst Adelaide, waar ik de afgelopen mail mee afgesloten had. Een leuke stad, maar niet echt een bijzondere attractie. Ik heb er niets actiefs ondernomen gewoon een beetje rondgelopen en de stad bekeken. Het hostel waar ik in Adelaide verbleef, was erg leuk en daar heb ik nog wat vrienden gemaakt en een hoop gitaargespeeld (eindelijk weer eens). Van daar uit met de nachtbus naar Coober Pedy gereden (richting het Noorden).
Coober Pedy is een ontzettend vreemde plaats. Het is als een stadje op de maan. Het ligt werkelijk echt in the middle of nowhere, om Coober Pedy heen is het totale niets. Woestijn. Maar geen woestijn zoals de Sahara, maar meer zoals je het landschap op een andere planeet zou inkleuren, dor, droog, hard, geen bomen, geen natuur (soms een verdwaalde kangoeroe). Vandaar dat dit ook het decor is geweest voor een hoop sci-fi films (o.a. Mad Max II). Het stadje zelf is ook werkelijk niet om aan te zien. Hopen rotzooi overal, zwervende honden en Aboriginals overal, en het vreemdste van allemaal: De meeste huizen/winkels/ho(s)tels zijn ondergronds gebouwd, omdat het boven de grond gewoon te heet is in de zomer (50 graden C). Toen ik er was was het eigenlijk behoorlijk lekker weer, zo'n 25 graden, en ik heb me er, ondanks dat er een totaal gebrek aan sfeer heerste, best vermaakt, omdat het gewoon zo vreemd en uniek was.
Gisteren weer de nachtbus genomen naar Alice Springs waar ik dan overmorgen met Northern Territory Adventure Tours het NT eens ga bekijken. Dat horen jullie dan over een dag of 10 dan wel weer...
Groeten van Joost.

11 Mei
Nog steeds in Darwin, ik ben gisteren teruggekomen van een 3-daagse trip naar het Kakadu National Park. Een schitterend gebied, zo groot als half Nederland, vlak bij Darwin. Helaas waren vanwege overvloedige regenval 2 van de bekendste watervallen van het park voorlopig nog niet open (het water staat daar nog te hoog, waardoor de krokodillen nu in de zwemvijvers zijn gekropen, die moeten er eerst even uitgevist worden...!) Daar hebben we in 3 dagen het park verkend met een kleine 4WD tour. 3 dagen is nog steeds erg kort, maar het gaf me een goede indruk van de waarde van het park. Aboriginal Art, watervallen, regenwouden, prachtige uitzichtpunten en een hele hoop 'wildlife' (eerder genoemde krokodillen, wallaby's en talloze andere kleine buideldieren, slangen, spinnen en ook geintroduceerde beesten als waterbuffels, dingo's en wilde katten en nog vele anderen, maar deze bovenstaanden heb ik allemaal met eigen ogen kunnen zien). Ik heb er van genoten, op 1 (eigenlijk niet klein) ding na. Op de eerste dag ging mijn fototoestel kapot (dacht ik), dus ik heb de rest van de trip geen foto's meer kunnen maken, maar wel afgesproken met een ander NL meisje dat zij haar foto's naar mij zou opsturen. Wat bleek toen ik vanmorgen naar de fotozaak ging? Mijn toestel was niet kapot maar er was iets mis met het rolletje, gevolg: AL mijn foto's van Ayers Rock / The Olga's, Alice Springs->Darwin en Kakadu National Park mislukt!!!! Ik ben er echt ziek van. OK, ik heb er nog steeds van genoten, maar het is echt zo @$&*()!!!! Een geluk(je) bij een ongeluk, op al deze trips heb ik wel met een paar mensen e-mail adressen uitgewisseld en deze mensen hebben ook wat foto's waar ik met mijn gezicht opsta, dus heb ik hen ge-emaild om alsjeblieft hun foto's ook naar mij op te sturen.....
Verdere plannen: Ik ga richting het westen, naar Broome, waar ik over een paar dagen zal zijn en dan vlieg ik naar Perth en ga ik de omgeving daar bekijken en dan zie ik wel weer verder....! Groeten uit een heet en vochtig Darwin
Joost
juni 1999
Morgen ga ik naar huis toe!! Ja echt, na bijna 11 maanden in Australie geweest te zijn wordt het nu toch echt tijd om in het vliegtuig richting Schiphol te stappen. Ik zal echter eerst nog een paar dagen naar Singapore, mijn eerste plan (Bali) heb ik weten te veranderen, omdat je het toch maar nooit weet met die situatie daar. Op 16 juni 's ochtends zal ik dus voor het eerst sinds 20 juli 1998 weer voet op Nederlandse bodem zetten! Hoe leuk Australie ook is geweest, ik heb toch wel weer erg zin om terug te gaan. Bedankt voor alle emails die ik dit jaar heb gekregen en see you soon terug in Nederland!! Have fun, voor iedereen die nog in Australie zit! Groeten uit Perth,>/BLOCKQUOTE> Joost.