Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!
My One True Love Found Through The Internet!!!


Pagina 2 van Deel 1 van mijn verhaal!

Michael en ik kenden mekaar nu al bijna 2 maanden via e-mails, uitwisseling van foto’s en na een maand kwamen dan de telefoontjes. We belden enkele keren per week en onze e-mails werden ook langer en intenser. Het is ongelofelijk dat Michael en ik op deze manier verliefd geworden zijn. Onze gevoelens werden sterker en sterken en dat uitte zich in onze e-mails en telefoon gesprekken. Ergens in november hadden Michael en ik een vrij serieus telefoongesprek over hoe sterk onze gevoelens voor mekaar waren. We konden allebei niet geloven dat we via e-mail en telefoontjes zo verliefd geworden waren.

We spraken over hoedat we wegdroomden bij de gedachte om elkaar in het echt eens te kunnen knuffelen, of om in mekaars ogen te kunnen wegdromen en om elkaar te kunnen kussen. Sinds we het hier over hadden, wou Michael een voorstelling doen...ik was erg benieuwd wat hij te vertellen had! Hij vond dat onze relatie een stapje verder mocht gaan en begon mij te vertellen wat hij in zijn gedachte had. Hij vertelde me dat hij nog 3 weken verlof moest nemen dit jaar en vroeg zich af of hij die 3 weken in Belgie mocht komen doorbrengen. Hij wou graag komen zien op wie hij verliefd geworden was en of deze relatie ook in persoon zo goed zou zijn? Mijn hart stond stil en ik wist niet wat ik moest zeggen! Ik kreeg een warm en zalig gevoel over me en tegelijkertijd voelde ik me super gelukkig! Ik was zo gevleid dat hij mij wou komen bezoeken en 3 weken met mij wou doorbrengen! Natuurlijk mocht hij mij komen bezoeken, ik zou niets liever willen! Ik was er helemaal ondersteboven van en zo blij! Michael ging rondkijken voor een vlucht en zou me dan laten weten wanneer hij zou kunnen komen. Ik liep met mijn hoofd in de wolken en kon niet geloven dat de kans erin zat om hem in levende lijven te zijn!

Enkele dagen daarna belde hij me op om te zeggen dat hij zijn vlucht had geboekt en dat hij ging komen van de 4de december 1999 tot de 21ste december 1999. Het enige dat ik voor hem moest doen was hem een mooi hotelletje vinden dat niet te ver van mij was. Hij wou dan ook weten hoe hij van de luchthaven tot bij ons zou kunnen geraken, maar daar zouden we wel voor zorgen! We zouden hem gaan oppikken, dat zou allemaal geen probleem zijn. Mijn ouders hadden dit allemaal natuurlijk ook gevolgd en waren heel blij voor mij! Ze hadden zelfs voorgesteld dat Michael bij ons kon blijven (ik woonde nog bij mijn ouders). Ik was verrast en heel gelukkig tegelijkertijd, ik kon niet geloven dat dit allemaal ging gebeuren.


Een ding was wel minder, ik moest werken tijdens die 3 weken dat Michael hier was! Michael wist daarvan en wou toch komen, hij stelde voor dat ik hem dan toch een hotel zou zoeken. Mijn ouders zijn niet echt goed met Engels en het zou eigenlijk nogal raar zijn voor hen als Michael bij hun bleef als ik werken was. En voor Michael zou het ook maar raar zijn als hij de hele dag met mijn ouders moest doorbreng! Dus we hadden besloten dat hij beter in een hotel verbleef in Genk kortbij het centrum, zodat hij af en toe eens naar de winkels kon gaan enzo. Tja, ik was pas afgestudeerd als verpleegkundige in september 1999 (ik had een herexamen en wist mijn uitslag niet tot en met de 1ste september).

Ik ben dan beginnen te werken als verpleegster in het Salvator Ziekenhuis in Hasselt, ze hadden mij daar een contract gegeven van 6 maanden. En na die 6 maanden zou ik nog een contract krijgen van 6 maanden. Als je pas afgestudeerd bent en begint te werken kan je niet onmiddelijk vakantie nemen. Dus daarmee dat ik moest werken wanneer Michael mij kwam bezoeken. Hij wist dit allemaal, maar dat stopte hem niet om te komen! Ik had hier en daar wel een dag vrij zodat we toch wat konden doen en bezichtigen. Ik zou er voor zorgen dat ik al mijn vrije tijd aan hem zou besteden! Ik keek zo naar zijn aankomst uit...je kan het je niet inbeelden. Ik wist echt niet wat ik er van moest verwachten...vanalle vragen gingen door mijn hoofd!

Hoe zou het zijn om Michael in zijn ogen te kunnen kijken, hem te kunnen knuffelen, zijn hand vast te houden, enzovoort? Pffff, het waren dagen om gek van te worden...ik wist geen blijf meer met mezelf. Ik was vol hoop dat het goed zou gaan, maar tegelijkertijd had ik die schrik dat het helemaal niet goed zou lopen! Na een paar slapeloze nachten was de dag aangebroken dat we Michael zouden gaan ophalen aan de luchthaven. Ik had de juiste vluchtnummers en uren, dus we konden vertrekken. Er gingen zoveel verschillende gedachten door mij heen, zoveel emoties en zoveel gevoelens. Ik was nerveus, blij, angstig, opgewonden, wispelturig en weet ik veel wat ik nog allemaal voelde! Het was een mengelmoes van gevoelens die ik niet goed kan beschrijven. Voor de rest van het verhaal klik hier beneden voor het volgende deel!

Voor de rest van mijn verhaal ---> KLIK HIER --->



Terug naar Hoofd Menu, KLIK HIER!