 |
Bütün bitkilerin anası olan Aphrodite'in Adonis adında
bir oğlu daha vardı. Yunanlılar Aphrodite'in oğlunu bizi çarçabuk terk
eden çiçekli ve neşeli ilk baharın sembolü olarak kalbul ederlerdi. Adonis
saklandığı ağacın kabuklarını yarark çıktığı zaman güzel günler başlıyor,
çiçekler açıyor, ilbahar başlıyordu. Onun hayatı tıpkı çiçekler gibi sınırlıydı,
bir kaç gün sürüyordu. Çünkü Adonis açılıp güldüğü, gençliğin en güzel
ve parlak çağına ulaştığı gün ölüyordu. Bu zaman yaz mevsiminin sonuna
denk geliyordu. Yani sonbaharın çiçeklerin solduğu, yaprakların sarardığı
dünyaya hüzünlü bir havanın hakim olduğu mevsimn. İşte bu mevsimde Adonis
dünyamızı terk ediyor görünmez bir aleme giriyordu.
Böyle bir mevsim de Adonis yaban domuzunu kovalarken hiç beklemediği
bir anda yaban domzu birden bire geri dönmüş ve ona saldırmıştı. Aphrodite
oğlunun geçirdiği kazayı haber alır almaz Olympos'tan aşağı inmişti, ancak
yanına vardığında oğlu çoktan ölmüştü. Aphrodite ağlayarak oğluna sarıldı.
Adonis'in ölümüyle Aphrodite'in yanı sıra periler ve bir çoktanrıça göz
yaşı döktüler, yas tuttular. O günden sonra Adonis'in öldüğü gün'ün anısına
Adonis'I sevenler yas tutmaya başladılar..taki doğduğu güne kadar. Bu yüzden,
neşeli ve rengarenk geçen ilk bahar ve yaz mevsiminden sonra kasvetli ve
hüzünlü sonbahar ve kış gelir. Bu mevsimler Aphrodite ve perilerin Adonis'in
yasını tuttukları dönemdir.
|
|
|