Ayrılık Sevdaya Dahil
Acilmis sarmasik gulleri kokulariyla
baygin
En gorkemli saatinde yildiz alacasinin
Gizli bir yilan gibi yuvarlanmis
icimde kader
Uzak bir telefonda aglayan yagmurlu
genc kadin
Ruzgar uzak karanliklara surmus
yildizlari
Mor kivilcimlar geciyor daginik
yalnizligimdan
Onu cok ariyorum onu cok ariyorum
Heryerimde vucudumun agir yanik
sizilari
Bir yerlere yildirim dusuyorum
Ayriligimizi hisettigim an demirler
eriyor hirsimdan
Ay isigina batmis karabiber agaclari
gumus tozu
Gecenin irmaginda yuzuyor zambaklar
yaseminler unutulmus
Tedirgin gulumser
Cunku ayrilik da sevdaya dahil
cunku ayrilanlar hala sevgili
Hic bir ani tek basina yasayamazlar
Her an otekisiyle birlikte hersey
onunla ilgili
Telasli karanlikta yumusak yarasalar
Gittikce genisliyen yakilmis ot
kokusu
Yildizlar inanilmiyacak bir irilikte
Yansimalar tutmus butun sahili
Cunku ayrilmanin da vahsi bir
tadi var
Oyle vahsi bir tad ki dayanilir
gibi degil
Cunku ayriliklar da sevdaya dahil
Cunku ayrilanlar hala sevgili
Yanlizlik hizla alcalan bulutlar
karanlik bir agirlik
Hava agir toprak agir yaprak agir
Su tozlari yagiyor ustumuze
Ozgurlugumuz yoksa yalnizligimiz
midir
Eflatuna calar puslu lacivert
bir sis kusatti ormani
Karanlik coktu denize
Yanlizlik cakmak tasi gibi sert
elmas gibi keskin
Ne yanina donsen bir yerin kesilir
fena kan kaybedersin
Kapini bir calan olmadi mi hele
elini bir tutan
Bilekleri bembeyaz kugu boynu
parmaklari uzun ve ince
Simsicak bakislari suc ortagi
kacamak gulusleri gizlice
Yalnizlarin en buyuk sorunu tek
basina ozgurluk ne ise yarayacak
Bir turlu cozemedikleri bu olu
bir gezegenin soguk tenhaligina
Benzemesin diye ozgurluk mutlaka
paylasilacak suc ortagi bir
sevgiliyle
Sanmistik ki ikimiz yeryuzunde
ancak birbirimiz icin variz
Ikimiz sanmistik ki tek kisilik
bir yalnizliga bile rahatca sigariz
Hic yanilmamisiz her an dusup
dusup kristal bir bardak gibi
Tuz parca kirilsak da hala icimizde
o yanardag agzi
Hala kipkizil gulumseyen sanki
atesten bir tebessum zehir
zemberek ASKIMIZ
ATTILA ILHAN
g e
r i
|