Beyoğlu'nda gezinen tramvay Kürt'tür
deniz görünemz çünkü penceresinden
insanların öldürüldüğü dağlarda
inanıyorum yine de
dikkat ceylan çıkabilir uyarısına
bir orman yolundan geçerken

Şavaş ki ülkemde
bütün bardakları kırılan
birer sürahi gibi
çocukların gözyaşalrıyla bekleyen
nice anneler bırakmaktadır
penere önlerinde

Tutuşunca Madımak Oteli'nin perdesi
bir kez daha kundaklandı umdumuz
yürümeyi öğreteceğiz ona
sonra yeniden koşmasını
masal olmadığını söylüyor güzel günlerin
Sıvas sokaklarında doğuran kül kedisi

Denize doğru inen bir sokaktır ülkem
düz değildir taşları
ayakakabilarını bağlamadan
peşinde koşarken bir martının
ipe takılıp düşer
özgürlün eve avluya sığmaz çocukları

Başımızdaki şapka bireysel
şemsiye sosyalist yanımızdır
ve tek şartı
ters dönen bir şemsiyeyi düzeltmenin 
zor da olsa yürümektir
rüzgara karşı

g e r i