Bir gun demek ne kadar hazin
Anilarla dolu gecen yillara!...
Bakip da ardinda kalan yollara;
Geri donememek tek bir an icin!

Buyuttugun artik umutlar degil,
Simdi tek gercek var; caresizligin.
Bak! Fircan kirilmis, bombos tuvalin
Ne biraz renk kalmis, ne de bir sekil

Silinmis o portre, goremezsin ki!
Daha yakindan bak dilersen, egil;
Hani o maviler? Hani o sekil?
Ucup gitmis mi ne? Hani o sevgi?

Nerde o dostluklar? Guzel yalanlar?
Bu kalp neden degil eskisi gibi?
Bir baska dunyada bulursun belki,
Gecer de aradan nice zamanlar...

O yer umutlarin sondugu yerdir,
O yerde zavalli butun insanlar!
Sairler, bilginler ve kahramanlar
O yerden huzunle gectiler bir bir 

Arindilar sahte, yalan ne varsa
Sonunda denize ulastnehir;
Ne bir beste kaldi, artik ne siir!
Bitti aldanislar, bitti her tasa...

Nice sevenleri aldi o deniz;
Yine uygulandi en eski yasa;
Uzak bir sevgilden her ne kalmissa;
Unutuldu. Ve duruldu kalbimiz.

Yillar gecti... Neden sonra anladik:
Yuce olan, bagislayan tek biziz!
Her kadehte kalan tortu sevgimiz,
Her yerde o gunes, hep o aydinlik...

UMIT YASAR
 

     Geri