Denize düşen 
bir oyuncaktır Kız Kulesi
soruyorum berber koltuğundan
iki ayna arasında 
akıp giden görüntüme
şair olanımız hangisi

Pencere tüllerine 
gelinlik diye sarılan
o küçük kız nerede şimdi 
gemim battı çoktan
denize inen tüm flikalarıma
erkekler bindi

Duvardaki yangın düğmesini
örten cam parçasıyım
kurtuluşun olacaksa
hiç düşünme
ayakkabının topuğu ile kır beni

İnanmıyorum uzaylılara
duymalıyım birilerinden
yıldızlardan nasıl
görünürdü diye
mahallemizdeki yazlık
sinema

Öğrendim saat kulelerini
kibrit kutularından
bağışla beni 
iki dünya savaşının
yaşandığı yüzyılda
nüfus cüzdanımdaki 62'den
yaptığım tavşan

            g e r i