In wezen zijn we automatische denkers. We denken in feite niet, we herinneren alleen. Als er gevraagd wordt naar je mening omtrent een bepaald onderwerp, ga je meteen na wat je er gisteren van vond, of verleden maand, verleden jaar. Je denkt helemaal niet. Je herinnert. Je herziet je mening nooit. Je stelt jezelf niet de vraag: wat vind ik er vandaag van? Daarom ben je vandaag dezelfde mening toegedaan als gisteren en dat zal ook je mening zijn van morgen en met een beetje ongeluk je hele leven. Je denkt dat je denkt. Het is niet waar. Je herinnert. Je denken is een fabriek geworden waar niks anders meer geproduceerd wordt dan steeds hetzelfde. Alles volgens de regels van jouw gebruiksaanwijzing, veelal ingegeven door opvoeding. Opvoeding onderdrukt altijd, want het bind jou aan regels en als je die verbreekt, doe je het verkeerd. Je kunt je dus onmogelijk vormen, je bent al gevormd en je neemt er genoegen mee. Als een zee die opeens niet meer stroomt, zonder golven. Je zou er raar van opkijken, maar bij jezelf vind je het heel normaal. Je bent er aan gewend, maar het is niet je natuurlijke staat van zijn. Als je je mening herziet, wordt je slappe knieën verweten. Je mag gewoonweg niet veranderen. Feit is echter dat je lichaam elke seconde verandert. Zou je bewustzijn dan niet mogen veranderen? Wie bepaalt trouwens wat wel en niet mag? Jijzelf lijkt me. Maar je zult eerst je fabriek moeten sluiten waar gedachten kant en klaar aan de lopende band worden geproduceerd. Jij bent de schepper van je leven. Anderen maakten een fabriek voor jou, jij ging er in mee, iedereen doet dat. Maar het vervuilt je denken, het verstomt je mening en het verstikt je als je probeert te ademen. Je hebt niet eens in de gaten hoe het werkt. Jij bent niet de baas in de fabriek, de fabriek overheerst jou. Je weet het niet eens. Je stond er niet bij stil. Ik vergeet het soms ook, maar steeds minder. Daarom zie ik ook steeds beter hoe anderen gevangen zitten in hun rotsvast denken, hun eerbare standvastigheid. Over politici zullen we het maar helemaal niet hebben. Zij verzieken niet alleen hun eigen creativiteit, maar zijn er ook nog op uit om jou hetzelfde te laten denken. Er wordt op talloze manieren voor jou gedacht. Je hoeft alleen maar een mening te kiezen, ze liggen op een presenteerblaadje klaar. Het is makkelijk en goedkoop. Je wordt zelf makkelijk en goedkoop. Anderzijds, hoeft het ook niet moeilijk en ingewikkeld te zijn. Jij kiest wat het wordt. Maar je kiest pas op het moment dat je bewust een keuze maakt die nu, op dit moment, bij je past. Tot die tijd blijft je denken herinneren.
