taken from Montague Summers, The History of Witchcraft and Demonology (1926)
Et initiati sunt Beelphegor: et comederunt sacrificia mortuorum.
Et immolaverunt filios suos, et filias suas daemoniis.
Et effuderunt sanguinem innocentem.
Et fornicati sunt in adinventionibus suis.
PSALM CV
Tacitus, Annales, II, 32. More prisco. "Ut eum infelici arbori alligatum uirgis caedi, et postremo securi percuti iuberent."
Uanissimus [Priscillianus] et plus iusto inflatior profanarum rerum scientia: quin et magicas artes ab adolescentia cum exercuisse creditum est. Sulpicius Severus, II, 47.
Quarum verum rex uester, qui non rex sed tyrannus dicendus est, suadente diabolo, caput et causa est, qui omnem aetatem suam flagitiis et facinoribus polluit. Labbe, Sacrosancta concilia, xol. X. col. 72.
Sane... prouinciali ordinis praedicatorum in eodem regno dedimus in mandatis, ut aliquibus fratribus suis aptis ad hoc, inquisitionem contra illos commiteret in regno prefato... fraternitate tue... mandamus quatenis... per alios qui ad hoc idonei uidebuntur, festines... procedere in inquisitionis negotio et ad dominicum certamen accingi. Ripoll et Bremond, Bullarium ordinis S. Dominici I, p. 80 (8 vols. Romae, 1737, sqq.).
Fratres... qui ad praedicandum crucem uel inquirendum contra prauitatem haereticam... sunt deputati. Wadding. Annales Minorum. ed. Secunda. 24 vols. Romae, 1732, III, 144.
Extra ciuitatis educti muros in quodam tuguriolo copioso igne accenso...cremati sunt. Gesta synodi Aurelianensis. Arnould. L’Inquisition. Paris, 1869. VI, p. 46.
Sed antequam ad conflictum ueniamus, de cibo illo, qui coelestis ab illis dicebatur, quali arte conficiebatur, nescientibus demonstrare curabo. Congregabantur si quidem certis noctibus in domo denominata, singuli lucernas tenentes in manibus, ad instar litaniae demonum nomina declamabant, donec subito Daemonum in similitudine cuiuslibet bestiolae inter eos uiderent descendere. Qui statim, ut uisibilis ille uidebatur uisio, omnibus extinctis luminaribus, quamprimum quisque poterat, mulierem, quae ad manum sibi ueniebat, ad abutendum arripiebat, sine peccati respectu, et utrum mater, aut soror, aut monacha haberetur, pro sanctitate et religione eius concubitus ab illis aestimabatur; ex quo spurcissimo concubitu infans generatus, octaua die im medio eorum copioso igne accenso probabatur per ignem more antiquorum Paganorum; et sic in igne cremabatur. Cuius cinis tanta ueneratione colligebatur atque custodiebatur, ut Christiana religiositas Corpus Christi custodire solet, aegris dandum de hoc saeculo exituris ad uiaticum. Inerat enim tanta uis diabolicae fraudis in ipso cinere ut quicumque de praefata haeresi imbutus fuisset et de eodem cinere quamuis sumendo parum praelibauisset, uix unquam postea de eadem haeresi gressum mentis ad uiam ueritatis dirigere ualeret. De qua re parum dixisse sufficiat, ut Christicolae caueant se ad hoc nefario opere, non ut studeant sectando imitari. Schmidt. Histoire et doctrine des Cathares ou Albigeois. Paris, 1849. I, p. 31.
Iubemus namque, auctores quidem et principes, una cum abominandis scripturis eorum seueriori poenia subiici, ita ut flammeis ignibus exurantur. Baronius, 287, 4.
Scio multos [Proconsules] et ad bestias damnasse sacrilegos, nonnullos etiam uiuos exussisse. Lex Romana Visigothorum nouella, XLVIII, tit. XIII, c. 6 – 7.
Plures etiam per Italiam tunc huius pestiferi dogmatis sunt reperti, qui aut gladiis, aut incendiis perierunt.
Erat quidem ille sceleratissimus et christianae fidei et totius religionis inimicus in tantum ut obsequium episcoporum et sacerdotum nihil esse diceret, et sacrosancti corporiset sanguinis Domini J.C. perceptionem ad salutem perpetuam prodesse denegeret. Vita Noberti archiepiscopi Magdeburgensis, Vita A. Monument. Germ. Scriptores, vol. XII. p. 690, ed. G. A. Pertz. Hannover, Berlin.
Immo uere ipse angelus Sathanae declamabat ecclesias Dei lupinaria esse reputanda. Nihil esse, quod sacerdotum officio in mensa dominica conficeretur; pollutiones, non sacramenta nominanda. Lettres de chanoines d’Utrecht au nom de leur diocese a Frederic, archeveque de Colonge. Apud Fredericq, vol. 1, n. 11.
Talibus nequitiae successibus miscro homini tanta sceleris accessit audacia, ut etiam se Deum diceret, asserens, quia, si Christus ideo Deus est, quia Spiritum Sanctum habuisset, se non inferius nec dissimilius Deum, quia plenitudinem Spiritus Sancti accepisset. Idem.
Qui tandem post multos errores et caedes, dum nauigaret, a quodam presbytero percussus in cerebro occubuit. Sigiberti continuatio. Apud Monument. Germ. Scriptores. T. VI, p. 449.
Nunc videndum est an daemones praescentiam habeant futurorum et secretorum, ita ut ex eorum reuelatione possit homo prognosticare et occulta cognoscere?… Prima conclusio: Futura, si in seipsis considerentur, anullo praeterquam a solo Deo cognosci possunt. De Maleficis, Pierre Binsfeld, 1589.
Astucia, sapientia, acumine longe superant homines, et longius progrediuntur ratiocinando. Simon Maiolo, Dies caniculares.
Primo, ineunt pactum expressum cum Daemone aut alio Mago seu Malefico uicem Daemonis gerente, et testibus praesentibus de seruitio diabolico suscipiendo: Demon vero uice uersa honores, diuitias, et carnales delectationes illis pollicetur. Guazzo, Compendium Maleficarum, Liber 1.7.
[Sagae seu Malefici] sigillantur a Daemone aliquo charactere, maxime ii de quorum constantia dubitat. Character vero non est semper eiusdem formae, aut figurae: aliquando enim est simile lepori, aliquando pedi bufonis, aliquando araneae, uel catello, uel gliri; imprimitur autem, on locis corporis magis occultis: uiris quidemaliquando sub palpebris, aliquando sub axillis, sub labiis, aut humeris, aut sede ima, aut alibi: mulieribus autem plerumque in mammis, seu locis muliebribus. Porro sigillum, quo talia signa imprimuntur, est unguis Diaboli. De Daemonialitate, Ludovico Maria Sinistrari.
Diabolus enim et alii daemones a Deo quidem natura creati sunt boni, sed ipsi per se facti sunt mali.
... id agens ne quis Romae deus nisi Heliogabalus coleretur... Nec Romanas tantum extinguere uoluit religiones, sed per orbem terrae unum studens ut Heliogabalus deus unus ubique coleretur. Aelius Lampridius, Antoninus Heliogabalus, 3; 6.
Potest diabolus eludere sensus et facere ut appareat caput abcisum, De Religione, 1.2, c.16, n.13, t.13, c. 578
Subscriptio autem saepissime peragitur proprio sanguine... Sic Augustae referebat Joseph Egmund Schultz, se anno 1671. d. 15 Maji sanguine proprio tinctum manuscriptum, in membrana, nomino picto, obuolutoque muccinio, in media nocte, cum hora undecima et duodecima agebatur, in compitum iecisse, atque pactum sic corroborasse... Sic de infausto illo Fausto Widmannus refert, proprio sanguine ex leuiter uulnerato pollice emisso illum se totum diaboli adscripsisse, Deoque repudium misisse. De Sagis, Christian Stridtheckh, Lipsiae, 1691, XXII.
Gotz. De subscriptionibus sanguine humano firmatis, Lubeck, 1724. Scheible, Die Sage vom Faust, Stuttgart, 1847.
Ne foedora quidem incruenta sunt: sauciant se, qui paciscuntur, exemtumque sanguinem, ubi permiscuere, degustant. Id putant mansurae fidei pignus certissimum.
...uel quia Deus non permittit, uel propter alias rationes nobis occultas. De Superstitione, VIII, i. 13.
Tunc autem propria culpa diuinationis iam commissa est ab homine, etiamsi effectus desideratus non fuerit subsecutus, ibid.
Theologia moralis, 1.iii, n. 28. Monendi sunt se teneri. 1. Pactum expressum, si quod habent cum daemone, aut commercium abiurare et dissoluere; 2. Libros suos, schedas, ligaturas, aliaque instrumenta artis comburere; 3. Comburere chirographum, si habeat, si iuro solus daemon id habeat, non necessario cogendus est ut reddat, quia pactum sufficienter soluitur per poenitentiam; 4. Damna illata resarcire.
Delrio. Disquisitiones magicae. L.v.sect. 4.t.2. Non eadem est forma signi; aliquando est simile leporis vestigio, aliquando bufonis pedi, aliquando araneae, uel catello, uel gliri.
Fascinum: Penis fictitius ex corio, aut pannis lineis uel sericis, quibus mulieres uirum mentiebantur. Antiquissima libido, lesbiis et milesiis feminis praesertim usitatissima. Fascinis illis abutebantur meretrices in tardos ascensores, Glosssarium Eroticum Linguae Latinae.
scorteum fascinum: Rubrum penem coriaceum ut Suidas excertim tradit uoce φαλλοι, Confecti et ex uaria materia uarios in usus olim phalli ex ligno, ficu potissimum qui ficulnei saepius adpellati, ex ebore, ex auro, ex serico, et ex lineo panno, quibus Lesbiae tribades abutebantur.
Placet Priape? Qui sub arboris coma
Soles sacrum reuincte pampino caput
Ruber sedere cum rubente fascino.
«Fecisti quod quaedam mulieres facere solent, ut facere quoddam molimen aut mechinamentum in modum uirilis membri, ad mensuram tuae uoluptatis, et illud loco uerendorum tuorum, aut alterius, cum aliquibus ligaturis colligares, et fornicationem faceres cum aliis mulierculis, uel aliae eodem instrumento, siue alio, tecum? Si fecisti, quinque annos per legitimas ferias poeniteas».
«Fecisti quod quaedam mulieres facere solent, ut iam supra dicto molimine uel alio aliquo machinamento, tu ipsa in te solam faceres fornicationem? Si fecisti, unum annum per legitimas ferias poeniteas».
«Mulier qualicumque molimine aut per seipsum aut cum altera fornicans, tres annos poeniteat; unum ex his in pane et aqua».
«Cum sanctimoniali per machinam fornicans annos septem poeniteat; duos ex his in pane et aqua».
«Mulia qualicumque molimine aut seipsam polluens, aut cum altera fornicans, quatuor annos. Sanctimonialis femina cum sanctimoniali per machinamentum polluta, septem annos».
Spondent quod... ad conuentus nocturnos diligenter accedent.
Praestant Daemoni... iuramentum super circulo in terram sculpto fortassequia cum circulos sit Symbolum Divinitatis, et terra scabellum Dei sic certe uellet eos credere se esse Dominum coeli et terrae. Guazzo. Compendium. «uellet eos credere eum esset».
Esse eorum (qui usialiter incubi uel succubi nominantur) et concupiscentiam eorum libidinosam, necnon et generationem ab eis esse famosam atque credibilem fecerunt testimonia uirorum et mulierem qui illusiones ipsorum, molestiasque et improbitates, necnon et uiolentias libidinis ipsorum, se passos fuisse testificati sunt et adhuc asserunt. De Universitate, Secunda pars, III, 25.
Si tamen ex coitu daemonum aliqui interdum nascuntur, hoc non est per semen ab eis decisum, aut a corporibus assumptis; sed per semen alicuius hominis ad hoc acceptum, ut pote quod idem daemon qui est succubus ad uirum, fiat incubus ad mulierem. Summa. Pars Prima. Quaestio 1, a 3, at 6.
Succumbunt uiris in specie mulieris, et ex eis semen pollutionis suscipiunt, et quadam sagacitate ipsum in sua uirtute custodiunt, et postmodum, Deo permittente, fiunt incubi et in uasa mulierum transfundunt. Sententiarum, Liber II, d.viii, Pars Prima, a. 3, q. 1.
Docet S. Thomas... et consentiunt communiter reliqui theologi... Ratio huius sententiae est quia tota illa actio non excedit potestatem naturalem daemonis, usus autem talis potestatis est ualde conformis prauae uluntati daemonis, et iuste a Deo permitti potest propter aliquorum hominum peccata. Ergo non potest cum fundamento negari, et ideo non immerito dixit Augustinus, cum de illo usu multis experientiis et testimoniis constet, non sine impudentia negari. De Angelis, l.iv.c.38, nn. 10, 11.
Negant aliqui, credentes impossible esse quod daemones actum carnalem cum hominibus exercere ualent. Sed tenanda est ut omnino certa contraria sententia. Theologia Moralis. Tr.xxi. c.11, p. 10, nn. 180, 181.
Idem daemon qui est succubus ad uirum potest fieri incubus ad mulierem Summa S. Thomas hodiernis Academiarum moribus accomdata, 19, Liege, 1746 – 1751.
De Seruorum Dei Beatificatione, Romae, MDCCXC, Cura Aloysii Salvioni. T.VII, p. 30 – 33.
Quae leguntur de Daemonibus incubis et succubis... Quamuis enim praedicti concubitus communiter admittantur, sed generatis a nonnullus excludetur... alii, tamen, tum concubitum, tum generationem fieri posse, et factam fuisse existimauerunt, modo quodam nouo et inusitate, et hominibus incognito.
Quidam hos daemones incubos uel succubos dari negarunt; sed communiter id affirmant auctores.
Ad bestialitatem autem reuocatur peccatum eum daemone succubo, uel incubo; cui peccato superadditur malitia contra religionem; et praeterea etiam sodomiae, adulterii, uel incestus, si affectu uiri, uel mulieris, sodomitico, adulterino uel incestuoso cum daemone coeat. Lib. III, Tract iv.c. 2. Dubium 3.
Bene ait Busembaum quod congressus cum daemone redicitur ad peccatum bestialitatis. Hermann Busembaum. 1600 – 1668.
Theologia moralis decalogalis et sacramentalis. Venice, 1731.
Praeter autem crimen bestialitatis accedit scelus superstitionis. An autem, qui coit cum daemone apparente in forma conjugatae, monialis, aut consanguiniae, peccat semper affective peccato adulterii, sacrilegii, aut incestus? Uidetur uniuerse affirmare Busembaum cum aliis ut supra.
Omnes theologi loquuntur de congressu cum daemone in forma uiri, mulieres, aut alicuius bestiae apparente, uel ut praesente per imaginationem repraesentato, dicuntque tale peccatum ad genus bestialitatis reuocandum esse, et specialem habere malitiam in confessione declarandam, scilicet superstitionem in pacto cum daemone consistentem. In hoc igitur scelere duae necessario reperiuntur malitiae, una contra castitatem, et altera contra uirtutem religionis. Si quis ad daemonem sub specie uiri apparentem affectu sodomitico accedat, tertia est species peccati, ut patet. Item si sub specie consanguineae aut mulieres conjugatae fingatur apparere, adest species incestus uel adulterii; si sub specie bestiae, adest bestialitas.
Quaeri potest utrum daemon per turpem concubitum possit uiolenter opprimere marem uel feminam cuius obsessio permissa sit ob finem perfectionis et contemplationis acquirendae. Ut autem uera a falsis separemus, sciendum est quod daemones (incubi et succubi, quidquid dicant increduli) uere dantur: immo hoc iuxta doctrinam Augustini (lib. 15, de Ciuit. Dei, cap. 23) sine aliqua impudentia negari nequit:...Hoc idem asserit D.Thomas, aliique communiter. Hic uero, qui talia patiuntur, sunt peccatores qui uel daemones ad hos nefandos concubitus inuitant, uel daemonibus turpia haec facinora intentantibus ultro assentiuntur. Quod autem hi allique praui homines possint per uiolentiam a daemone opprimi non dubitamus:...et ego ipse plures inueni qui quamuis de admissis sceleribus dolerent; et hoc nefarium diaboli commercium exsecrarentur, tamen illud pati cogebantur inuiti. D. Schram. Theologia Mystica, I, 233, Scholium 3, p. 408, Paris, 1848.
Congressus hos daemonum cum utriusque sexus hominibus negare, ita temerarium est, ut necessarium ait simul conuellas et sanctissimorum et grauissimorum hominum grauissimas sententias, et humanis sensibus bellum indicas, et te ignorare fatearis quanta sit illorum spirituum in haec corpora uis utque potestas. C.X. n. 3
Placuit enim affirmatio axiomatis adeo multis, ut uerendum sit ne pertinaciae et audaciae sit ab eis discedere; communis namque haec est sententia Patrum, theologorum et philosophorum doctiorum, et omnium fere saeculorum atque nationum experientia comprobata. Liber II, quaestio 15.
Asserere per incubos et succubos daemones homines interdum procreari in tantum est catholicum, quod eius oppositum asserere est nedum dictis Sanctorum, sed et traditioni sacrae Scripturae contrarium. Pars prima, quaestio 3
Causa autem quare daemones se incubos faciunt uel succubos esse uidetur, ut per luxuriae uitium hominis utramque naturam laedant, corporis uidelicet et animae, qua in laesione praecipue delectari uidentur.
Daemon in forma succubi se transformat, et habet coitum cum uiro...; accedit ad mulierem in forma scilicet uiri... Ita firmant communiter Theologi.
Certissima experientia saepe cognitum est foeminas etiam inuitas a daemonibus fuisse compressas. De justa haereticorum punitione, Lib. I c. xviii. Salamanca, 1547.
Haec est indubitata ueritas quam non solum experientia certissima comprobat, sed etiam antiquitas confirmat, quidquid quidam medici et iurisperiti opinentur. Conclusio quinta.
Affirmatiuam sententiam tam multi et graues tuentur auctores, ut sine pertinaciae nota ab illa discedi non posse uidatur.
Sane ad nostrum, non sine ingenti molestia, peruenit auditum quod... complures utriusque sexus personae, propriae salutis immemores et a fide catholica deuiantes, cum daemonibus incubis et succubis abuti.
Hunc igitur terrorem animi, tenebrasque necessest
Non radii solis, neque lucida tela diei
Discutiant, sed naturae species ratioque. (I, 147 – 149)
Priapi lignei in honorem Bacchi.
Locus in diuersis regionibus est diuersus; plerumque autem comitia in syluestribus, montanis, uel subterraneis atque ab hominum conuersatione dissitis locis habentur. Mela. Lib. III, cap. 44. montem Atlantem nominat; de Vaulx Magus Stabuleti decollatus, fatebatur 1603, in Hollandia congragationem frequentissimam fuisse in Utraiectinae ditionis aliquo loco. Nobis ab hoc conuentu notus atq. Notatus mons Bructerorum, Meliboeus alias dictus in ducatu Brunswicensi, uulgo der Blocksberg oder Heweberg, Peucero, der Brockersberg, et Tilemanno Stellae, der Vogelsberg, perhibente Ortelio in Thesauro Geographico.
Conuentus, ut plurimum ineuntur uel noctis mediae silentio, quando uiget potestas tenebrarum; uel interdiu meridie, quo sunt qui referant illud Psalmistae notum de daemonio meridiano. Noctes frequentiores, quae feriam tertiam et sextam praecedunt. Delrio. Disquisitiones Magicae, Lib. II, xvi.
Ferant uagantes Daemonas
Laetas tenebras noctium
Gallo canente exterritos
Sparsim timere et credere.
Nocturna lux uiantibus
A nocte noctem segregens,
Praeco diei iam sonat,
Iubarque solis euocat.
Hoc nauta uires colligit,
Pontique mitescunt freta:
Hoc, ipsa petra Ecclesiae,
Canente, culpam diluit.
Surgamus ergo strenue:
Gallus iacentes excitat,
Et somnolentos increpat,
Gallus negantes arguit.
Gallo canente, spes redit,
Aegris salus refunditur,
Mucro latronis conditur,
Lapsis fides reuertitur.
Quando uadunt ad loca propinqua uadunt pedestres mutuo se inuicem inuitantes. De Strigibus, II.
Illud etiam non omittendum quod quaedam sceleratae mulieris retro post Satanam conuersae, daemonum illusoribus et phantasmatibus seductae credunt se et profitentur nocturnis horis cum Diana paganorum dea et innumera multitudine mulierum equitare super quasdam bestias et multa terrarum spatia intempestae noctis silencio pertransire eiusque iussionibus uelut dominae obedire, et certis noctibus ad eius seruitium euocari. Minge. Patres Latini, CXXXII, 352.
Posset daemon eas transferre sine unguento, et facit aliquando; sed unguento manuult uti uariis de causus. Aliquando quia timidiores sunt sagae, ut audeant; uel quia teneriores sunt ad horribilem illum Satanae contactum in corpore assumpto feendum; horum enim unctione sensum obstupefacit et miseris persuadet uim unguento inesse maximam. Alias autem id facit ut sacrosancta a Deo instituta sacramenta inimice adumbret, et per has quasi cerimonias suis orgiis reuerentiae et uenerationis aliquid conciliat. Delrio. Disquisitiones magicae, Lib. II, xvi.
De modo quo localiter transferentur de loco ad locum... Probatur quod possint malefici corporaliter transferri.
An isti Sortilegi et Strigimagae siue Lamiae uere et corporaliter deferantur a daemone uel solum in spiritu? De Sortilegiis, VII.
Sum modo istius secundae opinionis quod deferantur in corpore.
Doctrina multi eorum qui sequunti sunt Lutherum et Melanctonem, tenuerent Sagas ad conuentus accedere animi duntaxat cogitacione, et diabolica illusione interesso, allegantes quod eorum corpora inuenta sunt saepe numero eodem loco iacentia, nec inde mora fuisse, ad hoc illud pertinens quod est in uita D. Germani, de mulierculis conuiuantibus, vt uidebantur, et tame dormierant dormientos. Huiusmodi mulierculas saepe numero decipi certum est, sed semper ita fieri non probatur… Altera, quam uerissimam esse duco, est, nonnunquam uere Sagas transferri a Daemone de loco ad locum, hirco, uel alteri animali fantastico vt plurimum eas simul asportanti corporaliter, et conuentu nefario interesse, et haec sententia est multo communior Theologorum, imo et Iurisconsultorum Italiae, Hispaniae et Germaniae inter Catholicos; hoc idem tenent alii quam plurimi. Turrescremata super Grillandum (De haereticis et sortilegiis, Lugduni, 1536), Remigius (Nicolas Remy. De la demonolatrie), Petrus Damianus (Epistolarum, IV, 17), Siluester Abulensis, Caietanus (Tommaso de Vio Gaetani, 1469 – 1534, Alphonsus a Castro (Alfonso de Castro. (1495 – 1558)), Sixtus Senensis (Sisto da Siena. Bibliotheca Sancta… Liber V, Frankofurti, 1575), Crespetus (Per Crespet. Deux livres de la haine de Satan et des malins esprits contre l’homme, Paris, 1590), Spineus (Bartholomeo Spina. De lamiis. De strigibus, 1584. Apologiae tres aduersus Joannem Franciscum Ponzinibium Jurisperitum, 1525), (Dedamiis, 1584), contra Ponzinubium, Anasias (Giovanni Lorenzo Anania. De natura daemonum. Libri iiii. Venetia, 1581), et alii quam plurimi, quos breuitatis gratio omitto. Per Fratrem Franciscum Mariam Guaccium Ord. S. Ambrosii ad Nemus Mediolani compilatum, Milan, Ex Collegii Ambrosiani Typographia, 1626.
De Strigibus, II.
Ad quam congregationem seu ludum praefatae pestiferae personae uadunt corporaliter et uigilantes ac in propriis earum sensibus et quando uadunt ad loca propinqua uadunt pedestres mutuo se inuicem inuitantes. Si autem habent congregari in aliquo loco distanti tunc deferentur a diabolo, et quomodocunque uadant ad dictum locum siue pedibus suis siue adferantur a diabolo ueru est quod realiter et ueraciter et non phatastice, neque illusorii abnegant fide catholicam, adorant diabolum, conculcant crucem, et plura nefandissima opprobria committunt contra sacratissimum Corpus Christi, ac alia plura spurcissima perpetrant cum ipso diabolo eis in specie humana apparenti, et se uiris succubum, mulieribus autem incubum exhibenti.
Solent ad conuentum delatae daemonum conuentus praesidem in solio considentem forma terrifica, ut plurimum hirci uel canis, obuerso ad illum trgo accedentes, adorare... et deinde, homagii quod est indicium, osculari eum in podice (Disquisitionis Magicae, Ch. II, xvi).
Ad signum homagii daemonem podice osculantur (Compendium Maleficarum, I, c. 13).
Deinde quod homagii est indicium (honor est auribus) ab iis ingerenda sunt oscula Daemonis podici (Daemonomagia, Quaeastis x).
Dudum ad audientiam nostram peruenit, quod uenerabilis frater noster G. Conuentrensis et Lichefeldensis episcopus erat in regno Angliae et alibi publice defamatur quod diabolo homagium fecerat et eum fuerat osculatus in tergo eique locutus multotius.
Tum candelis piceis oblatis, vel vmbilico infantili, ad signum homagii eum in podice osculantur, Liber I, xiii.
Sequuntur his choree quas in girum agitant semper tamen ad laevam progrediendo. Compendium Maleficarum, I, xiii.
Tota turba colluuiesque pessima fescenninos in honorem daemonum cantat obscenissimos. Haec cantat Harr, Harr; illa Diabole, Diabole, salta huc, salta illuc; altera lude hic, lude illic; alia Sabaoth, Sabaoth, etc.; immo clamoribus, sibilis, ululatibus, propicinis furit ac debacchatur. Daemonomagia, Quaestio x.
Hi habent mensas appositas et instructas accumbunt et incipiunt conuiuari de cibis quos Daemon suppeditat uel iis quos singuli attulerere, Compendium Maleficarum, I, xiii.
Conuiuant de cibis a se uel a daemone allatis, interdum delicantissimis, et interdum insipidis ex infantibus occisis aut cadaueribus exhumatis, praecedente tamen benedictione mensae tali coetu digna. Salamanticenses, Tr.xxi. c. 11, P. 11, n. 179.
Uinum eorum praeterea instar atri atque insinceri sanguinis in sordido aliquo scipho epulonibus solitum propinari. Nullam fere copiam rerum illic deesse afferunt praeterqua panis et salis. Addit Dominica Isabella apponi etiam humanas carnes. Compendium Maleficarum, I, xiii.
Isti uero qui expressam professionem fecerunt, reddunt etiam expressum cultum adorationis daemoni per solemnia sacrificia, quae ipsi faciunt diabolo, imitantes in omnibus diuinum cultum, cum paramentis, luminaribus, et aliis huiusmodi, ac precibus quibusdam et orationibus quibus instructi sunt, adeo ipsum adorant et collaudant continue, sicut nos uerum Creatorem adoramus. De Sortilegiis, Liber II, c. iii, n. 6.
...quod sacrificia dabant daemonibus in animalibus uiuus, quae diuidebant membratim et offerebant distribuendo in inferne quadruuiis cuidam daemoni qui se facit appellari Artis Filium ex pauperioribus inferni. Dame Alice Kyteler, 1843, p. 1 – 2.
Alludit ad Haruspicis officium, qui exta et viscera inspiciebat. Plinius inquit: Ex ranae rubetae uisceribus; id est, lingua, ossiculo, licne, corde, mira fieri posse constat, sunt enin plurimis medicaminibus referta. Forte intelligit rubetam uel bufonem, indicans se non esse ueneficum, nec rubetarum extis uti ad uenefica. XXXII, 5.
Singula quid memorem, quo pacto altrerna loquentes
Umbrae cum Sagana resonarent triste et acutum.
Balaam fuisse prophetam non Dei, sed diaboli constat... Fuit ipse magus, et daemonis alloquium quaerebat, eumque consulere.
Plerique putant Saulem signum accepisse de terra et de profundo inferni quando Samuelem per incantationes et artes magicas uisus est suscitasse. Migne. Patres Latini, XXIV, col. 106.
...inspirantur diabolico spiritu. Has autem dicunt Hebraei meleficis artibus eruditas per necromantias et pythicum spiritum qualis fuit illa quae uisa est suscitare animam Samuelis. Migne. Patres Latini, XXV, col. 114.
Et credo quia [spiritus immundi] mendacio possunt; nec enim pythonico tunc spiritui minus liciut animam Samuelis effngere (De Anima, LVII). Migne. Patres Latini, II, col.749.
Multae sunt tentationes eius, et die noctuque uariae daemonum insidiae... Quoties illi nudae mulieres cubanti, quoties esurienti largissimae apparuere dapes? Uita S. Hilarionis, VII, Migne, XXIII, col. 32.
Sustinebat miser diabolus uel mulieris formam noctu induere, feminaeque gestus imitari, Antonium ut deciperet. S. Athanasius. Uita S. Antonii, V, Migne, XXVI, col. 847.
Sectando per cellam orantis et flentis, cantauit diabolus turpissimas cantationes, et Christi famulam lacrymantem et se Domino commendantem procaciter inuocabat ad cantum...; tentantem precibus et lacrymis repulit ac eiecit.
Ceterum consilium est semper de talibus inuasionibus suspicionem habere, non enim negandum maiorem earum partem esse aut fictiones, aut imaginationes, aut infirmitates, praesertim in mulieribus. Praxis confessariorum, n. 120.
Saepissime, que putantur daemonis obsessiones, non sunt nisi morbi naturales, aut Naturales imaginationes, uel etiam inchoata aut perfecta amentia. Quare caute omnino procedendum, usquedum per specialissima signa de obsessione constet. Theologia mystica, I, n. 228.
Ordinandi, filii charissimi, in officium Exorcistarum, debitis noscere quid suscipitis. Exorcistam etenim oportet abiicere daemones; et dicere populo, ut, qui non communicat, det locum; et aquam in ministerio fundere. Accipitis itaque potestatem imponendi manum super energumenos, et per impositionem manuum uestrarum, gratia spiritus sancti, et uerbis exorcismi pelluntur spiritus immundi a corporibus obsessis. Studete igitur, ut, sicut a corporibus aliorum daemones expellitis, ita a mentibus, et corporibus uestris omnem immunditiam, et nequitiam eiiciatis; ne illis succumbatis, quos ab aliis, uestro ministerio, effugatis. Discite per officium uestrum uitiis imperare; ne in moribus uestris aliquid sui iuris inimicus ualeat uindicare. Tunc etenim recte in aliis daemonibus imperabitis, cum prius in uobis eorum multimodam nequitiam superatis. Quod nobis Dominus agere concedat per Spiritum suum sanctum.
Accipite, et commendate memoriae, et habete potestatem imponendi manus super energumenos, siue baptizatos, siue catechumenos.
Deum Patrem omnipotentem, fratres charissimi, supplices deprecamur, ut hos famulos suos bene † dicere dignetur in officium Exorcistarum; ut sint spirituales imperatores, ad abiiciendos daemones de corporibus obsessis, cum omni nequitia eorum multiformi. Per unigenitum Filium suum Dominum nostrum Iesum Christum, qui cum eo uiuuit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.
Domine Sancti, Pater omnipotens, aeterne Deus, bene † dicere dignare hos famulos tuos in officium Exorcistarum; ut per impositionem manuum, et oris officium, potestatem, et imperium habeant spiritus immundos coercendi: ut probabiles sint medici Ecclesiae tuae, gratia curationum uirtuteque coelesti confirmati. Per Dominum nostrum Iesum Christum Filium tuum, qui tecum uiuit, et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. Post haec, suggerente Archidiacono, redeunt ad loca sua.
Ab insidiis diaboli, libera nos, Domine; Ut Ecclesiam tuam secura tibi facias libertate seruire, te rogamus, audi nos; Ut inimicos sanctae Ecclesiae humiliare digneris, te rogamus, audi nos. Et aspergatur locus aqua benedicta.
Omnis virtus aduersarii, omnis exercitus diaboli, et omnis incursus, omnis phantasma Satanae, eradicare et effugare ab his numismatibus...
Domine Iesu Christe... per hanc tuam sanctissimam passionem humiliter exoro; ut omnes diabolicas insidias et fraudes expellas ab eo, qui nomen sanctum tuum, his litteris ac characteribus a te designatis, deuote inuocauerit, et eum ad salutis portum perducere digneris. Qui uiuis et regnas...
Post maris saeui fremitus Iernae
(Nauitas coelo tremulas beante)
Uidimus gratum iubar enatantes
Littus inaurans.