AŞIK VEYSEL SATIROĞLU

Aşıklık geneleğinin unutulmaya yüz tuttuğu bir zamandaortaya çıkan ve 20. yüzyıl Türk Halk Şiirinin önde gelen siması olarak kendini kabul ettiren Aşık Veysel Şatıroğlu, 1984 yılında şiirin İlçemiz Şarkışla’ nın Sivrialan köyünde dünyaya gelmiştir. Babası Karaca Ahmet, annesi Gülizar Hatundur. Yedi yaşına kadara akranları gibi sağlam e gürbüz olan Veysel bu yaşta yakalandığı çiçek hastalığı sonucu sol gözünü kaybeder. Hastalıktan etkilenen sağ gözüne de perde iner. Nispeten görebilirken sağım esnasında annesi beklemekte iken ineğin vurması sonucu sağ gözünü de tamamen kaybeder.

Karanlık ve ızdırapla tanışan Veysel’i düştüğü boşluktan kurtarmaya çalışan baba Karaca Ahmet, oğlunu 10 yaşında bağlama ile tanıştırır. İlk dersini köylüleri Mola Hüseyin’ den, daha sonra baba dostu Çımşıhlı Ali AĞA’dan alan Veysel, 1933 yılına kadar Pir Sultan Abdal, Aşık Kerem Karacaoğlan, Yunus Emre ve Emrah gibi tanınmış ustaların eserlerini çalıp söyler. Yıllar geçmektedir. 1919 yılında 25 yaşında ilk evliliğini yapan Veysel’in iki yıl aradan sonra anası ve babasını kısa aralıklarla kaybetmesi, onu derin acılara ve çaresizliğe gark eder. Akabinde eşininde kendisini terketmesiyleVeysel dahada yıkılır. 1921 yılında hayatını ikinci eşi Gülizar Hanım’ la birleştiren genç Veysel’in bu evliliğinden ikisi erkek, altı çocuğu olur.

Ömrü yoksulluk ve çilelerle geçen, Veysel köyünden ilk defa ayrıldığı 1933 yılında Sivas aşıklar bayramı’ na katılır. Türkiye’nin İhyası Hazreti Gazi’ şiiriyle dikkat çeker. Ahmet Kutsi Tecer Bey’ in ilgisine mashar olan , Köy enstitülerinde bir süre saz öğretmenliği yapan Veysel, bu yıllarda hasret şiirlerinin birikimini oluşturur.

Şiirlerinde birlik ve beraberlik mesajları veren, bilim ve teknolojiyi önemseyip benimseyen Veysel, özünde de sözünde de samimidir. Karanlıklar dünyasından aydınlıklar çıkarırken sevecendir. Sadık yarim dediği kara toprakta yeşerttikleriyle murada eren Veysel, bilinçli bir ziraatçıdır. Yarım yüzyıldan fazla sanatına temiz bir gönül vermesi karşılıksız bırakılmadı, 1965 yılında TBMM tarafından ‘Anadilimiz ve Milli Birliğimize katkılarından dolayı özel Kanunla Vatana Hizmet’ tertibinde maaş bağlanan Aşık Veysel , 21 Mart 1973 yılında Sadık yari kara toprakla kucaklaşarak aramızdan ayrıldı.