ฉลองวาเล็นไทน์ปีนี้ที่เสม็ด   (14 กุมภาพันธ์ 2545)

สัมพันธ์รัก วาเลนไทน์ แบบไก่บ้าน นอนบนคาน พักผ่อน เมื่อตอนสาย หลังอาหาร เจ้ากระหยิ่ม อิ่มสบาย ถึงตอนบ่าย หิวแล้ว ค่อยลงมา

สัมพันธ์รัก วาเลนไทน์ หมาชายหาด มีความสุข ตลอดชาติ ประสาหมา หิวก็กิน อิ่มก็เล่น ไม่เป็นเวลา ธรรมชาติ เรียกหา ก็ดิงดอง

วาเลนไทน์ ที่เสม็ด หนุ่มสาวคู่ มาพักอยู่ ที่เสม็ด มาฉลอง วาเลนไทน์ ที่เสม็ด มาจับจอง มามีน้อง ที่เสม็ด ก็ถมไป

ที่ท่าเรือ บ้านเพ เราคอยข้าม พอเรือเทียบ ท่าน้ำ คนแล่นไหล ต่างพร่างพรู แย่งกันลง ตรงบรรได พอลงได้ ก็นับดู อู้ฮูเกิน ที่ป้ายเรือ เขียนไว้ ว่าสามสิบ มันกระซิบ ว่าไปได้ ไม่ต้องเขิน เกินห้าสิบ ก็เคยไป เหมือนไม่เกิน เที่ยวนี้เกิน สองเท่า ธรรมดา ?

อยากจะเชื่อ ลองดู ว่าพอได้ แต่เสียวใส้ เสื้อชูชีพ ที่มองหา ทั้งลำเรือ จับจ้อง มองด้วยตา มีอยู่เพียง สิบห้า แขวนประปราย

จำถอยทัพ กลับขึ้น มาบนท่า คอยลำใหม่ ดีกว่า เป็นไหน ๆ เลียสละ ให้เขารอด เราปลอดภัย ที่ไหนได้ นั่งคอย จนค่ำคืน

นั่นเห็นไหม บ่ายแก่ ตะวันคล้อย โยโย่น้อย ลงนอน ง่วงสุดฝืน คว้าขวดนม อมแล้วดูด ดูดแล้วกลืน กว่าจะตื่น เป็นชั่วโมง เรือจึงมา

ที่บังกาโล อ่าวทับทิม เกาะเสม็ด อาบน้ำเสร็จ ลงนอน นอนผวา ตั้งคืนละ สองพัน นั่นราคา ห้องธรรมดา ไม่มีเตียง ไม่มีแอร์

ครั้นรุ่งเช้า กินข้าว ที่ร้านค้า พวกฝรั่ง ที่มา ไม่แยแส แต่งทูพีซ มานั่งกิน กินกาแฟ เห็นแน่ๆ โน่นริมหาด มีโนบรา

คลื่นใหญ่น้อย ซัดซ่า ดาระดาด ธรรมชาติ กระแทกโหด กับหินผา แตกกระจุย ฟุ้งกระเซ็น เห็นกับตา เกิดแสงรุ้ง ฟุ้งฟ้า มาแต่ไกล

ละลอกคลื่น ทะยอยซัด ที่หินกั้น ให้ป้าหมอ ยืนตรงนั้น อย่าไปไหน คอยอยู่จน คลื่นกระแทก แตกกระจาย ชูกล้องไว้ ถ่ายรูป มาให้ดู

นี่คุณย่า คนดี ของโยโย่ ทำตาโต สู้กล้อง แบบคุณหนู ยกกล้องปุ๊บ ถ่ายปั๊บ ตำหรับครู นี่แหละyou ท่านประธาน ของบ้านเรา

ณ ตรงนี้ ที่นี่ เป็นชายหาด เป็นเนินลาด ถึงบ้านพัก อยู่เชิงเขา ทวนแสงแดด เห็นโนบรา มาเงาๆ เห็นสาวเจ้า ลงนอน ให้แดดเลีย

มาอีกคน เห็นปุ๊ป ถ่ายรูปไว้ ดีกว่าปล่อย เลยไป โอกาศเสีย เพ่งอีกที ร้องต๊ายตาย oh! my dear แก่กว่าเมีย อายุรุ่น เท่าคุณยาย !! " . . เชยจังเรา . . "

NEXT