 |
โอชอง เป็นเจ้าภาพ ในกิจกรรมของพวกเรา |
 |
พวกเราเริ่มทะยอยกันมาตั้งแต่ยังไม่ตีห้า |
 |
กำหนดออกวิ่ง 6.00 น. แต่ความจริง ยังมืด |
 |
ตรวจสุขภาพกันก่อน ถ้าไม่แน่จริง จะได้เอาเปลพร้อมรถพยาบาลประกบไปด้วยค่ะ |
 |
ในที่สุดพอฟ้าเริ่มสาง สัญญานยิงปืนออกวิ่ง
ก็ดังขึ้นเมื่อ 6.25 น. |
 |
กลุ่มอายุน้อย จะแซกไปอยู่แถวหน้าๆกันหมด |
 |
ที่แท่นรับรางวัลเกียรติยศ ก่อนที่จะทราบว่าใครจะได้รับป้ายกระดาษสี่เหลี่ยมที่มีเลข 1
เลข 2 หรือ 3 ในแต่ละรุ่น เมื่อกลับมาถึงเส้นชัย ส่วนเหรียญที่ได้ไป ถือว่าเป็นที่ระลึก
ที่ชนะตนเอง ใน 500 คนแรกเท่านั้นนะครับ |
 |
หลังจากเสียงปืนดัง ทุกคนก็ออกวิ่งไปเป็นกลุ่มใหญ่
และแล้ว 44 นาทีถัดมา ก็มีผู้กลับมาคนเดียวก่อน ก็ได้ป้ายเลข 1 พร้อมเหรียญ และแล้วจึงค่อยๆ
ทะยอยกันกลับมา ล่าสุดคือทั้งครอบครัวพร้อมรถเข็นลูกน้อย เก่งจริงๆที่ทุกคนชนะความเหนื่อยของตนเอง |
 |
เพื่อนฝูงต่างก็แสดงความยินดี
ในความสามารถของผู้ที่ถือบ้ายและเหรียญชัย |
 |
ที่ 1 ของกลุ่มหญิงก็กลับเข้ามา |
 |
ที่ 2 ของกลุ่มหญิงก็กลับเข้ามา |
 |
ที่ 3 ของกลุ่มหญิงก็กลับเข้ามา |
 |
ผู้สูงอายุก็ทะยอยกลับเข้ามาเช่นกัน |
 |
ชาวภารตผู้นี้ก็เก่ง อายุก็มากพอสมควร |
 |
นี่ก็สูงอายุมากหน่อย รู้สึกอิดโรยบ้างเหมือนกัน |
 |
คนนี้ก็เข้ามาพร้อมกับสถิติเดิม คือ 69 นาฑี ต่อ 11.5 ก.ม. |
 |
ทุกคนต่างก็หอบแผ่วๆ และชื่นชมกับความสามารถของตนเอง |
 |
ทุกคนต่างก็หอบแผ่วๆ และชื่นชมกับความสามารถของตนเอง |
 |
ไม่ใช่ว่าผมจะหมอดแรงหรอกนะครับ ที่จริงผมเพียงจะอวดเพื่อนว่า รองเท้าคู่นี้แหละ ที่ช่วยให้ผมวิ่งกลับมาถึงเส้นชัยได้อย่างง่ายดาย |
 |
นี่อย่างไรล่ะครับ "จุ๊ๆ อูย! แค่นั่งคุกเข่าข้างเดียวก็ยังดีครับ " |
 |
อย่าบอกใครน๊ะครับ "นี่ถ้าได้นั่งจ้ำเบ้ากับพื้นเลยก๊อดีน่ะซี" |
 |
ว่าแล้วเจ้ารองเท้าคู่เก่ง ก็คงจะโดนยืมไปเป็นตัวอย่างซะละมัง ? . . . . แย่หน่อยน๊ะ |
 |
เออ ค่อยยังชั่วหน่อยแล้วละ เอ ! จะมีใครเห็นบ้างหรือเปล่าก็ไม่รุ๊ แฮะๆ ผมยังแข็งแรงอยู่ เห็นไม๊ย์. . ครับ |
 |
พากภูมิใจในความสามารถของตนและเพื่อน |
 |
พากภูมิใจในความสามารถของตนและเพื่อน |
 |
นี่อย่างไรล่ะครับ เบอรและเหรียญของเค้าละ
หมอปราโมทย์ ลิมกุล
เลิกรำมวยจีน มาวิ่งมินิมาราธอนสะสมให้ได้ปีละ 1000 ก.ม. |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
ภาพผู้ชนะการวิ่งตำแหน่งต่างๆ เข้ารับถ้วยรางวัลจากผู้มีเกียรติที่ให้ความอุปถัมภ์ในครั้งนี้ |
 |
สังสรรค์ ก่อนจะอำลาและแยกย้ายกันกลับบ้าน |
 |
ภาพรวมผู้ชนะการวิ่งมินิมาราธอนครั้งนี้ |
 |
ตอนบ่าย พวกเราก็ลาจากเชียงใหม่กลับกรุงเทพฯ ด้วยความสุข โดยสารรถด่วนพิเศษขบวน 16.25 น. ต้องจำไว้ว่า ระหว่างสถานี ทาชมภู กับขุนตาล มีทางโค้งทางขวา หัวรถไฟถึงสะพานสีขาว หางขบวนโค้งตามราง ยาวครึ่งกิโล ไม่มีต้นไม้บังเลย สวยมากจริงๆ
เสียดายที่คราวนี้ถ่ายไม่ทัน รถขบวนนี้ ตู้ 13 เป็นตู้ท้ายสุด เหมาะที่จะถ่ายรูปนี้ครับ |
 |
รถไฟลอดถ้ำขุนตาลก่อนตะวันจะลับขอบฟ้าที่แนวป่าและขุนเขา ผมชอบบรรยากาศนี้มาก ก็เลยเก็บภาพมาฝากเพื่อนๆที่รักและผู้ที่เข้าชม HomePage นี้ด้วยความเคารพครับ
จากผม somnuklimkool@hotmail.com |
วิ่งการกุศล
