Focke Wulf Fw-190 D "Dora" |
Gel zaman git zaman gözüme çarpan bu
maketi üç aylık bir ön tanışma sürecinden sonra
dayanamayıp aldım. Daha evvelden Tamiya'nın Dora'sıyla
oldukça hoş bir tecrübem olmuştu ve bu uçağa
duyduğum yakınlık Tamiya olmamasına karşın bu
maketi almama neden oldu. İnternet üzerinde yaptığım
eşelenmeler sonucu aldığım bilgiler ışığında
Italeri D-9'un eski Trimaster kiti olup
Tamiya'nın modeline oranla bir çok açıdan doğru
olduğunu öğrendim. Bunun şevkiyle kutuyu açtım ve
gri plastikten mamul uçakla karşılaştım. Tipik Italeri plastik kalitesinde olup muhtelif çap ve ebatta kalıp hatalarıyla bezeli olması ilk başta canımı sıktıysa da radikal yöntemler ve zor kullanma metotlarıyla makete giriştim. Genel olarak oturmama gibi bir problemi olup en büyük problemi gövde kanat birleşiminde yaşatıyor model. Planı iyi etüd etmek gerekiyor, çünkü Trimaster abiler tek kanat kalıbıyla bütün 190 serisini tamamlamak için herşeyi tıkıp tıkıştırmışlar mekana. Çıkıntıları kesip doğru delikleri bulup delmek gerekiyor. Kokpit oldukça kaliteli hatta ön panel ve koltuk zırhları açısından Tamiya'dan fersah fersah önde. Tek problem kokpitin arkasını kapayan uzun parçanın koltuğun arkasına girecek şekilde kıvrılması gerektiğini belirtmeyi unutmuşlar! Motor kaportasının yuvasını da az biraz tadil etmek gerekiyor doğru düzgün oturması için. Bir nokta da egzostlarla ilgili. Plana göre en son yapılması gereken bu iki parçayı en başta yerine tecrübe etmek gerekiyor. Bol miktarda işkence kullanıp ana yapıyı bitirdikten sonra macun, zımpara faslına geçtim ve alt kanat arka gövde bağlantısında seviye farkı olduğunu gördüm. Ne kadar dikkatli yapıştırırsanız yapıştırın bu olay aynı şekilde vuku buluyor onun için sabırla seviye eşitlemek gerekmekte. Tesviye işi bittikten sonra boyama paterni aranmaya başladım. Özelliği olan bir uçak yapmak istiyordum. Netice itibariyle Robert "Bazi" Weiss'in uçağını yapmaya karar verdim. O esnada karşıma çıkan problem bu amcanın Dora'sının düz kanopi kullanmış olduğuydu . Italeri yalnız buble kanopi verdiği için Tamiya'dan arttırdığım düz kanopiyi kullandım. Patern için Italeri plana sadık kaldım çünkü aynı filoda aynı dönemde uçmuş başka bir amcanın çıkartmaları çıkmaktaydı kitten. Kamuflaj renkleri olarak Testors'un yeni MM serisinden RLM boyalarını kullandım. Alta RLM76 atıp üste standart RLM75 ve RLM83 attım. Dikey stab beneklerini Floquil'in RLM81'i ile hallettim. Sarılarda Aeromaster'ın RLM04'ünü kullandım. Komple Tamiya X-22 attıktan sonra çıkartmaları yapıştırdım. Haçlar Italeri olup siyah 10 numara ve Swastika Tamiya'dan geldi. Çıkartma faslından sonra bir kat daha X-22 atıp yağlı boya ile eskitme yaptım. Bir kat daha X-22 attıktan sonra hafif daraldığım icin bir kenara bıraktım kiti. Arkut kardeşin yanımda bulunması o esnada büyük bir şans oldu ve çok sevdiği Gunze Smoke Grey ile modeli ellerine teslim ettim. İnce ince panellerin üstünden geçti ki bakarken ben yoruldum. O aşamadan sonra komple Humbrol'un Saten Cote'unu atıp modelin üstüne Silver'la boya kalkma efektleri yaptım. Cam maskelerini söktüm ve yapıştırıcının ön camı hacamat ettiği gerçeğiyle karşılaştım. Neyse zımpara, polish derken kurtardık. Detayları boyayıp, antenlerini çekip rafa kaldırmadan önce Tamiya'nın kitiyle karşılaştırdım. Ortaya çıkan sonuç: Italeri'nin kitinin gerek iniş takımı yapısı ve yüksekliği gerekse panel çizgileri açısından daha doğru bir kit olduğu ama öte yandan Tamiya'nın da yapım kolaylığının gözardı edilemeyeceği oldu. Rafta yanyana oldukça şık duruyorlar, insanın 3 - 5 tane daha yapası geliyor. Gerekirse de yaparız.
|