Een fatale ziekte ??
Foto's Pakara België
Net zoals bij mensen heerst er onder de vogels ook een
fatale ziekte , namelijk kliermaag dilatatie
PROVENTRICULAR DILATATION SYNDROME
oftewel kliermaagdilatatie
Inleiding
Kliermaagdilatie of het proventricular dilatation syndrome (PDS) werd voor
het eerst opgemerkt bij ara's. Het is een verwoestende ziekte bij meestal jonge
papegaai-achtigen. De kliermaag is een kamer van het spijsverteringsstelsels
juist voor de spiermaag. Wanneer die maag uitzet, kan de spiermaag niet langer
voedsel verteren. Dit kan een levensgevaarlijk probleem worden bij eender welke
papegaaisoort.
In het begin werd PDS vooral bemerkt bij ara's en kaketoes, maar tegenwoordig
kom je ze bijna bij alle papegaaisoorten tegen.
Oorzaak
Daarover zijn de specialisten het nog altijd niet eens, maar meer dan
waarschijnlijk wordt het veroorzaakt door een virus. Het onderzoek is moeilijk
en duur. En wie laat opzettelijk zijn vogels besmetten, want dit is eigenlijk de
enigste manier om een dier te onderzoeken, hoe spijtig het ook is.
Symptomen
Vogels die dit probleem hebben worden zwak, verliezen gewicht en hebben
moeite om op de stok te blijven zitten. Veel vogels zullen braken en er zijn
onverteerde zaden in hun uitwerpselen.
Opbraken van een slijmerige vloeistof is een van de klassieke symptomen van PDS.
Soms kunnen er zaadjes aan de bek en pluimen rond de bek plakken.
Diagnosis
Een goede diagnosis is enkel vast te stellen door een inwendig onderzoek,
via een kijkoperatie wordt gezien of the kliermaag uitgezet is. Hierbij wordt
een staal genomen en dat staal wordt verder onderzocht. In ieder geval is een
goede en accurate diagnosis nodig want er zijn andere, niet zo ernstige ziektes,
die ongeveer dezelfde symptomen hebben.
Jonge vogels en zieke vogels met infecties, kanker of met
vergiftigingsverschijnselen kunnen ook een uitgezette kliermaag hebben.
Röntgenstralen zijn een belangrijke hulp bij het vaststellen van deze ziekte.
De verschillende magen zullen een vergroting laten zien, die men met
röntgenstralen kan laten zien door barium. Deze stof laat het toe om de
verschillende structuren van het spijsverteringsstelsel duidelijk te laten zien.
Het laat ook zien of het stelsel normaal is, dit bepalen ze door te kijken
hoelang het barium nodig heeft om volledig te passeren.
Hetgeen dat nu volgt is zo een röntgenonderzoek. Maar eerst nog een beetje
uitleg bij de foto's. De vogel ligt op zijn rechterkant met de kop naar links.
De eerste foto is van een normale vogel
De volgende geeft de belangrijkste delen weer
LZ = luchtzak
PV = kliermaag
M = milt
De volgende foto toont duidelijk de enorm vergrootte kliermaag, aangegeven
door de pijltjes.
Tijdens zo een onderzoek wordt barium aan de vogel gegeven om het
spijsverteringsstelsel duidelijk te laten zien en om te zien of er geen andere
oorzaken zijn.
Op deze foto zie je de met barium gevulde krop uiterst rechts, er is barium in
de slokdarm (pijl in het midden). De spiermaag bezit ook barium (pijl uiterst
rechts), maar de vergrootte kliermaag heeft geen barium erin. De kliermaag kun
je zien juist links van de spiermaag.
Behandeling
Kliermaagdilatatie draagt een bar slechte prognosis. Elke
vogel tot nu toe is aan deze ziekte gestorven. Er zijn wel medicijnen die het
braken verminderen, ondersteunende hulp met vloeibaar eten, antibiotica en vaak
kleine hoeveelheden eten toedienen, al deze middelen kunnen tijdelijk behulpzaam
zijn. Maar op het laatste is er maar een uitweg.
KLIERMAAGDILATATIE IS EEN UITERST
DODELIJKE ZIEKTE ! ! ! ! !
| 
