Alman Güney Batı Afrikası (şimdiki Namibya)'nın, Viktorya Şelaleleri'nin
batısında yer alan Zambezi Irmağı'na geçit sağlamak amacıyla, 1890 yılında, Almanya tarafından Büyük Britanya'dan alınmıştır.

Aslen Botswana'nın  -sonradan Bechuanaland-  parçası olan Kaprivi, komplike bir toprak değişimi anlaşmasıyla batı ve doğu Afrika'daki Alman kolonilerini birbirine bağlamak amacıyla, Britanya tarafından Almanya'ya bırakılmıştır.

Bölge, 1970 ve 1980'li yıllarda ırk ayrımının zirvede olduğu dönemde, Güney Afrika Ordusu'nun, Namibya bağımsızlık hareketi ve SWAPO (bugünkü Güney Batı Afrika Halkları Örgütü)'ya karşı bir geri üs ve daha sonra Angola'nın
Sovyet-Küba destekli yönetimine karşı, batı devletlerinin yürüttüğü
mücadelede kullanılan Angola isyancı hareketine ise destek üssü olarak kullanılmıştır.

Kaprivi; Namibya'nın kuzey sınırından güneyde Botswana , kuzeyde Angola ve Zambia ve doğuda Zimbabve olmak üzere diğer dört ülkeyle de kesişerek uzanan konumu itibariyle, stratejik öneme sahiptir.
Ayrıca, Zambezi ve Okavango ırmakları gibi, kurak Güney Afrika bölgesinin
en önemli nehirlerinin buradan geçmesi sebebiyle de önem arz etmektedir.

100 bin kişilik Kaprivi nüfsununu büyük çoğunluğu Lozi dilini konuşmakta ve Zambia sınırındaki Lozilerle ortak bir tarih ve kültürü paylaşmaktadır. 556 bin kişilik etnik bir grup olan Loziler'in büyük bir kısmı Zambia'da yaşamakta,
70 bini kuzey-batı Zimbabve, 14 bini kuzey Botswana ve 17 bini ise Kaprivi'de bulunmaktadır.

Doğu Kaprivi'de yaşayan Loziler, kendilerini diğer Namibya halklarından ayrı görerek, özerklik ve batı Zambia'daki Lozilerle daha yakın ilişki içersine girmek amacıyla 1994 yılında Kaprivi Kurtuluş Cephesi'ni kurdular.
Kaprivi milliyetçi hareketi liderleri, Zambia'daki ayrılıkçı Barotse Vatansever Cephesi önderleri ile görüşmelerde bulundu. Kaprivi hareketi, Namibya güdümünde idare edilen Ovambo Lozileri ile olan benzerlik nedeniyle, Zambia'daki Loziler'den de destek gördü.

Kaprivi Bölgesi'nde yaşayan 2500 Namibyalı'nın bölgedeki gerilim dolayısıyla Botswana'ya sığındıkları belirtilmektedir. Bölgeden kaçanların bir çoğu
ülkelerine dönmelerine rağmen, aralarında örgüt lideri Mishake Muyonga'nın
da bulunduğu cephe yöneticileri halen sürgündedir.

Namibya yönetimi, 1998 yılında Kaprivi Kurtuluş Cephesi'ne ait bir askerî eğitim kampının yerinin tesbit edildiğini ancak, tesbiti müteakip 15 cephe yöneticisinin Botswana'ya kaçtığını duyurmuştur. Namibya Hükümeti, 1999 Ağustos ayında, Doğu Kaprivi Bölgesi'nde olağanüstü hâl ilân etmiştir.
Söz konusu uygulama kararı, Kaprivi Kurtuluş Cephesi'nin Katima Mulilo kasabasındaki, askerî üs, polis karakolu ve diğer tesislere yönelik saldırı düzenleyerek 15 kişinin ölümüne yol açmasından sonra alınmıştır.