1974 yılında üç siyasî hareket oluştu;

UDT, sonradan genel olarak Anti-Komünist Hareketi (MAC) olarak bilinen, Endonezya yanlısı partilerin oluşturduğu gruba dahil oldu.

Portekiz, 1975 yılında sözkonusu örgütlerle, bölgenin geleceği hakkında temaslarda bulundu. Seçim; bağımsızlık, Portekiz  haricinde bdiğer bir devlet
ile birleşme (- ki pratikte Endonezya anlamına geliyordu) veya Portekiz ile işbirliği yönünde olacaktı.

Bu arada yerel seçimler yapıldı. Ancak seçimleri müteakip UDT yönetime el koydu. Timor Devrimci Cephesi karşı darbe yaptı. Bölgenin başkenti olan Dili Timor, Devrimci Cephe'nin eline geçti.
Çatışmalara bir çok siyasî grup iştirak etti. Portekiz yetkilileri bu grupların hiçbirisinin yanında yer almadığını belirtti.

Güvenlik nedeniyle, Portekizli yetkililer, 26-27 Ağustos 1975'te başkentten ayrılarak bölgenin bir parçası olan Atauro Adası'na yerleştiler.

Doğu Timor örgütler, bölgenin geleceğine yönelik birbrileriyle çelişen politikalarını savunmaya devam ederken, Portekiz, örgütlerle müteakip görüşmelerde bulunmak üzere girişimlere başladı. Ama durum, MAC'ın, Kasım 1975'te Doğu Timor'un Endonezya ile birleştiğini duyurması ve buna karşılık FRETILIN'in 28 Kasım 1975'te Doğu Timor Demokratik Cumhuriyeti'ni ilân etmesiyle daha karmaşık bir hâl aldı.
Birleşmiş Milletler bu ilânların hiçbirini, Doğu Timor'un kendi kaderini tayin etmesi olarak kabul etmedi.
Birkaç gün sonra, 7 Aralık 1975'te, Endonezya Silâhlı Kuvvetleri Doğu Timor'a girdi. Ertesi gün Portekiz yönetimi Atauro Adası'ndan ayrıldı.

FRETILIN'in, Endonezya sınırına yakın olan bu bölgede güçlenmesi, durumu bir tehdit olarak algılayan Endonezya yönetimini alarma geçirdi.

Timorlu FRETILIN karşıtlarının başvuruları üzerine, Endonezya Silâhlı Kuvvetleri Doğu Timor'a müdahale etti ve 1975-76 yıllarında FRETILIN düzenli birliklerini bertaraf etti. Süreç, Aralık 1978'de FRETILIN kuvvetlerinin, Matebias Dağı'ndaki lojistik üslerinin tasfiyesiyle sonuçlandı.

FRETILIN'in kadro ve liderlerinin topluca teslim olmasıyla başlayan Seroja Operasyonu, örgüt lideri Nicolau Lobato'nun öldürülmesiyle neticelendi.

Örgüt, günümüzde halen küçük ölçekli gerilla faaliyetlerine devam etmektedir.

FRETILIN, 1984 yılında sözde Doğu Timor Demokratik Cumhuriyeti iddiasından vazgeçti. FRETILIN, 1975 işgalinden beri düzenli gerilla faaliyetlerine devam etmektedir. 1990'lı yılların ortaları itibârıyla FRETILIN/FALINTIL'ın 200'den az savaşçısı olduğu  tahmin edilmektedir.

Xanana Gusmao'nun liderliğini yaptığı Maubere Direnişi Ulusal Konseyi (CNRM); 1987 sonlarında, yurtdışında ve Timor Demokratik Birliği'nde görev yapan FRETILIN Delegasyonu arasındaki çekişmelere son vererek, Maubere (Doğu Timor) halkını birleştirip mücadeleye önderlik etmek amacıyla kurulan
geniş tabalı bir organizasyondur.

Jose Ramos-Horta, 1989 yılında CNRM'nin yurtdışı özel temsilcisi olarak tayin edilmiştir. CNRM'nin Gizli Direniş ve Sivil Cephe Sekreteri Pedro Nunes
1 Haziran 1995'te yakalanarak öldürülmüştür.

FALINTIL, Doğu Timor Ulusal Kurtuluş Ordusu 1975 yılında kuruldu.
20 Ağustos 1975'te FRETILIN; FALINTIL'e, UDT'nin 11 Ağustus 1975 günü başlayan darbe girişimine son vermesini emretti. Doğu Timor'un bağımsızlık yanlısı hareketinin silâhlı kanadı olan FALINTIL, Xanana Gusmao tarafından yönetilmektedir.
Jakarta tarafından 1993 yılında silâhlı ayaklanma suçundan ölüm cezasına çarptırılan Gusmao'nun cezası sonradan 20 yıl hapise çevrildi. Xanana
Gusmao Şubat 1999'da, 1993 yılından beri tutuklu bulunduğu Jakarta'daki Cipinang Devlet Hapishanesi'nden çıkartılarak ev hapsine alınmıştır.

Nisan 1998 sonunda Portekiz'de yapılan I.Doğu Timor Ulusal Kongresi'nde kurulan Timor Ulusal Direniş Konseyi; FRETILIN'in eski siyasî hasmı Timor Demokratik Birliği'yle birlikte, APODETİ (Timor Demokratik Halk Birliği) ve
KOTA (Kalibun Oan Timor Aswean)'yı da kapsayan yeni bir şemsiye
niteliğindedir.

UDT (Timor Demokratik Birliği) lideri Joao Carrascalao, Xanana Gusmao (hapisteki Timor Direniş lideri)'yu silâhlı mücadelenin önderliğini yaptığı 20 yıl sonrasında, direnişin en büyük lideri olarak benimsediğini açıkladı.