|
7-5-46 เพื่อนเภสัชรุ่น 2502-2503 ที่รักหลังจากส่งจดหมายฉะบับที่แล้ว ก็มีเพื่อนๆ โทร.เข้ามาให้กำลังใจกันอีกหลายคน มี อ้ายแหยม อ้ายหยัด ป้าสุทิน หนูแจ๋ว อ้ายมล อ้ายเสริฐ อ้ายสานก็ส่งเป็นไปรษณีย์บัตรมา น้อยกับอาจารย์ อยู่ถึง ปลายซอย สุขุมวิท 101/1 ยังโทร.มาให้กำลังใจตั้งนาน ขอบใจเพื่อนทุกคนเป็น อย่างยิ่ง เพราะช่วงนี้มีวันหยุดหลายวัน การนัดตรวจเพื่อจองห้องผ่าตัด เลื่อนมาตรวจเป็นวันที่ 6 หมอนัดผ่าตัดวันที่ 14 ต้องเข้าไปนอนเตรียมตัวตั้งแต่วันที่ 12 หมอบอกว่าจะใช้วิธีส่องกล้องเข้าไปทาง ureter เหมือนที่อ้ายสานเขียนบอกไปทุกอย่าง เขาจะ block ด้วยยาชาที่ spinal cord พอชาดีแล้วจึงจะลงมือ พยาบาลเอาแผ่นพับเรื่องนี้มาให้อ่าน เพื่อเตรียมตัวเตรียมใจ เลยซีร็อกซ์มาให้อ่านเสียด้วย เพราะมีแถมเรื่องต่อมลูกหมาก ซึ่งผู้ชายเป็นกันเกือบทุกคน และมีวิธี ตรวจ-สังเกต ด้วยตนเอง ส่วนผู้หญิงน่ะโชคดี ปลอดภัย ทุกคนอยู่แล้ว ได้วาดรูปอ้ายต้นกระบอง เพชร์ที่เห็นตอนส่องกล้องเมื่อวันก่อนไป ถามหมอแล้ว หมอบอกว่าไม่ใช่หรอก มัน เป็น fungus ชนิดหนึ่งเท่านั้น แย่ว่ะ ถึงวันนี้แล้ว ยังปอดกะเส่าอยู่เลย ถ้าเพื่อนจะเรียกอ้ายปอดแหกบ้างก็ยอมว่ะ (ก็มันกลัวจริงๆนี้หว่า) ท้ายข่าว อ้ายมลบอกมาว่า เมื่อหายดีแล้ว จะเลี้ยงต้อนรับที่ซอยแพรกกะสา ที่โรงงานของมัน หรือใกล้ๆ โรงงานก็ฟังไม่ถนัด เออ มันตั้งโรงงานเสร็จตั้งนานแล้วไม่ยักรู้ว่ะ มันส่งแผนที่มาให้ด้วย ถึงเวลาจะมีจดหมายชวนเพื่อนๆอีกที นัดกินข้าวกัน ถือโอกาสไปชมความสำเร็จของเพื่อนด้วย ตอนนี้มีเงินค่าส่งจดหมายเหลืออยุ่ 4,500.- เจอจวบบุญเมื่อวานซืนนี้ ก็สมทบให้มาอีก 500 บอกว่ามีเยอะแล้วก็ไม่ยอม เป็นอันว่ากองกลาง เราตอนนี้มี 5,000 บาท แบ่งเอามาสมทบกินข้าวด้วยกันสักมื้อดีไม๊ย์ สมนึก ลิมกุล Next |
