Ahmet
Ercan, Dr., İTÜ Maden Fakültesi Jeofizik Mühendisliği Bölümü, Maslak /
İstanbul
Bir depreme karşı en duyarlı yerler, yer salınım periyodunun 0.15 saniye
ve daha büyük olduğu, göreceli olarak gevşek bölgeler olacak.
1939'da
Erzincan'da batıya doğru göçe başlayan Kuzey Anadolu Kuşağı depremleri,
1999 Gölcük depremi ile Marmara denizi içine kaplanmış, boşalmayı
beklemektedir. Oluşacak olan bu depremin bölgeyi ve yerleşim alanlarını nasıl
etkileyeceğini belirlemek üzere sarsıntı bölgelendirme (küçük bölgelendirme
microzoning) çalışması tüm Marmara kıyı kuşağı ve Trakya illerini
kapsayan biçimde İstanbul, Kocaeli, Yalova, Bursa, Balıkesir, Bilecik, Çanakkale,
Edirne, Kırklareli, Tekirdağ illerinde sürdürülmüştür. Beş aylık süre
alan ölçümleri sırasında önemli yerleşim ve endüstriyel yatırım
alanları, diri kırık geçiş yerleri, depreme duyarlı bölgeler, yer yapısal
birimlerinin dağılımı göz önünde bulundurularak jeofizik ölçü yerleri
seçilmiştir. Bu illerde ölçü alınan toplam durak sayısı 389, ölçüm
sayısı ise 800 tanedir. Ölçülerin illere göre dağılımı İstanbul 212,
Kocaeli 25, Yalova, Sakarya 2, Bursa 28, Bilecik 2, Balıkesir 8, Çanakkale 23,
Edirne 28, Kırklareli 12, Tekirdağ 24, Eskişehir 2'dir. Her durakta x, y, z
bileşenli titreşim duyar kullanılmış ve algılama süresi 20 sn. tutulmuştur.
Zaman algısı FFT ile dönüştürülerek sarsıntı ve frekans modları
belirlenmiştir.
Bunlardan
en büyük enerji toplayanı (f b -T s ) baskın frekans/peryod, birinci moda
ise (f1-T1) ilk 1. harmonik frekans/periyod denmiştir. X ve Y'nin genliklerinin
bileşkeni, z genliğine bölünerek, yerin büyütmeni b 1 ve b b belirlenmiştir
ve bunlar yöneysel olarak çizilmiştir. Bu yön sarsıntı kaynağının hangi
yönde olduğunu gösterir. T 1 - periyodu derin yapının, yerel koşulları göz
önüne alınarak sarsıntı periyodunu T B - ise yer altı koşullarını göz
önünde bulundurularak periyodunu belirtir. Çok yüksek frekanslara denk gelen
yerlerdeki harmonikler trafik gürültüsünü ya da diğer yüzeysel gürültüleri
yansıtır. T- yer salınımın küçük olduğu yerleri, gevşek ya da kalın
tortulların ve derin temel kayanın olduğu yerleri gösterir. T- yer salınımının
büyük olduğu yerler, sıkı-sağlam ya da ince tortulların ve sığ temel
kayanın olduğu yerleri gösterir. Marmara dolayında T- değerleri 0.03 ile
0.33 saniye arasında değişmektedir. T'nin büyük olduğu yerlerde yüksek,
T'nin küçük olduğu yerlerde az katlı yapılar daha çok etkilenir.
T'nin en küçük olduğu yerler Trakya Istranca masifinin yer aldığı Kırklareli, Pınarhisar, Vize, Saray, Kuzey Edirne, Biga, Çanakkale Ezine, Gönen, Bursa Uludağ, Bilecik, Bozöyük, Samanlıdağı (Yalova-İzmit arası), Tepeören-Ballıca-Mudarlı dolayıdır. En büyük olduğu yerler ise Rahmanlar-Kartal (0.7), Gölcük-Bahçecik (0.33), Gemlik-Kurşunlu (0.33), Silivri-İstanbul (0.4 saniye)'dir. Salınım periyodunun orta-büyük olduğu yerlerin başlıcaları Ergene çukurunun en kalın olduğu Muratlı merkezli (Şarköy-Hayrabolu-Lüleburgaz-Çorlu- Küçükyoncalı) ile sınırlı KD-GB doğrultulu büyük alandır (0.2-0.25 sn.) Meriç Deltası güneyi Uzunköprü (0.25 sn), Silivri-Büyükçavuşlu-Sinekli-Fenerköy-Kadıköy-Büyükkılıçlı-Beyciler (0.25 sn), Çatalca (0.25), Mimarsinan-Büyükçekmece (0.2-0.25 sn) Avcılar-Küçükçekmece (0.2 sn), Durusu kıyı kuşağı (Ağaçlı, Yeniköy, Gümüşköy, Uskumru, Kilyos, Kısırmandra, Pirinçli, Kemerburgaz (0.2-0.25 sn), Anadolu yakasında Çayağzı, Domalı, Alemdağ, Samandıra, Sultanbeyli (0.25 sn), Ağva (0.25 sn), Yalova, Çiftlik, Altınova, Değirmendere, Karamürsel, Gölcük, (0.25 sn), İznik, Gölcük (0.2 sn), Bursa ovası Demirtaş'ın Güneyi, Gürsu'nun batısı (0.2-0.25 sn), Ulubat Gölü güney kısmı (0.2 sn), Manyas- Kuş Gölü, Bandırma (0.2 sn), Gelibolu-Bolayır-Şehitlik (0.2 sn) bulunmuştur. İstanbul Kent içinde T 1 - değerleri 0.05 ile 0.1 sn. dolayındadır. Bu bulgulara göre olacak bir depreme karşı en duyarlı yerler, yersalınım peryodunun 0.15 sn. ve daha büyük olduğu göreceli olarak gevşek yerler olduğu söylenebilir.
Sonuçlar
Bu
kadar geniş kapsamda mikrotremör (titreşimcik) çalışması Türkiye'de ilk
kez yapılmıştır. Genç tortulların gevşek ve kalın olduğu Ergene, Meriç,
Bursa, Manyas, Mustafa Kemal Paşa ovalarında T- titreşim değerleri yüksek
çıkmıştır. Kaldı ki geçmişte bu kesimde olan depremler en büyük yıkımı
oluşturmuşlardır. Ergene çukurunda özellikle Muratlı'nın olduğu yerler,
genç tortulların en kalın ve T'nin en büyük değerine eriştiği yerdir. Bu
alanda 15-20 milyon yaşındaki Trakya-Eskişehir kırığının geçmesi ve bu
kırığı, Kuzey Anadolu Kırığının devindikçe etkilenmesi; Çerkezköy-Çorlu-Velimeşe-Lüleburgaz'a
doğru kayan ve konumlanan sanayinin dikkatini çekicidir. Ayrıca, 1999
depremleri sonrası, Karadeniz kıyılarına yerleşmeyi sürdüren kişilere, Ağaçlı-Terkos-Gümüşköy
ve Riva dolaylarının sarsıntıdan en çok etkilenecek yerler olduğunu açıklamak
gerekir. Uzunköprü-Enez gevşek kuşağıyla Saray-Muratlı Şarköy kuşağının
koşutluğu, derin yapısal süreklilik ve tektoniği yansıtıcı olduğunu
yerbilimcilerin dikkatine sunarım. Bu sunuş geniş kapsamlı yapılan mikroremör
çalışmalarının yalnızca ana çizgilerini yansıtmaktadır. Ölçü aralıklarının
seyrek olması nedeniyle Marmara ve Trakya üzerine genel bilgi sunar
niteliktedir. Yerel (local) koşullarda değişik salınım değerleri pek doğal
olarak elde edilebilir. Haritanın anlaşılırlığı bakımından koyu kırmızı
yerler, deprem sırasında yavaş, yeşil yerler hızlı (sık) salınacak
yerleri gösterir. Bu harita özellikle, Marmara Bölgesi'nde yerleşimler için
yer seçimi ve alan kullanımı yönlendirici niteliktedir.
Değinimler
Beş ay amansız alan çalışmaları ile veri toplanan bu çalışma tümüyle Yeraltı Aramacılık Bilimsel Araştırma Kuruluşu laboratuvar ve bilgisayar desteği ile yapılmıştır. Çalışmaya araç vererek destek olan, Enez, Tekirdağ, Edirne, Şile, Silivri, Gemlik, Bursa, Çanakkale, Kilyos, Acısu-Kocaeli belediyeleri ve stajyer öğrenciler verdikleri emekler için sağ olsunlar
Kaynak:
Cumhuriyet, Bilim Teknik Dergisi, 13 Ocak 2001, Sayı: 721