• Bina yapılırken yeraltı suyunu alacak drenajın yapılmaması
• Bina temeli yakınında yapılan fosseptiklerin temele su bırakması
• Beton dökülürken vibratörün kullanılmaması
• Taşıyıcı perdelerin köşelerinde perde uç bölgesinin yapılmaması
• Kiriş ve kolon eklerinin kısa tutulması
• Zemin emniyet gerilmesinin ezbere alınarak proje yapılması
• Beton dökülmeden önce, kiriş ve kolon diplerinin tozlu, kirli ve talaşlı bırakılması
• Kolon aplike yönlerinin bir üst katlarda değiştirilmesi
• Beton döküldükten sonra yeterli süre ve miktarda sulanmaması
• Kolon ve kirişlerdeki hataları örtmek için kalın sıva tabakası
• Kiriş olmayan döşemelere taşıyıcı veya bölücü duvarların örülmesi
• Midye/istiridye kabuklu, yıkanmamış deniz kumunun, mıcır kullanılmadan beton yapılması
• Çok sulu ve yıkanmamış (tuzlu) deniz kumuyla dökülen betonun paslanmayı hızlandırması
• Binaların çatısından gelen suların temele akması
• Yapılmış olan veya yapılması gereken kolon ve kirişlerin iptal edilmesi
• Kirişsiz balkonların üzerine sonradan duvar örülerek kapatılması
• Bodrumlardaki kolon ve kirişlerin kırılarak tesisat borularının geçirilmesi veya asılması

• Modern kentler oluşturmak ve depreme dayanıklı kaliteli konutlar üretmek için, meslek adamları, meslek odaları tarafından denetlenmelidir.
• İnşaat Mühendisleri ile Mimarlar arasında yetki ve sorumluluk ayrımı yapılmalıdır. Bina taşıyıcı sistemlerinin projelendirilmesi, inşaat mühendislerine verilmelidir. (Diğer ülkelerde olduğu gibi)
• İnşaat yapım süreci ve yapı malzemeleri yeterli ölçüde denetlenmelidir.
• Her önüne gelen müteahhitlik yapmamalıdır. Müteahhitlikte, teknik donanım ve teknik eğitim ön plana çıkarılmalıdır.
• İhale yasası, imar yasası, mühendislik ve mimarlık hakkında yasa, günün koşullarına uygun olarak çağdaş bir anlayışla değiştirilmelidir.
• Yerel Yönetimler Yasası, katılımcı demokrasiyi sağlayacak şekilde değiştirilmelidir.
• Kentleşme, makro ve mikro planlama düzeyinde ele alınarak, bölge planları yapılmalı, sanayileşme politikası bölge ve kentler ölçeğinde yeniden düzenlenmelidir. Yer seçim kararları, bilimsel raporlar dikkate alınarak belirlenmeli, rant anlayışı devre dışı bırakılmalıdır.
• İstanbulda, su havzaları ve boğazın iki yanındaki kaçak binalar yıkılmalıdır.
• Kaçak yapılar asla ve asla affedilmemelidir, yıkılmalıdır.
• Tek tip yapı standardı hazırlanmalıdır.
• Deprem ve diğer doğa olaylarına karşı toplumsal bilinç geliştirilmelidir.

• Merkezi yönetimler, makro ve mikro planlamayı bilimsel esaslarda geliştirmek yerine, her geçen yıl biraz daha ortadan kaldırmışlardır.
• Kent arsaları üzerinde oluşan büyük rantlar, yapılarda denetimsizliği teşvik etmiştir.
• 14. İmar affı, dayanıksız kaçak yapılaşmayı teşvik etmiştir.
• Yerel yönetimler, genelde bilgiden ve denetimden yoksun ellerdedir.
• Hem merkezî yönetimler hem de yerel yönetimler, bütünsel bir ulusal yapı denetim sistemini geliştirecek yasal düzenlemelerden sürekli kaçmışlardır.
• Bilim ve meslek etiğine sahip, ilgili ve sorumlu inşaat mühendisleri ve diğer yetkin meslek adamları, konut üretim sürecinin dışına itilmişlerdir.
• İnşaat Mühendisleri ve Mimarlar, 1938'de çıkarılmış "mühendislik ve mimarlık hakkında kanun" ile yetki ve sorumluluklarını kullanmaktadırlar. Uzmanlık ayrımı bu yasada yoktur.
• Beton döküm ekibi, demirci ve kalıpçı elemanları bilgiden ve denetimden yoksundur.

Görüşüm:

Mühendislik ve mimarlık, Türkiye'de yüksel tahsil gerektiren diğer meslekler kadar dikkate alınmadığından, her sektörde büyük kayıplar oluşmaktadır.

Bir diş çekimi için "diş hekimliği" diplaması, hasta muayene etmek için "hekimlik" diploması, ilaç satan bir dükkan açmak için "eczacılık" diploması, hukuk işlerinde vekillik için "avukatlık" diploması, özel okul açmak için "öğretmenlik" diploması şarttır. Ama, ne yazık ki, bir torna atelyesi "alaydan yetişme" bir "usta" ile, bir imalat atelyesi yine teknik konuda hiçbir diploması olmayan birisi ile, bir inşaat şirketi yine teknik konuda hiçbir diploması olmayan birisi ile yönetilebilmektedir.

Sonuçta, milli ekonomi zarara uğramakta, can ve mal kaybına yol açan olaylar gerçekleşmektedir.

Üretim yapan bir "tornacı"dan, büyük bir sanayi tesisine kadar tüm işlerin yönetimi için "mühendislik" diploması şart olmalıdır. İş sahibi, mühendislik diplomasına sahip değilse, mutlaka bir "yetkili/sorumlu mühendis" istihdam etmek zorunda olmalıdır ki, can ve mal kaybı ihtimali en aza insin..

Dolayısı ile, inşaat yapımcıları da, isterse tek kişiden oluşan bir "müteahhitlik" firması olsun, ister ise bin kişi çalıştıran bir dev firma; mutlaka bir "mühendis/mimar" tarafından yönetilmelidir. Tek kişilik ticari kuruluşlar, yine "sorumlu mühendis" istihdam ederek teknik güvenliğe kavuşabilirler.

Bir "sorumlu" mühendis/mimar'ı işinde çalıştıramayacak kadar zayıf olan müteşebbisler ise, işten vazgeçip başka işler yapmalıdırlar!..

Kişilerin canı ve malı, "müteşebbis"in kazancından daha değerlidir!..