ความยุติธรรม ( ต่อ )
" ผมนึกว่าเปลี่ยนที่แล้วเธอจะดีขึ้น .จะไม่มีเรื่องทำร้ายจิตใจเธออีก "
" อะไรล่ะที่ทำร้ายจิตในโซเฟีย
.เรื่องของเธอใช่ไหมอเล็ค "
"
.." เขาไม่ตอบ
" บอกพี่เถอะ พี่อยู่ข้างเธอนะ " ฉันเอื้อมมือไปจับมือของเขา มันเย็น
และก็สั่นน้อยๆ
"
..หมอ..หมอบอกอะไรพี่บ้าง "
"
" คราวนี้เป็นฉันที่พูดไม่ออก
" เรื่องร่างกายของผม ใช่ไหม "
ฉันพยักหน้ารับ " นานแค่ไหน เธอไม่ได้แจ้งตำรวจ "
" หลังจากแม่ป่วย
โรคเดียวกับโซเฟีย ไม่มีใครช่วยเราเลย ถ้าไม่ช่วยตัวเอง
"
" เธอตัดสินใจเองงั้นเรอะ " ฉันค่อนข้างจะตกใจกับเรื่องนี้
" เพื่อนของแม่
.ใช้คำว่าเพื่อนคงไม่ถูกนัก ผมต้องการเงิน เงินที่จะผ่าตัด
เงินที่จะรักษาชีวิตแม่แต่จะให้โซเฟียเป็นแพะรับบาปไม่ได้ สักวันอาการของเธอจะกำเริบ
.เหมือนแม่
"
" นี่เป็นโรคทางกรรมพันธุ์ เธอเองก็มีสิทธิป่วย "
" ผมเป็นพี่นะ "
"
เด็กโง่ แล้วโซเฟียรู้ได้ยังไง "
" พักหลังผมออกไปกับพวกเขาบ่อยขึ้น เธอสงสัยและถามเพื่อนของแม่ เธอร้องไห้
และโทษตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้ แต่เราสองคนก็แก้ไขอะไรไม่ได้ ถ้าผมเลิก เราจะอดตาย
แม่ก็จะตาย "
"
เธอเลิกติดต่อกับพวกนั้นเมื่อไหร่ "
"
1 ปี ผมทำแบบนั้นอยู่1ปีเต็ม กับคนแปลกหน้าคนที่ผมไม่รู้จัก
..และแม่ก็ตาย
เราสองคนตั้งใจจะหนี
ผมไม่อยากทำอาชีพแบบนั้น คนที่นั่นใครๆก็รู้ดีว่าผมเป็นลูกแม่ ลูกของโสเภณี ก็คงจะต้องขายตัวไปชั่วชีวิต "
อเล็คเป็นคนพูดคำนั้นออกมาเอง เขาร้องไห้มากขึ้นดวงตาสีเขียวนั่นแดงก่ำ โศกเศร้า ฉันกอดเขาไว้ น้องของฉัน .กำลังทรมาน
ถ้าฉันรู้เรื่องพวกเขาเร็วกว่านี้ ถ้าฉันถามพ่อ ถ้าฉันสั่งเปิดพินัยกรรมเร็วขึ้น โธ่เว้ย! .
" ตอนที่พี่ส่งจดหมายไป เราดีใจมากและอยากจะหนีข้ามน้ำข้ามทะเลไปให้ไกลแต่
."
" พวกนั้นมาเจอเธอ "
" ตอนที่เราเดินกลับบ้านมันเป็นเรื่องบังเอิญ เขามาค้าขายที่นี่ เขาอยากให้ผมไปกับเขาแต่ผมปฏิเสธ ผมไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม "
" และเขาก็เลยจับเธอไป เขาทำร้ายเธอ"
" พวกนั้นขู่ว่าจะทำร้ายโซเฟีย ผมบอกใครไม่ได้ ผมไม่อยากให้ใครรู้ ถ้าขอความช่วยเหลือผมก็ต้องเล่าให้คนอื่นฟังทั้งหมด
"
อเล็คกอดฉันแน่น เขาร้องไห้มากขึ้น ฉันเองก็รู้สึกปวดใจเหลือเกิน เขาบอกใครไม่ได้ แน่ล่ะ .มันน่าอาย
จะเรียกร้องความยุติธรรมจากใครล่ะถ้าต้องเล่าให้ใครฟังอเล็คก็คงจะต้องหมดอนาคตแน่ คนในสังคมจะรับรู้ว่าเขาทำอะไรมา
.ฉันต้องปิดข่าวนี้
" พี่จะช่วยเธอนะ เธอต้องบอกพี่ว่าใครบ้างที่รู้เรื่องของเธอ และเธอก็ต้องอยู่ที่นี่
อย่าไปไหน "
"
.." เขาพยักหน้า
.................................
แน่นอนว่าฉันกับพ่อบ้านคิดเหมือนกันเราจะต้องปิดข่าวเป็นความลับ จะให้ใครรู้เรื่องไม่ได้
เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าตนเองไร้ความสามารถ ฉันเคยภูมิใจว่าอาชีพของตนเองสามารถเรียกร้องความยุติธรรมให้กับคนอื่นได้
ว่าความเอาชนะทางกฎหมายได้ แต่ก็มีบางเรื่องที่ไม่ต้องการความยุติธรรม
" นี่คือข้อมูลของอเล็คเรอะ " ฉันถามพ่อบ้านซึ่งนำข้อมูลจากนักสืบมามอบให้
" เป็นอย่างไรบ้างครับ " พ่อบ้านถาม
" ซาร่า ลินครอส โสเภณีชั้นสูง คุณแม่ของอเล็คกับโซเฟีย คำว่าชั้นสูงนี่หมายถึงอะไร
"
" คือการรับแขกเฉพาะคนระดับสูงที่มีฐานะและสถานะภาพดีครับ สรุปก็คือพวกข้าราชการระดับสูง
นักธุรกิจมีระดับ "
" อเล็ค
.ดูเหมือนพวกนั้นก็เคยมาหาเขาด้วย ฉันควรจะทำยังไงดีล่ะนี่ ฉันจะให้อนาคตของน้องเสียไม่ได้
แต่คนพวกนี้ไม่ใช่สวะที่ใช้เงินฟาดแล้วจบ "
" พวกคนชั้นสูงจะไม่พูดอะไรมากหรอกครับคุณท่าน แต่คนที่ลักพาตัวคุณหนูไปเมื่อวานนี่เป็นคนระดับล่างลงมาแล้ว
ถ้าส่งคนไปขู่หน่อยก็คงได้ผล
ที่น่ากังวลก็คือขนาดเรายังสืบเรื่องนี้ได้ พวกญาติๆคนอื่นก็อาจสืบได้เหมือนกัน
"
" ฉันบอกหมอว่าไม่ให้ใครเข้าเยี่ยม และก็สั่งไม่ให้ให้ข้อมูลใครแล้ว ลุงกลัวอะไรน่ะ"
" ถ้ากันคุณหนูทั้งสองออกจากวงสังคมได้ถึงแม้คุณหนูจะบรรลุนิติภาวะ มรดกนั่นก็ไร้ประโยชน์
คงมีบางคนคิดจะสืบความจริงเบื้องลึก ตอนนี้ญาติบางคนคงรู้เรื่องที่คุณหนูเข้าโรงพยาบาลอย่างท่านชาญชัย
ถ้าท่านขุดคุ้ยให้เรื่องใหญ่โตขึ้นมาทีนี้คุณหนูทั้งสองก็เข้าหน้าใครไม่ติดอีกต่อไป
"
" นั่นหมายถึงชื่อเสียงของเขาในฐานะคนที่ใช่นามสกุลเดียวกันด้วย "
" ถ้าอ้างว่าเรียกร้องความยุติธรรมเพื่อเด็กที่ถูกทารุณกรรม ผู้คนจะสรรเสริญในฐานะอธิบดีผู้มีความยุติธรรมมากกว่าจะตำหนิครับ
สังคมเราคนที่อ้างความยุติธรรมความดีงามชนะเสมอล่ะครับแม้ว่าในสายตาของผู้เป็นฝ่ายถูกกระทำจะนึกสาปแช่งนักบุญคนบาปนั่นก็ตาม
สังคมและคนรอบข้างก็จะสรรเสริญเขาครับ และอย่าลืมนะครับว่าท่านชาญชัยถือไพ่เหนือกว่าที่เป็นผู้ปกครองของคุณหนู
"
คำพูดของพ่อบ้านสะเทือนใจมากทีเดียว นี่เป็นเรื่องที่แย่ที่สุดหากเป็นจริง
" ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเขารู้เรื่องรึเปล่า "
" ฝ่ายนั้นจะออกปากเจรจากับเราเอง ถึงตอนนั้นคุณท่านคงต้องพิจารณาไปตามสถานการณ์
"
"
.ไม่ยุติธรรมเลยนะ กับเด็กพวกนั้น "
" เราทำอะไรไม่ได้ครับ เราเปลี่ยนความจริงไม่ได้ บางทีนี่คงเป็นความยุติธรรมในสายตาของพระเจ้าหรือเทวดาก็ได้
"
" แล้วในสายตาของเด็กพวกนั้นล่ะ สำหรับน้องฉันล่ะ "
.
