De opruimploeg
Het monument voor de Tsjernobyl nacht. Voor iedere dode en voor degene die nog niet geboren zijn... gebeiteld in steen. Een boodschap voor de levenden.
Deze brandweerauto's zijn nooit teruggekeerd naar hun kazerne en de brandweermannen die ze bestuurden zijn nooit thuisgekomen. Ze waren als eerste ter plaatse en dachten dat het om een gewone brand ging. Ze hadden geen idee wat er aan de hand was.
De opruimploeg was een ploeg mensen die opgeroepen of gedwongen waren te helpen met het vernietigen van de puinhopen van het ongeluk.
Als totaliteir regime zorgde de Sovjet Unie voor veel jonge soldaten om te helpen met opruimen van de schade, maar het zorgde niet voor beschermende kleding en gaf geen uitleg over het gevaar.
Tijdens het eerste jaar hielpen meer dan 650.000 mensen bij het schoonmaken van de gevolgen van de ramp. Onder deze mensen waren degenen die hielpen bij de bouw van de constructie die bedoeld was om reactor 4 af te sluiten. De naam van deze constructie is heel toepasselijk: de sarcofaag.
Foto: Opruimploeg onderweg naar Tsjernobyl
Soldaten op het dak van reactor 3 gooien de dodelijke stukken radioactief grafiet in de enorme ketel van de vernietigde kernreactor. Ze pakken het grafiet met hun handen op.
Aanvankelijk probeerden ze dit met robots, maar de techniek werkte niet meer, door de hoge stralingsniveauĀ“s of door beschadiging van rondvliegend puin. Vervolgens werden er duizenden menselijke soldaten op af gestuurd.
Het werken op het dak was de kortst durende taak, het duurde maar 2 minuten. Veel van de soldaten konden kiezen hoe ze hun plicht voor het regime wilden vervullen. De ene optie was een twee jaar durend verblijf in een hel van rondvliegende kogels, raketten en bommen in Afganistan. De andere optie was 2 minuten meehelpen in een kalme, stille en onzichtbare regen van gamma stralen op het dak van reactor 3.
Ruines van reactor 4