|
فوکوشيما
بايد قبول کرد که با اين وضعيت کمبود اطلاعاتي که از طرف مسئولين ژاپني ايجاد شده
است و تمامي اتفاقاتي که در پشت صحنه رخ مي دهد، ما مثل زنداني هايي هستيم که در
غار فرضي پلوتو نشسته ايم و فقط سايه چيزهايي که در سطح زمين زندگي مي کنند را مي
بينيم. نوشتن اين مطلب مثل درست کردن يک پازل است. پازلي که بسياري از قطعات آن گم
شده است چون يک فاجعه در حال اتفاق است. اين نوشته ها شايد به همان اندازه روزهايي
که در آنها نوشته شده اند آشفته باشند.
به محض اينکه تصاوير انفجار را در نيروگاه هسته اي در ژاپن ديدم مي دانستم که فاجعه
بسيار عظيمي است و اطلاعات در حد وسيعي پنهان نگاه داشته مي شود. حادثه اي به اين
بزرگي به اين معناست که ما بايد از انرژي هسته اي فاصله بگيريم و به سمت انرژي هاي
تجديدپذير برويم، اما براي بار ديگر حقيقت از ما مخفي نگاه داشته مي شود. چند
کيلومتر مربع، چند مورد بيماري سرطان و مرگ ديگر لازم است تا ما متوجه شويم که اين
بهترين راه براي توليد انرژي نيست؟
مقايسه آن با چرنوبيل سخت است چون اين حادثه در نوع خود فاجعه ديگري است. در
چرنوبيل يک انفجار به وجود آمد که باعث پخش شدن آلودگي هاي راديواکتيو شد اما باعث
جلوگيري از ادامه انتشار تشعشعاتي شد که در اثر شکافت هسته اي پخش مي شدند.
مي توانيم بگوييم در چرنوبيل اوج فاجعه هنگامي که انفجار رخ داد بود. مواد آلوده به
راديواکتيو در اطراف پخش شدند، شکافت هسته اي به پايان رسيد و در عرض دو هفته هيچ
آتش و دودي باقي نماند. هفته هاي اول مثل کابوس بودند اما بعد از آن وضعيت بهتر شد.
بعد از اينکه آنها موفق شدند راکتور را در زير حفاظ (تابوت) بپوشانند تقريباً ديگر
انتشار آلودگي زيادي رخ نداد. در حاليکه در فوکوشيما شش راکتور داغ و هزاران
کيلوگرم سوخت مصرف شده داغ وجود دارند که براي ماه ها داغ خواهند بود و ميزان
خطرناکي ايزوتوپ هاي راديواکتيو را در محيط پخش خواهند کرد. به احتمال زياد نيمي از
راکتورهاي تخريب شده در معرض ذوب هسته اي قرار دارند.
ميزان تشعشعات منتشر شده از نيروگاه تخريب شده فوکوشيما با چرنوبيل قابل مقايسه است
و در آينده هم مي تواند از چرنوبيل بدتر شود.
اگرچه رسانه هاي تحت کنترل دولت و شرکت ها ميزان بسيار زياد تشعشعات فوکوشيما را
گزارش نمي دهند اما هنوز هم در ميان گزارش هاي رسمي مي توانيم اطلاعات جالبي پيدا
کنيم... مثل اين مورد که چند روز پيش منتشر شد "ميزان تشعشعات 1600 برابر حد طبيعي
در فاصله 19 کيلومتري نيروگاه فوکوشيما ديده شده است" گزارش آژانس بين المللي انرژي
اتمي- کيودو نيوز. خوب، بيش از 19 کيلومتر منطقه امن است و ميزان تشعشعات 160 ميلي
رونتگن بر ساعت است! به مردمي که در آن مناطق زندگي مي کنند گفته شده در خانه هاي
خود باقي بمانند. من اميدوار بودم که مسئولين اين افراد را نجات دهند اما در عوض
دولت ژاپن ترجيح داد که بازار را نجات دهد.
مارس 2011
*************************************
به عکس راکتور شماره 3 نگاه کنيد. کاملاً نابود شده است، مثل اين که بمب منفجر شده
باشد و فقط خرابه ها ديده مي شوند و مسئولين چه مي گويند؟ دو هفته بعد از حادثه
آنها هنوز مي گفتند که مخزن نگه دارنده راکتور آسيب نديده است. خيلي جالب است که
مسئولين فکر مي کنند که "کلمات" مي توانند چيزي را که شما مي بينيد تغيير دهند.
مي گويند که در هر حادثه اي نکته مثبتي هم وجود دارد و بعد از چند روزي که از حادثه
مي گذشت خبرنگاران به دنبال نکته مثبتي در راکتورهاي نابود شده بودند. آنها در مورد
کابل برق و نقش مهم آن صحبت مي کردند. به مردم خبرهاي پيشرفت کابل برق را مي دادند
اما کابل برق به چه درد راکتور نابود شده مي خورد؟ دقيقاً مثل اين است که يک باطري
ماشين کاملاً شارژ شده داشته باشيد اما پيستونهاي موتور پر از آب دريا باشند و تمام
قطعات برقي ماشين هم سوخته و پر از آب دريا باشند. اين را هم اضافه کنيد که موتور
ماشين شما منفجر هم شده است و نيمي از آن از بين رفته است و همچنين اگر بيشتر از سه
دقيقه نزديک موتور ماشين کار کنيد ممکن است جان خود را از دست بدهيد.
اجازه دهيد به کساني که نگران کابل برق هستند در حاليکه راکتور تخريب شده دارند
بگويم که قبل از اينکه دکمه براي آستين لباس خود بدوزيد بايد اول لباس داشته باشيد.
مارس 2011
******************************
دو هفته و نيم بعد از فاجعه شبکه هاي خبري گزارش دادند که در خارج از نيروگاه اتمي
پلوتونيوم پيدا شده است و نکته جالب اينکه پلوتونيوم-238 ، 239 و 240 همگي در يک
روز پيدا شدند. بهتر است بگوييم بعد از دو هفته و نيم اين خبر فاش شده است چرا که
اين عناصر از ابتدا هم آنجا بوده اند و آنها هم مي دانستند. آنها فقط اطلاعات را
آرام ارام به ما مي دهند.
ابتدا آنها در مورد آيوداين-131 صحبت مي کردند انگار که هيچ عنصر ديگري منتشر نشده
است... مکرراً مي گفتند که نيمه عمر آيوداين-131 فقط هشت روز است. آنها اين کار را
براي اين انجام دادند که کمي وقت براي خود بخرند چرا که بسياري از عموم مردم فکر مي
کنند که نيمه عمر زماني است که عناصر شيميايي پس از آن از بين مي روند. مرحله بعدي
معرفي سزيوم و روتنيوم است.
استرونتيوم... همه با هم مثل يک رژه که در آخر آن پلوتونيوم قرار دارد. بالاترين
مکان در اين رژه ايزوتوپ ها براي پادشاه نگاه داشته شده است. نيمه عمر
پلوتونيوم-239 بيش از 24 هزار سال است. متاسفانه اين اطلاعات زماني در اختيار عموم
قرار مي گيرد که ديگر اين قضيه در راس اخبار قرار ندارد.
برگرفته از مصاحبه با روزنامه "IT-TORCA" (مالت)
در نظر شما چطور مي توان فاجعه چرنوبيل را با فوکوشيما
مقايسه کرد؟ به نظر شما فوکوشيما خطرناک تر است؟
مقايسه چرنوبيل با فوکوشيما مثل مقايسه قانقاريا با سرطان است. براي ما چرنوبيل مثل
يک عضو قطع شده است. اوکراين، بلاروس و روسيه زمين هاي بسيار وسيعي دارند و چرنوبيل
را تخليه کرده اند اما ژاپني ها ظاهراً در يک قفس با يک ببر گير افتاده اند. آنها
کاملاً با اقيانوس محاصره شده اند. جايي براي فرار ندارند... فوکوشيما افراد بيشتري
را تحت تاثير قرار مي دهد و مثل يک سرطان مي بلعد. من مي توانم نقاطي را ببينم که
مسئولين ژاپني به شدت در حال پاکسازي هستند.
شباهت مسئولين ژاپني با همتايان شوروي خود مشخص است. من به فکر مي کنم بدتر است.
مردم ژاپن ظاهراً پيروي از مسئولين دولتي را در DNA خود دارند. اين مشخصه ظاهراً از
غريزه محافظت از جان خود نيز بارزتر است. آنها از مسئولين پيروي مي کنند بدون توجه
به اينکه اقدامات مسئولين چقدر برايشان مضر باشد. مطمئناً اين قضيه به ژاپني ها کمک
کرده تا در اقتصاد بسيار پيشرفت کنند اما بعد از فاجعه هسته اي اين پيروي حکم مرگ
است...
بسيار متاشفم که اين را مي گويم اما در عرض چند سال، ژاپن به عنوان کشوري که مردمي
با طول عمر زياد دارد تبديل به کشوري خواهد شد که نواقص مادرزادي، معلوليت و پروسه
دفن اجساد در آن زياد خواهد شد.
مسئولين ژاپن حقيقت را مخفي نگاه داشته اند و مردم را در خانه هاي راديواکتيو خود
محبوس کرده اند تا بازارهاي بورس ارزش خود را حفظ کنند. خوب، من شک دارم که آنها
ارزش سهام شرکت برق TEPCO را هم حفظ کنند، نمي دانم که شرکت هاي توليد کننده
اتومبيل و قطعات الکترونيک چه خواهند شد اما مطمئن هستم شرکت هاي
داروسازي در ژاپن در آينده وضعيت خوبي خواهند داشت.
حالا پس از گذشت 25 سال از چرنوبيل عواقب آن چه بوده است؟
اگر در مورد عواقب چرنوبيل در ابعاد بزرگ صحبت مي کنيم پس اجازه دهيد نگاهي به آمار
و ارقام بياندازيم. در سال 1986 جمعيت اوکراين 52 ميليون نفر بود و الان بعد از 25
سال جمعيت به کمتر از 42 ميليون نفر رسيده است.
در ابعاد کوچکتر اجازه دهيد اين را هم اضافه کنم که در خانواده من افراد فقط از
سرطان خون و ديگر سرطان ها جان خود را از دست داده اند. خانواده ما در فاصله 130
کيلومتري راکتور زندگي مي کند. بسياري افراد هم در ميان دوستان و همسايگان به دليل
سرطان جان خود را از دست داده اند که آمار دقيقي از آنها در دست نيست. تمامي
آمارهاي رسمي توسط صنايع هسته اي نوشته مي شوند و نمي توان آنها را جدي گرفت.
براي کساني که هنوز در منطقه چرنوبيل زندگي مي کنند چه
سختي هايي وجود دارد؟ (منظورم اينست که آيا آنها مي توانند کشاورزي کنند، غذاي کافي
دارند، موقعيت هاي شغلي دارند؟)
براي کساني که دور از جاده هاي اصلي زندگي مي کنند نبود برق يک مشکل اساسي است.
آنها براي خود سبزيجاتي در باغ هاي خود مي کارند. موقعيتهاي شغلي و تجاري از مناطق
آلوده خارج شدند. سرمايه گذاران از تشعشعات فرار مي کنند. هر بار که سرمايه گذاران
سعي مي کنند پروژه هايي را در مناطق آلوده به اجرا بگذارند موفق نمي شوند.
اگرچه دولت مي تواند نمايش برپا کند. به عنوان مثال در جاده کيف-چرنوبيل، جايي که
مسئولين از آنجا عبور مي کنند به مردم پول داده شده تا در اطراف جاده زندگي کنند.
دولت به آنها برق مي دهد. اين مساله افرادي را که از اين جاده مي گذرند متعجب مي
کند و باعث مي شود آنها فکر کنند که اين روستاها هنوز زنده هستند و زندگي در آنها
جريان دارد، اما اگر کمي آن طرف تر برويد نابودي کامل را خواهيد ديد. در پاسخ به
سوال شما که آيا مردم کار دارند بايد بگويم، خوب اين مساله نزديک ترين چيزي است که
من به کار در منطقه چرنوبيل ديده ام. منظورم اينست که وظيفه آنها اينست که يک نماي
دروغين براي چرنوبيل باشند.
امروزه پيام شما در مورد اين حادثه چيست؟
در فوکوشيما ما مشاهده کرديم که راکتورها چقدر زود در نبود آب از بين رفتند و بعد
انفجار هيدروژن زمين هاي اطراف راکتور را براي قرن ها آلوده کرد. (در چرنوبيل هم
انفجار مشابهي با فوکوشيما داشتيم) حالا شما مي توانيد فکر کنيد که اگر يک راکتور
هسته اي بمباران شود چه اتفاقي خواهد افتاد.
ما در اواخر عصر نفت زندگي مي کنيم. نفت ارزاني که براي 50 سال گذشته از آن لذت مي
برديم در حال تمام شدن است. منابع در حال تحليل رفتن هستند و در آينده بر سر منابع
جنگ هاي بزرگي در خواهد گرفت و در جنگ هاي آينده نيروگاه هاي اتمي اولين اهداف حمله
خواهند بود. من نمي دانم چقدر فرصت داريم تا جهنم برپا شود... حالا ما بايد بخواهيم
که اطلاعات در مورد صنايع هسته اي در نزديکي شهرهاي بزرگ فاش شوند. راکتورهاي هسته
اي چيزي نيستند جز بمب هاي ساعتي.
ويکتور ولا / IT-TORCA / مالت / آوريل 2011
***************************************
براي ساليان متمادي به ما گفتند که زندگي کردن در نزديکي نيروگاه هاي هسته اي بي
خطر است. حالا اينطور به نظر مي رسد که واقعاً همينطور است. افرادي که در فاصله 30
کيلومتري راکتور فوکوشيما زندگي مي کردند همگي تخليه شدند در حاليکه ميليون ها نفري
که در فاصله 40 تا 80 کيلومتري از راکتور در حال ذوب زندگي مي کنند به حال خود رها
شده اند تا بيمار شده و بميرند.
***************************************
مردم جهان تا پايان ماه مي 2011 علاقه خود را به حوادث فوکوشيما از دست دادند.
اينطور به نظر مي رسد که آنها از اين ناتواني خسته شده اند و به اتفاقات ناگوار در
حال رخ دادن پشت کرده اند وقتي فهميده اند که آلوده شدن به راديواکتيو به معني مرگ
است.
***************************************
واقعاً جالب توجه است که ببينيم که چگونه دزدي و چپاول به راه و رسم زندگي برخي
افراد در اجتماع تبديل شده است... چگونه برخي افراد از سيستمي بهره مي برند که
سودها براي افراد معدودي ثروتمند است اما ضررها و سختي ها را بايد عموم مردم تحمل
کنند. فردريک باستيات، اقتصاد دان قرن نوزدهم گفته است " وقتي چپاول به راه و رسم
زندگي گروهي از افراد جامعه تبديل مي شود، در گذر زمان آنها براي خود نظام
قانونمندي را وضع مي کنند که کارشان را توجيه و قوانين اخلاقي به وجود مي آورند که
آن را ستايش مي کند."
با نگاهي به فوکوشيما اين نظام قانوني را در حال کار مي بينيم. اجازه مي دهد که
برگزيدگان ثروتمند سودهاي کلاني به جيب بزنند و سرمايه هاي يک ملت را به يغما
ببرند، در حاليکه به محض اينکه مشکلي پيش بيايد مسئوليت درگيري با خسارات و مشکلات
را به گردن مردمي مي اندازند که با آن مشکلات دست و پنجه نرم مي کنند. اين به خوبي
نشان مي دهد که سيستم قضايي ژاپن به طرز جبران ناپذيري از عدالت به دور است. شرکت
TEPCO و ديگر شرکت هاي ثروتمند قتل عام مي کنند و نسل هاي حال و آينده را از بين مي
برند و هيچ قانوني وجود ندارد که جلوي آنها را بگيرد.
2012
*********************************
وقتي مي شنويد که ميزان پخش شدن تشعشعات در يک حادثه اتمي از حادثه اي ديگر بسيار
کمتر است به معني است که ميزان مخفي کاري اخبار در مورد آن حادثه بيشتر است.
| 