tijd om om te keren en een trip te maken naar het hart van Pluto's land. de meest intressante bestemming is altijd een plek waar je nog nooit geweest bent,het onbekende land.romeinen noemde het "Terra Incognita", de plekken waar je helemaal niks weet; geen wegen,geen straling niveaus...helemaal niets.
.................
het zegt vervuilt
ik denk ,dat het het kan raden door naar een bushalten te kijken. of door het zien van dit huis.
"Terra Incognita" is vrij radioactief,vergeet de microroentgens,hier hebben wij het over milliroentgens.wat in andere plaatsen het maximum was is hier het minimum.
deze dorpen zijn net tijd machines ,alles staat er hetzelfde bij als toen het meer als twee decennia geleden werd verlaten
.................
zeker is dat de autoriteiten sommige huizen geruimd hebben om toegang te krijgen tot de tot de waterputten te krijgen.ze moesten voorkomen dat radioacktivieteit ons water systeem zou besmetten ,dus blokeerden ze alle putten.
.................
het is duidelijk dat mensen deze plekken niet willen zien.hier voel je de aanwezigheid van de dood.
het lijkt wel het werk van een of ander vervloekte tovenaar die met zijn magie alle hoop heeft gedood.
met zijn adem trekt hij al het leven weg .op de plekken waar hij loopt groeit wormhout.zijn
aanraking dooft alle vreugde en laat alle kleuren verdwijnen en veranderd alles langzaam in een onderwereld plek.hij zuigt de levenssappen uit de ooit zo vruchtbare plaatsen ,put steden uit en droogt hen op ,en laat niks achter dan een herbarium van menselijk bestaan .langzaam verander de scene in stof.
chinese roos
in onze wereld is er geen roos zonder doornen...in Pluto's herbarium alles doornen zonder rozen
en het is echt vreemd dat we hier nog steeds dingen vinden die ons verwonderen en fascineren.
deze motorfiets is een onafscheidelijk deel van herbarium.de wortels houden het stevig vast
binnenkant van de huizen
de stralling moest hier erg hoog zijn geweest in april 1986,ik denk tientallen van roentgens in de eerste dagen ,mensen moesten zo snel mogelijk geëvacueerd worden
ademhalings bescherming.
de laatste notities in het teken boek van een leerling laten zien dat het leven hier stopte aan het eind van april 1986
dit moet zeker een ruimte zijn geweest van een fotograaf
er zijn zoveel fotos achtergebleven hier in chernobil.
na het ongeval was alles radioacktief en aan de mensen werd vertelt dat ze hun spullen moesten achterlaten,de meeste evacuees geloofde dat ze na een paar dagen of een paar maanden of een paar jaar terug konden komen .
22 jaren zijn voorbij en de fotos zijn nog steeds hier.velen hebben het ongeval niet overleeft.enkele mensen keerden terug om de voor hun meest waardevollen spullen mee te nemen,de rest verhuisden naar een nieuw leven ,waar ze geen tijd meer wilde besteden aan vroeger.
