Stalin zamanındaki kasaba okulu. Şimdi bu yıldız şeklindeki yapı pek çok Sovyet zamanı anıları gibi ufalıyor. Çünkü çok az neslin hayatıyla bağlantısı vardı. Nesiller değiştikçe fikirlerini, amaçlarını ve başarılarını kimse önemsemiyor.
Kiliseler hala ayakta duruyor çünkü tüm neslin hayatının parçasıydı.
Bu Çernobil kilisesine bakılmamış, ama yine de sağlam. Komünistler rahipleri öldürüp kiliseleri de ahıra dönüştürdüklerinden beri kullanılmıyorlar.
Fakat 20. yüzyılın tüm çılgınlıklarının ortasında hala ayakta kalıyor ve bu tanrıtanımaz çağın tüm işaretlerinin ortasında daha fazla yaşayacağına şüphe yok.
Görüyorsunuz, bu uzun vadede adil bir değiş tokuş olabilir.
Adil, ama uzun vadede.