Το τραγούδι είναι εκείνο το μέσο ψυχαγωγίας, έκφρασης και δημιουργίας, όπου τα φτωχά κοινωνικά στρώματα
έχουν άμεση πρόσβαση και συμμετοχή στη δημιουργία του. Οι μουσικολόγοι αναφέρουν ότι τα πρώτα
τραγούδια δημιουργήθηκαν στον χώρο της υπαίθρου με σκοπό τον συντονισμό της ομαδικής εργασίας
και στη συνέχεια της εξέλιξης τους, για να «ντύσουν» μουσικά εκδηλώσεις όπως γάμοι, γιορτές, εξύμνηση
τοπικών ή εθνικών ηρώων, και φυσικά την εκδήλωση του έρωτα.
Με το πέρασμα των αιώνων, την δημιουργία των πρώτων αστικών πόλεων, και την ύπαρξη ιδιαίτερων συνθηκών
σε κάθε χώρα που οδήγησε πολύ κόσμο στην ανέχεια (βλ. καταστροφή Σμύρνης στην περίπτωση της Ελλάδας
ή οικονομικό κραχ και πρώτος παγκόσμιος πόλεμος) η θεματολογία εμπλουτίστηκε και στη μουσική εισήχθησαν
νέα στοιχεία και ακούσματα. Έτσι π.χ. στις φτωχικές παράγκες τις Αμερικής γεννήθηκε το Rhythm n' Blues
και η Jazz. Στην Κούβα το Son, στην Πορτογαλία το Fado, στην Αργεντινή το Tango, στον Πειραιά το Ρεμπέτικο.
Η εξέλιξη όλων αυτών των μουσικών ειδών είναι εκπληκτικά κοινή. Στην αρχή κυνηγήθηκαν από
το μουσικό και κοινωνικό κατεστημένο σαν τραγούδια του υποκόσμου και ανάξια καλλιτεχνικής αναφοράς.
Η εξέλιξή τους μετά από μερικές δεκαετίες έγινε δεκτή από τα αστικά "σαλόνια" και κάποιες φορές με
το κατάλληλο promotion κατάφεραν να ξεπεράσουν τα σύνορα της πατρίδας τους (Buena Vista Social Club).
Η θεματολογία τους είναι επίσης κοινή. Ο Έρωτας, ο Θάνατος, η Φτώχια, οι Αγωνίες και τα διάφορα Πάθη τους,
κυριαρχούν στιχουργικά. Η περιφρονητική στάση τους απέναντι στην κάθε λογής εξουσία τους συντροφεύει.
Ο μποέμικος τρόπος ζωής των ηρώων αυτών, η περιφρόνηση στο χρήμα και κάθε υλικό αγαθό και το βιολογικό
τέλος που τους βρίσκει στο περιθώριο είναι επίσης κοινά.
Παρόλες τις αναβιώσεις, η μουσική βιομηχανία και το MTV ευτυχώς περιφρονούν αυτά τα υπέροχα μουσικά είδη
και τα έχουν αφήσει στο χρονοντούλαπο (στην ησυχία τους θα έλεγα) προσπαθώντας να προωθήσουν το κάθε
λογής ντόπιο ανάλαφρο σκουπίδι. Σκοπός τους είναι να παγκοσμιοποιηθεί η κουλτούρα, να εξαλείψουν την
διαφορετικότητα έκφρασης (και κάθε λογής διαφορετικότητα), και όλη η υφήλιος να διασκεδάζει με Bridney Spears (poporn).
Μέσα σε όλον αυτόν το βομβαρδισμό υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν την έλλειψη ικανοποίησης από την προσφορά
και την υποψία ότι δεν μπορεί να είναι έτσι τα πράγματα. Η αγωνία για την ανακάλυψη του αυθεντικού και αληθινού
σταμάτησε για μένα στις πρώτες νότες της Φραγκοσυριανής.
Το ΛΑΙΚΟ τραγούδι (γιατί περί αυτού πρόκειται τελικά) σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, γεννήθηκε
για να συντροφεύει την πορεία του λαϊκού ανθρώπου στη ζωή.
Και η Ελλάδα είχε την τύχη να έχει ένα τέτοιο διαμάντι που επέλεξε/έλαχε να μείνει για πάντα ακατέργαστο.
Το Ρεμπέτικο.
|
