Το συνηθισμένο σημείωμα
Αυτή εδώ είναι μια από τις δύσκολες στιγμές όσο αφορά τις σχέσεις μου με την τεχνολογία. Είναι δύσκολη, γιατί κάνει τα πράγματα να φαίνονται καμιά φορά τόσο άοσμα. Φαίνονται βέβαια, αλλά δεν είναι.
Πόσο θα ήθελα όμως σε σας, που τρώτε τον χρόνο σας μαζί μας, να σας δείξω ότι αυτό το τεύχος μοιάζει πιότερο με ένα λαδωμένο βιβλίο στην παραλία γεμάτο άμμο, έχει μάλλον γεύση κρύου -μέχρι ανατριχίλας - πεπονιού και, αν μπορούσατε να το ακούσετε, θα ακούγατε τις στριγκλιές μου για να μαζέψω άρθρα, αφιερώματα η να "ψαρέψω" ιδέες από τους βαριεστημένους μέχρι θανάτου δημιουργούς του στις καφετέριες...
Αυτό το "ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ" είναι - όπως ήδη θα καταλάβατε - λίγο … ξεκούρδιστο, λίγο μετέωρο. Ξεκούρδιστο, γιατί … τσατάλια τα νεύρα μας περιμένοντας τις μαγικές απαντήσεις από το Υπουργείο Παιδείας. Μετέωρο, γιατί … , γιατί έτσι! Γιατί είμαστε 18, γιατί αλλάζουμε, γιατί θα χωριστούμε, γιατί "απολύομαι στραβάδια το κορμί μου θέλει χάδια" (όπως θα έλεγε και η Τέτα) , γιατί …, γιατί… , γιατί …
Άντε και πολλά είπαμε!
Ραχωβίτσα Μαντώ
