Alfabet składa się z 26 liter: a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z. Brzmienie głosek jest identyczne jak w j.polskim, za wyjątkiem j - wymawia się jak "ż", w - jako polskie "ł", x - jako "ks/kz", oraz y jako polskie "j".

Akcent jest stały i zawsze pada - podobnie jak w j. polskim na przedostatnią sylabę, z wyjątkiem bezokoliczników kiedy to akcentuje się ostatnią sylabę (czyni to język bardziej melodyjny, na wzór włoskiego lub hiszpańskiego).

Wszystkie rzeczowniki w liczbie pojedyńczej zawsze kończą się na -o, w liczbie mnogiej na -i np. domo (dom) - domi (domy).

Przymiotniki zawsze mają nieodmienną końcówkę -a np. reda flago (czerwony sztandar) - reda flagi (czerwone sztandary). Przymiotniki stopniuje się w sposób opisowy za pomocą przysłówków - plu (bardziej, więcej) i - maxim (najbardziej, najwięcej) np. bona (dobry), plu bona (lepszy), maxim bona (najlepszy).

Przysłówek zawsze kończy się na -e, np. bele - ładnie. Zaimki osobowe - me (ja), vu (ty), il (on), el (ona), ol (ono), ni (my), vi (wy), ili (oni), eli (one), oli (one - nieżywotne).

Bezokolicznik w języku IDO - odmiennie niż w polskim - posiada trzy rodzaje końcówek w zależności od czasu np. w czasie teraźniejszym -ar. w czasie przeszlym -ir, w czasie przyszłym -or. Formy osobowe czasowników posiadają następujące końcówki: -as, dla czasu teraźniejszego (laboras - pracuję), -is dla czasu przeszłego (laboris - pracowałem), -os dla czasu przyszłego (laboros - będę pracował), -ez dla trybu rozkazującego (laborez - pracuj), -us dla trybu warunkowego (laborus - pracowałbym).

Język IDO posiada bardzo rozwinięty system przedrostków i przyrostków, za pomocą których tworzy się nowe słowa, np. -ist (oznaczający zawód) dentisto, -an (członek, uczestnik) klubano - członek klubu, -in (osoba rodzaju żeńskiego) aktorino - aktorka.

z powrotem Ido-Info przedstawia