AFFETMEZ
Aşkıyla tutuşup gönül verince
Önünde el pençe divan durunca
Kapısına gidip yüzüm sürünce
Yaradan affeder, yarim affetmez
Günde beş vakit dize çökünce
Yalvarıp yakarıp diller dökünce
Tövbekar olarak boyun bükünce
Yaradan affeder, yarim affetmez
Günahkar halimle etsem bir kelam
Birkaç dostundan getirsem selam
Yerden arşa kadar olsa da belam
Yaradan affeder, yarim affetmez
Nereden geliyor bu kadar öfke
Küpüne zarardır fazladan sirke
Ne olursa olsun düşmesen şirke
Yaradan affeder, yarim affetmez
