'Rwy'n methu peidio wylo

'Rwy'n methu peidio wylo,
  Wrth feddwl am fy mam
Sydd yn y pridd yn gorwedd,
  A minau'n cael fath gam:
Ac os rhaid yw, mi dd'wedaf
  Pam 'rwyf mor drist fy ngwedd,
Fy nhad, fy nhad, sydd feddw,
  A'm mam bach yn y bedd.

Mi gofiaf byth ei golwg
  Ychydig bach yn ol;
Yn ddystaw hi'm cofleidiai
  Yn serchog yn ei chôl:
Disgynai dagrau poethion
  Yn gyflym ar fy ngrudd;
Ond 'nawr mae'i mynwes gynhes
  Yn oer o dan y pridd.

'Rwy'n cofio 'nhad yn feddw
  Y noswaith gynta' erioed,
Aeth gwedd fy mam yn welw
  Wrth glywed swn ei droed;
Ca'dd yn y tro'r fath archoll,
  Fu'n ddystrwy llwyr i'w hedd;
A bellach 'r wy'n amddifad, -
  Mae 'mam bach yn y bedd.

I cannot stop weeping,
  While thinking about my mother
Who is in the soil lying,
  And I getting such a wrong:
And if there must be, I say
  Why I am so sad looking,
My father, my father, is drunk,
  And my little mother in the grave.

I will ever remember her look
  A little while ago;
Quietly she was embracing me
  Affectionately in her bosom:
Hot tears would fall
  Quickly on my cheek;
But now her warm bosom is
  Cold under the soil.

I remember my father drunk
  The first night ever,
My mother's countenance went pale
  On hearing the sound of his feet;
She got at the time such a wound,
  That completely destroyed her peace;
And henceforth I am an orphan, -
  My little mother is in the grave.