Dy law sydd arnom O ein Duw

Dy law sydd arnom, O! ein Duw,
  Er hynny clyw ein llef;
Ac arbed ni, fel byddom byw
  Yn uniawn lwybrau'r nef.

Ciliasom oll o'th gysgod Di,
  Mewn rhyfyg aflan, ffôl;
O! maddau'n beiau aml eu rhi',
  A derbyn ni yn ôl.

Er haeddu Dy geryddon llym
  O herwydd maint ein bai;
Nid yw'th drugaredd yn ddi-rym,
  Na'th ryfedd ras yn llai.

Tor dros ein hannheilyngdod mawr,
  Hoff gennyt drugarhau;
Na fwrw ni'n dy lid i lawr,
  Ond tyred i'n bywhau.

Na ddigia wrthym, nefol Dad,
  Na ddos i farn â ni;
Tosturia eto wrth ein gwlad,
  A chofia Galfaria.

Thy hand is upon us, O our God,
  Therefore hear our cry;
And save us, while we live
  In the straight paths of heaven.

We have all retreated from Thy shadow,
  In foolish, unclean presumtuousness;
Oh forgive our manifold faults,
  And receive us back.

Despite deserving Thy sharp rebuke
  Because of the extent of our sin;
Thy mercy is not powerless,
  Nor thy amazing grace any less.

Break across our great unworthiness,
  Thou dost love mercy;
Do not cast us down in thy anger,
  But come to revive us.

Do not be angry with us, heavenly Father,
  Do not bring us to judgment;
Have mercy again on our land,
  And remember Calvary.